In een waardige democratie dient het volk alle macht toe te komen.

In Nederland is dat allang niet meer zo, hier maken ambtenaren de dienst uit. De Raad Van Economisch Adviseurs van de Tweede Kamer kwam tot eenzelfde conclusie, zij het in een wat zouteloos rapport. *)

En natuurlijk: dit rapport kon op weinig media-aandacht rekenen. En dat terwijl de conclusies niet mals zijn:
de overheid weet zelf niet hoe groot ze is, heeft geen prikkels om woorden om te zetten in daden en de Tweede Kamer is meer en meer buitenspel gezet. De Vierde Macht van ambtenaren is als een gezwel dat oncontroleerbaar groeit.

Groei van het leger ambtenaren
Rijksgegevens suggereren dat de overheid met 1,5 procent is gekrompen. Driewerf hoera?
Helaas, de nieuwe raming van de Raad van Economisch Adviseurs constateert een groei van maar liefst 2,7 procent. Het verschil tussen overheidspropaganda en de realiteit is dus maar liefst 4,2 procent; op een ambtenarenbevolking van meer van 160.000 is dat nogal wat. En zelfs dat laatste cijfer kan de Raad niet met zekerheid stellen: niemand die het zeker weet, ook de overheid zelf niet. Gelooft u de formerende heren dadelijk nog als zij met een regeerakkoord komen dat een inkrimping van het aantal ambtenaren voorstelt?

Geen prikkels, geen actie
Het grootste probleem van een overheid is en blijft dat het prikkels om te verbeteren en te vernieuwen ontbreken. In eigen vlees snijden doet niemand graag, dus daarbij ontbreken de prikkels al helemaal. Maar volgens het rapport is enkel meer privatisering en marktwerking geen remedie. De Raad concludeert dat een overheid iets heel anders is dan een private organisatie. Wel geeft het enigszins schoorvoetend toe dat de overheid wellicht niet op alle taken is toegerust die het door politici en kiezers krijgt toebedeeld, de overheid moet ook “leren los te laten”. Waarom vrees ik dat die boodschap bij een toekomstig kabinet met voorstanders van een grote overheid aan dovemansoren is gericht?

Tweede Kamer buitenspel
In Nederland mogen wij niet zoveel stemmen. De enige reden dat wij de afgelopen jaren veel naar de stembus mochten was vanwege gevallen kabinetten. Normaal mogen wij alleen stemmen op een paar controlerende machten zoals de Tweede Kamer. De uitvoerende macht, zoals het kabinet, komt alleen maar tot stand door schimmige achterkamerpolitiek; daar hebben wij als kiezers niets over te zeggen. Hoe schandalig is het dan als zelfs wanneer wij mogen kiezen die stem gemarginaliseerd wordt?
De Raad stelt in nogal omwonden bewoordingen dat de Tweede Kamer gewoon steeds minder te zeggen heeft. Dat zich uit in alleen maar wat onzekere kamervraagjes en verder een steeds marginaler bestaan in de luwte. Een voorbeeld ter illustratie: de Tweede Kamer beschikt over een onderzoeksbudget van een half miljoen euro en 5 medewerkers terwijl de verschillende planbureaus (zoals het SCP en CPB) tezamen alleen al beschikken over 55 miljoen euro!

Nee zeggen
Een niet-efficiënt en niet-effectief ambtenarenapparaat groeit alsmaar en momenteel moeten wij met lege handen toekijken. De winst van de SP zou ons helemaal zorgen moeten doen maken. Nee zeggen is er niet bij, de kiezer wil cadeaus. En voor cadeaus moet een overheid blijven groeien.
Welke politicus stuurt de verwende kiezer terug naar zijn hok?
Welke politicus gaat nu eens nee verkopen?
————————————————————
Ingezonden door Ronald Vliegen
www.ronaldvliegen.nl
————————————————————
*) Zie: www.tweedekamer.nl/images/R…

5 REACTIES

  1. "De Raad stelt in nogal omwonden bewoordingen dat de Tweede Kamer gewoon steeds minder te zeggen heeft. Dat zich uit in alleen maar wat onzekere kamervraagjes en verder een steeds marginaler bestaan in de luwte."

    En dit terwijl >80% van de Nederlandse Wet- en regelgeving door de EU bepaald wordt.

    Als de invloed van de Tweede Kamer op de TOTSTANDKOMING van wetgeving wordt uitgedrukt in beschikbaar budget, zou je kunnen zeggen, dat de invloed van de Tweede Kamer op ons bestaan 0,5/55 * 20% = 0,2% bedraagt van de totale invloed van de overheid. M.a.w. 99,8% van ons bestaan wordt bepaald door de invloed uit Brussel of van de Nederlandse bureaucratie.

    En dan hebben we het nog niet over AFSCHAFFING van wetgeving.

  2. [1] En die 55 miljoen is alleen het budget van de verschillende planbureau’s. Het bureaucratisch gezwel organiseert zich natuurlijk in nog veel meer dan dat dus de deler zal nog veel hoger liggen.

    De verkiezingen van de Tweede Kamer dienen gewoon als afleiding voor de echte machthebbers.

  3. In de gemiddelde discussie die ik voer met de ‘gemiddelde’ kiezer blijkt alleen maar hoe zeer men gehecht is aan de ‘nanny state’ die alles voor je regelt, of dat op zijn minst pretendeert. Alleen de gedachte dat dat minder zou worden doet de betrokkene huiveren. En dan zwijg ik nog over het blinde en naieve vertrouwen in het goed functioneren van de staat. Meer liberale visies kom ik vreemd genoeg alleen nog tegen bij buitenlanders die ik spreek.

    Het pluspunt is dat bovenstaand verhaal, verhaal nummer 2 is over slecht functionerende overheid vanuit diezelfde overheid. Van de week kwam men er eindelijk ook achter dat het openbaar vervoer niet milieuvriendelijk is en al helemaal niet voorziet in reele vervoersbehoeften.

  4. Naast al die ambtenaren heben we het nog niet over al die lieden die worden ingehuurd. Misschien weet Wladimir hoeveel dat er zijn.Hij werkt ook regelmatig voor die club.

  5. [2] Ronald Vliegen,
    Precies. M.a.w. een ppdppk (peperdure poppenkast).

Comments are closed.