Communisme is altijd al de stroming vóór de armen en tégen de rijken geweest, net zo goed als ‘rechts’ vaak naar exact het tegenovergestelde streeft.
Beide streefscenario’s zijn uiteraard verwerpelijk maar het belangrijkste onderlinge verschil is niet de bovengenoemde maar is de vinden in de titel van deze verhandeling.
Communisme wordt enkel aangehangen door enigszins intelligente quasi-intellectuelen die er via een leiderschapsrol een slaatje uit willen slaan en hoofdzakelijk door de gigantische lading volslagen idioten die hen volgen. Probleem van deze laatste aanhangers is dat zij te dom zijn om verder vooruit te denken dan een paar jaar op macro-economisch niveau en op micro-economisch niveau niet voorbij de 10 minuten komen. De quasi-intellectuele leiders en ‘schrijvers’ beseffen dit en passen hun populisme hierop aan. Resultaat is dat de uiteindelijke communistische visie volledig gebaseerd is op directe en algehele verjubeling van economische middelen omdat dit de korte-termijn-hersenen van de domme meute aanspreekt.
Communisme is te simpel lek te prikken om een ideologie genoemd te kunnen worden, het is puur en alleen een populistisch middel op maat gemaakt met de korte-termijn-idiotie van de meute op het oog. Zowel democratie als communisme wordt gebruikt als middel om aan de macht te komen, de combinatie is voor de gemiddelde, enigszins intelligente megalomaan ideaal.
Hetzelfde geldt voor de combinatie van ‘rechts’ en democratie, echter met een net iets ander doel en met een net wat andere methode. De rechtse megalomaan probeert het nationalisme en de xenofobie van de gemiddelde idioot aan te spreken.
Leuzen zoals ‘alle buitenlanders het land uit’ spreken de territoriale instincten van de burger aan en maken daarom ook kans op verkiezingswinst. Hoewel het concept van aanspraak maken op de domheid en instinctieve impulsen van de mens bij beide stromingen, in combinatie met democratie, een handig populistisch middel is (les extrèmes se touche), is er toch één groot verschil in de uiteindelijke samenlevingen:
De economie.
Bij communisme vindt, hoewel stagnatie het doel is, onvermijdelijk recessie plaats maar uit rechtse politiek komt wel degelijk economische groei voort. Deze is dan wel niet zo groot als bij een volledig vrije markt het geval zou zijn, maar deze is desalniettemin aanwezig.
De reden hiervoor ligt in de verschillende pragmatiek van beide stromingen, bij het communisme worden enorm veel middelen verkwanseld om de schijn op te houden dat financiële gelijkheid wordt nagestreefd. Bij rechtse politiek vindt enorm veel corporatisme plaats, resulterend in veel monopolies en de bijbehorende achteruitgang van kwaliteitsproductie en leefomstandigheden van werknemers. Toch vindt economische groei plaats en waarschijnlijk mede ómdat de leefomstandigheden zo slechts zijn opdat werknemers harder werken. Al dit corporatisme vindt plaats om de rijken te bevoordelen.
Men moet echter niet vergeten dat de rijken (behoudens aristocratie) veelal intelligenter zijn dan de armen en daarmee gaat het inzicht gepaard dat korte-termijns-populisme wellicht stemmen oplevert maar niet economisch rendabel is, een inzicht dat aan de communistische quasi-intellectuelen klaarblijkelijk onttrokken is aangezien ook de hogere echelons uiteindelijk te lijden hebben onder de economische faalbaarheid van het communisme.
Om het voorgaande summier te stellen: “de maatschappij kan zonder de domme zielen maar niet zonder de intelligente geesten”.
Nu zal de zwart-wit denkende geest waarschijnlijk door de bovenstaande beschouwing zijn hoop op een rechtvaardige én succesvolle maatschappij op hebben gegeven en wellicht enigszins beledigd zijn, maar laat ik deze arme geest gerust stellen: er is een alternatief!
Een samenleving, noch voor de rijken noch voor de armen, maar voor het individu!
De rooien zullen beweren, dat het communisme tegenwoordig op sterven na dood is,
zoals ze ook zullen blijven ontkennen, dat Hitler een rasechte socialist was.
Wellicht achten veel rooien het communisme om dezelfde reden als Lodderzat verwerpelijk, maar zijn ze erachter gekomen, dat rooie smaken verschillen.
de enige reden waarom rooien het communisme niet voorstaan is omdat ze begrijpen dat ze zelf niet in staat zijn de economie te organiseren, dat het onmogelijk is de economie top-down te organiseren. Ze kunnen derhalve enkel parasitair functionneren op een stuk met tegenzin getolereerde markteconomie die zoveel mogelijk aan banden gelegd wordt, zodat werken voor een privé-ondernemer zoveel mogelijk lijkt op werken voor de staat.
Ik heb vandaag een wat minder positieve instelling als welke mij normaal is. Daarom de volgende gedachte:
Een samenleving voor het individu is natuurlijk een mooi toekomstbeeld, maar moet dat dan persé met de bovengenoemde ‘domme zielen’ of zou het ook zonder hen plaats kunnen vinden?
Even aangenomen dat er een grote groep ‘domme zielen’ bestaat (een uitgangspunt waar ik geen tegenstander van ben) en ook altijd zal bestaan;
kunnen zij dan niet het beste beschouwd worden als een van de beschikbare natuurlijke grondstoffen om gedaan te krijgen wat er gedaan dient te worden? Dus moet niet elke zichzelf soosjalist noemende persoon, of eigenlijk sowieso elke persoon die zichzelf vrijwillig indeeld in een niet bestaande, gemaakte groepsindeling, niet weer eens op het aloude geluk van ‘niet-zeiken-maar-produceren’ gewezen worden? Dit opdat zij dan eindelijk enig nut voor ons ‘slimme zielen’ zullen hebben.
[3] Zij hoeven niet eens nut "voor ons slimme zielen" te hebben. Als ze iedereen maar met rust laten en vrij om zijn eigen dingen te doen.
Dan zullen velen merken dat dat op elk gebied de beste resultaten oplevert en misschien zelf ook soeverein willen worden.
Educatie is een van de toverwoorden. De komende verkiezingen geven daar veel gelegenheid voor.
[4]
Iedereen vrij om zijn eigen ding te doen.
Ik zie de blinde paniek bij een groot deel van de wereld/nederlandse bevolking al voor mij. Opeens wordt je niet meer vertelt wat goed of fout is. Wordt je niet meer vertelt wat te doen EN kan je dus zelf ook niet meer aan een ander vertellen wat te doen. Neen, daar hebben ze niet voor getekend toen ze de CAO-onderhandellingen ingingen. Dat is niet de afspraak die ze hebben met onze weledelgeleerde machthebbers. Neen mijnheer, voor de mens is niets zo moeilijk als het invullen van een leeg vel papier, niets zo bedreigend als vrijheid.
Gebruik mij, gebruik mij. Ziehier het levensmotto van toch minstens 70% van de nederlandse bevolking. En ze schijnen er nog dik tevreden mee te zijn ook. Misschien moeten ze dan ook maar eens echt gebruikt worden.
Geef de machthebbers van jetje met hun eigen wapen: het willoze volk. Ze zijn er (beiden) klaar voor.
[5] Het is ómdat het grootste deel van de mensheid een zo grote angst voor vrijheid en voornamelijk de bijkomende (eigen)verantwoordelijkheid heeft dat ik persoonlijk de voorkeur geef aan een Libertarië van enkel vrijwillige deelnemers. Om van bijvoorbeeld Nederland een vrijstaat te maken zou niet preferabel zijn voor hen die wél geleid en gecommandeerd willen worden. Laat daarom de slaven bij de slaven en de autonomen bij de autonomen leven. Zolang de slaven de autonomen maar niet lastig vallen.
Grappig is dat de voorgenoemde ‘slaven’ hoofdzakelijk dezelfden zijn als de ‘domme zielen’. Daarom is het onvermijdelijk dat de samenleving van slaven, als de autonome en intelligenten ‘gevlucht’ zijn, ten onder gaat.
[6] Hoe gaan we dat verwezenlijken? Die "ondergang" is niet interessant, maar die autonomie?
1. Meer overtuigde autonomen vinden. De Vrijspreker verspreiden en een basis vormen.
2.A. de ene na de andere dwangmaatregel afschaffen. Formeel? Burgerlijke ongehoorzaamheid? Andere ?
2.B.Tevens de gelegenheid houden voor de slaven om verplicht te blijven doorbetalen aan:
-Cultuur
-ontwikkelingshulp
-koninkrijkszaken
-landbouw(subsidies)
-onderwijs
-economische zaken
-milieu
-immigrantensubsidie
3. Tegen de tijd dat die situatie bereikt is, opnieuw beleid opmaken voor volgende stappen.
[6]
Er zit iets Freudiaans in de relatie slimmerik vs. mafketel. Hij lijkt erg vergelijkbaar met de verhouding meester vs. slaaf, ofwel SM, of MS, als je wilt.
[8]
Overschat de slimmeriken niet.
Vaak neigen zij tot wereldvreemdheid en totaal gebrek aan praktisch inzicht, waardoor zij zeer vatbaar zijn voor theoretische constructies, maar nauwelijks enige notie hebben van de feitelijke wereld die zich weinig aan fraaie theorie gelegen laat liggen en oneinig veelkleuriger is dan die paar theorieen die de ‘ slimmerik’ zo gaarne omhelst.
Die leiders van nazi-Duitsland en de USSR b.v., waren beslist niet dom, maar waren vaak de intellectuelen.
Sacharoc b.v. had de ogen van zijn Joodse vrouw nodig om tot het inzicht te komen dat er iets fundamenteel mis was in die USSR.
Onderschat die mafketels niet.
Velen zijn misschien slecht in het theoretische leren, maar zijn daarentegen bijzonder sluw in het opereren in het dagelijkse leven. Kunnen zeer sluw mensen voor hun karretje spannen, machtsspelletjes spelen en niemandontziend hun persoonlijke doelen waar maken.
Nazi-Duitsland kende intellectuele nazi’s, en mafketelige ondergeschikten die maar wat graag meededen met de diverse wreedheden en intimidaties.
Nazi-Duitsland kende ook menselijke intellectuelen, die het nazi-dom verafschuwden en probeerden tegen te werken, geholpen door mafketels die geen enkel respect konden opbrengen voor de gruweldaden en die hun praktische vaardigheden daartegen wilden inzetten.
[8]
Iets freudiaans? Dan heeft die Freud ook vast de boeken van D.A.F. de Sade gelezen.
De ‘120 dagen van Sodom’ > zou verplichte leesstof moeten zijn op onze scholen als de mens dan toch enige educatie voorgeschoteld krijgt.
Deze typering van het communisme is kennelijk door een idioot geschreven.
De manier waarop deze arrogante uitspraken worden geformuleerd, spreekt voor boekdelen.
[11] [12]
Goed heren,
en nu de argumenten voor deze stellingen….
Comments are closed.