Toen ik enkele jaren geleden een conferentie bijwoonde in het grandioze Grand America hotel in Salt Lake City, had een vriend van mij beloofd, een Mormoonse functionaris langs te sturen die mij zou kunnen inlichten over de “Church of the latter day Saints”, ofwel ” House of Mormons” waarvan zich het hoofdkwartier in Salt Lake City bevindt. Ik verwachtte derhalve een welingelichte medewerker van deze kerk die mij een en ander zou vertellen over inrichting, structuur , werkzaamheden en marketing van de betreffende organisatie.
Dit werd een enorme deceptie, want de persoon die ik met dit doel in mijn suite ontving, was wel uiterst geobsedeerd door het Mormoonse geloof, maar bleek niet in staat tot het nemen van enige afstand alvorens uit te barsten in een primitief propagandasalvo. Niet alleen dat, maar gedurende zijn circa een uur durende verblijf in mijn kamer, zag ik geen kans om tussen de religieuze kanonnade ook maar een keer het woord te krijgen. Zijn religieuze monoloog borduurde voort op het feit dat Hij zeker een bedoeling had ons die dag samen te brengen. In hetgeen ik er wel van vond, scheen hij geen interesse te hebben.
Toen hij eindelijk ophield,slaakte ik een zucht van verlichting: te vroeg, want zich reeds op de drempel van de kamer bevindende, vertelde hij mij dat hij nog vergeten was te bidden en dat wij nu samen Hem moesten aanroepen.
Op dat moment had ik moeten zeggen : “Nee, het is al genoeg”, maar ik was laf , liet hem de kamer weer in en moest toen nog een hele bede aanhoren.
Ik vroeg mij af wat er gebeurd zou zijn, als ik bij zijn binnenkomst in de kamer zou zijn uitgebarsten in een atheïstische tirade en hem aan het einde daarvan verzocht zou hebben, om samen de zwaartekracht te aanbidden.
Ook vroeg mij later af, waarom de Mormoonse organisatie geen beter gekwalificeerd persoon had kunnen sturen en nam mij voor dergelijke afspraken nooit meer te maken.
Voorts troostte ik mij met de gedachte dat de leiding van het ” House of Mormons” nooit de bedoeling gehad kon hebben, mij op een dergelijke wijzse te laten voorlichten en genoot de zondag van mijn verblijf met volle teugen van het magistrale koor dat zong in het ” House of Mormons” in Temple Square. Alleen dat koor al is de reis naar Salt Lake city ruimschoots waard.
En tenslotte bedacht ik, dat het natuurlijk niet uit te sluiten was , dat Hij inderdaad een bedoeling gehad had met mijn bezoek aan Salt Lake City.
Hugo van Reijen
Het onstaan van het mormonisme is een zeer interessant stukje moderne geschiedenis. De oprichter van CLDS, Joseph Smith was voor iedere objectieve omstander een grote oplichter met een zeer ongeloofwaardig verhaal, toch trok hij veel volgelingen en die geloofde dat hij wonderen verrichte en zelfs bereid waren om voor hun leider en nieuwe geloof te sterven.
Klinkt bekend, niet?
In Nieuw-Zeeland hadden we heel veel last van deze geloofsfanaten, die huis aan huis gingen om zieltjes te winnen. Er waren twee soorten, de eerste waren de Mormonen en de anderen de Zevende Dag Adventisten. Beide groepen waren behoorlijk ergerlijk. Alleen dat opdringerige al vond ik een verschrikking.
[2] Naagh … dat gerger hoeft helemaaaal niet. Zodra zij hun verhaal willen afsteken moet je hun meteen interumperen en voorstellen dat zij pas welkom zijn als zij alles weten te vertellen van het … HIERVOORMAALS in plaats van het GEZUIG over het hiernamaals.
Ik zie ze nooooit weer terug … want daaar is men toch NIET op geprogrameerd. Nou dan?
Toen de staat Utah aan deed (tijdens een vakantie) heb ik ook een de moeite genomen wat meer informatie over deze kerk in te winnen. Zelf geloof ik niet (al is dat ook weer een geloof), maar ben natuurlijk wel geïnteresseerd in de religieuze achtergrond van de staat Utah (het grappige van Utah, met hun strenge alcohol wetgeving, is dat we in de slijter (staatswinkel)ons voor het eerst niet hoefden te legitimeren).
Bij het bezoeken van St George (eigenlijk vlak bij Las Vegas) bezochten we de tempel. Althans, het bezoekerscentrum want deze tempel is alleen voor de echte mormoon. Hier werden we vriendelijk ontvangen. Wilde ik meer weten, dan kon ik een gratis video krijgen. Beleefd als ik ben wilde ik deze wel, maar dat kon alleen door het afgeven van mijn adres natuurlijk..
Na terugkomst werd ik dan ook bezocht door twee keurige zeer jonge Amerikanen, die binnen een jaar de Nederlandse taal al machtig waren. Ook hier de bidsessies natuurlijk. Grappig dat ik nogal afgelegen woon en dat de twee jongens waarschijnlijk toch al snel anderhalf uur hadden moeten reizen. Natuurlijk kwamen ze onaangekondigd, dus kwamen ze voor de 1e keer voor niets..
Ik kreeg de video + het book of mormon en kreeg toch ook wel gelegenheid mijn eigen visie te laten weten, al deed ik dat nogal diplomatiek.
Natuurlijk werd ik uitgenodigd voor een dienst in Den Haag, alwaar ik vriendelijke voor bedankte.
Deze twee jongens waren zeker niet opdringerig, keurig in pak met naamkaartje. Wel was ook hier duidelijk dat ze zelf niet op een wat afstandelijkere manier over hun geloof konden praten.
Toch was het wel een prestatie om van de wildernis toch een modern land te maken. Bij die opbouw zal toch ook wel wat relationeel handelen van pas zijn gekomen, naast al het bidden..
Polygamie was wellicht zo’n praktisch relationeel punt. Op deze manier kan je de bevolking toch wat sneller laten groeien.. Maar goed, dat is nu verboden (onder druk van de V.S).
Ok, en nu nog zo’n pulpstukje over Islamieten, Hugo!
In de basis van dit geloof gaat het al mis: Je mag wel meerdere vrouwen hebben, maar geen alcohol. !?
[4]
een atheist die niet tekeer gaat over hoe dom al die religieuzen wel niet zijn. die zie ik niet zo vaak online. net als met religieuzen zijn het de schreeuwers die de meer redelijke types constant overstemmen.
polygamie kan natuurlijk voor meer baby’s zorgen (minder ongehuwde vrouwen lijkt me) met name bij een mannentekort door oorlog ofzo. maar in de documentaires die ik over mormonen heb gezien bestaan veel gezinnen uit een oudere man met (vaak 3) echtgenotes die al over de vruchtbare leeftijd zijn. en ik kreeg niet de indruk dat ze al jaren bij elkaar waren (toen er nog wel babies konden komen)
[6] Dat van die meerdere vrouwen schijnt toch iets meer te zijn uit het verleden. Alle mormonen die ik ken, hebben er hoogstens een en zijn ook niet geporteerd voor uitbreiding. En ook zouden zij wel voorstander zijn van polygamie of polyandrie , wat is daar mis mee?
Als ik in bepaalde landen naar medewerkers zou zoeken, zouden mormonen ceteris paribus evenals moslims zeker mijn voorkeur genieten: de kans dat men een potentiele alcoholicus in dienst neemt, daalt.
[8] De kans neemt daarentegen toe dat de man zijn toevlucht neemt tot het achterover drukken van geld om hiermee zijn erotische wensen te bekostigen.
[2] religie is het kanker der aarde meer wil ik over geloof niet zeggen.
[10] Nou nou , er zijn toch ook veel mensen die aan het dagelijks contact met het opperwezen veel vreugde ontlenen. Ook heb ik nonnen ontmoet die bijna denken dat ze met Jezus getrouwd zijn. Hoewel het natuurlijk moeilijk is, je te verplaatsen in de gedachtenwereld van zo’n non, lijkt het toch aannemelijk dat zij veel plezier met hem hebben.
Comments are closed.