Hoera!!We hebben er weer een autoriteit bij!!

1. 1.
   “Dit zijn allemaal verlengstukken, tentakels van de overheid die de persoonlijke vrijheid van ieder individu nog meer beperken. Het lijken wel terreurorganisaties.
   En dan heb je ook nog dergelijke tentakels van de EU die eveneens trachten de persoonlijke vrijheid kapot te maken. »

   Enerzijds heb je de samenlevingsorde of het natuurrecht. Dit is een objectieve orde van samenleven, nl. een orde van samenleven gebaseerd op wederzijds respect, dus een orde van vrede, vriendschap en vrijheid. Zo’n orde staat tegenover de wanorde (VERWARRING, war zeggen de Engelsen) en de oorlog (“orlaeg” in het Oudengels) wat duidt op de teloorgang van orde, dus van recht (laeg = law)
   waarin mensen elkaar als vijanden bejegenen en ernaar streven elkaars vrijheid te vernietigen, dat wil zeggen, heerschappij over de anderen te verwerven.
   (Frank van Dun, Rechtsfilosofie http://users.ugent.be/~frva…,)

   Anderzijds heb je de kunstmatige of sociale orde die centraal staat in alle vormen van filosofisch socialisme.
   (Frank, Concepts of Order, p.3
   http://users.ugent.be/~frva…)
   2.
   Voor Fernand Van Steenberghen, bestaat orde uit het terugbrengen van veelheid tot eenheid
   (Fernand Van Steenberghen, “Philosophie fondamentale”, 1989, p. 357
   on appelle ORDRE toute multitude ramenee a l’unite)

   Ook voor Van Steenberghen is dus orde het tegengestelde van wat Frank verwarring noemt.

   Voor Thomas van Aquino, is er
   enerzijds, de ordo quem ratio non facit sed solum considerat (de orde die de rede niet creeert doch enkel beschouwt) – DE ORDE IN DE NATUUR

   anderzijds de ordo quem ratio considerando facit, in proprio actu (de orde die de rede door haar beschouwing creeert) – DE PRAKTISCHE ORDE, de orde die in de mens gecreeerd wordt door de activiteiten van haar bewuste leven.

   Deze orde in de natuur lijkt overeen te komen met wat Frank de samenlevingsorde noemt.

   De praktische orde LIJKT MIJ (graag had ik input van de lezers van deze pagina’s) een tussenstadium of eerder een noodzakelijke voorwaarde te zijn voor de socialistische orde.

   Inderdaad, het komt mij voor dat eens de rede een benul krijgt van de orde die bestaat, de rede natuurlijk kan proberen deze orde te ondermijnen (verbeteren, heet dat dan) en de socialistische orde creeren door het opzetten van de Zorgautoriteit.

   Voor St Augustinus is pax omnium rerum tranquillitas ordinis (de vrede van alle dingen bestaat in de rust van de orde)
   (geciteerd door Maurice De Wulf, “Initiation a la Philosophie thomiste”, Leuven, 1949, 2de uitg., E. Nauwelaerts, Editeur, (De Wulf overleed in 1947), p. 12)

2. VERVOLG

   Deze Heilige Man zei dus dat de rede de orde die zij door haar beschouwing creeert niet om de haverklap moet wijzigen (door het oprichten van zinloze autoriteiten) en zeker niet in een tweede stadium mag laten overhevelen naar een socialistische orde (door het opwichten van de Zorgautoriteit).

   Voor Frank is recht orde.

   Voor Fernand Van Steenberghen bestaat er zoiets als de orde van de universele gemeenschap van alle zijnden. Alle zijnden maken voor Van Steenberghen een unieke orde uit.

   (Dans la realite existente, l’intelligence decouvre une valeur transcendentale en vertu de laquelle cette realite appartient a la COMMUNAUTE UNIVERSELLE DES ETRES
   – ceux-ci constituent un ORDRE UNIQUE
   – un univers dont tous les elements sont relies entre eux par une ressemblance ontologique fonciere
   (Fernand Van Steenberghen, “Philosophie fondamentale”, 1989, p. 481))

   Na Augustinus geciteerd te hebben, vervolgt De Wulf op p. 12 als volgt:

   De menselijke ratio kan dus op twee wijzen in contact komen met het universaliteit der zijnden:

   1. de theoretische of speculatieve filosofie beschouwt (theorein) de universele orde zoals hij/zij is – ordo quem ratio non facit sed solum considerat

   2. de rede kan de activiteiten bestuderen die ons in verbinding stellen met de werkelijkheden van de universele orde. Dit creeert in ons een ordo quem ratio considerando facit, in proprio actu

   (L’esprit humain peut DONC entrer de deux manieres en contact avec l’universalite des etres

   1. considerer (theorein) l’ordre universel tel qu’il est, pour lui-meme
   = philosophie speculative ou theorique p. 18
   – ordo quem ratio non facit sed solum considerat

   2. ETUDIER
   les activites de notre vie consciente (connaître, vouloir, produire) nous mettant en relation avec les realites de l’ordre universel
   Ceci cree en nous un
   – ordo quem ratio considerando facit, in proprio actu)
   Frank zegt: recht = orde

   Van Steenberghen zegt: alle zijnden maken een unieke orde uit

   De Wulf zegt dat er twee soorten orde bestaan
   – de ordo quem ratio non facit sed solum considerat – de orde in de natuur
   – de ordo quem ratio considerando facit, in proprio actu qui est cree en nous par les activites de notre vie consciente – de praktische orde

   die quem non facit is de samenlevingsorde.
   die quem ratio considerando facit is NIET de kunstmatige of sociale orde.
   MIJN VRAAG AAN DIT GEZELSCHAP:
   Zijn er drie soorten orden:
   de orde in de natuur
   de praktische orde
   de kunstmatige of sociale orde?

   Ivo Cerckel de Siquijor
   philmigrator@yahoo.com

3. Marktwerking in de zorg "op gang brengen" en bewaken.
   Wat een geouwehoer: zorg en markt hebben niks met elkaar te maken.
   Daarom heb ik er een zwaar hoofd in wat het volgende legertje nitwits na 22-11-06 op het pluche zal besluiten.
   Want ik durf b.v.te voorspellen dat de no claim wordt afgeschaft en er een HOOG eigen risico voor in de plaats komt.
   Typerend: Verhagen en Bos roepen nu allebei om de afschaffing van de no claim, maar dat van dat eigen risico roepen ze er niet bij.
   We kunnen er dus op rekenen dat de tweedeling nog veel groter zal worden dan nu het geval is.

4. Gelijke kameraden, gelijke kappen. Dus ook 6 ton voor Frankie. Een oude wijsheid zegt dat je om het meeste te verdienen ook de beste moet zijn in wat je doet. En waarin zijn deze meneren dan het allerbeste? Het valt mij op dat er nooit mensen uit het bedrijfsleven (corporate bedrijfsleven uitgezonderd) in dit soort functies terecht komen.

   Een bureaucraat die volgens de ‘markt’ van de staat 6 ton waard zou zijn, zou in het bedrijfsleven dan nog veel meer kunnen krijgen. De ambtenaren klagen immers dat hun salarissen achter lopen. Mijn inschatting is dat hun werkelijke waarde veel lager is en zij misbruik maken van hun positie. Een ambtenaar die ik ken vertelde mij dat alle cliche’s over ambtenaren waar zijn en de werkelijkheid is eigenlijk nog erger. Hij vertelde ook dat als je (te) lang bij de overheid werkt, je geen kans meer maakt in het bedrijfsleven en dus noodgedwongen bij de overheid moet blijven. Geldt dit ook voor Frank, Arthur en de andere ‘autoriteiten’?

5. Autoriteiten zijn nog erger dan de reguliere overheid: de overheid valt binnen wetten en regels, OK die past zij van tijd tot aan maar dat gaat dan tenminste nog met een democratisch sausje en onafhankelijke rechtspraak.
   Bij Authoriteiten is zelfs die schijn van democratie en onafhankelijke rechtspraak afgeschaft.
   Een soort Ueber-Overheid dus

6. [1]
   Ivo,
   Het gaat -naar ik begrijp- dus allereerst om de definitie van het begrip "orde", in welke zin dan ook.
   Ik stel vast, dat daar dus "verwarring" over bestaat, zeg maar begripsverwarring. M.a.w. iedereen probeert er voor zichzelf betekenis aan te geven. Dat leidt onvermijdelijk tot polyinterpretatie van feiten en verschijnselen: alweer verwarring derhalve.

   De vraag is dan, of er zoiets als het kernbegrip "objectieve orde" bestaat.
   Hoe zou de wereld er bijv. uitzien zonder het verschijnsel "mensch" ?
   Er zou waarschijnlijk net zo goed strijd zijn tussen soorten en binnen de soorten.

   De enig denkbare "objectieve orde", mits die "denkbaar" zou zijn (wat zeer de vraag is), zal dan ook een abstractie moeten zijn.
   Maar aan welke randvoorwaarden zou een begripsbepaling daarvan moeten voldoen ? Ook daarover zal moeilijk eenstemmigheid te bereiken zijn.

   M.a.w. het lijkt erop, dat filosofisch gezien een objectieve orde onbereikbaar is, zolang er geen eenduidige begripsomschrijving van het kernbegrip "objectieve orde" mogelijk is. En dus ook niet van het begrip "orde".

   Tenzij het begrip "orde" ("objectieve orde" in de zin van een teleologische noodzakelijkheid dan wel een "socialistische orde") van bovenaf wordt opgelegd (gedogmatiseerd), c.q. geaxiomatiseerd.

   Je kunt dezelfde logische conclusie afleiden door aan te tonen, dat het onmogelijk is hetzelfde object van verschillende kanten tegelijk te beschouwen of te beschrijven zonder toevoeging van extra (theoretische) dimensies, netzogoed als het onmogelijk is de consistentie van de rekenkunde met rekenkundige methoden te bewijzen, zoals Kurt Gödel bewees.

   Ik vraag me af, of de Wulf en/of van Steenberghen en/of van Dun tot een soortgelijke conclusie zijn gekomen.

   [2] Wat jouw slotvraag betreft: "Zijn er drie soorten orden: de orde in de natuur, de praktische orde, de kunstmatige of sociale orde?".
   Die vraag laat zich betrekkelijk "eenvoudig" beantwoorden: er zijn minstens "netzoveel" orden, als er zich (menselijke ?) individuen op deze planeet en daarbuiten bewegen.
   Sterker nog: met elke geboorte stijgt het aantal "orden", en verandert "de orde", -in de zin van de onderlinge betrekkingen van individuen (subjecten) en hun relaties tot objecten-, in materiele zin.
   Bij het sterven schuiven de betrekkingen a.h.w. op.

   De verandering van de orde "an sich" is echter een continu proces, immers de aard van genoemde betrekkingen verandert continu in de tijd.

   SpyNose

7. Deze autoriteit kan het – a raison van enkele miljoenen per jaar- alleen maar erger maken. De autoriteit zal het woord markt misschien wel kunnen spellen, maar niet begrijpen wat een markt is.
   De enige oplossing is dat de overheid zich niet meer bemoeit met de gezondheidszorg: nee, ook niet met de verkoop daarvan.
   Aanbevelenswaardig is het afschaffen van een diplomavereiste in deze sector.

8. [7]
   Jaaaah. Laat de Yomanda’s maar aanrukken… 🙂

9. [7] Nou, ik denk dat gezondheidszorg wel degelijk kwalificatie en inspectie nodig heeft. De twee kunnen in particuliere handen zijn, mij best. Maar de overheid mag het ook doen: bescherming van haar burgers.
   Gezondheidzorg moet wel degelijk op protocollen en state-of-the-art kennis gebaseerd zijn. Er is een *beste* behandeling, op enig moment. En die is evidence-based en gepubliceerd.

   Doe maar niet, afschaffen van diploma’s.
   Binnen de kortste keren wemelt het van de gebedsgenezers, homeopaten, handopleggers, magnetiseurs, astrale kruidenmengsters, antroposofen, new-age zwevers, gemalen vleermuisvleugeltjes en reincarnatie therapeuten.

   Freedom carried too far, Hugo.
   In zo’n Libertaria zal er geen gezondheidszorg zijn.
   En dan roken al die libertariers ook nog. [zucht]
   Libertariers sterven dus eigenlijk vanzelf uit 🙂

   Huub

10. [9] Huub, je hebt gelijk dat je je zorgen maakt over de zorg!
    En dat een van de hoofdredenen waarom je het uit de handen van de overheid moet halen. "Zorg" is veel te belangrijk om in handen van een overheid te zitten.
    In een vrije maatschappij komen er echt wel capabele ondernemers die zorgens voor voorlichting, inspectie, keurmerken, en nog meer.

    Dat al die libertariers roken, is natuurlijk niet verstandig! 😉

11. [9] Nergens heb ik er voor gepleit de diplomata af te schaffen. Maar ieder dient zelf te kunnen kiezen of hij een gediplomeerd of niet gediplomeerd persoon raadpleegt.
    hugo van reijen

12. [6] SpyNose,

    Wanneer jij in fine verwijst naar de orde “an Sich”, houdt dit m.i. een verwijzing in naar Kant.

    Zoals jij zegt, heeft Kurt Gödel aangetoond dat wij de consistentie van een systeem (krachtig genoeg om een elementaire numerieke theorie uit te drukken) niet kunnen bewijzen binnen het system, ttz. zonder gebruik te maken van nog krachtigere middelen dan deze die het systeem zelf belichaamt/omvat.
    (Robert Nozick, “Invariances – The Structure of the Objective World”, The Belknap Press of Harvard UP, 2001, p. 162)

    Geen axiomatisch system kan derhalve bewezen worden consistent te zijn.
    (Frank J. Swetz and Catherine P. Vistro-Yu, “The History of Mathematics – A Study Guide”, Ateneo de Manila UP, 1999, p. 144)

    Om het nog eens anders te stellen, de onvolledigheidsstelling van Gödel toont aan dat geen verzameling van voorafbepaalde betrouwbare mathematische regels alle procedures waardoor mathematische waarheden worden bepaald kan omvatten.
    (Roger Penrose, “The Road to Reality – A Complete Guide to the Laws of the Universe”, London: Jonathan Cape (Random House), 2004, pp. 369–370)

    Is dit geen wonderlijke verwerping van Descartes and Kant?

    Nog een citaat van Penrose, pp. 20-21:
    It remains a deep puzzle why mathematical laws should apply to the world with such phenomenal precision
    Moreover, it is not just the precision, but also the subtle sophistication and mathematical beauty of these successful theories that is profoundly mysterious.

    Nog een van De Wulf, p. 32, betreffende Leibniz
    “une seule intuition nous permet de lire dans un brin d’herbe le reseau de relations qui forment l’ordonnance du monde”
    Ik zou willen weten waar Leibniz dit geschreven heeft.

13. [12]
    Ivo,
    Ik moet helaas kort zijn. Dit onderwerp verdient op zichzelf reeds fundamenteel onderzoek en discussie. Daarvoor ben ik op dit moment onvoldoende ge-equipeerd. Maar mijn stellingen heb ik ergens uit mijn achterhoofd tevoorschijn gehaald en toegepast op het begrip "orde": Ik concludeer slechts, dat er van het begrip "orde" heel moeilijk een eenduidige definitie te geven is, waar men ook in het praktisch leven wat aan heeft.

    Verder ben ik niet gekomen, maar ik mis op dit moment de mogelijkheid mij hier verder in te verdiepen. En laat het graag aan jou en anderen over. Ik blijf uiteraard zeer ge-interesseerd.

Comments are closed.