Brussel, ooit een bruisende stad, wordt als EU-hoofdstad overspoeld door een leger aan ambtenaren en politici. En zoals in de schaduw van elk leger er een hele kermis aan profiteurs, schooiers, hoeren en pooiers voorbij trekt, zo is dat ook in Brussel het geval.

Ondertussen zijn er zo’n 15.000 hoogopgeleide mannen en vrouwen neergestreken in Brussel die zich allemaal ‘lobbyist’ noemen, of een eufemisme hebben verzonnen voor dat woord. De lobbyisten hebben gezamenlijk een budget te besteden van zo’n zestig tot negentig miljoen Euro. En dat alles om de bureaucraten en politici ‘gunstig’ te stemmen.

Gouden tijden voor de horeca, bordelen, call-girls en luxe hotels in de stad, want dat budget gaat uiteraard niet alleen gespendeerd worden aan het schrijven van rapporten, het overtuigen van mensen met argumenten of het doen van wetenschappelijk onderzoek.
Wetgeving maken is big business geworden. Het is voor een bedrijf vaak aanzienlijk voordeliger om concurrentie buiten de deur te houden via Europese wetgeving dan dat men zelf een beter of goedkoper product moet gaan maken. Niets zo mooi als regelen dat er een wet komt zodat je concurrent niet meer mag concurreren. Recent zagen we zo bijvoorbeeld de importheffing op Chinese schoenen. De consument krijgt geen goedkope schoenen meer, de Italiaanse fabrikant van veel duurdere schoenen krijgt een afzetmarkt in de schoot geworpen. De paar miljoen die een goede lobbyist kost, zijn op die manier snel terugverdient. En geef ze eens ongelijk, vanuit het standpunt van de bedrijven die dit soort lobbyactiviteiten uitvoeren is men zeer slim bezig.

Het probleem ligt dan ook niet bij de bedrijven die proberen door middel van lobbyen hun doelstellingen te bereiken. Het probleem ligt in het feit dat de EUrocraten de macht hebben om wetten te maken die bedrijven bevoor- of benadelen. Als die macht geconcentreerd wordt dan is het niet onlogisch dat er bedrijven en niet-gouvermentele organisaties als vliegen op de stroop afkomen. Er is niet alleen belastinggeld te verdelen, er is vooral ook heel veel te bereiken door middel van wetten.

Politici maken hier natuurlijk heerlijk gebruik van. Het is niet alleen fijn als je copieuze lunch betaald wordt door een lobbyclubje voor het één of ander, het is nog veel prettiger als die jouw werk overnemen. Waarom zelf moeilijk doen, als er bedrijven zijn die kant en klare wetsvoorstellen voor je neerleggen? Dan hoef je alleen je naam er nog onder te zetten, en indienen maar. En nogmaals: dit kan je de bedrijven niet kwalijk nemen. Het is het feit dat de politiek die macht heeft, dat er voor zorgt dat de macht misbruikt wordt.

Een bijkomend probleem is natuurlijk dat de essentiële democratische controle niet wordt uitgevoerd. De pers zit niet midden in het Brusselse circuit, zoals men wél midden in de Haagsche kaasstolp zit. Een Nederlandse parlementair journalist kent wellicht alle Nederlandse EU-parlementariërs, en als hij goed is ingevoerd ook nog enkele Vlamingen, maar dan houdt het al op. De taalbarrière voorkomt dat een journalist een compleet beeld kan vormen van wat er allemaal gebeurt. Daarvoor is het parlement ook te groot, te complex, en lopen er te veel mensen rond. De grootschaligheid zorgt voor een dusdanige anonimiteit dat politici en hun gevolg kunnen doen en laten wat ze willen, zonder enige vorm van controle. Als kinderen in een snoepwinkel.

Ondertussen gaan er weer veel stemmen op voor een nieuw grondwettelijk verdrag. Nou ja, dan heet het natuurlijk weer anders, maar het komt op hetzelfde neer. Het doel van dat verdrag is onder andere om het Europees parlement méér macht te geven. Niet voor niets is het bedrijfsleven hier een voorstander van. Hoe meer macht er bij het parlement ligt, hoe meer kansen voor de lobbyisten om te scoren. Dat de burger daar alleen maar slechter van wordt, dat is slechts een detail.

Iedereen die denkt dat het leggen van meer macht bij het EU-parlement zal leiden tot een betere democratische controle moet maar eens gaan praten met een aantal lobbyisten in Brussel, en zich eens verdiepen in hun werk. Ze zijn simpel te vinden op Internet, bijvoorbeeld op www.bm.com, waar je onder anderen kunt lezen dat dit soort clubs zich bezighouden met “… draw on influential lobbyists, lawyers, communications professionals, foreign affairs specialists and researchers to design and execute programs that affect public policy.”

Het klink mooi. Geef de politici vooral lekker veel macht, dan zullen dit soort bedrijven er gretig gebruik van maken. De beste oplossing? Ontwapen de politici, ontneem hen de macht, maak van de EU een vrijhandelszone zonder wetgevende bevoegdheid. Dat is de enige manier om weer een klein beetje vrijheid terug te winnen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

13 REACTIES

  2. Goed stuk, en helemaal waar. Alleen:

    "De pers zit niet midden in het Brusselse circuit, zoals men wél midden in de Haagsche kaasstolp zit."

    Waar, alleen niet relevant. Bij de Haagsche kaasstolp kun je het journaille ook niet op enige vorm van kritische houding betrappen. En als ze niet bereid zijn door te vragen en ‘merkwaardige’ zaken aan te kaarten maakt het niet uit of ze deze zaken kunnen herkennen of niet.

  3. René, ik ben het met je eens dat de pers haar werk niet naar behoren doet. Hoewel er zo af en toe best het één en ander aan kritiek te horen is, vooral van weekbladen en opiniebladen (HP, Elsevier).
    In Brussel kán men het werk zelfs niet naar behoren doen, al zou men willen. Een journalist zou al snel zo’n 20 talen moeten beheersen….of zich moeten behelpen met Havo-Frans, Engels en Duits. Dat schiet niet op.

  4. [1] Wolverine: een BEETJE wetten kan nog. Gewoon: niet stelen, eigendom is gegarandeerd, niet moorden. Klaar.

    Maar uit Brussel komt niet een beetje, er komt een gigantische brij aan wetten.

  5. Goed artikel Kim. De enige soort wetten wat we nodig hebben is die voor veiligheid en bescherming, tezamen met het eigendomsrecht. Die duizenden decreten uit Brussel en Den Haag zorgen voor een hoop kosten en weinig opbrengsten.

  6. Goed artikel, alleen hiermee:

    "En nogmaals: dit kan je de bedrijven niet kwalijk nemen. Het is het feit dat de politiek die macht heeft, dat er voor zorgt dat de macht misbruikt wordt."

    ben ik het niet volledig eens, in die zin, dat het bestaan van een motief volgens mij de misdaad niet teniet doet. Dit gelobby kun je het bedrijfsleven zeer zeker kwalijk nemen.

    Je kunt het ook omdraaien en zeggen: "Je kunt het de politici niet kwalijk nemen dat ze hun macht misbruiken. Het feit dat bevolking en bedrijfsleven hen zonder morren totale macht geeft, zorgt ervoor dat de macht misbruikt wordt."

    Kortom, het mes snijdt aan twee kanten.

  8. [6] Jozef, bedrijven proberen zo goed mogelijk voor zichzelf te zorgen. Logisch. Dan is het dus niet vreemd dat ze gaan lobbyen om te zorgen dat er bijvoorbeeld geen nieuwe toetreders om een markt komen? Ik zeg niet dat het goed is wat ze doen, het gaat er om dat het logisch is dát ze het doen. Een kind in een snoepwinkel zetten, en verbieden te snoepen werkt ook niet.
    Allerlei macht concentreren op één plek, en dan verwachten dat het niet misbruikt wordt werkt ook niet.
    En als bedrijf A het niet doet, dan doet bedrijf B het wel, ten koste van bedrijf A. Als directie van bedrijf A zou ik het dan wel weten.

  9. [8] Ik snap wat je bedoelt, maar ik wil het toch strict spelen: Als mijn kind in een snoepwinkel een snoepje zou jatten, ook al is er verder niemand, dan zou het een draai om zijn oren krijgen.

    Als geen enkele burger en geen enkel bedrijf aan deze corruptie zou meewerken, dan stonden de politici machteloos.

  10. [9] Dat lijkt me wel wat idealistisch. Mensen zijn sinds de vroegste geschiedenis al geneigd macht te misbruiken. Mensen moeten direct door die mooie praatjes van politici heenkijken en hun geweldsmonopolie direct zien voor wat het is. Maar als ik zo om me heen kijk, is bijna iedereen van mening dat een overheidsgeweldmonopolie om belastingen te innen, toch voor sommige zaken wel beter is. Zolang dit zo is, krijgen mensen wat ze verdienen.

  12. Conferentie over Europese grondwet afgeblazen

    Uitgegeven: 22 januari 2007 18:33

    BRUSSEL – Een conferentie eind februari in Luxemburg met alle 27-lidstaten over de Europese grondwet is voorlopig afgeblazen. Dat zei minister Ben Bot (Buitenlandse Zaken) maandag in Brussel, na maandelijks overleg met zijn collega’s in de EU.

    Spanje en Luxemburg namen eind vorig jaar het initiatief om te praten over hoe het verder moet met de EU-grondwet, die inmiddels in achttien landen is geratificeerd maar in Frankrijk en Nederland bij referendum is weggestemd.
    De neestemmers waren niet uitgenodigd voor een eerste bijeenkomst deze vrijdag in Madrid, maar zouden wel mogen aanzitten eind februari in Luxemburg. Maar Nederland en Frankrijk wilden niet en daarom is de bijeenkomst afgeblazen.

Comments are closed.