Een man rijdt rustig op zijn fiets met zijn hondje vrolijk aan de lijn. Het hondje houdt hem aardig bij en heeft grote bewegingsvrijheid doordat hij dit doet. Als de hond besluit te stoppen, vindt zijn baasje het best maar dan komen ze niet vooruit.

Als de hond besluit harder te rennen, ziet zijn baasje kans harder te fietsen en komen ze gezamenlijk sneller bij hun einddoel aan. Plots komt een nare man op een fiets met een pluche zadel voorbij racen, zijn hondje hijgend en puffend erachteraan. Als het hondje probeert te stoppen, wordt hij meegesleurd door de fietsdespoot. En als hij harder rent, zorgt de voorgenoemde wel dat dit nog steeds niet hard genoeg is.

Zoals wellicht al duidelijk is, de eerste man vertegenwoordigt “de orde van de dag” en fietst met de “snelheid van het leven”. Zijn hondje staat voor de individu die zelf besluit hoe hard hij gaat maar voor wie stilstand geen succes biedt. Als een individu besluit stil te staan, dan bemoeilijkt deze de eigen vooruitgang; dit is zijn goed recht, echter als hij met de orde van de dag meebeweegt, bereikt hij veel meer. Het hondje kan de snelheid van het leven overnemen, maar kan pauzeren wanneer het wil. De richting is onbepaald, behoudens de dood.
Hij accepteert het stoïsche fietspad van leven van naar dood maar bepaalt zelf het tempo en voelt nimmer een akelige sleur aan zijn nek.

Toch is er altijd het risico dat er ineens een overheid het zadel bestijgt om de orde van dag te bepalen. Deze sleurt het hondje hulpeloos achter zich aan richting de verdoemenis. Het hondje wil graag wat speling op de lijn en hij denkt dit zoals zijn werkelijk vrije rasgenoot te kunnen bereiken door harder te rennen. Echter, tot zijn grote schrik en ongenoegen, de pluchepiloot ziet deze acceleratie voor “draagkracht” aan en voert daarom het tempo onverbeterlijk op.
Het hondje kan zich hier bij neerleggen en het huidige tempo bewaren. Hij accepteert dan een onnatuurlijk tot stand gekomen stoïcisme en dus zijn eigen slavernij.
Maar, het hondje kan ook trachten de lijn door te knagen en zich bij het zojuist gepasseerde hondje te voegen op het vrije pad van leven naar dood.

Maar ach, nobel als deze knaagpartij ook is, ik neem toch altijd nog liever de auto.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

6 REACTIES

  2. Met de hond erachter gebonden? 😉

    Ik vind het op zich wel een goed artikel, maar het idee dat je überhaupt 2 mensen (of een hond en een mens) aan elkaar bindt is een beetje onliberaal. Dat ongetwijfeld het tempo van de één het tempo van de ander beïnvloed, ok. Het is immers ook zo dat de totale welvaart van een land onmiskenbaar achteruit zal gaan wanneer 90% van de honden, eh… mensen, gaat stilstaan. Dat heeft ook z’n weerslag op de andere 10%. Maar dat is toch niet helemaal hetzelfde als dat de 90% die 10% tot stilstand dwingt. Ze leveren alleen geen medewerking om sneller vooruit te komen, en dat staat ze vrij, in een rechtvaardige maatschappij.

  4. [1] Leuke doorverwijzing! Zo zie je waarheid van de stelling:
    "Ik ben een groot socialist; ik wil delen met iedereen die MEER heeft dan ik!".

    BTW, het bericht over de Bono is zo interessant dat het wel een "frontpagina-artikel" verdient.
    Kun/wil je het niet vertalen/bewerken in het NL en opsturen naar "zelf schrijven op de Vrijspreker"?

  6. \ik voel me als het arme hondje dat door man met pluche zadel wordt meegesleurd, na een weekend en twee dagen en inschakelen van accountant en halvegaren aan belastingtelefoons en wachtwoorden die niet worden geaccepteerd terwijl ik me strikt aan regels hou,om er vervolgens moegestreden vanmiddag achter te komen dat ze daar (in Heerlen of daaromtrent) de sofi nummers van mij en echtgenoot vrolijk naar believen door elkaar husselen.Zodat nu helemaal niemand meer weet wie welk wachtwoord heeft en dit kennelijk daar ook niet kan worden rechtgebreid,omdat de fout al in de overheidsformulieren is doorgeslopen.

    Ik heb de band in zoverre doorgeknaagd,ik stop met bedrijf voor eind van jaar;geef mijn portie maar aan fikkie.
    Ik denk dat ik maar de politiek in ga.

    nina

Comments are closed.