Eén uitzonderlijk belangrijke vraag waarvan het gebrek aan antwoord ten grondslag ligt aan de ‘poverprotectionistische’ cultuur waarin wij leven.
Elke doorgewinterde socialist klaagt tot vervelens toe over armoedegrenzen zonder daar ooit een betekenis aan te vestigen. De armoedegrens wordt echter gedefinieerd door een zeker corpulent boekwerk, “Van Dale” genaamd, als: “het minimale bedrag dat iemand als inkomen moet hebben om een normaal leven te kunnen leiden”. NORMAAL?! Dat betekent dus dat armoede geheel relatief is!
Op zich is deze schijnbare relativiteit weinig verbazingwekkend. Gek genoeg is deze relativiteit een relatief nieuwe uitvinding. Duizenden jaren lang betekende ‘niet werken’ of ‘weinig presteren’ ook ‘niets krijgen’ en ‘weinig krijgen’. ‘Arm’ betekende dat je niet kon leven van de middelen die je tot je beschikking hebt. Tegenwoordig is armoede kennelijk relatief aan hetgeen ‘normaal’ is. Logischerwijs betekent dit dat eenieder die een kleiner dan gemiddeld, ofwel ‘normaal’, salaris verdient, onder de armoedegrens leeft.
Ik poneer dat ‘leven onder de armoedegrens’ terminologisch niet mogelijk dient te zijn.
Als je armoede zo definieert dat het synoniem is aan ‘bestaansminimum’, zullen de armoedecijfers snel dalen, en terecht!
De socialist gebruikt de huidige, relatieve definitie van armoede om armoede vaker te kunnen constateren als argument voor zijn doctrine. Echter deze definitie is van geen enkele waarde voor de objectiviteit. ‘Normaal’ kan op tig verschillende manieren worden uitgelegd, en dat gebeurt ook. Er zit in socialistisch gebruik van deze definitie een contradictio in terminis verborgen. Als onder de armoedegrens alles is ónder hetgeen normaal is, is bij een samenleving waar iedereen nagenoeg gelijke inkomens heeft en maar een enkeling méér verdient dan een ander, bijna iedereen arm!
Om dit te verduidelijken een voorbeeld van een inkomensverdeling á la PvdA:
Van een bevolking van 10, hebben 9 inwoners een inkomen van omstreeks 10 euro en heeft de overige eenling een inkomen van omstreeks 11 euro. De inkomensverschillen tussen de grote onderlaag en de kleine bovenlaag zijn dus maximaal 10 %.
Het gemiddelde, de norm, komt als hieruit als volgt tot stand: (9 inwoners * 10 euro + 1 inwoner * 11 euro)/ 10 inwoners = 10,1 euro gemiddeld inkomen.
Daaruit volgt dat 90% van de mensen een inkomen ónder hetgeen ‘normaal’ is, verdient.
Bij een socialistische samenleving, die pretendeert armoede te bestrijden, leeft dus maarliefst 90% ónder de armoedegrens. In het ‘SP-voorbeeld’ dat meer van communisme wegheeft, liggen de zaken weliswaar anders; daar hebben alle 10 inwoners 10,1 euro inkomen en leeft dus niemand ónder de armoedegrens. Gek genoeg en enigszins paradoxaal leeft dan ook niemand bóven de armoedegrens.
Binnen een klassiek liberaal economisch model komen de hoogtes van de inkomens niet kunstmatig tot stand maar er zullen ongetwijfeld relatief grote inkomensverschillen bestaan.
Hierbij wordt simpelweg geen waarde gehecht aan het begrip ‘armoede’.
Als armoede relatief is, en niet bijvoorbeeld ‘bestaansminimum’ (waar ik overigens ook weinig waarde aan wil hechten), betekent, dan is de miljonair temidden van de multimiljonairs in Monaco even arm als de zwever temidden van alle minimumlijders in Nederland. Toch heeft de miljonair een kapitale villa, terwijl de zwerver enkel met een ‘kapitale’ kartonnen doos kan pronken. In Nederland vinden we dat de zwerver recht heeft op een deel van de miljonairs bezittingen omdat hij nou eenmaal zoveel armer is. Als we deze nonsens doorvoeren, betekent dit dat de miljonair ook recht heeft op een deel van de miljoenen van zijn rijkere buren in Monaco.
Waanzin kent bij socialisten klaarblijkelijk geen grenzen!
"Duizenden jaren lang betekende ‘niet werken’ of ‘weinig presteren’ ook ‘niets krijgen’ en ‘weinig krijgen’. ‘Arm’ betekende dat je niet kon leven van de middelen die je tot je beschikking hebt."
Dit tekststukje is denk ik discutabel. De mensheid telt tegenwoordig zes miljard zielen, maar er is een tijd geweest dat er maar 2000 mensen op aarde waren. Dat bleek uit een genetisch onderzoek, dat recent is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift The American Journal of Human Genetics. Hoeveel mensen zijn er dan 50.000 of 10.000 jaar geleden aanwezig geweest op onze planeet? 1 miljard? 1/2 miljard? 100.000? M.a.w: had je honger, plukte je gewoon een banaan. De vruchten van de bananenboom waren van eenieder die voorbij kwam. 😛
@Elvis: dat is nu nog steeds zo hoor. Als jij ’n bananenboom plant, mag jij daar zelf van plukken.
Armoede is geen probleem dat er te weinig is, maar dat er te weinig gemaakt wordt.
Als we ‘bestaansminimum’ zouden reduceren tot jouw definitie "banaan kunnen plukken van boom" dan is er helemaal niemand arm in NL.
Geen gezeik, iedereen rijk. Hup met de 7 serie naar de sociale dienst.
[3] Op een grappige manier kaart je hier wel een ander belangrijk punt aan. Met de 7-serie naar de SD zal terecht niet worden geaccepteerd, maar de onderliggende reden is in de kern een andere als wellicht gedacht.
Stel jezelf eens de vraag wat er zou gebeuren als ‘iedereen rijk’ was? Over net zoveel vermogen zou beschikken dat er geen (overlevings)noodzaak tot productiviteit zou resten? Bij niemand onderder de 16 miljoen inwoners van Nederland.
Daar moet je eens over doordenken. ECHT over doordenken. Dan worden er zeer veel vragen antwoorden.
"Armoede" is zuiver een POLITIEKE conditie en beslist NIET een fysieke. Als zodanig is het goeddeels zelfs artificieel.
Want de collectivisten, de sjosjialisten, de herverdelers en de bewogen … "bleeding hearts" … (en sommige religieuze fanatiekelingen) hebben armoede eenvoudig NODIG … om hun eigen bestaan te justificeren en macht of invloed uit te oefenen. Zij zullen het creeren als het moet (zoals men dat in Nederland met immigranten doet, die ook in hun land van herkomst tot het maatschappelijk behoren).
Men gaat van de armoede NIET dood, wel van de hongersnood …, maar das’n ander verhaal.
[2] Hmm… Ligt eraan hoe je er tegenaan kijkt. Wat was er het eerst de kip of het ei? Het komt mij zo voor dat toen op enig moment de bananenboom leeggeplukt was, een Neanderthaler met de allergrootste spierballen van de horde sprak "dat zal mij niet meer gebeuren, ik verklaar deze boom tot mijn eigendom, volgende oogsten zullen slechts van mij zijn, en na mijn dood van mijn vrouw en kinderen. Slechts over mijn lijk zal ik de boom afstaan." De volgende dag werd grond om veiligheidsredenen afgebakend en brak de eerste bananenoorlog uit.
[4] Mijn reactie was eigenlijk meer een bedenksel na het lezen van dit bericht en het recente nieuws dat Nederland de database van auto eigenaars gaat koppelen aan die van uitkeringstrekkers.
(trouwens meesterlijk idee van Koot en Bie)
Weinigen herinneren zich dat het gewoon een herhaling is van de geschiedenis. Jaren geleden begonnen ambtenaren al eens met het noteren van nummerborden van grote sleëen, nooit meer iets van gehoord. De media plaatst weer braaf het persberichtje zonder ook maar enige critische vragen te stellen.
Iedereen rijk is niet mogelijk, of je moet maoïstische gedachten hebben (SP) Je gaat dan meer richting het communisme. Iedereen even rijk (arm in het geval van communisme blijkt uit de praktijk)
Rijkdom en armoede is natuurlijk uitermate relatief, en dan bedoel ik gerelateerd aan ‘de anderen’.
De gemiddelde arme van nu, was Jan Modaal van de 50-er jaren.
Die Jan Modaal van destijds, die echter niet kon dromen van de laptop, de kleurentelevisie, de wasmachine, de spaarlampen, het goedkope voedsel, de ‘eenvoudige’ auto, de uitgebreide bibliotheek, de enorme hoeveelheden goedkope drank, de toegang tot de wereld d.m.v. internet, de centrale verwarming.
Allemaal zaken die het kapitalisme voor de kleine beurs toegankelijk heeft gemaakt.
Socialistische dromen werden door het kapitalisme waargemaakt.
Socialsten WILLEN dit domweg niet erkennen; zij bedenken daarom een eeuwigdurend probleem: de kloof tussen arm en rijk.
Want zelfs als alle arbeiders Mercedes kunnen rijden, zullen de rijkeren in honderd maal grotere luxe en weelde baden, en kunnen die socialisten blijven klagen over die hemeltergende ‘kloof’.
Waarmee ze weer eens aantonen dat ordinaire jaloezie hun drijfveer en prikkel is.
[8] Sjosjialisten zijn in feite de echte ziekelijke DYSFUNCTIONELEN in de samenleving …. Die ook werrekelluk letterlijk totaal AFHANKELELIJK zijn … van de armoedigen, de maatschappelijk zwakken, de weduwen en weesjes, de ouden van dagen, de gehandicapten, de geestelijk gestoorden, de losse dagwerkers, de geboren ellendelingen, het hier aangespoelde rap en roet … enne YAAA hoor …. de A-SJOSJIALEN zoals de kriminelen, de gedetineerden, de pedofielen, verkrachters en MOORDENAARS als Volkert …
Zijn die er niet in voldoende getallen dan zorgt men dat die er komen … Beweer maar dat het niet zoooo is …
Ben benieuwd wanneer men bananen belasting moest gaan betalen om zo de oogst van bananen eerlijk te kunnen verdelen onder alle holbewoners.
Armoede is relatief. Het westen kent de rijkste armen. Je bent arm als je niet op vakantie kan naar het buitenland, maar een weekje in NL. moet gaan kamperen. De rijke 10% zijn vaak wel diegenen die de andere 30% aan het werk houden. Die 40% betalen voor de 60% die "arm zitten te zijn".
We zullen als mensheid er nooit achter komen wat nou de definitieve definitie is van "armoede".
Net als mijn man en ik er nooit over uit komen wat de kleur "Taupe" nou is.
Als ik naar beelden van Afrika kijk, dan denk ik aan armoede.
Ondertussen ken ik ook minima in NL. die er wat bijverdienen, maar niet te veel, anders moet er een boete betaald worden. Dag banaan.
Allemaal theoretisch gelul!
Wie van de sprekers hierboven zou willen ruilen met een uitkeringstrekker.
Men doet voorkomen alsof uitkeringstrekker het hoogste is wat men begeert. Natuurlijk wordt er misbruik gemaakt. Maar denk eens aan de witte boorden criminaliteit, riante bonusregelingen bij top managers, bouwfraude, riante wachtgeld regelingen die ook van ons belastinggeld betaald worden, terwijl de ww met 2 jaar ingekort is. Ik denk dat je niet moet gaan wijzen naar deze groep alsof verantwoordelijk zijn voor de ellende.
Taupe is de aanduiding van een kleur ontleend aan het Frans, tevens refereert het aan de vachtkleur van de mol (Talpa europaea). Het is een grijs-bruine tint, veelvuldig gebruikt om de kleur van kleding en stoffen aan te duiden. [10]
Wat is armoede?
Er zijn bijna geen zaken in het leven die niet relatief zijn. Een kader plaatsen is altijd noodzakelijk om iets naar waarde te kunnen inschatten. In dit paradoxaal bestaan kent men alleen armoede als er rijkdom is.
Er is niet mis met rijkdom maar wel wanneer dit ten kosten gaat van menselijk leven (het kwaliteit van leven). Het gaat ten kosten van het menselijk leven wanneer, personen zich niet meer kunnen voorzien in zijn basisbehoefte (dak, eten, zorg, etc). Redelijkerwijs valt te stellen dat ondanks de relativiteit, armoede wel wezenlijk is.
Wanneer dit als uitgangspunt genomen wordt dan is het ook ridiculiserend, om te redeneren dat miljonairs in Monaco ‘arm’ zijn.
Het klassiek liberaal economisch model waarin simpelweg geen waarde gehecht wordt aan het begrip ‘armoede’. Is een ontkenning van de problematiek en zorgt dat armoede juist meer bestaansrecht krijgt.
Zonder herverdeling van de rijkdom, vervallen we terug in de tijd waarin mensen overlevert waren van het recht van de sterkste.
Het socialisme is daarom ook bij uitstek HET instrument voor civilisatie van een maatschappij.
ccccccccc
Comments are closed.