Susutante ( “sumbangan sukarela tanpa tekanan” ofwel:

Susutante ( “sumbangan sukarela tanpa tekanan” ) ofwel:
“vrijwillige bijdragen zonder druk”
In het Duitse blad Der Spiegel las ik een groot artikel waarin enkele Siemens functionarissen geinterviewd werden over de aan het licht gekomen gigantische sommen welke Siemens besteedt aan corruptie van buitenlandse functionarissen.

Wat mij in het artikel fascineerde was, dat zowel de interviewende journalisten als de Siemens-functionarissen allemaal erg tegen corruptie waren .Niet zo’n beetje, nee heel erg ! En , vertelden de geïnterviewde functionarissen:
zij zouden liever een extra zaak die gedaan kon worden laten slippen dan zich verlagen tot iets dat zo afkeurenswaardig is. Van de betaalde steekpenningen wisten zij nattuurlijk niets af.
Ik weet niet wat komischer is in dit artikel : de voorgegeven naiviteit van de eerlijke journalisten of de op groothandelsschaal gedebiteerde leugens van de geinterviewden.
De realiteit is dat ieder bedrijf dat zaken wil doen in landen zoals Nepal, Nigeria , Bangladesh , Indonesia of een Zuidamerikaans land, weet dat men zonder steekpennningen nergens is.
In Indonesia zijn steekpenningen zo zeer in de cultuur geintegreerd dat er geheel openlijk over wordt gesproken In dit verband heb ik in Indonesie veel aan corruptie gerelateerde voorvallen meegemaakt die evenzeer een onlosmakelijk gevolg van de onafhankelijkheid zijn als de consequentie van een volkscultuur waarvan de geest nooit meer in de pan terug te drukken zal zijn.
Hugo van Reijen