Of doen politici toch gewoon hun eigen zin?

Om dit te bespreken, kunnen we eens kijken naar wat er op dit ogenblik in onze EU-provincie Portugal gebeurt. Wat daar democratisch gebeurt, speelt zich op dezelfde manier in Nederland/België af.

Het gaat in dit voorbeeld over het afgelopen zondag gehouden referendum over abortus. Dus niet over abortus zelf. Daarover vind je al een goede discussie hieronder op zondag 11 februari, Zie:
www.vrijspreker.nl/vs/index…

We kunnen in een democratie als uitgangspunt nemen dat de bestaande spelregels of wetten “de wil van het volk” zijn. (Als er tenminste zoiets bestaat!)
Die regels zijn in dit geval dat het volk zich zal (moet?) neerleggen bij de meerderheid van stemmen bij een referendum ALS tenminste daarbij de opkomst hoger is dan 50 % van de kiesgerechtigden.

Op basis daarvan werd aan het volk voorgelegd om abortus wettelijk meer toelaatbaar te maken.
De uitslag was dat 60 % daar wel vóór was, maar dat was ongeldig omdat de opkomst minder dan 50 % was.

Wat gebeurt er dan:
1.President José Socrates zegt dat dat weliswaar zo is, maar dat hij toch de wet wil veranderen omdat “de meerderheid van het volk” daar voor is.
Dat is een politieke leugen. 60 % van minder dan 50 % is volgens mijn lagere school wiskunde minder dan 30 %.
Die andere 70 % hebben of Nee gestemd, of stemden niet, om welke reden dan ook.
José trekt zich daar niets van aan, en doet datgene waarvan hij verwacht dat het hem bij zijn volgende herverkiezing de meeste stemmen zal opleveren.

2. De Media: Koppen in BN/deSTEM en andere kranten:
“Portugal kiest voor legaliseren abortus”.
Zie hoe de pers achter de politici aanloopt.

De conclusie dat politici toch doen wat ze zelf willen, en dat de meerderheid van de media daar slaafs in volgt, zien we in Nederland gebeuren met het prijsgeven van de eigen soevereiniteit aan de EU. Het volk zei bij een referendum overtuigend NEEN. Maar de politici hebben nog geen stapje gedaan om het land meer onafhankelijk te maken. In tegendeel, ze blijven de EU opvrijen.
Bij verkiezingen vermijden ze de discussie, praten er maar niet over, laten de Portugese voorzitter Barroso hierheen komen om het volk aan te kondigen dat ze toch wel wat MOETEN doen terwijl ze zelf aarzelend beginnen te praten over de VERANDERINGEN van het oorspronkelijke voorstel.
Bovendien zitten ze wegen te zoeken om toch maar geen nieuw referendum te houden en zoeken ze wegen om daar met een goed verhaal van af te komen.

Eveneens in Nederland zie je dat de media ook in het EU-proces gewoon achter de politici aan huppelen. (Net als ze ook slaafs achter een politieke publicatie over klimaatveranderingen lopen.)

En we stonden erbij en we keken er naar!
Er zijn andere acties nodig om Nederland uit de EU te halen en zelfs om te voorkomen dat het er dieper in verstrikt raakt.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

5 REACTIES

  1. Tja… Het blijft toch een verhaal dat open is voor interpretatie. Eerlijk gezegd denk ik dat Socrates gelijk heeft, en wel hierom:
    Het Portugese volk heeft de mogelijkheid gekregen zich voor of tegen abortus uit te spreken. Als je wilt dat je mening telt moet je hem wel laten horen. Kennelijk interesseert het meer dan 50% van de Portugezen geen snars wat er met abortus gebeurt, ze vinden het in ieder geval niet belangrijk genoeg om hun mening te geven.

    Dan blijven dus over de mensen die dat wel belangrijk vinden. En van hen is 60% voor meer toelaatbaarheid. Strikt genomen kun je dan wel niet stellen dat 60% van de Portugese bevolking voor is, maar wel dat 60% van de Portugezen die een mening hebben voor is. Aangezien het de rest worst zal wezen, is er dus een basis om de mening van die 60% betrokkenen te honoreren.

    Zo werkt het nu eenmaal met stemmen: stem je niet, dan doe je niet mee. Om deze reden heb ik al vaker (hier en elders) gepleit om blanco stemmen mee te wegen. Iemand die blanco stemt geeft nl. aan wel de moeite te willen nemen te laten horen dat hij neutraal is. Op dat moment gaat jouw logica op: bv. 80% opkomst, daarvan 27% blanco, 46% voor en 27% tegen (verhouding voor/tegen nog steeds 60%). Nu zijn de voorstemmers in de minderheid, en is het voorstel van de baan.

    Als blanco stemmen echt gehonoreerd zou worden zou dit een krachtig wapen zijn voor de protesterende burger. De politiek moet zich dan ineens inspannen om de burger niet van zich te vervreemden. Want als er teveel blanco stemmen (=lege zetels) zijn stagneert zo’n beetje elke stemming en wordt politieke besluitvorming onmogelijk.

  2. [1]

    Die gedachte heb ik ook wel eens gehad. Overigens gaat het dan niet over het meetellen van blanco stemmen, dat gebeurt nu al, maar over het erkennen van de blanco stem als een stem tegen alle andere partijen.

    Dat heeft trouwens nog twee andere voordelen. Ten eerste zou het het einde zijn van tegenpartijen zoals de SP en PVV, welke nu feitelijk dienen/dienden als blancostem, totdat ze te groot worden. Ten tweede zal een coalitie uit veel meer partijen moeten bestaan om de vereiste meerderheid te krijgen.
    Evenwel is er ook een belangrijk nadeel. Een dergelijk voorstel raakt alleen de tweede kamer, alle andere organen van de overheid blijven zoals ze zijn. Daarmee verzwakt ook de positie van de tweede kamer ten opzichte van die andere organen, zodat deze laatsten meer macht hebben te doen wat ze willen. Daar waar het bijvoorbeeld de controlerende taak van de kamer betreft is het zeker niet gegarandeerd dat bij een "waarheidsgetrouwe vertegenwoordiging" deze nog effectief uitgevoerd kan worden, met alle potentiele problemen als corruptie en nog ernstiger mismanagement van dien!

    @ Hub

    In het artikel behandel je de situatie dat de overheid zich niet aan haar eigen regels houdt. Dat betreft de rechtstaat, zodat de link in de titel, referenda/verkiezingen, m.i. niet goed past. Met name omdat rechtstatelijkheid zo belangrijk is, vele malen belangrijker dan democratie in ieder geval, zou het m.i. mooi zijn gewest als de strijdigheid van het handelen van de overheid met de rechtstaat duidelijker aan bod was gekomen.

    Overigens is het debiel om een referendum over abortus te houden, omdat de omvang van het belang daarin niet naar voren kan komen. Nu het gaat om een groot belang van een minderheid tegen kleine belangen van een veel grotere meerderheid, heeft de minderheid in beginsel al geen kans. Wat dat betreft moet ik zeggen dat de uitslag me nog meevalt.

  3. [1] "doe je niet mee"…

    Voor grote wijzigingen is niet voor niets een referendum. Als wijzigingen geen quorum op de been kan brengen levert de democratische basisgedachte de status-quo op, niet de verandering.

    Of is dat een conservatief standpunt, en mag een porogressieve regering een basisprincipe anders interpreteren? Dan verandert de essentie van de jurisdictie per verkiezing van kleur…

    Hm. Zou Tom Poes zeggen.

  4. [3] Ik vermoed dat de (niet) stemmende burger geen onderscheid maakt tussen referendum en reguliere verkiezingen. Bij verkiezingen wordt het zeteltal gewoon verdeeld naar het aantal uitgebrachte stemmen, blanco en niet op komen dagen hebben geen stem. Deze logica doortrekkend naar een referendum leverde mijn statement op.

    Ik weet niet of het Portugese referendum bindend was of niet-bindend. Hub’s artikel geeft daar geen uitsluitsel over, maar ik vermoed van niet. Als het bindend is mag Socrates de ongeldigheid niet negeren. Als het niet-bindend is verklaart dat de lage opkomst. Langzamerhand gaat iedereen er van uit dat-ie toch wel genaaid wordt bij niet-bindende stemmingen.

  5. Hoe zei Stalin het ook al weer? "Wie stemt beslist niets. Wie de stemmen telt beslist alles."

Comments are closed.