Abortus en Libertarisme

In het debat over de Regeringsverklaring vandaag in de Tweede Kamer zal abortus weer een belangrijke rol spelen. Ook in de discussies op de Vrijspreker heeft het de laatste weken weer een aantal felle reacties opgeleverd.

Daarom is het nuttig om te proberen een aantal feiten op een rijtje te zetten. Het blijkt immers dat er ook hier regelmatig over verschillende feiten of toestanden langs elkaar heen wordt gepraat.

Een facet waar zelden echt over gediscussieerd wordt, maar wat wel op de achtergrond meespeelt, ligt helemaal aan het begin. Een man en een vrouw kiezen er vrijwillig voor om samen seks te hebben. (We hebben het dan over 90 % (???) van de gevallen, waaraan geen geweld te pas komt. Normale gevallen. De uitzonderingen, zoals o.a. verkrachting, ziekte/levensgevaar voor de vrouw, eventueel later te beschouwen) .

Die mensen weten wat de gevolgen van hun daad zijn, en zijn daar dan ook volledig voor verantwoordelijk. Zij zijn er voor verantwoordelijk en moeten dus ook voor de gevolgen opdraaien. Net als bij alle andere handelingen die iemand doet. Het is onjuist om de eventuele gevolgen af te schuiven op anderen.

Hierdoor komen we automatisch van de verantwoordelijk op de individuele rechten van de betrokken personen. Het gaat om te beginnen over de rechten van de vrouw en van de man en van de “vrucht”

Als uitgangspunten hebben de man en de vrouw dezelfde rechten. En dan komt al vaak direct een probleem als een van beiden iets anders wil dan de ander, en bijvoorbeeld de zwangerschap wil beëindigen. Mag de man bvb abortus eisen van zijn, hun, vrucht? Of eisen dat de vrouw net wel de vrucht voldraagt?
En al gaan we er van uit dat man en vrouw op dit punt gelijke rechten hebben, dan valt er niet te ontkennen dat de consequenties en de problemen voor de vrouw toch vele malen groter zijn dan voor de man. Geeft dat haar meer rechten?
Formeel kun je zeggen dat ook dit afhankelijk is van de gemaakte overeenkomst tussen beide partners. Maar in de praktijk zal het niet vaak voor komen dat dergelijke afspraken uitgebreid van te voren met elkaar gemaakt zijn. En dan komt er een kans voor de overheid die maar al te graag haar macht wil gebruiken en het wel zal bepalen!

De “rechten van de vrucht” is nog een veel vreemder onderwerp. Rechten kunnen alleen mensen hebben, en de vrucht is om te beginnen geen “mens”. Want op het moment dat de vrucht een mens is, is abortus gewoon ordinaire moord, en dus te veroordelen.

Het probleem van de “potentiële mens”.
Als we een reageerbuisje nemen en daarin een eicel in de juiste vloeistof stoppen en er dan een spermacel in laten zwemmen, kunnen alle elementen voor een toekomstige mens aanwezig zijn. Maar er zal waarschijnlijk niemand zijn, die het weggooien van dat buisje als moord ziet.
Maar nu kan het zijn dat onze dappere spermacel de eicel weet te vinden en die meteen bevrucht. Wat dan? Een bevruchte eicel (in buisje of in baarmoeder) is duidelijker een “potentiële mens” en volgens heel wat mensen is het vernietigen van een potentiële mens gelijk aan moord. De complete christelijke gemeenschap huldigt dit standpunt. En eenvoudig kunnen we weer stellen, dat moord niet mag.

Vele anderen zien die bevruchte eicel echter als een stukje “plasma” dat in de verre toekomst zich misschien tot mens kan ontwikkelen, maar dat op dit moment helemaal geen sprake kan zijn van welk recht dan ook. Abortus is dan een gewone operatie. (Ten opzichte van de vrucht! Los van rechten van man of vrouw als hierboven genoemd).

Bij de verdere groei van de vrucht, gaan er dan ergens problemen komen. Wanneer is er sprake van een mens met rechten? Als het hartje klopt? Als er hersenactiviteit optreedt? Na x dagen of na y dagen? Waarschijnlijk zal iedereen het er wel over eens zijn dat ergens die grens overschreden wordt.Het lijkt moeilijk te ontkennen dat na 268 dagen wel degelijk sprake is van een mens(je)! En abortus zou dus duidelijk moord zijn.

Zonder dat zij (onterecht) in de details als hierboven gaan, zijn er ook in de libertarische wereld twee stromingen te onderscheiden: Beide groepen gaan uit van het Libertarisch beginsel dat ieder mens recht heeft op zijn eigen leven, en dat het initiëren van geweld tegen een ander mens immoreel is.
De “Pro-Life” groep, die de eenvoudige christelijke stelling aanhangt dat abortus altijd moord is.
En de “Pro-Choice” groep die dat, in bepaalde beginfases, niet als zodanig ziet. Deze groepen slaan vaak door, en beweren dat alleen de vrouw mag uitmaken wat er in haar eigen buik gebeurt. Het is haar lichaam, waarover zij mag bepalen wat er mee gebeurt. Vanuit feministisch standpunt, hoor je dan ook zelden of nooit iets over de rechten van de man met wie zij samen de vrucht heeft veroorzaakt.

Het lijkt er op alsof dit hele probleem nog steeds niet volledig is doorgrond. Net als trouwens helemaal aan de andere kant, het einde van het leven. Wat kan, mag wie doen aan het beëindigen? Euthanasie?

We zijn benieuwd wat er vandaag weer uit het debat in de Tweede Kamer over ons heen komt!
———————————————
Zie ook artikel plus discussies:
www.vrijspreker.nl/vs/item/…