De drie grote partijen willen in hun verkiezingsprogramma’s veel meer dan ze kunnen betalen. Uit doorrekening van het Centraal Planbureau blijkt dat er voor miljarden euro’s te weinig dekking is.
Net als bij eerdere verkiezingen voor de Tweede kamer heeft het Centraal Planbureau (CPB) dit jaar op verzoek van een aantal politieke partijen een analyse gemaakt van de economische effecten van hun verkiezingsprogramma’s.
Daarbij is gekeken naar de gevolgen voor de Nederlandse economie, de overheidsfinanciën en de koopkrachtontwikkeling. Ook de lange- termijn effecten van het verkiezingsprogramma’s op de houdbaarheid van de overheidsfinanciën en de programma-effecten van maatregelen gericht op kennis en innovatie worden door het CPB in beeld gebracht.
En dan blijkt dat de drie grote partijen zich flink verrekend hebben. Zo heeft het CDA zich rijk gerekend met de bezuinigingen in de zorg. De partij komt miljarden tekort.
Bij de VVD heeft het CPB kritiek op de manier waarop de belastingen worden verlaagd.
De VVD en de PvdA moeten allebei sleutelen aan de plannen voor gratis kinderopvang en de PvdA kan 1 miljard minder besparen bij het snijden in de overheidsbureaucratie dan waar ze zelf op rekenden.
Even ter toelichting: het CPB wordt gezien als een onafhankelijk instituut. Maar het wordt uiteraard gefinancierd uit de belastingen. Hoe onafhankelijk is onafhankelijk?
Want hoe kan het CPB kritiek hebben op de manier waarop de belastingen worden verlaagd?
Die kritiek past toch niet in de doorrekening methode!
En natuurlijk kan de PvdA een miljard euro minder besparen bij het snijden in de overheidsbureaucratie, zij zijn immers ook ambtenaren en willen graag uit de ruif blijven graaien.
RTL Z heeft een onderzoek gedaan onder 30 vooraanstaande economen met betrekking tot de uitkomsten van het CPB. Een meerderheid van deze economen vindt dat politiek en media zich minder moeten aantrekken van de doorrekeningen van de verkiezingsprogramma’s.
Die berekeningen zijn namelijk niet betrouwbaar als het gaat om lange termijn gevolgen van politieke plannen.
Maar voor lezers van de Vrijspreker is dit natuurlijk geen nieuws, immers alle politieke partijen beloven van alles en nog wat om maar aan de macht te komen of aan de macht te blijven. Daar helpt geen doorrekening van wie dan ook aan.
Als onafhankelijke persoon zal ik ook wat doorrekeningen doen.
Ongeacht de enorme hoeveelheden geld die in diverse overheidscampagnes gestopt wordt, zullen rokers en niet rokers, dikke mensen en slanke mensen, gezonde mensen en minder gezonde mensen, te zijner tijd sterven.
De kosten voor gezondheidszorg zullen alleen maar blijven stijgen, niet alleen maar omdat blijkbaar de Nederlandse bevolking steeds ongezonder wordt, maar meer door de inefficiëntie van de gezondheidszorg en het ontbreken van een echte vrije markt .
Door de bemoeienis van de overheid in ons leven zullen de belasting- en premiedruk alleen maar toenemen.
Als de gedachtentrend van de politieke partijen zich doorzet, zullen de prijzen van goederen en diensten ( zeker die van overheidswege) worden bepaald door het inkomen van de desbetreffende persoon. ( de zogenaamde inkomens afhankelijkheid.)
Als u dit allemaal wilt, dan moet u zeker gaan stemmen.
Als u van deze parasieten af wil, stem dan Niet.
En niet te vergeten: áls die overheidscampagnes al "succes" hebben (als je onderdrukking van de menselijke vrije wil een succes wilt noemen), en de "collectieve mensch" voor langere tijd zal leven, zullen de kosten van de gezondheidszorg, zelfs met marktwerking, de pan uit stijgen. Het zijn immers nog altijd de 65-plussers die het leeuwendeel van de ziektekosten veroorzaken, alsmede de AOW oppeuzelen, waardoor die "gezonde" samenleving toch wel een heel hoge prijs, zowel letterlijk als figuurlijk, zal krijgen.
En wat die programma’s betreft: natuurlijk is het onmogelijk dat het Centraal "Plan"Bureau (welke Sovjet-adept heeft die naam verzonnen?) op een objectieve wijze alle gevolgen voor de economie en Nederland in het algemeen kan berekenen. Dat soort illusies horen bij planeconomen thuis. De economie hoort gewoon het gevolg te zijn van de onafhankelijke vrije beslissingen van alle mensen, en niet "gepland" or "doorgerekend" te worden. Dat politici glashard liegen over hun programma’s en de ware kosten daarvan, daar hebben we toch neem ik aan ook geen CPB voor nodig. Politici doen alles met blanco cheques.
Kortom: de programma’s zijn gewoon net zo betrouwbaar als de politici die de programma’s maken.
Overigens zijn partijprogramma’s ongeveer evenveel waard als de prijs van het papier waarop ze worden gedrukt.
Uiteindelijk gaan ze namelijk altijd uit van de hypothetische situatie dat de partij in kwestie de absolute meerderheid krijgt. Dat gebeurt toch nooit, en dus kan men na de verkiezingen precies datgene doen wat men wil, onder het motto van coalitieonderhandelingen vervallen de eventuele goede dingen, en woren de ergste nachtmerries versneld doorgevoerd.
Zo ging het, zo gaat het, en als je blijft stemmen zal het ook zo blijven gaan.
[2] Het probleem als je niet stemt dat jouw stem automatisch bij de grootste partij komt, toch? Dat lijkt me geen zinvolle bijdrage.
[3] Appie, dat is niet juist.
De NIETstemmen worden doodgewoon niet meegeteld.
Zij zorgen dat het opkomstgetal lager wordt.
Het sprookje dat die stemmen naar de grootste partij gaan, wordt in stand gehouden om het opkomstgetal maar groter te houden.
Want de politici willen kunnen zeggen dat heel het volk hun spel heeft goedgekeurd.
Laat je niet lijmen door verkeerde voorlichting. STEMNIET en zeg het verder.
De KRO (Netwerk) heeft bedacht een meerdelig programma uit te zenden over ‘het partijprogramma dat U wilt’. N.a.v. een lijstje vragen over actuele onderwerpen wordt het Nederlands publiek zelf gevraagd hoe HUN ‘partijprogramma’ er uit zou moeten zien. Gisteren was de vraag “Wilt u stoppen met werken op uw 65e jaar door NU meer uren te gaan werken, of wilt u NU minder gaan werken door langer NA uw 65e door te werken.”?
Een enkele passant die ook om zijn mening werd gevraagd gaf m.i. het juiste antwoord: “kan dat niet allebei, nu minder werken en ook stoppen voor mijn 65e”? De interviewer had geen andere repliek dan een wat schamper lachje. “Nee dat kan niet, u MOET kiezen tussen het een of het ander.
Deze passant gaf op een komische manier exact aan wat het probleem is met “kiezen” in Nederland. Er valt helemaal niets te kiezen. Het is als de keuze tussen een kopje zwarte koffie, met melk of alleen suiker, terwijl je helemaal geen koffie lust!
[3] Met ruim 30% niet-stemmers (ja, de niet-stemmers zijn daarmee de grootste partij, join the club!) zou het CDA meteen wel héél veel extra zetels krijgen. Dat is dus niet zo. Niet-stemmers (en blanco stemmers) worden gewoon niet meegerekend.
Het enige is de restzetelverdeling. Hoe lager de opkomst, hoe groter de kans dat die ene restzetel bij de grootste partij uitkomt. Maar dat is slechts gerommel in de marge.
"Verkiezingen in Nederland" zijn steeds een grandioos opgezette openbare AFRUKFEESTEN, waar de burger uiteindelijk voor het lapje wordt gehouden, in zijn hemd gezet, voor schut komt te staan en gedwongen overal voor op te draaien.
Moraal …? STEMMEN is te veel en overbodig … Een ultime vernedering …
En dan blijkt dat de drie grote partijen zich flink verrekend hebben.
FOUT, om je te verrekenen moet je wel eerst gerekend hebben.
En het enige, waar politici op rekenen is de debiliteit van de stemmer en zijn geloof in de valse leugentjes.
Stemmen is kiezen voor de leugen en blanco stemmen is nog de domste stem van allemaal….
Niet stemmen is gerommel in de marge!
De politiek is, buiten frauderend en corrupt, vooral pragmatisch.
We redden het niet met passief principieel gedrag.
We moeten de politiek juist actief wegstemmen. Dus kiezen op degene die de kleinste overheid wil, de minste regels en het minste aantal kleffe idealen door de ander wil laten betalen.
[9]
Peterk,
Ik zal niet zeggen dat ik nooit zal stemmen, maar ik heb er wel moeite mee om te stemmen op "het minste Kwaad". Dat heb ik eerder gedaan in de vorm van de VVD, en gemeentelijk een keer D66, maar eind van het verhaal is dat ze precies die dingen doen die je niet wilt, omdat die zaken wel te verteren zijn voor de andere partijen en wellicht "het volk", en de liberale dingen die je wel wilt laten ze vallen.
Ik zie meer in een soort "SGP-achtige" liberale principepartij, die geen punten heeft waar ik niet mee kan leven, en alleen deelneemt aan een regering als deze netto meer liberale punten invoeren dan onliberale. Of misschien nog liever zelfs helemaal niet deelneemt aan regeringen en gewoon alleen voor wetten stemmen die in overeenstemming zijn met hun liberale programma.
Overigens ben ik best bereid om punten te accepteren waar ik het niet helemaal mee eens ben, zolang het maar geen bijzonder onliberale punten zijn. Ik ben bijvoorbeeld niet voor geheel vrije immigratie, maar zou zo voor een partij stemmen die daar wel voor is, als de andere punten ook liberaal zijn. Ook ben ik er nog niet helemaal uit of ik helemaal tegen een via belasting of verplichte verzekering (contradictio in terminis, ik weet het) ben, maar zou ook op een partij stemmen die daar tegen is en dan eventueel particulier doneren aan armen. Met teveel vrijheid kan ik wel leven, omdat er bijna altijd wel iets aan te doen is zonder dwingende wetgeving, maar te weinig vrijheid is een stuk lastiger. Op een Wilders kan ik dus al niet stemmen, vanwege de vrees dat het voornamelijk zal leiden tot anti-islamitisch gerommel in de marge, of nog erger, tot steun voor de totalitaire staat.
[10]
Foutjes:
"…meer liberale punten invoerT…"
"…ik weet het) BETAALD SOCIAAL VANGNET ben,…"
Comments are closed.