Regels zijn niet altijd regels
De politici geven weer eens een demonstratie dat ze lak hebben aan de kiezers en ook aan regels. Het immigratiedrama zal steeds blijven lijden onder zijn beginfout: de verzorgingsstaat. Zolang deze oorzaak niet wordt opgelost, blijft het sleutelen aan de symptomen.
Tot nu toe was het zo in de “democratische” spelregels dat de Kamer beslist en de regering voert dat uit. Iemand benadrukte dat zelfs erg sterk gedurende de verkiezingen: “Regels zijn regels”. Waarbij ze overigens al diverse malen aantoonde dat dit niet voor haarzelf geldt als het niet in haar kraam past.
Maar nu heeft de kiezer gekozen. Zijn mandaat aan politici gegeven die voor hem bepaald hebben dat de uitzettingen van asielzoekers moeten worden gestopt. De Kamer heeft dat beslist, maar nu zegt de regering dat de Kamer, de Kiezer, kan barsten; ze doen het niet! Deze keer zijn regels geen regels!
Opvallend is daarbij de denigrerende opmerking van Jan Peter Balkenende die de wil van de Kamer afdoet met “een toevallige meerderheid in de Kamer”.
Natuurlijk kunnen de ministers op dit moment lekker stoer doen. Ze kunnen niet veel verliezen want ze zijn al demissionair. Daarom hebben ze vanochtend in een brief aan de Kamer meegedeeld dat ze de motie niet zullen uitvoeren.
Ondershands is dan daarbij ook nog aan de PvdA, Wouter Bos, ingefluisterd dat hij nu maar niet moeilijk moet doen want hij kan dan bij de formatie beter aan zijn trekken komen. Een mooi voorbeeld van gesjoemel!
Nu ligt de vraag open wat de Kamer gaat doen. Slikken ze de stoere taal van de regering en gaan ze door de knieën? Mede door misschien uitzicht op betere posities in de formatie? Of zegt de Kamer nu dat regels zijn regels en dat de regering moet doen wat haar wordt opgedragen.
De woorden van Hans van Baalen: “Een meerderheid is een meerderheid”, het doet er niet toe hoe groot die meerderheid is.
De Kamer zou nu de regering, om te beginnen met Rita Verdonk, naar huis kunnen sturen. Maar deze regering is al demissionair
Interessant is wat er zou gebeuren als een demissionaire regering naar huis wordt gestuurd. Worden ze dan demissionair in het kwadraat? In ieder geval kunnen kiezers hier weer veel van leren!
Lulkoek,
Er is een motie ingediend en een motie hoeft niet uitgevoerd te worden.Dus voordat je begint te brullen moet je eerst goed onderzoek doen.
Dit heeft niets te maken met arrogantie maar alles met staatsrecht.
Hub, strikt genomen lijk je gelijk te hebben. Echter: toen het kabinet demissionair werd heeft links er sterk op aangedrongen geen belangrijke besluiten meer door te drukken. Omdat het generaal pardon een breekpunt kan zijn in de formatie heeft links geprobeerd op deze manier toch een ‘belangrijk besluit’ door te drukken, omfdat daarmee dat breekpunt zou vervallen. Bepaald niet netjes: doe wat ik zeg, niet wat ik doe.
De huidige club heeft dit spelletje heel goed door, en ook dat een dergelijke stap desastrueus is voor NL: het aantal handophouders wordt nog eens fors vergroot en je beloont gedrag dat alle rechtsbesluiten aan de laars lapt. Ze zouden hier al lang niet meer mogen zijn, de ‘nette’ groep is inmiddels weg. Dus alleen daarom al is het goed dat de ‘meerderheid'(die inderdaad toevallig is, PvvD heeft echt niet gekeken of deze gelukszoekers wel lief voor diertjes zijn) in dit geval wordt genegeerd. In ieder geval tot na de formatie.
Oh??? Vertel eens wie is er dan de baas in Nederland. Wie is degene die uiteindelijk bepaalt wat er gebeuren moet? De minister of de Tweede Kamer?
De minister voert beleid uit. De Tweede kamer stemt en kan een motie aannemen. De minister is niet verplicht deze uit te voeren. Dat heeft dan mogelijk wel weer consequenties.
Hoe je de discussie ook wilt voeren: geen "zware" beslissingen zolang demissionair, afgedwongen door links. Dus zal links moeten wachten tot na de formatie, tot dan wordt het bestaande beleid gewoon gehandhaafd.
Links moet niet piepen, zelf om gevraagd. Da’s ook democratisch. Maar ja, links lullen, rechts völlen (Kok: "dat kwartje krijgt u terug zodra het beter gaat", "euhh, nee, ik vind dat niet meer nodig", Rosenluller); dat blijkt steeds weer. Nu keert hun eigen wens tegen hen, jammer maar helaas. Met enige mazzel komt er toch geen links kabinet. Ook als we binnen een jaar weer mogen stemmen zijn dit soort onomkeerbare sinterklaascadeautjes (hoe vind je de timing) alweer een permanente molensteen om de nek van hen die wel werken en belasting betalen.
Waren ze maar net zo slinks als het op het landsbelang aan komt. Maar nee, eigen belang eerst (want de nieuwe importpaupers zorgen voor verse aanhang, want die stemmen, zodra ze dat mogen, voor behoud van hun subsidies, uitkeringen, luizenleventje). Opzouten.
[3] De regering,
De tweede kamer controleert alleen maar.
Dan hadden ze maar een wet in elkaar moeten knutselen.
Eigen schuld dikke bult.
[1] anomalie,
"Dit heeft niets te maken met arrogantie maar alles met staatsrecht."
Precies.
Volgens de grondwet is de Staten-Generaal het hoogste wetgevende orgaan, maar ook de regering heeft wetgevende bevoegdheden. In de praktijk maakt de regering de wetten. Maar dat kan natuurlijk niet zonder voldoende vertrouwen van het parlement (vertrouwensregel). En dan krijg je per definitie het eeuwige gekonkel met kabinetsformaties, regeringsprogramma’s, fractiediscipline, partijhierarchie, etc.
Kortom burgers werken allemaal voor de staat in ruil voor shit op hun brood.
[6] "Volgens de grondwet is de Staten-Generaal het hoogste wetgevende orgaan,"
Hieruit maak ik op dat de regel is dat de Staten Generaal uiteindelijk de dienst uit maakt.
Ik kan het niet anders zien.
[7] Hub, ja, mits Ze als Eenheid opereren, maar dat gebeurt meestal alléén na overleg tussen de fractievoorzitters van de coalitiepartijen.
Wat er tijdens een kabinetsformatie wel en niet kan, is staatsrechtelijk niet geregeld. Er kunnen dan ook de gekste dingen gebeuren.
Duidelijk is, dat deze regering niet meer kan rekenen op het "vertrouwen" van (een meerderheid van) het parlement, waardoor wetgeving niet of nauwelijks meer mogelijk is. Praktisch gesproken is alleen UITVOERING van wetgeving nog mogelijk.
In de door jou aangehaalde optie zou de Tweede Kamer NU een initiatiefwet kunnen maken over dat Generaal Pardon, waarin de Eerste Kamer zou kunnen meegaan. Na aanneming en bekendmaking van zo’n wet MOET die uitgevoerd worden, ongeacht of de zittende regering demissionair is of niet.
Er zijn op dit moment vele scenario’s denkbaar.
Eén scenario is het volgende:
In het voorjaar zijn Statenverkiezingen. De nieuwe Staten gaan een nieuwe Eerste Kamer kiezen. Dan zal duidelijker worden, hoe de nieuwe machtsverhoudingen liggen, op basis waarvan een nieuwe regering kan worden gevormd.
[7] [8]
"Interessant is wat er zou gebeuren als een demissionaire regering naar huis wordt gestuurd. Worden ze dan demissionair in het kwadraat? In ieder geval kunnen kiezers hier weer veel van leren!"
Als de demissionaire regering zijn ontslag zou indienen, zou het Staatshoofd dat ontslag weigeren. Zo’n situatie is ongekend.
Kabinetsformaties kunnen heel lang duren, zoals de jaren 1970 hebben laten zien. Als het land een tijdje niet wordt bestuurd, althans een demissionaire regering heeft, is er meestal ook geen man overboord. Het belastinggeld komt toch binnen. Die jackpot blijft alleen wat langer liggen, waardoor de handophouders gefrustreerd raken.
"Alle besluiten van regering en Staten-Generaal via de grondwettelijke procedure zijn wetten in formele zin." Beide gelijk dus. Alleen bestaan de staten generaal uit twee kamers. Doorgaans is het zo dat of door de regering of door de 2e kamer een wetsVOORSTEL gemaakt wordt (in het 2e kamer geval heet dat initiatief wetsvoorstel). Dat moet in de kamer besproken en geamendeerd en/of bekrachtigd worden en vervolgens ook nog in de 1e kamer worden aangenomen. Gezien wat er gebeurd is met de huurwet (ligt te gevoelig) ligt het voor de hand dat de 1e kamer ook in het geval van een voorstel NU voor een generaal pardon de 2e kamer ook van harte de typhus wenst.
[9] [10] Dank je wel L1 en Spynose, en anderen die aan de verhelering goed geholpen hebben.
Maar toch!!! Ik zie dat er allerlei procedures en sluipwegen en vertragingen en vooral ritselpraktijken zijn.
Maar mede in verband met een discussie op een andere draad, lijkt het mij nog steeds zo te zijn dat UITEINDELIJK gaat gebeuren wat de Staten Generaal, en vooral de Tweede Kamer WIL.
ALS ze hun wil tenminste stug blijven doorvoeren.
Door allerlei "belangen" blijft dat natuurlijk altijd een open punt.
Comments are closed.