Het moge duidelijk zijn, de PvdA zit weer in de regering. Spraakmakende onderwerpen behoren de komende tijd niet meer thuis in de tweede kamer. De meeste politici voeren politiek gevoelige discussies liever overal: kranten, tv en radio, maar niet in de tweede kamer. Bewindslieden hebben een eed gezworen en daarmee basta, blijkt de teneur.
De PVV blijkt de spelregels van de gedachtepolitie niet te aanvaarden en diende afgelopen week een motie in – de verontwaardiging bij de coalitiepartijen is er dan ook naar. Verbeet: ‘buiten de orde’, Rouvoet: ‘geen pas’ en nu Sterk: ‘platte politiek’ vinden de discussie zó abject, dat ze stellen dat het debat niet in de tweede kamer thuishoort. Om hier te spreken van politieke correctheid is onterecht, dit is onvervalste censuur. Om daarnaast te stellen dat politici in de tweede kamer alleen maar hoogwaardige discussies voeren, is ook moeilijk te verdedigen, zoals van de zomer bleek uit Joost Eerdmans’ lijstje van onzinnige kamervragen.
Van de overige oppositie valt weinig te verwachten. De nuttige idioten van GL stemmen blind in met elk antinationalistisch idee (wie heeft ook de hilarische verontwaardiging van Tofik Dibi gezien?) De traditionele tegenpartij SP onthoudt zich bij deze discussie wijselijk van commentaar, anders raken ze de recent gewonnen, LPF-aanhang weer kwijt. De VVD handelde als enige partij principieel, consequent en in een lijn met de statuten: Verdonk werd teruggefloten.
Het debat onmogelijk maken, op basis van censuur, is voor de verontwaardigde politici in het geheel niet ‘buiten de orde’, ‘ongepast’ of ‘plat’, integendeel. Zelfs het neutrale kamervoorzitterschap mag je daarvoor kritiekloos misbruiken van je collega’s – niet Verbeet, maar Wilders is fout.
Misschien gaan de meeste politici in alle emoties voorbij aan de volgende feiten.
– De geloofwaardigheid van de politiek bij de gemiddelde Nederlander: volgens de Telegraaf was 60% van de publieke opinie tegen dubbele paspoorten van bewindslieden.
– De recente geschiedenis van Nederland kent een nogal roerige periode, daarom liggen kwesties met dubbele paspoorten gevoelig.
– De bewindspersonen in kwestie hebben geen probleem met een debat. Aboutaleb blijkt zeer gewillig te zijn om het debat aan te gaan en geeft tevens aan zijn paspoort in te willen leveren, als dat mogelijk is. De poltiek-correcten praten weer eens liever over personen, in plaats van met personen. Het is erg paternalistisch om voor anderen te denken, zouden zij zelf stellen.
Voor zover ik het begrijp, geeft Wilders/ PVV aan dat ze het onwenselijk vinden, dat bewindslieden twee nationaliteiten dienen, omdat ze dan 1) een onwenselijk precedent scheppen voor toekomstige bewindslieden, 2) de schijn tegen kunnen hebben, ook al bedoelen ze het goed en 3) in conflict kunnen komen met dubbele loyaliteiten. Als het niet zou gaan om dubbele nationaliteiten, maar om dubbele loyaliteiten aan bedrijven, dan is het huis (terecht) te klein. Daar kunnen Wijers, Bolkestein, Jorritsma, Veerman en nog vele anderen over meepraten.
Politici dienen onduidelijke situaties dus te voorkomen. De geloofwaardigheid van de politiek moet simpelweg voorop de persoonlijke belangen staan. De onduidelijkheid van Albayrak met betrekking tot de Armeense kwestie zal het startschot zijn van nieuwe dilemma’s en geen uitzondering op zich blijven. Dubbele loyaliteiten brengen mensen in lastige situaties, dat kan een kind begrijpen.
Ik ben geen PVV stemmer, maar ik vind hun argumenten met betrekking tot dit onderwerp eigenlijk sterk en overtuigend – en dus niet ‘plat’, ‘buiten de orde’ of ‘ongepast’. Zoals ik het uit de media begrijp, heeft Aboutaleb geen problemen met een vrij debat.
Aboutaleb als natuurlijke bondgenoot van Wilders in de strijd tegen censuur – het leven zit soms vreemd in elkaar.
————————————————
Ingezonden door Jimmy
Daarnaast was het oorspronkelijke dubbele nationaliteiten voostel afkomstig van het CDA onder het vorige kabinet Quisling, iets waar ik niemand meer over hoor afgezien van een enkele blogger. Wilders neerzetten als ‘party pooper’ geeft geen pas. Ik ben geen liefhebber van het huidige bestuursmodel maar dit parlement hoort bij uitstek een plaats voor discussie en controversiele onderwerpen te zijn. Anders is het niet meer dan een soort theekransje in Babbelonie-stijl, eigenlijke zoals de Volkskammer in voormalig Oost-Berlijn was. Misschien is dat het officiele doel van de PC-sekte die er nu de baas is.
Hoeveel waarde moet je nu eigenlijk hechten aan het hebben van een paspoort met betrekking tot je loyaliteit aan een bepaald land?
Stel dat ik naar b.v. Duitsland geëmigreerd zou zijn en aldaar genaturaliseerd en ik had alleen nog maar een Duits paspoort. Zou het hebben van óók nog mijn NL-paspoort dan iets uitgemaakt hebben t.o.v. mijn gevoelens voor mijn oude vaderland? Ik dacht van niet! Maar ik zou wèl mijn loyaliteit aan mijn nieuw gekozen land kunnen geven – met of zonder dubbele paspoorten.
Trouwens, zijn àlle autochtonen altijd loyaal aan hun vaderland? De geschiedenis heeft geleerd dat dat niet het geval is. Denk alleen maar aan WO-II en de NSBers.
Zolang we in de wereld paspoorten nodig hebben om ergens te komen, zou ik het liefst zo veel mogelijk van die boekjes hebben. Maar mijn ideaal is natuurlijk om zònder paspoorten en alleen maar met het kopen van tickets, naar allerlei landen te kunnen reizen!
<Aboutaleb blijkt zeer gewillig te zijn om het debat aan te gaan en geeft tevens aan zijn paspoort in te willen leveren, als dat mogelijk is.>
voici: http://www.mincom.gov.ma/fr…
voor wie frans spreekt: artikel 19 is zeer de moeite waard 🙂
Saartje,
Jij vraagt hoeveel waarde je nu eigenlijk moet hechten aan het hebben van een paspoort met betrekking tot je loyauteit aan een bepaald land.
Kijk, het zit zo. Om op deze aardbol buiten het land van "jouw" nationaliteit in leven te blijven, ben je verplicht houder te zijn van een paspoort.
Enkel de ambassade van het land van "jouw" nationaliteit kan jou dat paspoort afleveren.
Je moet verdomd al zwaar gehersenspoeld zijn om de aanvraag van een paspoort te interpreteren als loyauteit aan dat land.
Voor het overige zie mijn reactie van gisteren
(die niet geschrapt werd en het niet zal worden – gisteren was hij "subject of moderation – nu niet meer)
op de webaite van de 40-jarige (vice-)gouverneur van de Poolse centrale bank.
http://www.rybinski.eu/inde…
Ivo Cerckel de Siquijor
[4] Mee eens.
Een paspoort is slechts een vodje papier wat ons opgedrongen werd door een van de mafiabendes op deze aardkloot die elk een terrein afgebakend hebben.
Zelf verhuis ik af en toe wel eens en ook nu woon ik niet in het land wat mij een paspoort verstrekte.
Ik ben aan geen enkel land loyaal.
Dat kan gewoonweg niet want een land is maar een denkbeeldige constructie. Mensen zijn dat niet: die zijn echt. Daar ben ik dan ook loyaal aan. Niet aan allemaal natuurlijk. Alleen aan degenen die ik ken en waarmee ik een goede relatie heb. Dus niet "zomaar" met iemand die stomtoevallig een paspoort heeft dat afgegeven werd door de zelfde mafiabende die ook mij mijn paspoort gaf. Ik ben loyaal aan familie en vrienden in zowel Nederland als Belgie, maar niet aan Nederland of Belgie zelf. En ook niet a priori aan een willekeurige Nederlander of Belg.
Maar wel aan specifieke individuen en daaronder ook o.a. enkele Fransen, Spanjaarden, Duitsers, Mexicanen, Chinezen en ja, zelfs twee Surinamers (moslims nog wel!).
[5]
Men kan zich afvragen of hij, nu hij zoveel dedain toont voor het paspoort, nog wel aanspraak kan maken op de rechtszekerheid die dit paspoort hem biedt.
Rechtszekerheid, die voor hem kennelijk zo vanzelfsprekend is, dat hij die niet meer ziet.
Maar die door hen die zich kennelijk in zijn loyaliteit mogen verheugen, ook niet kan worden gegeven.
Maar die gevolgtrekking zal hij wel niet maken.
Typisch iemand die niet wil bijdragen aan de dijk, maar wel de bescherming ervan wil genieten.
En intussen te koop loopt met zijn zgn. morele kwaliteiten.
Comments are closed.