Ieder heeft het recht zijn eigen lichaam te vernietigen door middel van het gebruik van drugs.
Hoe juist dit argument ook moge zijn, het werkt tijdens discussies niet geweldig. Veel personen koesteren immers de idee dat het helemaal niet zo erg is, in te grijpen in de vrijheid van consumptie en menen over het recht te beschikken, dringend and dwingend voor te schrijven wat al dan niet geconsumeerd mag worden.

Een argument dat naar mijn ervaring meer indruk maakt is het grote aantal slachtoffers dat het drugverbod veroorzaakt, doordat drugdealers met elkaar gaan vechten ten gevolge van het feit dat zij hun geschillen niet kunnen beslechten met behulp van een officieel orgaan. Wat heeft het derhalve voor zin, anderhalve verslaafde uit de goot te redden of beter gezegd te voorkomen dat hij in de goot terechtkomt, als terzelfder tijd in de handel zoveel slachtoffers vallen ten gevolge van onderlinge geschillen tussen de handelaren ? Telt het leven van een verslaafde zwaarder dan dat van een handelaar ? Of gaat het om een minimalisering van het totaal aantal slachtoffers?
Als iemand het daarmee eens is, confronteer hem of haar dan ook met de vraag, waarom er niet is een prohibitie op
01.roken?
02.autoraces?
03.consumptie van meer dan twee eieren per dag?
04.consumptie van meer dan vijf glazen bier per dag ?
05.bergbeklimmingen? ( circa vijf procent komt om bij het beklimmen van de Mount Everest en de K5)
Hugo van Reijen

20 REACTIES

  1. Ik ben het volldeig met u eens.
    Paddo`s willen ze misschien gaan verbieden maar roken en drank heeft vele malen meer slachtoffers op zijn geweten dan paddo`s.
    Maar uiteraard worden deze niet verboden omdat met tabak en alcohol heel veel geld verdiend wordt door de staat.
    Het is één groot bedrog.

  2. [1] Naar mijn bescheiden mening mist u het punt. De overheid zou heel gemakkelijk accijns op paddo’s kunnen gaan heffen en er zo ook aan verdienen, net als aan alcohol en tabak. Maar daar gaat het dus niet om.

    1) Accijnzen zijn fout, simpelweg omdat belasting diefstal is. Daarbij vormen accijnzen een belasting op geld dat al eerder belast is via de inkomstenbelasting, dus dat is dubbel graaien, en dus dubbel fout.
    2) In dit stuk gaat het (m.i.) om de eerste regel: "Ieder heeft het recht zijn eigen lichaam te vernietigen door middel van het gebruik van drugs". Iedereen heeft zelfbeschikking over het eigen lichaam. Men is zelf verantwoordelijk voor zijn daden en hun consequemties. Mensen hoeven niet ’tegen zichzelf beschermd’ te worden. Paddo’s moeten dus niet verboden worden.

    Tenslotte:het gaat zelfs niet om de paddo’s. De hele discussie is opgehangen aan één incident, net als de commotie rond muilkorven, en is uitsluitend bedoeld om de aandacht af te leiden van de werkelijke, structurele maatschappelijke problemen die hun oorsprong voornamelijk vinden in het Islamitische deel van de bevolking. Er is in de Nederlandse pers meer geschreven over de ‘problemen’ rond de paddo’s en die bijtgrage hond, dan over de stelselmatige verkrachting van een niet-moslim meisje door drie moslims, en het feit dat die daar niets fout in zagen.

    Maar daar moet u vooral niet te veel over nadenken. Als mensen zich teveel bewust worden van de gesubsidieerde misstanden valt namelijk het linkse electoraat weg en komt de socialistische heilstaat in gevaar. Daar gaat het om.

  3. Ik denk dat in zo’n discussie het het beste is de gesprekspartner erbij te betrekken. Die doet vast wel iets dat niet zo goed is voor het lichaam (op de verjaardag; laat opblijven?). Dus dan stel je voor dat datgene dan verboden zou moeten zijn. En of ze het fijn vinden dat anderen controle over hun leven hebben.
    Laatst eens op het weblog van marijnissen iets gezet, in een discussie (hoewel dat vrijwel onmogelijk is met socialisten).
    – Vindt je dat je zelf beter beslissingen over jouw leven kan nemen dan de overheid?
    – Zo ja, geldt dat ook voor anderen?
    – Zo nee, ben jij superieur aan anderen?

    Maar dan ga ik uit van de utopie dat collectivisten in staat zijn een discussie te voeren. Ik voel me op dat gebied niet superieur, maar ik zie de collectivisten als inferieur 🙂

  4. [2] R. Hratman, over het algemeen ben ik het met je eens, maar ik denk niet dat er een soort complot of stille afspraak is om de socialistische heilstaat niet in gevaar te brengen. Wel denk ik dat de oude media vergeven is van "linkse" figuren, mede ook omdat journalisten hun opleiding in staatsscholen hebben genoten. De staat is dus goed, dat is er stevig ingeramd. Maar belangrijker, de arrogantie om te bepalen voor anderen wat goed voor hun is. Zeggen dat een marokkaan iets slechts heeft gedaan is niet zo goed voor Nederland, want dan krijg je alleen maar gesodemieter, dus druk het maar niet af. Individuele beslissingen "ten bate" van het collectief dus.

  5. Libertariers doen zichzelf geen goede zaak het drugsprobleem te simpel voro te stellen.

    Let wel, ik doe even geen uitspraak betreft mijn eigen mening, maar wel twee nuances die ‘men’ vaak vergeeet

    – Drugs zijn schadelijk, en ook al kun je best beargumenteren dat veel problemen komen door het verbod, een significant deel van de problemen zijn inherent aan de drugs zelf. Dugs legaliseren wil dus zeggen – en let wel, ik plaats daar geen waardeoordeel bij – dat je die problemen accepteerd.

    – Het is te eenzijdig te wijzen op de criminimaliteit en stellen dat die enkel bestaat vanwege het verbod op drugs. Die criminelen zitten niet in de drugs omdat ze dat zo leuk vinden, maar omdat het veel geld oplevert omdat het illegaal is. Zodra drugs legaal worden, zullen een groot deel van hen gewoon doorschuiven naar een ander crimineel terrein. Niks criminalitet opgelost.

    De drugs-discussie is zo moeilijk omdat het emoties betreft. Door de zaken simplistisch voor te stellen, maak je het erger ipv dat je iemand overtuigd.

  6. [5] [5] "Zodra drugs legaal worden, zullen een groot deel van hen gewoon doorschuiven naar een ander crimineel terrein. Niks criminalitet opgelost."

    Dat doorschuiven zal door een deel zeker gebeuren. Maar ook de helft van het huidige politie, rechtspraak en gevangenispersoneel en honderden miljoenen euro’s komen vrij om die echte misdaad te bestrijden.

  7. [5]
    "- Drugs zijn schadelijk, … dat je die problemen accepteerd."
    >Ja oké. Dat staat dan ook als een van de eerste zinnen in het bovenstaande artikel. Iedereen heeft het recht om te doen met zijn/haar lichaam wat hij/zij wil. Tevens staat er ook dat dit niet zo een geweldig argument is.

    >Wel moet je je bedenken dat de schadelijkheid van het gebruiken van deze middelen alleen maar vergroot wordt door een gebrek aan kennis en een gebrek aan controleerbare kwaliteit. Deze beide zaken worden dan wel weer veroorzaakt doordat het spul door onze overheden in de ilegaliteit gepropt is.

    "- Het is te eenzijdig te wijzen op de criminimaliteit … zullen een groot deel van hen gewoon doorschuiven naar een ander crimineel terrein. …"
    >Waarbij jij er als het ware vanuit gaat dat de mensen die zich crimineel gedragen dat doen vanuit een natuurlijke aanleg ofzo. Wat natuurlijk voor een groot deel nonsens is.

    Door het verbod op de handel in het het gebruik van drugs zorgt de staat ervoor dat het product nergens anders te verkrijgen is dan in een zwart circuit. Een zwart circuit wat hoofdzakelijk bevolkt wordt door mensen die het niet zo nauw nemen met het ‘mijn’ en ‘dein’ van andere mensen. Tevens wordt door het verbod de prijs van het product erg hoog opgedreven. En door deze factoren geraken mensen die vatbaar voor een verslaving aan dit product zijn in een zeer moeilijke positie terecht. De hoge kostprijs en een leven in een schaduwrijk millieu zorgen ervoor dat deze vatbare mensen in een cirkel terecht komen van waaruit het moeilijk ontsnappen is.
    Het leed dat aan andere mensen berokkend wordt (diefstal, vernieling, intimidatie, etc.) is een direct resultaat van het verbod op drugs.

    Als je jezelf dan onverhoopt verslaafd terugvindt dan zijn de opties om daaraan te ontsnappen niet meer vanzelfsprekend. Wat wel vanzelfsprekend is, is dat je de weg die je ingeslagen bent nog verder afgaat. Steeds hogere kosten (financieel en sociaal) drijven je steeds veder weg van het punt waar je ooit begonnen was. Je leven wordt steeds schaduwrijker en je gedragingen worden steeds crimineler. En al die tijd is er de overheid die jou vervolgd. Pas wanneer je gedragingen een zodanig punt bereikt hebben dat het ‘echt niet meer verder kan’, pas dan krijg je toegang tot een gelegaliseerd gebruik van het middel (het verstrekken van ‘gratis’ heroïne wat nu zijn opgang doet in de diverse steden), pas dan ziet de overheid in dat het verbod op drugs niet werkt (maar alleen voor persoonlijke gevallen)

    Dus eerst verbieden
    dan vervolgen
    en dan het staatsmonopolie uit gaan buiten.

    Niemand, behalve de politiekers die hiermee hun soosjale gezicht op kunnen dringen, schiet hier iets mee op.
    De bewoners in de directe omgeving schieten er niets mee op > leefmillieu op straat verminderd en de huizenprijzen dalen.
    De verslaafden schieten er niets mee op > de verslaving blijft en zal niet minder worden. Tevens zal de verslaafde in kwestie nog steeds een extra hoeveelheid van het product nodig moeten hebben. Het rottige van een verslaving is namelijk dat er geen objectief verzadigingsniveau is, anders dan het volledige ‘out’ gaan.
    De belastingbetalende medemens schiet er niets mee op > het is op zijn best een druppel op een gloeiende plaat en zelfs dan nog …

    Dus waarom zou de overheid niet gewoon toe willen geven dat zij fout zitten met het verbod op het gebruik van en handel in verdovende en stimulerende middelen? Ze verstrekken het nota bene zelf!

  8. [5] "Door de zaken simplistisch voor te stellen, maak je het erger ipv dat je iemand overtuigd."

    De zaken worden door ons helemaal niet "simplistisch" voorgesteld. De zaken zijn gewoon simpel. Want de basisprincipes van het libertarisme -waar al de rest uit volgt- zijn gewoon simpel.

    Het zijn juist de collectivisten die de zaken nodeloos ingewikkeld voorstellen om zodoende de kern van de zaak te verdoezelen en er allerlei "onafhankelijke" deskundigen te kunnen bijhalen (academici op de loonlijst van de staat – lekker onafhankelijk dus) om er zodoende hun eigen agenda te kunnen doordrukken.

    Ook zijn zij het die van een strikt feitelijk/filosofisch debat een emotionele discussie maken, opdat ze vervolgens door aan allerhande emoties te appeleren hun tegenstanders als onmenselijk kunnen afschilderen waardoor de onnadenkende massa zich alvast van de logische redenerende afkeert en zich dus wendt tot het alternatief dat zij -de collectivisten- voorschotelen.

    In wezen zouden ook libertariers dat kunnen. Al hoop ik dat ze zich nooit tot dat niveau zullen verlagen.

    Maar ook wij zouden over pakweg belastingen heel emotioneel kunnen doen. Zoals: door het betalen van belastingen komen gezinnen massaal in de financiele problemen. Radeloze huisvaders, reageren die door de overheid in de problemen zijn geraakt, slaan de hand aan zichzelf, niet onzelden na eerst hun kroost te hebben omgebracht.
    Etc. etc. (’t is bovendien waarschijnlijk nog waar ook).

    Maar dat is niet de kern van de zaak.
    Zelfs al zou geen enkel slachtoffer van de belastingdienst zelfmoord plegen, dan nog is belasting gewoon fout, simpelweg omdat het in wetten gegoten diefstal is die anders genoemd wordt door "onafhankelijke" deskundigen (zoals bv. professoren belastingrecht – alsof belastingen een recht zijn).

    Wij libertariers verlagen ons dus niet tot nodeloze emoties in discussies. Dat anderen dit in hun debatten wel doen, betekent nog niet dat een thema een emotioneel thema is, doch slechts dat ’s linkse debaters dit ervan proberen te maken teneinde een debat te kunnen winnen bij gebrek aan echte argumenten.

  9. [4] Ik ben blij dat je "ten bate" tussen aanhalingstekens zet, want struisvogelpolitiek richt uiteindelijk ook het collectief ten gronde…

  10. [5] Wat ik nog mis in de andere reacties op je reactie is het volgende:
    1) Er wordt voorbij gegaan aan de aantrekkingskracht van "verboden vruchten". Alleen al daardoor gan mensen experimenteren.
    2) Criminaliteit bestaat alleen bij de gratie van bverboden (door de overheid). Jouw verwachting dat criminelen hun werkterrein verleggen kan dus alleen waar zijn als er genoeg (commercieel interessante) verboden overblijven om te overtreden.
    3) Wat drugs ‘moeilijk’ maakt is het persoonlijkheidsveranderende karakter van sommige drugs, waardoor iemand onder invloed een volledig ander persoon kan zijn dan nuchter. Echter, in een maatschappij waar iedereen op zijn/haar eigen verantwoordelijkheid wordt aangesproken, en zelf verantwoordelijk is voor zijn bestaan, zal iemand die steeds drugged, dronken dan wel anderszins niet in staat is ‘normaal’ te functioneren het niet lang redden. Hierdoor zal de neiging zich (ongecontroleerd) aan drugs of drank over te geven veel minder zijn.

    En tenslotte is verslaving geen ziekte, maar zwakheid. Theodore Dalrymple heeft al eens beschreven hoe afkicken vergelijkbaar is met een zware griep. En verder komt het op wilskracht aan. Maar het slachtofferisme laat de verslaafden ‘genieten’ van ruime belangstelling van allerlei troetelaars, waardoor nooit een beroep op de eigen verantwoordelijkheid noodzakelijk wordt.

  11. [8] ‘Je’ stelt de zaken wel simplistisch voor. Door vanuit een libertarische filosofie renederend beweren dat het ook daadwerkelijk simpel is, is kletskoek.

    Zoals het artikelje zelf ook aangeeft:

    Hoe juist dit argument ook moge zijn, het werkt tijdens discussies niet geweldig. Veel personen koesteren immers de idee dat het helemaal niet zo erg is, in te grijpen in de vrijheid van consumptie en menen over het recht te beschikken, dringend and dwingend voor te schrijven wat al dan niet geconsumeerd mag worden.

    De meeste mensen zijn geen libertariers. Hen overtuigen door het libertarisme als basis te stellen overtuigd hen niet. Die basis delen ze namelijk niet met ons.

    Dat is wat ik bedoel met te simplistisch.

    Als je ‘hen’ wilt overtuigen zul je ruiterlijk moet ontkennen wat voro enorme ellende drugs – ook in een 100% libertarische wereld – zal veroorzaken, en hen proberen te overtuigen dat die ellende kleiner zal zijn dan nu. Of in ieder geval niet groter. Enkel dan kun je beargumenteren dat staatsingrijpen onzinnig is.

    Idem bij criminaliteit. Stellen dat criminaliteit zal verdwijnen is naief. De gemiddelde drugskoerier zonder diploma zal echt niet hard willen gaan werken voor een laag loontje. Argumentaties dat als men op ander terreinen ook de verboden gaat opheffen getuigen van nog minder realiteitszin, want waar het om gaat is de wereld nu vs de wereld van nu zonder drugsverbod. Verandering gaat altijd in stappen. En bij die eerste stap, zul je zien dat criminelen gewoon wat anders gaan zoeken. Indien je echter wilt aantonen dat deze eerste stap positoef is voro de criminaliteit, zul je echter zien dat dit wellicht welk aan te tonen is, maar verre van simpel.

    Het gaat hier niet om het morele of principiele gelijk, maar om mensen te overtuigen. Dat het – in jouw ogen, al ga ik daar heel ver in mee – de collectivisten zijn die de zaken nodeloos ingewikkeld voorstellen, kan wel zijn, maar zij zijn vooralsnog wel in overweldigende meerderheid. En zij zijn diegene die je moet overtuigen.

  12. [12] Volgens mij mis je het/mijn punt.

    Het artikel stelt

    "Drugs : hoe de tegenstander te overtuigen"

    Niet

    "Drugs : wat is moreel juist"

    of zoiets.

    Ik stel enkel dat de complexe drugsrealiteit reduceren tot oversimplisme daarbij niet effectief is.

    En ook al is het libertarische grondbeginsel misschien erg simpel, dit toepassen in een niet libertarische wereld is niet zo simpel als sommigen menen. Zo behoort volgens de libertarische wereld verantwoordelijkheid en vrijheid bij elkaar. Toegepast op drugs is het dus volstrekt onliberaal vrijheid van drugs te bepleiten indien de gebruikers ervan niet de consequenties ervan hoeven te dragen (o.a. medische kosten, schooluitval, hersenbeschadiging, etc). Toch wordt in een pleidooi voor de vrijheid van drugs vaak slechts een miniscuul element uit het geheel tevoorschijn gehaald en het grotere geheel volsterkt negeert.

    Let wel, je hoeft mij niet te overtuigen van de problematiek van het huidige drugsbeleid, maar het oorspronkelijke stukje is niet zozeer een vraag of antwoord op die titel, maar meer een stelling. Wil je werkelijk mensen overtuigen van de onzin van het drugsbeleid, zul je echt wat meer je best moeten doen 🙂

  13. [13] Armin,
    Als je zo her en der mijn reacties hebt gelezen heb je gezien dat ik precies datzelfde punt heb: libertarische principes zijn in de huidige maatschappij niet zomaar toepasbaar. Zie het niet-stemmen: als libertariërs PVV of desnoods VVD hadden gestemd i.p.v. principieel niet te stemmen was het generaal pardon er niet gekomen; dat was maar 1 stem verschil in de kamer.

    Echter, de verwachting van het vrijgeven van drugs mag dezelfde zijn als die van het vrijgeven van alcohol. Criminaliteit daalt (de gebruikers hoeven geen belachelijke bedragen meer op te hoesten) en een hele tak van georganiseerde misdaad verdwijnt. Celruimte komt vrij voor echte criminelen, evenals politie opsporingscapaciteit.

    Je moet niet de illusie hebben dat door het vrijgeven van drigs het gebruik ervan en de overlast (veel) erger zullen worden. Zij die willen blowen kunnen er nu toch ook wel aan komen, evenals de hardcore verslaafden. Ik denk dat mensen die nu van drugs afblijven vanwege de bekende nadelen er na vrijgave ook wel af zullen blijven.

    Dus het netto resultaat zal naar verwachting positief zijn, ook in de huidige niet-libertarische maatschappij. Maar je maakt dus wel een hele club linkse troetelaars werkloos. Hoewel, die zijn zo gewend van subsidie te leven dat die gewoon een goudpuntstekelegel gaan knuffelen, of zo. Stel je voor dat ze echt moeten gaan werken…

  14. [14]
    "Je moet niet de illusie hebben dat door het vrijgeven van drigs het gebruik ervan en de overlast (veel) erger zullen worden. Zij die willen blowen kunnen er nu toch ook wel aan komen, evenals de hardcore verslaafden. Ik denk dat mensen die nu van drugs afblijven vanwege de bekende nadelen er na vrijgave ook wel af zullen blijven."

    Precies. Vóórdat in de VS harddrugs zoals heroïne verboden werden, was 1.3% van de bevolking "aan de drugs". Dat is nog steeds zo, ondanks de 1300 miljard $ (!!) die de Amerikaanse regering door de tijd heen heeft verprutst aan drugsbestrijding.
    Zie ook http://www.vrijspreker.nl/v

    Het werkloos maken van linxe troetelaars door verwante troetelaars die uit dezelde ruif gevuld met gejat voer eten is inderdaad een probleem dat niet zonder slag of stoot opgelost kan worden.

  15. Sinds 1 januari 2004 kennen we in Nederland ‘De tabakswet’. Na een jarenlange daling van tabaksgebruik is volgens cijfers van het CBS nu voor het eerst weer een stijging van 1,5% aan tabaksconsumptie gemeten. In Belgie (zoals het zich momenteel laat aanzien) een gelijke tendens. Ook in Italie is het tabaksgebruik NA de algemene rookverboden substantieel toegenomen.

    En als we het over niet- ‘drugsgerelateerde’ zaken en gezondheid hebben: waarom hebben we bijvoorbeeld abortus ‘gelegaliseerd’? Wat denk je, zal een verbod minder of meer doden (en verminkten) opleveren? En wat zal de geldelijke prijs van een ‘obscure’ zwangerschaponderbreking gaan doen?

Comments are closed.