Overal ter wereld zijn politici te vinden, zoals overal ter wereld parasieten te vinden zijn, en overal ter wereld reageren ze allemaal precies hetzelfde. Je vraagt jezelf wel eens af: “Welk genetisch defect moet een mens hebben om succesvol politicus te kunnen worden?”
Het eerste wat een politicus altijd doet, nadat hij een mooi pak heeft aangetrokken en naar de kapper is geweest, is dingen beloven. Hij belooft om de armoede te bestrijden, om de files op te lossen, om de pensioenen te verhogen, afhankelijk van de lokale omstandigheden wordt er van alles en nog wat beloofd. Vervolgens worden die beloftes natuurlijk niet waargemaakt. Dat kán ook helemaal niet, want om problemen op te lossen moet je dingen produceren, en dat is nou net iets wat politici nooit doen. Uitgezonderd hele grote bergen papier natuurlijk, maar met papier kun je geen magen vullen, geen weg bouwen en geen bejaarde een gelukkige oude dag bezorgen.
Armoede bijvoorbeeld is geen probleem van een slechte verdeling onder de mensen, het is hoofdzakelijk een probleem van te weinig productie. Waar te weinig voedsel wordt geproduceerd komt hongersnood. Wonen er teveel mensen in een land om alle monden te voeden, dan moet je iets gaan produceren waarmee je voedsel kunt kopen. Dat laatste wil een politicus nog wel eens begrijpen, zodat hij opdracht geeft om héél veel bankbiljetten te drukken. Weer papier dus, géén oplossing.
Maar politici zijn nooit in staat om echte dingen te produceren, anders waren ze namelijk wel fabrikant geworden, of boer. Dat geldt uiteraard ook voor al hun ambtenaren. En zo lang er geen groei is in productie, zullen problemen niet worden opgelost.
Dus beloven politici om dingen af te pakken van anderen. Da’s een prima strategie natuurlijk, want zolang het een ander is die wordt bestolen hoor je mensen niet klagen. Zo worden er kleine, niet al te helder geformuleerde groepjes aangewezen die de spreekwoordelijke sigaar zijn. “De rijken” bijvoorbeeld, altijd een leuke groep om aan te pakken. Of “de Joden”, “de aso’s”, “de moslims”, “de profiteurs”, dat soort groepen worden, afhankelijk van tijd en plaats, met graagte aangepakt door politici.
Uiteraard levert dat zelden tot nooit resultaat op. Als Jantje steelt van Pietje, dan worden ze samen niet rijker. En als Jantje tijdens de diefstal ook nog wat vernielingen aanbrengt, dan worden ze per saldo samen zelfs armer. Zo werkt het natuurlijk ook in een land. Als “het volk” geld of goederen mag stelen van “de rijken”, dan wordt de totale bevolking daar niet beter van. Als die diefstal, of belastingheffing zo u wilt, dan ook nog gepaard gaat met allerlei kosten, zoals het salaris van de belastinginspecteur en de gewapende mannen die hij achter zich heeft staan, dan is het gevolg duidelijk: als geheel wordt de samenleving armer. Hadden die belastinginspecteur en zijn agenten echter een eerzaam beroep verkozen, en was men bijvoorbeeld een boerderij begonnen, dan had men juist iets toegevoegd aan de samenleving als geheel. Het klinkt allemaal héél simpel, en dat is het natuurlijk ook. De stelregel gaat altijd op: zelf produceren is goed voor de samenleving, iets afnemen van anderen is slecht.
Daarom zie je het ook altijd verkeerd gaan, daar waar te veel gestolen wordt van het productieve deel der natie. Dit proces wordt altijd in gang gezet door politici, omdat ze de simpele stelregel weigeren toe te passen. Logisch ook, want die heeft als consequentie dat ze zullen moeten gaan werken voor hun geld. En dat was nou net even niet de bedoeling.
Geld afnemen van delen van je eigen bevolking bevordert de rijkdom dus niet in een land. Dan blijft er natuurlijk een oplossing over, je steelt het gewoon bij een buurland. Talloze oorlogen hebben in het heden en verleden laten zien tot wat voor soort barbaarse wreedheden dit kan leiden. Maar iets toevoegen aan de welvaart doet het niet.
Maar waar hebben we dan eigenlijk politici voor nodig? Om leiding te geven aan een land? Goed, daar zou je inderdaad een Minister-president voor kunnen gebruiken. Veel werk hoeft dat niet te zijn, een bedrijf als Philips heeft ook slechts een paar man in de Raad van Bestuur zitten, en die bewaken dan ook alleen de hoofdlijnen. En terecht, meer hoeven ze niet te doen. De president-commissaris van Philips hoeft echt niet te weten hoe je een gloeilamp maakt, en hoeft zich al helemaal niet te bemoeien met de productontwikkeling. Zo zou ook een president van een land zich niet moeten bemoeien met wat een dokter aan het bed van zijn patiënt doet of mag doen.
Alleen al in Nederland hebben we een gigantisch leger van meer dan een miljoen ambtenaren die niets anders doen dan leven op kosten van mensen die wél nuttig bezig zijn. Plus hun gevolg natuurlijk, van miljoenen mensen die op andere manieren uit de staatsruif eten. Als we die mensen nou eens gewoon productief konden laten worden, dan waren er geen politici meer nodig. Dan zouden er namelijk alleen nog luxe-problemen bestaan. En dat zijn problemen die mensen prima zelf kunnen oplossen.
Daar waar het de politiek, de ambtenarenkliek en overige gelieerde productienecrologie betreft ga ik helemaal met je mee. Toch ook een kleine kanttekening. (Is de aard van het beestje) Waar je zegt:
‘Als Jantje steelt van Pietje, dan worden ze samen niet rijker.’
Is namenlijk een relatieve waarheid. Als Jantje 1000 euro’s heeft en Pietje 1, dan nog zal Jantje geen 10 biefstukken op een dag gaan consumeren. Pietje kan er al helemaal geen kopen. De leverancier van biefstukken zal daar best wel van balen. Het is nu eenmaal niet zo dat consumptie en "prive vermogen" (dus=groei economie) hand in hand met elkaar aan de wandel gaan. Allemaal een beetje veel rijker (o.a. door verwijdering van 900.000 ambtenaren)lijkt me wel een prima zet!
(O, o, o, daar gaat wat aankomen…. waar zijn de smilies?!)
[1] Sander: het idee is nou juist dat Jantje niet moet stelen van Pietje, maar moet aanbieden om tegen betaling voor Pietje een mooi vogelhuisje te maken. Dan kunnen Jantje én Pietje een biefstuk kopen, en is de maatschappij één vogelhuisje rijker.
[1] [2] Plus kan Pietje zich daarbij afvragen of het wel zo nuttig is wat hij doet als hem dat maar 1 euro oplevert.
De biefstukkenverkoper (slager) is geen slachtoffer of iets dergelijks. Dan is iedereen op elk moment een relatief slachtoffer van de kuezes van een ander, beetje neurotisch wereldbeeld zou dat opleveren.
De focus ligt dus bij Jan, die heeft 1000 euro (en zal dus wel productief zijn geweest) en zal deze toch (gedeeltelijk) willen besteden. Daar kan Piet dan op inspelen door de smaaktoetsen van Jan te bespelen.
Rest is een herhaling van zetten wat Kim al zei.
[2] [3] Jullie hebben beide gelijk! Maar daarmee heb ik met mijn stelling nog geen ongelijk, toch? Maarrrrr inderdaad een herhaling van zetten. (Smily)
Nee hoor, dit is je fout:
"prive vermogen" (dus=groei economie)
Privé-vermogen heeft niets met economische groei te maken. Het bouwen van dat vogelhuisje, dát heeft de economie doen groeien. Het slachten van die koe ook. Maar het anders verdelen van de koek maakt de koek niet groter.
Als iedereen in Nederland 1 zak aardappelen kan kopen en dat kost ze 5 euro, dan is het logisch om te denken dat als iedereen 10 euro had, ze dan 2 zakken aardappelen konden kopen. Het probleem is alleen dat er niet meer aardappelen geproduceerd worden. Er zijn geen 2 zakken per nederlander en er is geen reden om aan te nemen dat de boer opeens 2 keer zo veel aardappelen gaat verbouwen alleen omdat mensen 2 keer zo veel geld hebben. De prijs van aardappelen zal dus gewoon verdubbelen.
Als de helf van de nederlanders aardappels kon kopen en de andere niet, zou het ook niet meer welvaart brengen als er herverdeling was. Er zijn gewoon niet meer aardappelen zolang er niet meer productie is
[5] Ligt er wel een beetje aan wat dan de gehanteerde definitie van de "koek" is. Zijn dat "producten" heb je gelijk, spreek je echter over de tegenwaarde "geld", dan lijkt me die vlieger niet op te gaan. Als winkelier vestig ik me liever op de plek waar 2 burgers met 500 euro wonen en inkopen doen, dan eentje met 1 euro en eentje met 1000. M.a.w. Ik kan me niet voorstellen dat indien alle geld van de wereld zich zou bevinden in 1 enkel land, dat voor ‘de wereldeconomie’ een goede zaak zal zijn.
[6] Kom, kom, Pcrs. De winkels zijn nog niet leeg hoor… (Ik begrijp overigens je theorie wel die niet onjuist is, maar wel slechts de helft dekt van het principe. Toch?
Kim,
Ik ben het grotendeels met je eens, maar ik wil wel een paar punten aanvullen:
“Armoede bijvoorbeeld is geen probleem van een slechte verdeling onder de mensen, het is hoofdzakelijk een probleem van te weinig productie”
Nou nee, het gaat echt wel om koopkracht. Je kan de verdeling hetzelfde laten maar dan moet je de productiviteit van werknemers opvoeren. Bij gelijkblijvende marge kan de stuksprijs van producten dan omlaag, terwijl de uurlonen omhoog kunnen. De koopkracht van de werknemers neemt dan toe en de markt groeit exponentieel, zie bijv. http://www.marketthoughts.c…
Het is ook duidelijk, dat als je de productiviteit in een land niet veel meer kan laten groeien, zoals bijv. in de ver ontwikkelde westerse economieën het geval is, je de inkomensverdeling moet gaan beïnvloeden.
Door de inkomens van de rijken af te romen en dit geld aan de lagere inkomens te geven, neemt de koopkracht van de rijken wel af, maar niet in de mate waarin de koopkracht van de armen toeneemt. De economie groeit dan verder.
Zoals hierboven al is aangegeven: 2 klanten met 500 euro zijn beter als je iets van 10 euro verkoopt dan 1 klant met 1000 euro en 1 klant met 1 euro.
“- je steelt het gewoon bij een buurland (-)Talloze oorlogen (-) Maar iets toevoegen aan de welvaart doet het niet”
Na afloop van een oorlog is alles kapot en is er veel schaarste. Er ontstaat dan een geweldige marktvraag en economische groei. Denk maar aan het West-Duitse Wirtschaftswunder !
“- hebben we een gigantisch leger van meer dan een miljoen ambtenaren die niets anders doen dan leven op kosten van mensen die wél nuttig bezig zijn”
Ook zonder die ambtenaren zouden bepaalde taken die ze vervullen moeten gebeuren. Denk bijv. aan controles en keuringen (t.b.v. product- en voedselveiligheid bijv.). Of bestrijding van criminaliteit, bouw van wegen en woningen, gezondheidszorg, onderwijs, etc. Al de taken die de overheid nu uitvoert zouden dan door particuliere bedrijven worden gedaan. Dat kost ook een hoop geld.
"Het is ook duidelijk, dat als je de productiviteit in een land niet veel meer kan laten groeien, zoals bijv. in de ver ontwikkelde westerse economieën het geval is, je de inkomensverdeling moet gaan beïnvloeden. "
HUH? Af en toe word ik verleid om te denken dat je intelligent bent Peter, maar zo’n miskleun zet me dan weer snel met de voeten op de grond.
Waarom zou de productiviteit hier niet meer kunnen groeien?
[10]
Wat jammer nou Bud, dat ik niet aan je verwachtingen voldoe ! 😉
Maar ik bedoel het serieus: de productiesectoren in de westerse economieën hebben een zeer hoge productiviteit per medewerker. Zou je die bijv. door extreme automatisering tot het maximum opvoeren dat met de huidige technologie mogelijk is, dan volgt op grote schaal een uitstoot van arbeid en zakt de afzetmarkt in elkaar.
Die automatiseringsinvesteringen zijn dan niet meer rendabel. Er ontstaat dus van nature altijd een evenwicht tussen de mate van automatisering (en daarmee de productiviteit per medewerker) en de mate van volledige werkgelegenheid.
Het is niet voor niets dat de westerse economieën hooguit een paar procent per jaar kunnen groeien terwijl ontwikkelingslanden dubbele cijfers halen.
[9] ‘Ook zonder die ambtenaren zouden bepaalde taken die ze vervullen moeten gebeuren.’
Taken als deze?
http://www.ad.nl/rotterdam/…
[12]
Da’s flauw Sander, incompetentie (c.q. kwade opzet) komt overal voor !
Of ben je soms Nina Brink (World Online) vergeten, of Ken Lay (Enron), of Bernie Ebbers (Worldcom) en noem maar op.
[13] Peter, onlangs is door (bijvoorbeeld) de hoogste ambtenaren zelf feitelijk vastgesteld dat tenminste 1 op 5 ambtenaren volstrekt niets doet voor zijn (mijn en jou) geld. Geef jij nu eens een voorbeeld in de particuliere sector waar deze cijfers ook worden gehaald. In het midden gelaten of het wel zo erg is dat ze niets doen. En dat is dan vast "for openers".
[14]
Ach Sander, Scott Adams (Dilbert!) is groot geworden door dat soort misstanden in het bedrijfsleven !
http://www.unitedmedia.com/…
Comics? Peter, mag ik eens heel voorzichtig informeren of je wellicht zelf persoonlijke kennis hebt van de inn’s en out’s van het ambtenarenwezen?
[16]
Sander,
Scott Adams heeft zijn ervaringen met uit de krachten gegroeide bureaucratie opgedaan in het Amerikaanse bedrijfsleven.
Het klopt, dat ambtenaren Dilbert ook graag lezen, maar dat is slechts omdat het voor hen zo herkenbaar is ! 😉
PS
Ik ben geen ambtenaar en nooit geweest ook, maar ik ben wel goed bekend met de (zeer inefficiente) gang van zaken binnen grote multinationals.
Beschouw het maar als een vorm van marktfalen: zowel overheden als de vrije markt leiden onverbiddelijk tot monopolies met alle mismanagement ellende van dien.
[11] Nou ik twijfel niet aan je intelligentie hoor, maar oeioeioei wat een basic misdenken hier? Had ik niet van je verwacht.
Al honderden jaren gebeurt het dat, wanneer heelder beroepen op slag obsoleet worden, en tienduizenden op enkele jaren op straat komen te staan, dat nieuwe sectoren hiervan profiteren doordat er nu arbeidskracht vrijkomt om dingen te doen die tevoren niet rendabel waren. De tienduizenden worden op enkele jaren tijd opgeslorpt als arbeidskracht en de maatschappij is in zijn totaliteit rijker geworden.
Als iedereen werk heeft om met stokken bomen om te slaan die ze gebruiken om de kachel aan te maken, dan zal diegene die de bijl uitvindt een ganse houtindustrie doen ontstaan, meubelen, huizen en zoveel andere dingen kunnen nu gemaakt worden met dezelfde arbeidskrachten en iedereen is rijker geworden. (Jonathan Gullible: http://www.jonathangullible…)
[18]
Helaas Bud, massale werkloosheid zorgt niet alleen voor het inzakken van de afzetmarkt, het drukt ook de lonen. Daardoor wordt automatiseren dubbel onrendabel. De productiviteitsgroei per werknemer stort dan in elkaar en daarmee onze welvaartsgroei.
Dat andere sectoren die uitstoot van arbeid wel zullen opvangen en het tij keren geldt tegenwoordig alleen nog maar in onderontwikkelde economieën. Hier hebben we dat allang achter de rug ! De doorstroming van de landbouw naar de industrie, en van daar uit naar de dienstensector is hier allang tot staan gekomen. En meer smaken zijn er eenvoudig niet. 😉
Dat is precies de drijvende kracht achter de globalisering. Al dat westerse investeringskapitaal kan hier helemaal nergens meer naar toe. Investeren in nog meer automatisering leidt immers alleen maar tot nog hogere uurlonen en een verder inzakkende afzetmarkt. Alleen in de ontwikkelingslanden, met de BRIC landen voorop, kan nu nog volop worden geïnvesteerd in nieuwe fabrieken voor massaproductie en in nieuwe dienstverlenende bedrijven (vnl in de ICT zoals call centers).
Maar zodra over een jaar of 25 de welvaart in die landen die van het westen heeft bereikt kan al het investeringskapitaal helemaal nergens meer naar toe. De menselijke behoeften zijn dan misschien onbegrensd, maar de aarde en haar bevolking is dat niet.
Als alles, van landbouw tot de bejaardenzorg volledig geautomatiseerd is heeft, op de kleine elite na, niemand meer voldoende geld om al die fraaie nieuwe producten en diensten af te nemen. De wereldeconomie komt dan voor het eerst in de menselijke geschiedenis permanent tot stilstand.
Wat zegt Jonathan daarvan ? Of kunnen we het beter Marx vragen ? 😉
[19] het lijkt of jij denkt dat we uitontwikkeld zijn terwijl ik in de nabije toekomst nog onverwachte technologische revoluties verwacht.
Tip: nanotechnologie.
We zijn nog lang niet uitontwikkeld. We ZIJN een primitieve economie – dat is immers een relatieve term en daarom eigenlijk betekenisloos.
[9] [19]
Peter de Jong,
Ook een persoon met 1000 euro zal dat geld ergens aan moeten besteden. Maakt het dan wat uit of je een product van "10 euro" verkoopt? Als dat het enige product is wat te krijgen is, zal het automatisch die 1000 euro waard zijn. Bijvoorbeeld:
-A maakt een ton graan en consumeert 0,5 ton.
-B maakt 2 stuks kleding en consumeert 1 stuk.
-Ze houden dus 0,5 ton graan en 1 stuk kleding over. Als dit het enige is wat er te koop is, zullen ze het met elkaar ruilen.
-Als A i.p.v. 0,5 ton graan, 1000 euro over heeft, zal het dus een ruil van 1000 euro tegen 1 stuk kleding zijn.
Om dezelfde reden vraag ik me af of automatisering zo’n probleem is. Als het iedereen werkloos maakt, moeten alle producenten hun prijzen verlagen tot het punt waar de consument wel weer in dienst kan treden voor een lager salaris met dezelfde koopkracht, of zullen ze het zelfs moeten weggeven, omdat ze het aan niemand kwijt kunnen. En dan hebben die robots ook niet zoveel zin. Bijvoorbeeld:
-A gebruikt een robot om 1 stuk kleding en 1 ton graan te produceren. Hij hoeft nu niets meer van B te kopen, maar B heeft nog altijd een extra kledingstuk in de aanbieding, en A zit nog steeds met een 0,5 ton graan. Dus verkoopt een 0,5 ton graan nog steeds voor 1 stuk kleding (respectievelijk 1000 euro voor 1 stuk kleding).
Ook als A besluit het anders aan te pakken is er geen probleem:
-A gebruikt een robot om 1 stuk kleding te produceren en nog maar 0,5 ton graan. Het is me een raadsel waarom hij dat zou doen als hij met die 0,5 ton graan extra spullen kan krijgen die hem geen moeite kosten, maar dat laten we even buiten beschouwing.
-B zal, i.p.v. werkeloos te worden, voortaan nog maar 1 stuk kleding maken, en 0,5 ton graan zelf kweken.
A is hierbij dus in feite door zichzelf te automatiseren, "buiten de maatschappij geplaatst", zodat B en eventueel nog C t/m Z, het met 1 persoon minder moeten stellen wat betreft de productie, maar ze worden niet werkeloos.
Of deze redenatie klopt is een tweede natuurlijk.
[21]
P.S.
Overigens, kan de reden van de grote percentuele groei van primitieve economieën niet ook te maken hebben met het feit dat 1000 euro groei op een economie van 10.000 euro een toename van 10% is, maar bij een economie van 100.000 euro slechts 1%?
Comments are closed.