To vote or not to vote

Op 22 november mag stemgerechtigd Nederland weer naar de stembus om zijn stem uit te brengen en daarmee zijn politieke voorkeur uit te spreken.
Voordat u besluit om uw politieke voorkeur kenbaar te maken via een druk op de knop, is het niet onverstandig even stil te staan bij dit steeds weer terugkerend fenomeen.

Wat houdt het uitbrengen van een stem precies in?
Stemmen is een onderdeel van het democratisch bestel. Democratie is een manier waarop leiders worden aangesteld en/of beleid wordt bepaald. Met het uitbrengen van een stem wilt u eigenlijk bepalen wat voor beleid er in uw land gevoerd gaat worden. Feitelijk wilt u daarmee aangeven hoe iedereen moet leven en welke rechten en plichten iedereen heeft. In Nederland hebben we een representatieve democratie, waardoor u met uw stem niet rechtsreeks, zoals bij een directe democratie, maar indirect via de verkozen leiders invloed op het beleid tracht uit te oefenen.
Stemmen gebeurt volgens het principe van ‘one man one vote’. Dat betekent dat een stem van iemand die in principe nauwelijks geïnteresseerd is in politiek en lukraak op een partij stemt even zwaar weegt als de stem van iemand die zich serieus in de politiek verdiept heeft en aandachtig de standpunten van alle partijen heeft bestudeerd. Het betekent dat de stem van iemand die veel voor een samenleving betekent of kan betekenen even zwaar weegt als die van een doorsnee burger of een notoire free-rider die probeert op kosten van de samenleving te leven.

Hoe moreel is stemmen eigenlijk?
Met het uitbrengen van uw stem hoopt u zoveel mogelijk voordelen voor uzelf of uw idealen te behalen, ten koste van anderen. Uw buurman doet, indien hij gaat stemmen, echter precies hetzelfde en probeert zo wellicht zijn idealen te verwezenlijken ten koste van de uwe. Dit geldt in wezen voor iedereen die zijn stem uitbrengt. Daarmee verwordt stemmen tot een oorlog van allen tegen allen en maakt het de staat tot de fictie door welke eenieder tracht te leven op kosten of zelfs ten koste van de ander. Met het uitbrengen van uw stem geeft u tevens een ander de volmacht om te beschikken over uw leven en dat van alle anderen. U berooft daarmee zowel uzelf als uw medemensen van hun natuurlijke rechten en vrijheden. Met het uitbrengen van uw stem geeft u iemand anders het recht om dingen te doen waar u zelf voor in de gevangenis zou belanden. U draagt dus rechten over aan een ander die u zelf niet heeft. Dit alles maakt dat de moraliteit van het stemmen en het democratisch bestel op zijn minst uiterst twijfelachtig zijn.

Maar waarom stemmen we eigenlijk?
U zou te dom, te onwetend en te slecht geïnformeerd zijn over de vele complexe zaken die ons leven beheersen. De overheid moet daarom een groot aantal zaken voor u regelen en een aantal zaken op zich nemen. Maar als u niet competent genoeg bent om over bepaalde zaken te oordelen, hoe kan u dan ooit goed genoeg gekwalificeerd zijn om te weten of politicus X dan wel politicus Y in staat is om deze zaken naar tevredenheid op te lossen? Om een goede beslissing te nemen moet u zowel veel weten over deze zaken als over alle politici.
Er is een theorie die stelt dat de meerderheid moreel gezien altijd of bijna altijd de juiste beslissingen neemt. De afgelopen eeuwen echter hebben meerderheden dermate uiteenlopende leiders en beleidsdoelen gekozen, dat die stelling op zijn minst ernstig twijfelachtig genoemd mag worden.

Maar als ik niet ga stemmen, mag ik ook niet klagen!
Er heerst inderdaad de opinie dat wie niet gaat stemmen geen recht tot klagen heeft. Met name politici bezigen deze uitspraak met graagte. Dit is echter een vakkundige verdraaiing van de feiten. Wie zijn stem uitbrengt tijdens de verkiezingen, stemt daarmee in met het democratische proces als zodanig. De stemmer dient de uitslag van de verkiezingen derhalve te respecteren. Het is daarmee de stemmer die in wezen geen recht heeft tot klagen, ongeacht de uitkomst van de verkiezingen en het daaruit voortvloeiende beleid.

En de gekozen politici?
Die varen er wel bij en genieten van de volmacht die de onwetende kiezers keer-op-keer aan hen geven. Al parasiterend op uw zuur verdiende en onder dwang geconfisqueerde geld denken zij slechts aan één ding en één ding alleen: macht. Het uitoefenen van macht over u en al die zestien miljoen andere mensen in ons land. Voor deze politici bent u slechts een sofi-nummertje.

En de resultaten van het beleid?
Zeg nou eerlijk, is er de laatste decennia wezenlijk iets ten goede veranderd op de gebieden waarvoor de overheid de verantwoordelijkheid draagt? In tegendeel zelfs. Linksom of rechtsom, het maakt eigenlijk nauwelijks verschil. Langzaam en onopvallend maar gestaag glijden wij af in de richting van despotisme. Steeds meer vrijheden worden ons stapje voor stapje ontnomen. Dankzij het gestaag toenemend aantal wetten, regeltjes, ge- en verboden worden wij in een moraal keurslijf geperst, teneinde de utopische maakbare samenleving te realiseren. Ook worden wij steeds harder getroffen in onze portemonnee door de invoering van allerlei belastingen en accijnzen.

Niet stemmen dan maar?
Inderdaad! Keer het tij nu het wellicht nog kan. U hebt recht op uw eigen leven en het streven naar uw eigen geluk. Houd dus te allen tijde de controle over uw eigen leven en laat u niet langer reduceren tot een electorale statistiek.
—————————————
Ingezonden door Dirty Harry