Op zes mijl afstand van het Griekse eiland Kastellorizo bevindt zich de Turkse haven Kas, door de Grieken Antifyllo genoemd.
De wilde varkens die in Turkije rondstruinen worden door de Turken niet gegeten. Kastellorizo is de ideale plaats om deze dieren te verkopen.
Omdat Kastellorizo geen officiele port of entry is waar goederen ingeklaard kunen worden, loopt de enige officiele weg via Marmaris en Rhodos: een omweg van honderden kilometers die zodanige kosten zou veroorzaken, dat de varkens onverkoopbaar worden.
Welkom in de wonderlijke wereld van invoer- en uitvoerbarrieres, die voorkomen dat vele producten op efficiente wijze doorstromen naar een plaats waar er koopkrachtige vraag naar bestaat.
Deze handelbarrieres vormen de oorzaak van een enorme druk op de welvaart, in het bijzonder in die landen die zich dit het minst kunnen veroorloven.
De dag dat voor het eerst een overheid barrieres begon op te werpen voor de invoer of uitvoer van bepaalde goederen, was een zwarte dag in de geschiedenis van de mensheid.
Immers : mensen produceren goederen. Als de goederen door anderen begeerd worden, dan zijn deze goederen verkoopbaar. Worden geen belemmeringen opgeworpen, dan stromen deze goederen welhaast automatisch van de plaats van productie naar alle andere plaatsen ter wereld, hetzij direct , hetzij indirect. Het creeren van barrieres in de vorm van vergunningen, invoerrechten en uitvoerrechten is uiterst schadelijk voor de wereldeconomie als geheel.
Na de tweede wereldoorlog reden jarenlang smokkelaars met boter geladen vrachtauto’s van Nederland naar Belgie. Zij zaaiden kopspijkers op de weg om te zorgen dat de banden van de achtervolgende douaneauto’s lek zouden raken.
Het heeft tot ver na de oorlog geduurd ,voor de overheid deze schadelijke barrière slechtte.
Ook de grootste staatsman of econoom was niet in staat uit te leggen, wat de zin van het verbod op de boterhandel was. In Nederland woonden boeren die de boter wilden verkopen, In Belgie woonden consumenten die deze wilde kopen. Met de opbrengst van de boter konden in Belgie andere producten gekocht worden, die in Nederland met winst van de hand gedaan konden worden. Na afloop van de transactie zouden alle partijen in een betere positie verkeren.
De zin van het verbod op deze handel begreep niemand.
Het bovenstaande is slechts een van de miljoenen voorbeelden van een overheid die orakelt, handelt en schade veroorzaakt als een kip zonder kop.
Eigenlijk zouden die kopspijkerzaaiende smokkelaars allemaal een gouden medaille moeten ontvangen voor hun bijdrage aan een vrije , welvaartverhogende handel.
Maar ook in de hedendaagse wereld zijn tal van voorbeelden te vinden van handelsbelemmeringen die enorme schade veroorzaken , zoals de quota voor textiel uit het Verre Oosten. Wat voor zin heeft het verstrekken van ontwikkelingshulp aan dergelijke landen wanneer men deze op hetzelfde moment berooft van de mogelijkheid het met eigen handen geproduceerde te exporteren naar het westen ?
Hugo van Reijen
Heel simpel: belasting, dus geld (accijnzen, invoerrechten)
De overheid wil haar deel hebben.
Vgl. dat je een winkeltje opent in het district van een bepaalde maffiabaas. Ook dan komt op enig moment een ‘inner’ langs.
De scam is simpel.
Overheid (lees ambtenarijtuig) koopt door verborgen investeringen bedrijven op.
Overheid als aandeelhouder dwingt corporatie uit kostenoverwegen productie uit te besteden naar china, india etc.
Overheid heft gruwelijke belastingen op de aldaar geproduceerde goederen.
Overhied steekt geld in haar zak…….
voor meer info:
http://cafr1.com
Comments are closed.