Bij een recente uitzending van Pauw en Witteman werd ik getroffen door het optreden van een jonge vrouw, dr. Beatrice de Graaf.

Het was opvallend hoe verstandig zij sprak, en hoe schamper Pauw en Witteman en de burgemeester Veerman van Tilburg daar op reageerden. Deze laatste drie confirmeerden zich volledig achter de massa en de overheid en konden niet zelfstandig denken en de feiten die Beatrice noemde, verwerken.
Zij zijn gewoon slaven van de overheid.

Beatrice de Graaf heeft onlangs samen met een collega een boek gepubliceerd. Wij hebben dat nog niet gelezen, maar wat we uit de uitzending begrepen heeft zij aangetoond dat de hele aanpak van de terrorismebestrijding helemaal verkeerd is.

Terrorisme is niets nieuws. Het is er altijd geweest. Om te trachten het terrorisme te bestrijden door een oorlog te gaan voeren (tegen Irak) is helemaal de verkeerde aanpak. Je moet niet het terrorisme bestrijden, maar de terroristen. Dat zijn gewone misdadigers. Daarvoor hoef je ook niet allerlei nieuwe wetten en vrijheidsbeperkende maatregelen te nemen. De normale bestaande wetten geven meer dan voldoende ruimte om die terroristen te bestrijden.

Dit klinkt als een gezond geluid. Het sluit waarschijnlijk heel dicht aan bij de libertarische opvattingen die we hier over dit onderwerp al vaker verkondigden.

Het zou interessant zijn om meer over de opvattingen van Beatrice te leren kennen.
Als iemand eens een recensie over haar boek kan schrijven, zouden we die graag op de Vrijspreker publiceren.
—————————-
BOEK van de Utrechtse historicus dr. Beatrice de Graaf en haar collega Isabelle Duyvesteyn
“Terroristen en hun bestrijders, vroeger en nu”. (uitgeverij Boom, Amsterdam).

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

11 REACTIES

  1. Volgens mij toonde het debacle rond Samir Azouz aan dat de Nederlandse wet ongeschikt is voor terrorisme bestrijding. Samir is nu veroordeeld vanwege een futuliteit – opgesloten via een omweg. Het instrument strafrecht lijkt mij daarom ongeschikt voor terrorismebestrijding als binnenlandse aangelegenheid.

  2. [1] Hoe komt het dat de NL wet niet geschikt is?
    Ligt dat aan de gehanteerde definitie van terrorisme?
    Terrorisme is toch geweld initieren tegen andere (liefst nog onschuldige) mensen? En dat is toch altijd strafbaar?

  3. Nee Hub, het ligt aan de aard van de wet.

    Het strafrecht is een civiel instrument, terwijl terrorisme een militaire zaak is.

    Militair en civiel zijn twee stelsels die onderling verschillen in voorwaarden en geweldsniveaus. "Collatoral Damage" heeft in de civiele wereld bijvoorbeeld een andere waarde dan in de militaire en daarom is er verschil in geweldsinstructie.

    Het strafrecht is ontworpen om mensen via geweld en chantage te sancioneren of af te schrikken. Tante Mien neemt dat wel serieus maar een terrorist niet.

    Toepassing van civielvoorwaardelijk geweld is simpelweg niet overtuigend voor een terrorist. Militair geweld heeft potentie om wél te overtuigen. Immers oorlog gaat over Will and Confidence, geweldspleging met als doel de Will and Confidence van de tegenstander te breken…

  4. reactie op dr nomad slaap maar rustig verder het merendeel van wat u terroristen noemt zijn de regeringen van de meeste landen op deze aarde dus dan moeten terorristen ,terrorristen bestrijden.het zijn gewoon massa onderdrukkers.

  5. De Irak oorlog is volgens mij ook niet echt bedoeld als een oorlog tegen terrorisme.. Meer een idealistische actie om democratie in de regio te brengen.

    Op zich moet men in de "strijd tegen terroristen" niet het kind met het badwater weggooien (door allerlei nieuwe wetten, maatregelen etc.). Maar moet een aggressieve elementen binnen het geloof met het zwaard niet onderschatten gezien de enorme verspreiding ervan op aarde.

    Het is natuurlijk wel zo, dat er nu veel terroristen druk bezig zijn in Irak. In die zin worden nu meer elders "bezig gehouden" en hebben "ze" wellicht wat minder tijd voor het plegen van aanslagen in het westen. (vraag alleen niet de prijs, die veel Amerikaanse millitaire ervoor betalen, evenals veel burgers in Irak).

  6. [2] Terrorismebestreiding is ook voorkomen van terroristische acties.

    Daar is de Nederlandse wet helemaal niet geschikt voor nee – je kunt mensen we achteraf berechten voor een geslaagde bomaanslag, maar (bijna) niet voor de voorbereiding ervan.
    Net zoals je mensen wel kunt berechten voor een geslaagde moord, maar ’t vrijwel onmogelijk is iemand achter de tralies te krijgen die jou dreigt te vermoorden – van dat laatste zijn helaas legio voorbeelden.
    ’t slachtoffer lijkt wel te moeten wachten tot er werkelijk een poging tot moord (al dan niet geslaagd) wordt gedaan voor de politie (kan) ingrijpt en de dader berecht wordt.

    Bij terrorisme ligt dat nog moeilijker omdat een terrorist zich niet op individuen richt, maar op ‘de maatschappij’ als geheel. Bedreigingen in ’t algemeen – tegen ‘de westerse maatschappij’ bv. worden (kunnen) ook niet of nauwelijks bestraft.

    ’t klinkt ook allemaal wat makkelijk en naief; terrorisme is er altijd geweest – ja inderdaad, maar niet in NL!

    Een terrorist is geen bankovervaller – die bankovervaller gaat voor financieel gewin en een geslaagde bankroof; hij zal daarbij ’t risico voor zijn eigen persoon proberen zo klein mogelijk te houden en de kansen op een geslaagde vlucht zo groot mogelijk.
    Dat is natuurlijk iets heel anders dan een terrorist die vnl chaos en angst wil veroorzaken en niet geinteresseerd is in een vlucht maar juist als ‘martelaar’ wil sterven en daarbij ’t liefst zo veel mogelijk infidels met zich mee in ’t graf wil nemen…

  7. Er zijn tal van instrumenten in het Nederlandse strafrecht om terroristen achter de tralies te krijgen. Verboden wapenbezit, lidmaatschap van een criminele organisatie. Als je nog verder wil gaan om mensen die iets in de toekomst gaan doen al van tevoren de bak in te krijgen kom je wel erg dicht in de buurt van het strafbaar stellen van gedachten. Daar moet men op een libertarisch forum toch niet voor pleiten lijkt me.

    De dreiging van terrorisme wordt tot gigantische proporties opgeblazen, door mensen als Maxime "liever tien onschuldigen in de cel" Verhagen. Als zelfs de libertariers daarin meegaan, dan weet ik ook niet meer waar ik het zoeken moet.

  8. [7]
    Onno,

    Was dat niet Donner die het destijds had over "tien onschuldigen in de cel"? Of misschien was het beide.

    Ik ben het verder helemaal met je eens. Het zou immers leiden tot de reductio ad absurdum dat geboren worden, of vrij mogen denken en voelen, misdaden zijn omdat ze "zouden kunnen leiden" tot misdaad of terreur. Al is dat wel de huidige overheids- en maatschappelijke mentaliteit. En zo wordt bijvoorbeeld "te snel" autorijden bijna gelijkgesteld aan iemand doodrijden, het bezitten van een wapen gelijk aan moord, bekijken van porno gelijk aan verkrachting, en een mening of fantasie gelijk aan de daad. Zo krijgen ze het wel voor elkaar om alles wat los en vast zit te verbieden.

    En een "rechtsprincipe" dat gebruikt kan worden om iedere willekeurige zaak te verbieden, is gelijk aan totale willekeur. En dat kan toch moeilijk "recht" genoemd worden. Dan leef ik toch liever in een maatschappij waar men wordt beoordeeld om (mis)daden zelf, en niet alles wat daartoe zou kunnen leiden.

  9. [7] "Daar moet men op een libertarisch forum toch niet voor pleiten lijkt me.
    …… Als zelfs de libertariers daarin meegaan, dan weet ik ook niet meer waar ik het zoeken moet."

    Mis ik wat? Ik heb het idee dat we het helemaal met jou eens zijn. Misschien is het antwoord van Owl: [8] wel duidelijk?

  10. [3]
    "Het strafrecht is een civiel instrument, terwijl terrorisme een militaire zaak is."

    Terrorisme heeft juist niets met oorlog te maken, omdat het een van de meest fundamentele principes van oorlogsvoering niet erkent, namelijk het onderscheid tussen combattanten en non-combattanten. Je hebt gelijk als je zegt dat terrorisme probeert de wil van verzet te breken, maar het middel (terroristisch geweld) rust op haar willekeurigheid en staat dus volkomen haaks op de principes van oorlogsvoering en de theorie van de rechtvaardige oorlog.

    Guerillabewegingen maken het onderscheid wel en daarom is het mogelijk om guerillastrijders wel te berechten volgens militair recht. Het zou wellicht ‘makkelijker’ kunnen zijn terroristen volgens het militaire recht te vervolgen, omdat verdachten binnen het strafrecht toch zeker een bepaalde juridische positie innemen die verschilt van een aangeklaagde binnen het militaire recht, maar je kunt terroristen niet categoriseren als militairen, want ze voeren feitelijk gezien geen oorlog.

Comments are closed.