Toen recentelijk Peter R. de Vries gearresteerd werd, was de aanklacht “huisvredebreuk”.
Meneer de Vries bevond zich namelijk op politieterrein en schijnbaar is dit terrein privé-eigendom. Maar hoe kan dit nou eigenlijk?
Het spreekt voor zich dat particulier eigendom de enige vorm van gelegitimeerd eigendom is.
Maar wat is nou werkelijk “particulier eigendom”?
Particulier eigendom betekent impliciet dat de eigenaar geen publieke ambt bekleed.
Hoe zit het dan met bijvoorbeeld gebouwen waar ministeries in huizen en gemeentehuizen?
Bekleedt de eigenaar daar een publieke functie? ‘Ja’ ligt voor de hand maar afgaande op de zogenaamd vrijwillige basis van onze democratie, is de “vrijwillige” belastingbetaler, een particulier, de rechtmatige eigenaar van alle gemeentehuizen en ministeries tot aan de koffiekopjes en de paperclips in deze gebouwen. Enkel een persoon of een groep personen samengevoegd kan eigendom hebben. Dus de zogenaamde overheidseigendommen zijn ofwel van de groep “vrijwillige” kiezers of van de groep mensen die de overheid aanstuurt.
Dit laatste is volgens de overheid niet het geval, de overheid is naar eigen zeggen enkel een entiteit of instituut en dus is niet de overheid maar het volk nog altijd eigenaar van alles waar de overheidsstempel op zit. Vaak wordt gesuggereerd dat wij de overheid als bedrijf moeten zien en onszelf als de aandeelhouders.
Waar gaat deze poging tot legitimering, deze rampzalige redenering nu de fout in?
O.a. op het punt dat een aandeelhouder zijn aandelen vrijwillig houdt en niet gedwongen is deze te kopen door de andere aandeelhouders. Een bedrijf heeft een democratie die leunt op de vrije markt. De grootste aandeelhouders hebben het meest te zeggen.
Het allerbelangrijkst is wel dat niemand gedwongen aandeelhouder van het bedrijf is.
Bij de overheid zijn zelfs de “aandeelhouders” die niets betaald hebben voor hun aandeel gelijk aan zij die daar zo’n 70 % van hun inkomen aan besteden. Volgens de overheid ben je van geboorte af aan al gebonden aan het virtuele sociaal contract; een contract dat volgens overheidswetten niet eens rechtsgeldig kan zijn aangezien een pasgeborene geen 18, 21 of ouder is.
Ook het feit dat een bedrijf kan worden overgenomen door een meerderheidsbelang te vergaren is in het geval van de overheid niet geldig. Dat zou nog eens iets zijn, dat Nederland Nv. door een private-equity fund zou worden overgenomen. Naar alle waarschijnlijkheid is een dergelijk scenario geheel niet onwenselijk. Een bedrijf heeft immers geen geweldsmonopolie en dus zouden de aandeelhouders kunnen uitstappen of niet langer inspraakrecht hebben door een te kleine bijdrage.
Uiteraard staan dergelijke dromen ver van de realiteit. Toch, ze geven aan wat zou gebeuren als de overheid integer zou handelen en zichzelf zou ontbinden. Tot die tijd stel ik voor dat wij, de aandeelhouders van Nederland nv. met volle teugen genieten van ons eigendom.
Ga eens zonder uitnodiging bij een vergadering op u gemeentehuis zitten. Of maak gebruik van de slaapzalen in datzelfde gemeentehuis, beter bekend als kantoren. Niemand die je mag tegenhouden, het is immers jouw eigendom en niet dat van de overheid.
"Overheidsbezit is van iedereen dus van niemand".
Klopt dit?
Ik denk het wel, want wie "bezit" de overheid? Het leger? De Oranjes? De burgers?
Overigens ben ik gezien je leeftijd, Lodderzat, behoorlijk onder de indruk van je artikels!
"Naar alle waarschijnlijkheid is een dergelijk scenario geheel niet onwenselijk. Een bedrijf heeft immers geen geweldsmonopolie en dus zouden de aandeelhouders kunnen uitstappen of niet langer inspraakrecht hebben door een te kleine bijdrage."
Ik denk dat de vergelijking "bedrijf – bedrijf als overheid" hier toch wel erg mank gaat. Als de NV Nederland zal worden overgenomen door een private-equity fund dan zouden zij geheel eigenaar van alle kapitaal worden. De aandeelhoduers waar jij het dan over hebt (en het aanwezige mechanisme in de besluitvorming van bedrijven) zijn dan non-existent.
Maar stel even for your sake of argument dat die aandeelhodurs er wel zijn; en dat deze aandeelhouders naar ratio van eigenaarsschap inspraak hebben in de NV Nederland, hoe ver zou dat dan mogen gaan? Hoe zit het dan met de individuele onvervreemdbare rechten van het individu? Verhuizen naar een andere NV natiestaat?
Ik snap het punt dat je wlt aankaarten: publiek eigendom en privaat eigendom, hoe zit dat nou? Maar ik denk dat je van daaruit echt de weg kwijtraakt. Een land als bedrijf, zowel de overheid als bedrijf beschouwen ruikt nogal naar corporatisme. Inspraak naar ratio van aandeelhoudersschap in de NV Nederland riekt naar elite-democratie, immers net als elke democratie schendt het de onvervreemdbare rechten van het individu. Overigens zijn die aandeelhouders mede-eigenaren geen absoluten eigenaren en hebben ze inspraak geen beslissingsbevoegdheid.
Verder lijk je de denkfout te maken dat er een vrijemarktmechanisme bestaat in individuen, bedrijven in plaats van louter tussen individuen en bedrijven.
Overall lijkt de gedachtegang in je stuk een beetje op wat neoliberals in de VS denken; namelijk dat als de sociaal-democratie (hence liberals) de vrije markt omarmt (hence neo) omdat het socialisme onwerkbaar is gebleken, dat we dan de ideale samenleving kunnen construeren. De resultaten zoals deadcount van het rationeel constructivisme zijn bekend (3e Rijk, USSR, China, groot gedeelte van Afrika, Zuid-Amerika etc.).
Van je dromen zijn echter wel al een programma gemaakt:
http://www.vpro.nl/programm…
[2] Hopelijk ook ongeacht mijn leeftijd, Bud. Maar bedankt in ieder geval.
Ik had hier graag ook gereageerd maar elke reactie wordt afgewezen (adresbalk laat dan zien ‘url’+’#pending1’)?
[4] Arend, ik probeer uit te vinden wat er niet werkt. Als het goed is, moet dit normaal verschijnen.
Dank je wel zeg. Dus de belastingbetaler is mede-eigenaar van alle activa van de overheid?
Dank je wel zeg. Dus de belastingbetaler is mede-eigenaar van alle activa van de overheid?
Ok, dan ben ik zonder dat ik het zelf wist mede-eigenaar van heel veel grond, gebouwen en nog meer.
Zal vanacht weer goed slapen.
[8] Als het aan de overheid wel ja. Maar waar je nou precies eigenaar van bent is voor mij onduidelijk. Dat is het punt van dit stuk, het is praktisch onmogelijk om te zien waar het je ontnomen geld je recht op geeft.
Ben je de trotse bezitter van
1/16 miljoenste van de collectieve sector?
Of ben je de bezitter van 1800000000 paperclips of wellicht 4/5de van een ambtenaar in een of ander obscuur ministerie?
Of ben je, zoals de overheid het uitlegt, een aandeelhouder van de collectieve sector? Maar dit laatste scenario is, zoals in het stuk uiteengelegd, niet steekhoudend; de twee voorgaande scenario’s natuurlijk ook niet.
Wellicht een idee om eens te vragen aan moedertje overheid wanneer ze eens dividend uitkeert en zoja, of daar dan dividendbelasting over moet worden betaald.
groet,
Lodderzat
[9] Daan,
laten we eens wat duidelijker, wat meer pragmatisch worden.
Je hebt gelijk met je stelling dat de overheid compleet onduidelijk bezig is.
Bijvoorbeeld op het juridische vlak.
We nemen als voorbeeld het curieuze sociale contract. Wel vanaf je geboorte lid maar pas op je 18de jaar mogen stemmen. Onze onvolprezen grondwet er eens op naslaand moeten we wel tot de conclusie komen dat dus iedere persoon onder de 18 de overheid voor de rechter kan slepen wegens discriminatie.
De rechters krijgen het druk!!
[11] Jammer maar dat lukt niet.
Die viezerikken hebben zich slim ingedekt. De grondwet is "met uitzondering van de reguliere wet" geschreven en dus heeft de grondwet strict genomen nauwelijks waarde.
[12] Ik denk het niet, Daan.
Dat met die "behoudens uitzonderingen in de wet" wordt genoemd in het betreffende artikel zelf.
Ik neem aan dat voor discriminatie niet uitzonderingen ten tonele zijn gevoerd.
Comments are closed.