ABN-Amro-topman Rijkman Groenink (57)
wordt commissaris bij Shell, hij vervangt
de vertrekkende Aarnout Loudon (70),
tot vorig jaar president-commissaris van
ABN-Amro. Rijkman Groenink maakt een
typische vlucht voorwaarts.
Rijkman Groenink zou ABN-Amro in de top 5 van een groep van 21 financiële instellingen binnenloodsen volgens hemzelf in 2005. Dat lukt maar niet. Net zomin als het verlagen van de kosten ondanks alle saneringsrondes.
De aandeelhouders komen er bij ABN-Amro ook bekaaid vanaf. Een paar weken terug nam hedgefonds TCI de handschoen op en stuurde een brief naar het management van de bank. Daarin stelde TCI voor activiteiten van de bank te verkopen, zo nodig in stukken, om zodoende een beter rendement te kunnen leveren. Zelfs pensioenfonds PGGM deelt de kritiek van hedgefonds The Children’s Investment Fund (TCI).
Met de hedgefund aanvallen op Stork en ABN-Amro breekt er eindelijk een nieuw tijdperk aan voor aandeelhouders. De aangestelde bestuurders moeten beter presteren, vinden de Engelse financiers. Het Storkbestuur, onder leiding van de regentske Jan Kalff, staat nu onder curatele. Het management van grote concerns hebben geen (bloed-)band meer met de onderneming en zijn managers geworden met een eigen winstoogmerk. Dat gaat dus mis, zoveel voor het concern, de klanten en de aandeelhouders.
Naar aanleiding van TCI’s brief viel Nout Wellink, president van De Nederlandse Bank, aardig door de mand. Waar hij zweeg toen VNU, Vendex, Ahold en Stork in gevecht raakten met hedgefunds, waarschuwde hij nu TCI om niet met ABN-Amro aan de haal te gaan. Een merkwaardige inmenging. Voor een soortgelijke situatie in de overnamestrijd met Antonveneta in Italië werd de Italiaanse president door de EU op de vingers getikt.
Het bankwezen in Nederland kenmerkt zich door een gesloten front waarin buitenstaanders niet erg welkom zijn en de klant soms nog minder, lijkt het. Het management loopt geen risico, zit ruim in de opties en bonussen en bij een blunder is er een goede oprotpremie. In de media doet men zich uiteraard met veel verve voor als ‘ondernemer’.
Het nakende vertrek van Rijkman Groenink, zijn nieuwe nevenfunctie bij Shell wordt zijn tweede commissariaat – vorig jaar werd hij toezichthouder bij SHV, lijkt op een vlucht voorwaarts. De ambities niet echt waargemaakt maar via het old-boys netwerk vrolijk op weg naar de volgende riante positie.
Interessant, maar ik zie niet in hoe ik als burger/consument hier iets mee te maken heb? Dit zijn interne aangelegenheden van bedrijven. Natuurlijk is het wel zo dat de overheid eventuele barrieres om een bank te beginnen moet slechten.
[1]
Frenkelfrank,
Het ondernemerschap van de bankier is vervangen door een bestuurlijke laag (managers/ambtenaren), waar Rijkman G. -net als Nout Wellink- een toonbeeld van is. Dat heeft de particuliere consument al heel veel geld gekost, omdat het bankkartel door de overheid beschermd wordt en de deelnemende banken zich niet laten beconcurreren.
Mwaah, ik zie dat commissariaat vooral als de bevestiging van het onsterfelijkheidsdenken van Groenink en een sell voor het aandeel.
-Hij denkt de ABN wel te kunnen leiden en daarbij twee grote commissariaten aan te kunnen;
-Hij laat een veel te groot huis bouwen ergens bij de Vecht;
-Hij heeft een collega uit het bestuur gezet omdat hij diens kritiek niet meer duldde;
-Hij heeft een buitenlandse president-commissaris gekozen;
-Hij wilde in 2005 of 2006 een hoop Amerikaanse elastende documentatie laten vernietigen, waarvoor hij door de commissarissen op de vingers getikt is.
Ik denk dat hij na de Antonveneta-overname is gaan deknen dat hij over water kan lopen. Dus als ik ABN-aandelen had zou ik ze verkopen.
Ik heb het nieuws over ABN-AMRO de laatste weken gevolgd, maar ik begrijp een aantal dingen niet.
– hedgefunds hebben hun oog op ABN-AMRO laten vallen en nu dreigt splitsing. Ik heb opgezocht wat hedgefunds zijn: Fondsen die ook bij neergaande beurskoersen winst maken (wordt naar gestreefd). Wat heeft dat te maken met het splitsen van ABN-AMRO? Waarom dreigt splitsing juist bij een hedgefund en niet bij een ander beleggingsfonds?
– In de nieuwsberichten is het alsof ABN-AMRO die splitsing krijgt opgelegd. Dat kan toch niet zomaar? Die hedfunds moeten dan toch meer dan 50% van de aandelen hebben en die krijgen ze niet zomaar. En de raad van commissarissen is toch de baas?
[2] Okee, dus de werkelijke issue waar het hier om gaat is dat een monopolie(alleenrecht, dus door de overheid opgelegd) voor ellende zorgt. Mijns insziens had het artikel meer die kant op kunnen hangen, in plaats van de details van de ellende te beschrijven. Dit alles niet lullig bedoeld, ik twijfel alleen of het echt vrijsprekersmateriaal is.
Comments are closed.