“De Natie-staat, de Europese Unie en Mondialisatie: Een Libertarische Taxatie”

1. Tis erg dicht bij Noordwijk a.z. Maar ik ga er niet heen omdat ik dan de dagjes boemel neem naar mijn nieuw stekje in Washington DC.

   Wat ik overigens van dit soort libertarische lezingen vind is dat het, volgens mij, nog geen deuk in halfzachte boter slaat … Vooral als "academici" zich ermee bemoeien … want wat weten die ervan?

   Beter ware het om de mensen een potentiele libertarische levenstijl voor te houden en aan te raden. Bijv:

   1. Acht geen grenzen en zorg dat je het steeds vrijelijk en naar behoefte kan overschrijden. Maar let daarbij wel op mondiale trends … in plaats van landelijke gehaarkloof. Een zogenaamde kenniseconomie is bijvoorbeeld in Nederland bijvoorbaat UITGESLOTEN, eenvoudig omdat de mentaliteit en de incentieven daar toe NIET bestaan.

   2. Woon en werk waar je de beste boterham kan verdienen en beschouw belastingen zuiver als bedrijfskosten, waaruit ook nog valt te profiteren. Want op zich en in de praktijk bestaan (libertarische)"vrije markten" helemaal NIET. Immers, om een markt te hebben moeten er minsten twee partijen zijn die wat in elkaar zien en ook iets te verhappen hebben … wat meestal een zekere opoffering vergt van de "vrije wil" … dat op zich ook al een illusie is. Met name van wat men (all things being equal)liever heeft en doet, namelijk steeds het voor noppes aquireren van wat de andere te bieden heeft …

   3. Richt een onzichtbare schutting om je heen op, en probeer niet de getapte joker uit te hangen. Kom vooral stipt alle persoonlijke verplichtingen na, Want dat is de enige manier om persoonlijke soevereiniteit te verwerven. In het Oosten is zeer terecht " ones word … nog steeds … ones bond" ( een reden waarom men daar letterlijk zeer WEINIG juristen kent. En het bepaalt ook precies de mate van persoonlijke soevereiniteit dat iemand geniet. Iets wat NOOIT NIET door politiek acties is te verwerfen.

   4. Ga nooit ONNODIG in de aanval, maar aarzel ook niet het op pre-emptieve manier te doen, wanneer je daar zeker van bent. Immers een non-agressie principe in een vacuum haalt geen ruk uit.

   5. Bedenk dat de meeste overheids bemoeienissen steeds te minimaliseren zijn en zelfs te ontwijken. Daartoe moet men minder op "principes" staan en meer op pragmatisme.

   6. Etc. etc. Want zo kunnen wij wel het hele "libertarische) wenslijstje langs.
   Het beroerde is echter dat er zo weinig zogenaamde libertariers zijn, zodat er ook geen cent aan te verdienen is als ik dit soort zaken verder zou onderbouwen en op schrift zou zetten. Of wel soms. Niemand hoeft een libertarier te zijn om een libertarisch leven te kunnen leiden.

   Pikante bizonderheid; Ik kwam eenige maanden geleden in Washington senator Barack Obama tegen, die in Hawaii is geboren uit een Amerikaanse moeder en een Keniaasche ex-geitenhoeder, die aan Harvard was afgestudeerd, net als de Senator himzself. Laat de man nu tot mijn stomme verbazing vloeiend modern Indonesisch spreken (zijn stiefvader was vanaf zijn 5 jaar namelijk een Indonesiesch geologisch ingenieur). Hoeveel nederlandse parlementaire kadavers knnen dat, behalve die Ambonese senator die ordinair passermaleis brabbelt).

   Ik zie hem persoonlijk wel zitten als toekomstig Amerikaanse president. Een man die mentaal oneindig meer breedsporig en capabel is dan een Busch.

Comments are closed.