“De dood van een President”

Zondag was de première van de film “Death of a President” op het internationale filmfestival in Toronto.

Het is een fictiefilm over een scenario dat zou kunnen plaats vinden als George Bush vermoord zou worden.

In de film wordt George Bush vermoord en er volgt een zelfde soort reactie als na de aanslag “9/11”. Dick Cheney wordt de nieuwe President. Verdachten worden opgepakt, waarbij een aantal onschuldigen. De hoofdverdachte komt uit Syrië.

De film heeft in Amerika nogal wat protesten opgeroepen. Je kunt je daarbij afvragen of het wel “netjes” is om een film te maken over het vermoorden van een nog levend, in functie zijnd mens. En in hoeverre dit bepaalde idioten op rare ideeën zou kunnen brengen.
Maar er verschijnen naar aanleiding van deze film ook artikels met een projectie over wat er wel echt zou gebeuren. Daarbij ook de lijn van 9/11 doortrekkend.*)
Uiteraard ook fiction, maar wel mogelijk!

Ook dan komt eerst Dick Cheney aan de macht. De naam van de moordenaar is heel snel bekend en de jacht wordt weer geopend, net als op Bin Laden. De moordenaar schijnt uit Syrië te komen. Een reden voor Cheney om oorlog te beginnen met Syrië en tevens Iran, dat toch al een bedreiging is door het ontwikkelen van atoombommen.

Bovendien de oefen-oorlog Amerika-Iran gespeeld door Israel-Hezbollah was voor Amerika geen succes en moedigde Iran aan om met de ontwikkeling van zijn atoombom door te gaan. Ook het “brengen van democratie” naar het Midden Oosten van George Bush leek hoe langer hoe meer op een mislukking.
Dat er in de moslimwereld hevig feest gevierd werd na de dood van Bush en ook de tamelijk koele reacties in Europa, stimuleerden het besluit van Cheney om Iran te straffen. Iran werd dus om te beginnen plat gebombardeerd.

De daarna volgende grondoorlog bleek veel moeilijker te zijn en langer te duren dan de oorlog tegen Irak. Door de Israel-Hezbollah oorlog hadden de Iraniërs geleerd dat ze directe aanvallen moesten vermijden, maar een guerrillatactiek moesten toepassen.
De oorlog duurt vele lange jaren. Olieprijzen rijzen de pan uit. De patriot wet wordt vele malen strenger. Niet alleen in Amerika maar in de hele westerse wereld. Overal groeit de politiestaat. De economie stagneert en er vallen voortdurend vele doden.

Omdat de president van Venezuelea, Hugo Chaves, een vriend val Amehdinejad is, wordt Venezuela ook maar aangevallen, gevolgd door Cuba. En ook daar wordt het westen gewikkeld in een eindeloze wereldwijde uitzichtloze bevrijdingsoorlog.
Dit noemt men dan de “Clash of Civilizations”. Mark Almond vraagt zich terecht af hoeveel er dan eigenlijk nog over is van “civilisation”.

Nogmaals, dit is fiction maar niet onmogelijk. In ieder geval leven we in een rare (domme) wereld!
————————————————————————–
*) “What really happened” een terugblik uit 2016 door Mark Almond www.dailymail.co.uk/pages/l…