In de Telegraaf van vandaag, dinsdag 13 februari 2007, staat naast een artikel op de voorpagina waarin de zeer actuele en interessante vraag welke das Woutertje om moet (het beeld van Sadam flitst over m’n netvlies), op pagina 3 een artikel van een columnist over regelzucht.
Het artikel: “Ondernemers hebben er elke dag last van: veel regeltjes die ze moeten volgen en veel formulieren die moeten worden ingevuld”. Dat klopt wat mij betreft !
“Gelukkig is er begrip voor die administratieve lastendruk voor bedrijven.” Bij wie dan ? Waaraan merk ik dat ?
“Iedereen realiseert zich dat ook een bedrijf niet ontkomt aan het voeren van een administratie en het naleven van regels.” Iedereen ?? Ga toch weg, mafkees. Natuurlijk kun je daaraan ontsnappen ! Wanneer het maar kan, proberen al dan niet bij de KvK ingeschreven- en bij de Belastingdienst bekende “ondernemers” (het WAO-schildertje om de hoek, de autosleutelaar van tegenover, etc.) met succes onder dit schijnbaar onontkoombare probleem uit te komen onder het motto “geen gezeik, iedereen rijk”.
“Maar in Nederland is de bureaucratie doorgeslagen. Het kabinet dat nu aan zijn laatste dagen bezig is, heeft in de afgelopen jaren al nehoorlijk gehakt in het woud aan regels. Maar het opruimen is nog niet voltooid. Er kan nog meer worden gesnoeid”. Jaja, dat heb ik gemerkt. Onder het motto één regeltje eraf en twéé erbij neem ik kennis van de enorme vooruitgang op dit gebied in de afgelopen jaren. En allemaal moete se mee-etuh, om met Wim Sonneveld te spreken.
“De commissie Stevens die de regeldruk voor bedrijven onderzocht, komt tot de conclusie dat het vooral fout gaat bij gemeenten. Die lokale overheden verzinnen allerlei regels bovenop de toch al strikte nationale wetgeving.” Goh, da’s nieuw. Ze apen hun grote bazen na, en proberen er wedstrijdmatig met de eerste prijs “regeltjesmaker” van door te gaan.
“De commissie is terecht verontwaardigd over deze gang van zaken. Gemeenten moeten zoveel mogelijk de nationale wetgeving volgen en niet proberen zelfstandig een nieuwe bureaucratie in te voeren. Daar is de lokale overheid niet voor.” Vraag: waar is deze dan wel voor ? En waarom mag de lokale overheid niet wat de nationale wél mag, namelijk meer geld uitgeven door meer regeltjes te maken ?
“En als de gemeenten niet zelfstandig hun regeldrift inperken, dan MOET de nationale overheid dat via REGELGEVING AFDWINGEN. Dat is ten minste een nuttige regel.”
Wat zeg je daar ?? Als ik dat rechtlijnig doortrek, dan MOET de EUssr-overheid via REGELGEVING AFDWINGEN dat de nationale overheid hun regeldrift inperkt. De blinde leidt de stekeblinde of zoiets.
De commissie Stevens en andere anti-regeltjes commissies zijn er maar druk mee. “Hoe houd ik mezelf bezig” heet het spelletje. De commissie én de columnist zijn nogal in de war. Niet alleen de lokale overheid moet minder regels maken, álle overheden moeten minder regels maken en zichzelf zo snel mogelijk onderwerpen aan de wil van degenen die ze zeggen te dienen, zoals mij. Het toestaan dat uitsluitend lokale overheden beperkt worden in het verzinnen van nieuwe regels, is vragen om problemen van dictatoriale aard. De groei van de overheid, de beperking van individuele vrijheid en het onbenul van de columnist ist wirklich zum Kotzen, zoals ze in Engeland zeggen. En wéér flitst het beeld van een bungelende Sadam voorbij op m’n netvlies..
""Iedereen realiseert zich dat ook een bedrijf niet ontkomt aan het voeren van een administratie en het naleven van regels.""
Deze smoes hoor je regelmatig. Maar waarom maakt een bedrijf een (papieren of electronische) administratie?
In feite om desgewenst en zo nodig,voor zichzelf een overzicht te hebben, of als hulp voor het beleid.
En toen kwam de overheid die deze overzichten alleen maar nodig heeft om belasting te vorderen. Anders helemaal nergens voor.
Nu moet je eens zien wat dat voor gevolgen heeft gehad aan de eisen en hoeveelheden werk.
Zonder die eisen zouden alle administraties en de eraan te besteden tijden tot een minimum teruggebracht kunnen worden.
Regels moeten zoveel mogelijk decentraal. De concurentie zorgt dan vanzelf voor minder regels. En juist om die reden worden steeds meer zaken centrraal geregeld. Zie ook de harmonisatie tussen EU landen. Er mag juist geen concurentie zijn en alles moet (opwaards) gelijkgetrokken.
[1]
Precies. Vroeg of laat prijzen landen waarin een woud aan regeltjes aktiviteiten bemoeilijkt, zich uit de markt omdat de bijkosten in direke en indirekte zin veel te hoog worden. En dat kan voor socialisten niet anders dan slecht nieuws betekenen, iets wat er niet is kun je tenslotte niet herverdelen.
En wat te denken van het feit dat bedrijven niet betaald worden voor hun werk ten behoeve van de belastingdienst ! Als klap op de vuurpijl volgen er sancties op het maken van fouten; in het beste geval na een periodieke controle, in het slechtste geval staat de fiod op de stoep !
Comments are closed.