De speculant en zijn functie
De markt in een bepaald artikel is in rep en roer. Kopers zijn er niet neer te vinden voor een artikel, verkopers des te meer. De prijs zakt als een baksteen en bezitters van het artikel raken in paniek.
Als redder in de nood is daar de speculant die het hoofd koel houdt .Op het moment dat duizenden verkooporders de markt overstromen, is hij geeft hij kooporders af. Ten gevolge hiervan zakt de bodem niet uit de markt.
De speculant mitigeert volgtijdelijke prijsverschillen. Hij koopt op eigen risico. Als hij het bij het rechte eind heeft, verdient hij. Faalt zijn inzicht, dan verliest ook hij.
Het woord speculant wordt vaak in pejoratieve zin gebruikt.Ten onrechte, want de speculant is een van de meest nuttige personen in de maatschappij. Stort de onroerendgoedmarkt in, dan koopt hij woningen en kantoren, kippenhokken en schuren. Stort de kunstmarkt in, dan koopt hij kunst. Zakt het goud als een baksteen, dan koopt hij goud. Afvlakking van de curve die de volgtijdelijke prijsverschillen weergeeft, is het resultaat van zijn acties.
Lang leve de speculant!
Hugo van Reijen
100% mee eens.
De speculant is in wezen een erg sociaal persoon.
Immers wanneer iedereen graag wil verkopen, treedt hij op als koper en als iedereen later weer graag wil kopen, treedt hij op als verkoper.
Dankzij speculanten heeft de massa haar broodnodige tegenpartij. Zonder hen zou zij nl. haar transacties niet kunnen effectueren.
Dat men zulke sociale personen als speculanten die altij klaar staan om te helpen door als tegenpartij te fungeren verguist en hen zwaar wil belasten is dan ook hemeltergend en asociaal.
naja, een speculant kan natuurlijk ook prijs veranderingen versnellen, dus das opzich geen argument, speculant is op moment van transactie blijkbaar de hoogste bieder of laagste later….
Hier de briljante speech van corporate raider Lawrence Garfield aka Larry the Liquidator (Danny DeVito in Other People’s Money uit 1991) over het belang van de speculant:
http://www.americanrhetoric…
Ik vind dat er een verschil is tussen grondspeculanten en beursspeculanten.
Grondspeculanten maken het voor gewone mensen onmogelijk nog een woning te kopen. Die moeten dan met een prutshokje genoegen nemen terwijl Mijnheer de Speculant met hun centen mooi weer speelt.
Moest er nog grond worden bijgemaakt, zoals aandelen, dan was het wat anders, maar er wordt geen grond meer bijgemaakt. Moesten er alternatieven zijn voor grond (bijvoorbeeld een andere planeet) dan was het ook wat anders, maar er is geen alternatief. Iedereen heeft een woning nodig en daarvoor is plaats nodig. Grond dus.
In tegenstelling tot de gewone vrije markt, geldt op de grondmarkt dus wél het taartdenken. Ik weet dat dit provocatief is in libertarische middens, maar dan vind ik dat goed want ik wil reactie zien.
Ik heb niets tegen grondspeculanten, wel tegen de overheid die:
– een gorot percentage van de grond in eigendom heeft
– het eigendomsrecht van particuliere grond uitholt door allerlei zaken te verbieden
Zo mag men op een aangekocht stuk grond meestal niet bouwen en er ook allerlei andere zaken niet mee doen.
Een van de grootste boosdoeners is de gemeente Amsterdam met het systeem van de doorlopende erfpacht, waardoor de overheid tot in eeuwigheid haar beschikkingsmacht over de grond behoudt.
Dit is een zuiver communistisch principe.
[5] In deze zin ben ik het met je eens dat ook grondspeculatie economisch (en dus maatschappelijk) zinvol is. Vooral het uithollen van het eigendomsrecht (door zoninglaws) is voor de libertarier contestabel.
Comments are closed.