Wetten en fatsoensnormen

Uiteraard bent u bekend met wetten die u bijvoorbeeld voorschrijven niet dronken over straat te gaan of (waarschijnlijk net zo dronken) de straten in uw nakie onveilig te maken. Deze wetten onderscheiden zich van andere wetten doordat ze enkel betrekking hebben op fatsoen en dus niet op werkelijke misdaad. Zoals bekend, is een misdaad zonder slachtoffer een contradictio in terminis. Het wettelijk strafbaar stellen van dergelijke tegenstrijdigheden is daarom immoreel. Het is om deze reden dat o.a. drugs gelegaliseerd moeten worden en dat het wettelijk strafbaar stellen van onfatsoenlijk gedrag, ironisch genoeg, eigenlijk behoorlijk onfatsoenlijk is.

Niet alleen is deze vorm van wetgeving ontgelegitimeerd, deze is ook nog eens volkomen overbodig. De realiteit leert dat wanneer men regels instelt waar het grootste deel van de mensen zich aan houdt, deze regels dan eigenlijk overbodig zijn. Zelden zien we mensen naakt over straat flaneren en ditzelfde geldt voor openbare dronkenschap, tenzij u in het uitgaanscentrum van uw woonplaats leeft uiteraard. Deze zeldzaamheid heeft weinig met de regels die deze gedragingen verbieden te maken en álles met ouderwets goed fatsoen.
De arrogantie van de overheid komt wel heel duidelijk naar voren wanneer deze zich permitteert de “domme meute” te gaan “heropvoeden” daar het etiquette aangaat.
Velen zullen zich van de geschiedenisles en sommigen simpelweg uit het verleden herinneren welke figuren allemaal met het concept van “volksopvoeding” op de proppen kwamen, ik noem geen nazi’s….ik bedoel ‘namen’ en kijk niemand aan.

Hoewel ik mij soms nog wel eens in de Hobbesiaanse denkbeelden kan vinden daar het de ongelofelijke stupiditeit van ‘de massa’ aangaat, sluit ik mij absoluut niet aan bij de conclusie dat er dan maar een vele malen intelligentere tiran moet zijn. Dit laatste is in Nederland gelukkig ook niet het geval. Als de overheid als eenheid (en daarmee gelijk aan een tiran) wél intelligent zou worden aangedreven, zouden wij nog veel ergere slaven zijn dan nu het geval is. Een voorbeeld van een (fictieve) overheid waarbij dit wel het geval is, is te vinden in George Orwell’s 1984 waarin de overheid bezig is het volk te onderwerpen aan de ultieme vorm van slavernij, zo erg zelfs, dat de taal er aan moet geloven.
Velen zullen beargumenteren dat politici over het algemeen intelligente, erudiete en welopgevoede mensen zijn en dat deze schijnbare eruditie hen als opvoeders des volks legitimeert. Het spreekt voor zich dat zowel de vooronderstelling als de daaruit voortvloeiende conclusie incorrect is daar niets schending van individuele soevereiniteit kan legitimeren, noch intelligentie, noch een meerderheid, noch het gebrék aan intelligentie van het bovengenoemde individu.
Ik ben mij terdege bewust van het feit dat het bovengenoemde contra-argument gemakkelijk geïnterpreteerd kan worden als stromanargument.
Desalniettemin, zou een dergelijke interpretatie incorrect zijn simpelweg omdat de bedenkers van de originele these van het contra-argument niet genoemd zijn.

Het lijkt mij daarom hoog tijd, dit wél te doen; stroman of geen stroman.
De bedenkers van het bovengenoemde politieke elitarisme zijn, niet verbazingwekkend, politici!
Arrogantie ten toppen, dus. Met het bewuste risico van een ‘argumentum ad hominem tu quoque’, waag ik toch te stellen dat de notie heropvoeding op het gebied van etiquette te ontvangen van lui die elkander als ’takkewijf’ en zeer tautologisch ‘vuil en vunzig’ betitelen, toch op zijn minst belachelijk is. Maar goed, zoals dit ook het geval is met ouders, leraren en overige opvoeders, is het altijd gelegitimeerd hun gedrag te imiteren; onfatsoenlijk als het is, is met deze recente scheldpartijen wel degelijk precedent geschapen politici te voorzien van profane titels.

In het thema van ‘Stem Niet’, zijn reacties met voorstellen bepaalde politici (toepasselijk) van een dergelijke titel te voorzien, meer dan welkom.