Recente ervaringen leren mij wederom dat de enige bescherming tegen de toenemende macht van Big Brother misschien wel de incompetentie van zijn werknemers is.

Zo sta ik zeer wantrouwend tegenover de nieuwe “dienst” van de staat: DigiD. Dit is een account waarmee een burger bij alle overheidsinstanties kan inloggen om zijn administratieve zaken te regelen. En dat houdt natuurlijk ook in dat iedere ambtenaar met een klik op de muis alle gegevens en communicaties van een burger kan oproepen.

Onlangs ben ik verhuisd en ik wil graag de blauwe enveloppen de juiste kant op laten komen. Niet omdat ik zo graag geld geef aan de staat, maar omdat ik, als ik dat nalaat, fikse boetes kan verwachten en uiteindelijk zelfs een celstraf. Kijk maar naar Guus Hiddink en Bakker Bart, die 75 keer zo lang de gevangenis in moeten als de twee junks die vorig jaar mijn winkelruiten vernielden en de kas meenamen en op dezelfde avond een bouwkeet leegroofden en een klos koperdraad bij een spoor stalen. Dat geeft een beetje een idee hoe de staat haar prioriteiten stelt.

Omdat ik geen stelende junk ben, moet ik dus extra goed opletten dat ik mij aan de regels houdt. Dus ik vraag netjes een DigiD aan, omdat ik geen tijd en zin heb om een middag voor een gemeenteloket te staan wachten om mijn nieuwe adres op te geven. Eenmaal in het bezit van de vereiste toegangscode (om een of andere reden moet dat allemaal nog met de post) probeerde ik in te loggen op de gemeentesite, om terecht te komen op een volledig wit scherm.

Ik stuurde een email naar de gemeente over dit probleem. Drie dagen later werd ik gebeld door een ambtenaar: hij had zich volledig op de zaak gestort, en of ik even kon uitleggen wat ik precies gedaan had. Weer drie dagen later belde dezelfde ambtenaar me weer: of ik met hem nogmaals door het inlogproces kon lopen. Het was nog niet duidelijk welke instantie verantwoordelijk was voor het probleem: de gemeente, IB-groep, DigiD of Interaccess (het bedrijf dat teveel betaald krijgt om de techniek te implementeren). Weer een dag later kreeg ik te horen dat het probleem bij Interaccess lag. De volgende dag moest ik met iemand van Interaccess weer telefonisch door het inlogproces lopen.

Nu drie dagen geleden zijn ze erachter dat het probleem toch bij DigiD ligt. Ondertussen is mij verzekerd dat ik de enige in Nederland ben met dit probleem. Het feit dat een aantal (semi-)ambtenaren een week ervoor nodig heeft om een voorgeschoteld probleem te lokaliseren (ervan uitgaande dat het nu wel gelukt is), laat zien dat we in Nederland niet zomaar een Big Brother hebben, maar een Big Retarded Lazy Brother. We moeten uitkijken dat we niet in de weg staan als deze debiel met zijn hoofd vooruit op de muur afrent, maar we hoeven niet bang te zijn dat hij ooit slimmer zal zijn dan wij.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

5 REACTIES

  1. Vergeet niet dat deze ambtenarende de halve week uit het raam moeten kijken om te zien of de wolken nog op hun plaats staan. Ik ben blij dat mijn boekhouder de belasting regelt. Zo ver ik weet kan dat nog zonder die digid.

    Ik heb ook de indruk dat ambtenaren die de zaken nog wel op een rijtje hebben zich neerleggen bij de werkwijze van hun debiele broeders. Dat is inderdaad best prettig. Kost wat maar dan heb je weinig last van ze, al verwacht ik dat het SpruitjesKabinet in oprichting blikken vol nieuwe collega’s zal opentrekken.

  2. [1] En over spruitjes gesproken. Wannabe VVDer Wouter lust er wel pap van: "Als je spruitjes wokt, kun je er een pittig gerecht van maken. Er is niks mis met spruitjes, als je ze een beetje modern klaarmaakt." Zie verder de Azijnbode. http://www.volkskrant.nl/bi…

  3. Ik zou maar niet teveel op de bestuurlijke debiliteit vertrouwen. Ambtelijk Nederland is heel goed in staat om jou de schuld van zijn stommiteiten in de schoenen te schuiven. Als jij straks te laat bent met het indienen van je belastingaangifte kan het zich beroepen op het feit, dat jij tijdig op de hoogte was van het probleem en dan mag jij bewijzen, dat je te goeder trouw was.

  5. Ik wil bewust NIET digitaal met de overheid communiceren.
    Ik vul dan ook nooit een email adres of zelfs maar een telefoonnummer in, anders dan mijn mobiele nummer omdat ik op mijn GSM kan zien wie belt en als ik het nummer niet kan zien of niet ken, neem ik nooit op doch laat ik de voice mail inspreken en ben ik misschien terug d.w.z. altijd behalve als het gaat om a) een verkoper, b) een ambtenaar ("oh, sorry mijn voicemail doet het niet zal t.z.t schriftelijk mijn excuus luiden) of c) een onbekende die zich niet qua functie kenbaar maakt (zou immers een verkoper of een ambtenaar kunnen zijn).

Comments are closed.