Economische cycli

1. Fantastisch werk Albert ! zo kan iedereen zien, waar zijn koopkracht blijft.

   In feite spreken we -op basis van cijfers van de Economist- over MONDIALE RECESSIE, dus over reële verarming van de wereldeconomie, in 2006, terwijl iedereen wordt aangepraat, dat het zo goed gaat met die wereldeconomie, haha.

2. Best schokkende cijfers hierboven. De links bekijk ik binnenkort een keer. Opmerkelijk dat zelfs een land met hoge ‘groei’ cijfers als China een feitelijke krimp laat zien. Dat geeft te denken over de werkelijke situatie in de eurozone waar de overheden toch als stevig sjoemelen bovenop de ‘officiele’ cijfers over begroting, economie, arbeidsmarkt, etc.

3. [1] [2] Precies. Overheden zijn notoir ten aanzien van manipulatie, gedokterde cijfers en misleiding. Omdat alle statistieken worden bijgehouden door diezelfde overheid is het natuurlijk het spek om de kat binden, waar het gaat om de bittere waarheid te verhullen. Dit wordt al decennia gedaan. Niet alleen in totalitaire staten, maar ook in de westerse wereld.

4. Citaat uit FEM business: "Een centrale bankier uit een van die landen zou in ieder geval niet zeggen dat ‘Als de president je iets vraagt te doen, dan doe je dat.’ Van wie is die zin dan wel afkomstig? De man die onafhankelijk van politici de korte termijn rente in de eurozone moet bepalen. Inderdaad, Trichet."

   Oui Monsieur le President, je vous en prie.

5. Amsterdam (BETTEN BEURSMEDIA NEWS) – De aangepaste geldhoeveelheid M3 in de eurozone is over maart 2007 met 10,9% gestegen ten opzichte van dezelfde maand een jaar eerder. Dat heeft de Europese Centrale Bank (ECB) maandag bekendgemaakt.

6. Negatieve groei betekent volgens mij dat de productie daalt. Zoals Albert het hier aanbrengt heeft hij het over koopkrachtvermindering en niet over negatieve groei.
   Is toch belangrijk punt van kritiek.

7. [6] Klopt Bud, negatieve groei hoeft niet te betekenen dat de industriële productie daalt, maar wel dat het gemiddelde bestedingsniveau achteruit gaat. Productieprijzen zijn dan ook een gevolg van de inflatie en niet de inflatie zelf. Uiteindelijk gaat de productie naar beneden als gevolg van het verminderde bestedingspatroon van consumenten en de kostenverhoging van de grondstoffen die moeten worden doorberekend in de prijzen. Dit veroorzaakt een verdere stijging van de werkloosheid, omdat fabrieken overschakelen naar verdere automatisering en efficiëntere productiemethoden. In China bijvoorbeeld is het officiële werkloosheidspercentage ook al 9,4%.

8. De kunst van de centrale banken is nu om te zorgen dat er geen hyperinflatie komt, want dan kan de consument vertrouwen verliezen in de munt. Op dit moment is deze toestand in China reeds aan de gang.

   Beste Albert.
   Kunt u meer bewijs leveren voor deze uitspraak.
   Bvd. loper

9. [8] Voor centrale banken is het altijd een kunst om zoveel mogelijk geld te drukken, zonder dat het volk vertrouwen verliest in de munt. Een aantal landen in het verleden heeft dit geprobeerd en volkomen gefaald. Voorbeelden zijn Argentinie, Mexico, Brazilie, Israel, Turkije in het recente verleden. Wat meer terug waren het Weimar Duitsland en China van vlak na de oorlog. Alle munten verloren hun waarde en er moesten nieuwe munten worden geïntroduceerd, zodat het carousel weer opnieuw kan beginnen. Zie mijn eerdere artikel hierover: http://www.vrijspreker.nl/v…

10. Het artikel suggereert dat overliquiditeit (te grote M3) een directe invloed heeft op de prijzen van goederen en diensten. Dat is incorrect. Welliswaar kan het aanleiding geven tot speculaties op de financiële en onroerendgoedmark, maar in ons monetair stelsel leidt het niet direct tot inflatie. Sterker nog sinds een aantal jaren heeft M3 nauwelijks invloed meer op de prijzen van goederen een diensten.

    Dat mag raar lijken, maar komt omdat deze M3 groei vrijwillig volledig opgepot wordt. Zou het besteed worden, zou het pas problemen geven, want tot inflatie leiden. Dit komt enkel omdat veel ‘mensen’ besloten zaken als beleggingen van de kapitaalmarkt (buiten M3) naar de geldmarkt schuiven (binnen M3). Je krijgt groei van M3 zonder dat er echt meer geld in omloop is. Zie ook de Verkeersvergelijking van Fisher.

    In de andere reacties wordt ook weer met de boze vinger gewezen naar de overheid en DBN/ECB. Onterrecht, daar – zoals ik in de discussies omtrent de goudstandarad tevergeefs al riep – de grootste oorzaak van binnenlandse M3-groei de kredietverlening door private banken is. Deze echter is ondergeschikt aan de M3-groei door buitenlands kapitaal.

    Let wel, ik beweer niet dat de M3 groei niet erg is. Het kan namelijk wel heel erg worden, indien ‘mensen’ opeens het M3 geld wel gaan uitgeven. Meestal krijg je dan het ineenklappen van bepaalde bubbels, (Denk aan zoiets als het inzakken van de aandelenmarkt rond 2001.)

11. [10] "Welliswaar kan het aanleiding geven tot speculaties op de financiële en onroerendgoedmark, maar in ons monetair stelsel leidt het niet direct tot inflatie. Sterker nog sinds een aantal jaren heeft M3 nauwelijks invloed meer op de prijzen van goederen een diensten."

    Klopt maar de vastgoedprijzen stegen wel harder dan trendmatig. Zou men die op 1 of andere manier in het prijsniveau kunnen vervatten, dan lag de inflatie aanmerkelijk hoger.

12. [11] Geheel eens, maar het is ook geheel terrecht dat die vastgoedprijzen niet in de ‘gewone’ inflatie meegenomen wordt. Immers, ze leidt niet tot werkelijke prijsstijgingen van consumentenproducten.

    (Let wel, koopkrachtwijziging is niet inflatie, al maken met name kranten die verwarring wel eens.)

    De inflatie die niet in M3 zit, noemt men ook wel asset-inflatie.

    Andersom, als een bubbel (zoals de huizenbubbel) ooit leeg loopt, zal M3 sterk dalen zonder dat dit perse tot lagere inflatie (laat staan deflatie) zal leiden.

13. [10] [12] M3 is nu eenmaal de schuldopbouw binnen de economie. Het is de totale geldgroei die men tegenkomt. M1 is daar een onderdeel van. Als men geld leent dan wordt dit als M3 gezien, terwijl als men een nieuw huis, auto, jacht etc. voor koopt dit wordt omgezet in M1. De bouwonderneming en fabrikant hebben dit kapitaal nodig voor grondstoffen, bouwmaterialen, personeel, apparatuur. Anders is het met geld lenen voor bestaande koopmiddelen, zoals een bestaand huis, 2e handsauto etc. Dan wordt M3 niet onmiddellijk omgezet in M1. Dit leidt inderdaad tot ‘asset inflatie’. Als men het geld in ‘overwaarde’ uit het huis neemt dan wordt dit gedeelte weer gemonitiseerd tot M1. Deflatie in M1 is onmogelijk, omdat men geld kan blijven drukken zonder dat de hieruit volgende prijzen zullen zakken. Deflatie bestaat derhalve in M3, oftewel ‘asset deflatie’. Dat betekent dat de zeepbel ineenzakt in de onroerendgoedmarkt, aandelenmarkt of obligatiemarkt. Wat mij zorgen baart is dat we nu in zo’n situatie zijn aanbeland en dat de centrale banken proberen de M1-geldgroei te stimuleren, die nooit de M3-geldhoeveelheid kan vervangen, vanwege de enorme grootte van het laatste. De resulterende M1-inflatie wordt dan rechtstreeks vertaald naar naar de eerste levensbehoeften en dit zijn grondstoffen, omdat de schaarste daarvan duidelijk wordt. Immers, als geld minder waard wordt dan stijgen de prijzen, niet alleen de grondstoffensector, maar ook de producenten- en consumentenprijzen, hoezeer er ook met deze laatsten gedokterd wordt door de overheden.

Comments are closed.