De ABN Amro bank gaat 2 miljoen euro betalen aan de internationale hockeysport, terwijl ze 2 a 3 miljoen euro betaalt aan een 70-tal landelijke clubs.
Ook de RaboBank geeft grote bedragen aan de hockeysport en aan de wielersport en wat nog meer.
Wat heeft een bank nu eigenlijk met hockeyen te maken? Is hun taak niet gewoon te zorgen dat het geld van de klanten goed wordt beheerd en getransfereerd?
Natuurlijk mag een bank met haar geld doen wat zij wil. Maar toch spelen hier een paar zaken mee.
Op de eerste plaats komt dat geld van de klanten, De bank betaalt daaruit haar kosten zoals salarissen, gebouwen, elektronica enz. En dan hoort er winst over te blijven voor de aandeelhouders.
Ik vraag me af of sponsoren nu wel een noodzakelijke kostenpost is. Mogelijk krijgen ze daar wat reclamewaarde voor terug, maar is dat wel in verhouding?
De banken zitten aan allerlei overheidsregels vast. Door die regels worden ze tevens beschermd zordat het bijna onmogelijk is om zelf een nieuwe bank te beginnen.
En daar zit een stuk van de wrevel.
Ik kan geen bank beginnen omdat de overheid mij dat verbiedt. En de bestaande banken kunnen daardoor voor de services die ik nodig heb, berekenen wat zij willen.
Die sponsormiljoenen doen me dan denken dat die tarieven veel lager zouden kunnen zijn.
Alhoewel in een vrije maatschappij, zonder staatssubsidies, de sport natuurlijk nog blijer met dergelijke sponsoring zal zijn!
Er schijnt jaarlijks iets van 11 miljard euro door het NL bedrijfsleven te worden uitgegeven aan reclame. Dit terwijl niet zeker is of het ueberhaupt zin heeft.
De meeste mensen worden niet misleid door reclames. Ocean Race of niet, ik ben naar ABN gegaan omdat dit de dichtstbijzijnde bank was. Hockeysponsoring of niet, het is een flutbank met hoge tarieven en onbekwaam personeel.
Ach Hub, vroeger was alles beter. 😉
Toen had je nog producten en service die er echt uit sprong ! Bedrijven hoefden dan helemaal geen reclame te maken, het fantastische product verkocht immers zichzelf !
Tegenwoordig lijken alle producten op elkaar en weet de fabrikant van gekkigheid niet meer wat voor reclame hij moet maken en wat voor imago hij zijn product mee moet geven.
Zo is Coca Cola gewoon suikerwater voor kinderen maar het heeft het imago van een soort wonderdrank meegekregen. Zuiver gebakken lucht dus, waarmee Coca Cola één van de rijkste bedrijven ter wereld is geworden.
Reclame wordt uiteindelijk door de klant betaalt. Producten worden er gewoonlijk zo’n 10% duurder door. Volkomen onnodig !
Zoals Jozef hierboven aangeeft: ABN-AMRO sucks! Als ABN-AMRO werkelijk een goede bank was die zich met haar core business zou onderscheiden van de rest, dan zou het bedrijf die hockeysponsoring helemaal niet nodig hebben.
Dat moeten de banken toch zelf weten. Dan ga je niet bij die bank je geld wegzetten.
Ga zo weinig mogelijk geld wegzetten bij banken (hou het thuis in een safe), koop er land voor (uiteraard in een land waar je zo weinig mogelijk last hebt van de overheid).
Met andere woorden: bezie ze dan als een noodzakelijk kwaad en gun ze zo weinig mogelijk klandizie.
Banken kun je nog enigszins kiezen, itt overheden. Die bank die teveel aan ‘andere’dingen uitgeeft is waarschijnlijk duurder dan andere banken (tenzij die andere dingen meer klanten opleveren).
En via concurrentie komt ‘het’ vanzelf goed: bijv BinckBank doet helemaal niets aan sponsoring (weet ik omdat ik heb gevraagd of ze de Vrijspreker.nl wilden sponsoren).
Bovendien kun je je afvragen wat een afschrift van je bank van bijvoorbeeld je effectenportefeuille nog voorstelt in de digitale wereld van vandaag.
http://www.businessjive.com…
Is het ABP pensioentje wel zo safe?
Beter dan een bedrijf bepaalt waar ze geld uitgeeft, dan de overheid. Als mensen nu een hekel gerkegegen hebben aan de Rabo of ABN-A, dan switchen ze toch gewoon van bank. Dat is het liberalisme: de sterke banken blijven over: de slechte gaan failliet: de mens krijgt uiteindelijk het beste!
Dat is bij de overheid wel anders. Ik wil switchen, mn pensioen ergens anders onderbrengen, maar dat kan NIET!
hub:"Ik vraag me af of sponsoren nu wel een noodzakelijke kostenpost is. Mogelijk krijgen ze daar wat reclamewaarde voor terug, maar is dat wel in verhouding?"
Ik denk dat de RABObank met het sponsoren van een wielerploeg een verdomd goede verhouding kosten v. reclamewaarde kan maken. Die totale wielerploeg heeft een budget van 10.5 miljoen euri’s (seizoen 2007). Een schijntje als je dat gaat vergelijken met wat een een voetbalbedrijf als AJAX er doorheen jaagt. En voor dat geld heb je dan ±30 rijders die in de topwedstijden mee kunnen rijden (genoeg om met twee ploegen tegelijkertijd aan twee wedstrijden mee te kunnen doen), een ploeg die zichzelf ontwikkeld heeft als een stabiele, geloofwaardige en serieuze deelnemer (geen slecht imago voor een bank) en massa’s airplay.
Ik vraag me af of sponsoren nu wel een noodzakelijke kostenpost is. Mogelijk krijgen ze daar wat reclamewaarde voor terug, maar is dat wel in verhouding?
Overigens is het wielrennen bij mijn weten de enige sport die, enigzins pathtisch gesproken, zijn roots heeft in het kapitalisme. Wielrennen als sport is namelijk begonnen als reclamemiddel van een Franse krant. En waar elders zie je nou een sporter zichzelf helemaal de pleuris presteren met als enige directe doel het in beeld krijgen van de sponsornaam? Nergens anders dan in het wielrennen. Er is namelijk altijd wel een renner te vinden die zo een hopeloze vluchtpoging gaat ondernemen. Deze renner weet van tevoren dat hij het niet gaat halen en toch doet hij dat. De sponsor moet namelijk in beeld gebracht worden om deze tevreden te houden, zodat de renners een inkomen kunnen hebben.
Schitterend!
Comments are closed.