Volgens het Staphorster gemeenteraadslid Dik Vedder moeten voedselbanken worden afgeschaft. Vedder vindt het namelijk “onacceptabel” dat “de maatschappij” zelf een “politiek probleem” moet oplossen.
Let wel: geen woord over dat de oplossing niet of niet goed werkt, het is een “politiek probleem”, en dús mag het niet aan “de maatschappij” worden overgelaten. Zelfs als het probleem al is opgelost, dan is dát weer een probleem.
Je zou kunnen denken dat we hier te maken hebben met een politicus die zichzelf probeert te beschermen tegen broodroof. (Waar blijven politici als “de maatschappij” alle problemen – zonder hulp van die politici – zelf oplost?) Dat zal misschien meespelen, maar er is hier meer aan de hand. Het is een uiting van een mentaliteit die in Nederland – en niet alléén in Nederland – wijdverbreid is.
Die mentaliteit is: als het niet door de staat georganiseerd is, dan niet telt het niet. Dan is het niet af.
Vaak wordt als reden voor staatsinterventie gegeven dat dat de enige manier is om een bepaald probleem op te lossen. Omdat “de markt”, “de samenleving” of “de maatschappij” het niet zelf op kan lossen. Maar voor veel mensen is dat niet de eigenlijke motivatie om staatsinterventie voor te staan. De échte reden is verliefdheid op de staat. Dat valt meestal niet op – men weet het waarschijnlijk vaak zelf niet – maar in een geval als dit komt het aan de oppervlakte.
M.a.w.: Een vorm van een collectief Stockholmsyndroom, zou je kunnen zeggen. Het volk, ik bedoel althans deze Vedder en consorten, laat zich collectief door de verzorgingsstaat gijzelen en wordt er smoorverliefd op.
Het moet de grootste nachtmerrie zijn van iedere beleidsmaker: mensen die zélf problemen oplossen. Op die manier zouden ze nog ‘ns kunnen gaan denken dat ze helemaal geen beleidsmakers meer nodig hebben!
Een programma van de Ikon van afgelopen woensdag is hiervan een goed verbeeld: Rutte en die ene Groenlinksrakker naar NYC gingen om te kijken hoe het er in de ghetto aan toeging. Wat bleek, ze hadden daar een private organisatie die voedsel ging uitdelen aan zwervers op de straat. Moet je voorstellen! Maar nee hoor, onze links Rutte en die nog iets linksere Groenlinksrakker veroordeelden deze toestanden: de overheid moet dit probleem (welk probleem ook al weer?) oplossen! Maar als ik zo naar de zwervers keek, leek die private organisatie heel goed werk af te leveren. Eentje zei zelfs dat zij de beste soep hadden van New York!
[3] Kurt,
Inderdaad. Lieden als Rutte en Vetter c.s. zijn van alle tijden. Dergelijke types zullen niet rusten voor er een Wet tegen de verspreiding van gratis voedsel van kracht is, om van lastige armoedzaaiers af te komen. Want in de ideale verzorgingsstaat bestaat geen armoede. Net zomin als in Zimbabwe, waar dit jaar nog 700 duizend "krotwoningen" door Comrade Bob (Mugabe) zijn neergehaald.
Zie ook: Spineless, Laat de armen verrekken,
http://www.vrijspreker.nl/b…
Goed artikel.
Als die beleidsmakers werkelijk zo te doen hebben met de ‘zwakkeren’, zouden zij die voedselbanken als een geweldig initiatief moeten verwelkomen.
Twee vliegen in 1 klap: minder voedsel wordt weggegooid en de armen hebben meer lucht.
Alleen maar voordelen!
Merkwaardig dat die beleidsmakers (die blijkbaar ‘de maatschappij’ als HUN eigendom beschouwen) er zo zuur over doen.
Inderdaad weer een voorbeeld van de absurde denkwereld van politici. Al denk ik ergens dat mensen die beweren dat in Nederland een voedselbank "nodig" is, ook wel iets fout doen. Gezien de hoogte van de uitkeringen zou je toch niet denken dat het kopen van genoeg voedsel überhaupt een probleem is.
Overigens, daar ga ik weer, maarre… is het niet "wijdverbreid" i.p.v. "weidverbreid"? Sorry, ik kan het niet laten. 😉
[6]"is het niet "wijdverbreid" i.p.v. "weidverbreid"?"
Dat staat er toch? 😉
Moet je voldoen aan bepaalde eisen om bij een ‘voedselbank’ je saldo op te nemen?
En, kun je ook in de ‘min’ staan?
Dat je bijvoorbeeld de volgende dag weer een Appeltje (die heb je tenslotte bewaard 😉 terug stort.
Mijn eerste smiley, per ongeluk.
Cool dat dat automatisch gaat.
[4] Het systeem in Noord Amerika is ook heel efficient. Veelal kun je bij de zelfde supermarkt waar je je eigen inkopen doet, ook een donatie doen voor de voedselbank. Daarnaast zijn het ook vaak de supermarkten zelf die een deel van hun overschot weggeven aan voedselbanken. Bij grote festijnen en festivals is er ook altijd wel een inzamelingspunt waar je ‘non-perishable food items’ kunt afleveren.
Ik zou juist het gebruik van dit soort private initiatieven toejuichen. Hoe minder armen afhankelijk zijn van de staat, hoe beter het is voor de samenleving, want dan kunnen collectivistische partijen (en dat zijn ze nagenoeg allemaal in het parlement) geen vat meer hebben op hun stemgedrag. Maar ja, politici willen dat natuurlijk niet, want daar gaan hun goedbetaalde baantjes.
Overheden creëren alleen maar problemen en per definitie kan alléén de burgermaatschappij problemen oplossen, als deze tenminste niet wordt gehinderd door de overheid.
Volgens mij is er (zeker onbewust, maar vermoedelijk ook bewust)nog een ander oogmerk aan te wijzen voor de voorkeur om dingen door de staat te laten regelen:
Dan kun je je lekker met het leven van een ander bemoeien, terwijl je er natuurlijk wel voor zorgt dat jij bij de voor dat plan benodigde ‘collecte’ net even de kerk uit bent. Het is heerlijk om je eigen idealen te verwerkelijken met het geld van anderen.
Vergelijk ook de schaamteloze toestanden van de PvdA in Amsterdag Zuidoost (waarbij menige andere partij ook graag mee profiteerde van het systeem).
Daar komt de ware aard van het beestje naar voren. Ik vermoed dat dat overal voorkomt, maar dat de allochtone partijleden nog wat onervaren zijn in het verbergen van de relaties.
[7]
Martin,
Nu wel ja. 😉
Doet me hieraan denken:
http://anti-state.com/blog/…
Lees ook de commentaren:
" You don’t seem to understand what was happening here. They were helping people _without the proper papers_! Such evil must be stopped before it spreads. If not people will start helping people without any papers at all. Maybe even without a bureaucrat even knowing how they plan to help people or how it fits in to the larger plan. People might even help people on the spur of the moment, without any plan at all. It will be chaos, anarchy, dogs and cats living together! "
Comments are closed.