Al eerder schreven we over de “Unintended Consequences” die zo duidelijk zijn bij het aanstaande eventuele verbod op gloeilampen.

The American Thinker publiceert een artikel dat diverse bezwaren opsomt over de vervanging van gloeilampen, en dat de nodige twijfel zaait of de totaal balans wel zo positief is als de politici willen doen voorkomen. *)

Het artikel noemt een aantal bedenkingen:
—Lampen worden vooral ’s nachts gebruikt, buiten de piekuren van de centrales. Centrales moeten worden ontworpen en gebouwd om de piek te kunnen leveren. Daarom zal de vermindering van de lichtbelasting weinig invloed hebben op het aantal nieuwe (kolen)centrales die er gebouwd gaat worden.
—Als er dan ’s nachts minder kWh (kilowatturen) verbruikt gaan worden, zal de prijs over alle kWh verhoogd moeten worden om de investeringen van de centrales te compenseren. Iedereen zal dus meer moeten betalen voor zijn verbruik. Ook de stroom voor de spaarlampen zal duurder worden.
—Omdat het licht van de spaarlampen slechter is dan van de gloeilampen, zullen de mensen MEER spaarlampen gaan aansluiten.
—De betrouwbare gloeilamp wordt vervangen door een minder betrouwbare spaarlamp, die ook nog eens duurder is.
—Het vervangen van gloeilampen door spaarlampen gaat kapitalen kosten. Voor heel Amerika gaat dat 4 tot 5 miljard dollar kosten; en verdubbel dat bedrag maar als je er Europa plus de rest van de wereld bij betrekt.
—Met deze kosten worden arme mensen het eerst en het meest getroffen.
—De winsten van al die vervangingen zullen stromen naar China. Daar worden namelijk de meeste van die spaarlampen geproduceerd. Ondertussen mensen in het westen (gloeilampen-produceerders) werkloos makend.
—Waarbij dit ook nog eens betekent dat er in China voor die productie meer energie nodig is, dus meer kolencentrales, dus meer CO2-vervuiling.
—Dit is een soort belasting op arme mensen in het westen, ten behoeve van China.
—En dan het kwik! Elke nieuwe lamp heeft dan 5 milligram kwik en dat betekent dat er in Amerika 25.000 nieuwe kilos kwik in de maatschappij komen. Je kunt dit getal minimaal verdubbelen als je er Europa bijtelt, en nog meer voor de rest van de wereld: dan 75.000 kilo kwik? Kwik dat door vervanging van kapotte lampen uiteindelijk in het milieu terecht komt. Nog afgezien van het kwik uit defecte spaarlampen die vernieuwd moeten worden.

Alles bij elkaar vragen we ons af of de Unintended Consequences van deze overheidshype in totaal niet een groot negatief resultaat zullen hebben. (Zoals bijna alle overheidsmaatregelen.)
—————————————–
*) Zie: “Ban the Bulb”,
www.americanthinker.com/200…

4 REACTIES

  1. Hub, houdt het libertarisch kaarsje vooral brandend, dan gaat er misschien ooit bij een paar politici een lampje branden.

  2. The law of unintended consequences. Volgens mij is dat het bestaansrecht van de overheid.

    Net als de immigratie. Nadat er veel te veel migranten tegelijk zijn gekomen, kwamen er subculturen die moeilijk integreerden. Nu probeerden ze dat weer op te lossen. En het gevolg hiervan is dat die mensen zo vertroeteld worden, dat ze weer geen zelfredzaamheid aanleren en nog armer worden en blijven.

    …En de band speelt verder.

  3. Zo blijkt maar weer eens dat regeringen niet gehinderd worden van enige kennis van zaken, en onduidelijke gevoelens de basis vormen van "rigide beleid".

    Overigens hebben dezelfde patjepeeërs in hun oneindige stupiditeit jaren geleden besloten om kwik uit te bannen, wegens umweltversmoetzung. Ditto voor lood, eerst in de benzine waardoor loodvervangers toegepast moeten worden die schadelijker zijn, toen in elektronica waardoor andere materialen dan lood toegepast moeten worden die -ehm- schadelijker zijn en meer energie kosten.

    Er is sprake van enige consequent gedrag moet ik vaststellen. Hoe was dat ook al weer met die ezel en die steen ?

    Vorige week vertelde mij iemand van zijn opa uit het oost’n van het land. Opa’s advies: ze mot ze kapótskietn dee verrekkeling’, stuk veur stuk. Daar kan ik het wel mee eens zijn..

Comments are closed.