Onafhankelijkheidsdag is een van de belangrijkste Amerikaanse feestdagen. Dan wordt herdacht dat in 1776 de onafhankelijkheidsverklaring (van Engeland) werd ondertekend.
Ook in Amerika is die onafhankelijkheid nu bedreigd. Enerzijds door de bemoeienissen van de “Verenigde Naties” en anderzijds door de drang om politieagent van de hele wereld te spelen. En daar overheen de drang van politici om burgers steeds meer afhankelijk van de staat te maken.
Invloeden die ook in Nederland en België merkbaar zijn. Zelfs nog meer door de reële actuele ontwikkeling van het verlies van de eigen soevereiniteit door die af te geven aan de EU. En dat dan nog vrijwillig en met open ogen!
Of zijn die ogen niet open? Als we zien hoe gemakkelijk de kudde zich laat leiden door liegende politici, dan lijken de ogen en oren wel gesloten. Een overduidelijk voorbeeld is hoe politici verklaren dat de “EU-grondwet is dood, Einde. Nu hebben we een nieuw verdrag”, terwijl het gaat om essentieel de zelfde inhoud. Alleen de kaft is anders en enkele details zijn gewijzigd. Zo wordt bvb de vlag en het volkslied niet meer “genoemd”. En toch wordt er niet luidkeels geprotesteerd of gelachen. (Het is ook meer om te huilen dan om te lachen!)
De libertarische professor Tibor Machan*) schreef voor deze 4-de juli een artikel dat we hieronder afdrukken. Als ex-Hongaars vluchteling voor de onderwerping door het communisme weet Tibor heel goed waar hij het over heeft.
Het is wel belangrijk om de overwegingen van Machan eens te spiegelen tegen het gevaar van de EU en de ontwikkelingen in het eigen land. Men moet dan wel tot de conclusie komen dat we in Nederland en België zo snel mogelijk wegen moeten vinden om uit die EU te treden en daarna de volle bereidheid tonen om in vrijwilligheid te blijven samenwerken met de achterblijvers.
Hoewel Tibor pessimistisch is voor de korte termijn, eindigt hij toch met het vertrouwen dat de ideeën van de vierde juli, de idealen van de persoonlijke soevereiniteit van ieder individu, groeiende aandacht krijgen en uiteindelijk zullen winnen.
Een mening waar ik het van harte mee eens ben.
—————————————————————————-
What the Fourth of July Means
One way to appreciate the meaning of the Fourth of July is to reflect on what nearly every one of the Republican and Democratic presidential hopefuls focuses on in interviews and speeches. Apart from Texas Rep. Ron Paul, who is openly libertarian while running as a Republican, all the rest are embarking upon the standard Santa Claus theme of presidential politics.
In other words, they are promising to create more entitlements for us, telling us that if they become president, we will be getting more goodies from the federal government. Universal health care, higher minimum wages, subsidies for this industry and that, protection from foreign competitors and from immigrants – you name it, free goods and services, that’s what they all promise us.
Sadly, they did not invent this Santa Claus ethos.
The bulk of the American public now appears to view politics primarily as a way to gain goodies at other people’s expense. This is their hope, to elect someone who will favor the special interest group of which they are a member. Be one a farmer, small-business owner, member of a union, educator or entertainer, the hope is that whoever will take office once Bush departs will favor those like oneself with various precious benefits.
And since governments do not produce anything – the idea behind a proper government is that it stands guard against criminals and foreign invaders – the substance of this hope is that one can induce politicians to take from some citizens and hand over the loot to the favored ones. Since, of course, there is only so much looting that can be done without hitting the bottom of the barrel, it’s all a crap shoot, in the end.
This is definitely the classic win-lose scenario, not the win-win kind we experience in the free marketplace. Yet, despite this evident truth, the politicians continue to overpromise, and most voters hope they will be the lucky ones who will get something for nothing. Moreover, they all shamelessly call the loot “the public interest.” But, to quote novelist Mark Helprin, “You can always make a case for the public interest if you are willing to exclude from common equity those whose rights you seek to abridge.”
The Fourth of July, instead, celebrates a drastically different kind of political idea. The crux of it is that government is instituted so as to secure everyone’s basic rights – to life, liberty, the pursuit of happiness, and whatever follows from these. The founders realized that that is the only true public interest.
The Declaration of Independence – the ideas and ideals of which are supposed to be the focus of the celebration on the Fourth of July – made no other promise to the people of the United States of America.
At the time, however, the promise the Declaration did make – namely, that the basic rights of all citizens will be secured, and government will stick to that task instead of meddling in people’s lives like the former royal masters did – was very welcome. At the time most Americans remembered how rapacious and corrupt a government is that has nearly complete power over their lives.
Monarchies, of course, were just the kind of governments that presumed to be in charge of everything within their dominion, within their realm of official authority. So monarchies had to go.
Those who wrote the Declaration of Independence put the idea of monarchy to rest, buried it, in fact, because they realized it was based on a vicious misunderstanding of human nature. It rested on the notion that some people are good enough to govern others without their consent. This idea of innate elitism was supposed to be abandoned in America. Lincoln put the point in crystal-clear terms: “No man is good enough to govern another man, without that other’s consent.”
Instead the notion emerged, based on some of the most revolutionary political thinking in human history, that each person has certain unalienable rights, and only by respecting those rights may others, including governments, interact with them.
This kind of human equality – not equal entitlements to other people’s hard work but to being equally free from other people’s intrusiveness – marked the distinctiveness of the American political revolution. And this idea had, for a good while, guided much of the thinking in the country, so much so that some pretty awful institutions, such as slavery, the subjugation of women, and, in time, even conscription, would be abolished.
Unfortunately, the old, reactionary notion resurfaced that government is not merely the guardian of human liberties but the nanny of us all – or even worse, our spiritual and economic tsar. Not enough Americans were vigilant enough in their loyalty to the ideals of the Declaration. Since there were compromises with those ideals from the start, instead of eradicating the older statist ideas that still lingered on, they built them up, so that by the time Franklin D. Roosevelt and his crew took the helm about 75 years ago, the entire system started to return to the old ways whereby government became ruler instead of guardian.
And today this is evident enough in how politicians approach their campaigns, namely, by promising to rule us and divvy up various privileges that the rulers have come to command. The idea of liberty is never even heard anymore. From Obama to Hillary, from Giuliani to McCain, all we get are schemes, plans and visions of how to provide us with goodies that we will not have to work for but can obtain by having government steal it from other people.
All this is no surprise, of course, if one considers that throughout most of human history a great deal of wealth was not created by those who held it but confiscated from those who created it, too often at the point of a sword or gun. Conquest was the way to abundance. The upper classes looted the lower classes, and one country’s thugs conquered those of another and took what they could. That is how riches were achieved – the win-lose way.
Thousands of years saw little else but this kind of human relations, with the great majority of people living in poverty and a few living at their expense. This mindset is not easy to give up, so despite the fact that in a genuine free society wealth is created in the win-win fashion – with all earning and exchanging the results so everyone gets nearly exactly what he or she can bargain for – there is still this idea that we can all benefit by robbing a bunch of Peters and handing the loot over to a bunch of Pauls.
The Fourth of July is supposed to be celebrating the repudiation of this kind of social-economic life. It is supposed to celebrate the revolutionary – really, truly revolutionary – idea that peaceful exchange and interaction are the most efficient means to human flourishing. And for this the only job government needs to perform is to be a referee, to stand ready to adjudicate some of the expected misunderstandings, to resist the criminal inclinations that flare up, and to defend the citizenry from those abroad who refuse to play by the rules of peaceful commerce.
I am not optimistic for the near future, but it seems to me that the message of the Declaration of Independence is too good, too sound, too right on the money to be lost on us for long and that in time it will resurface as the dominant political message not only in this country but everywhere. And, indeed, it does seem to be finding a favorable reception in some parts of the globe where the ways of looting and corruption have produced misery all around.
Slowly but surely, it seems to me, the ideas and ideals of the Fourth of July will triumph again.
————————————————–
*) Tibor R. Machan
Co-Founder, Reason Magazine
Professor Emeritus, Department of Philosophy, Auburn University Holder of the R. C. Hoiles Chair at Chapman University, Orange, CA.
—————————————————–
P.S. Is er een vrijwilliger die dit tbv de Vrijspreker wil vertalen?
Zodra zich iemand gemeld heeft ( bij hub@vrijspreker.nl ) melden we dat op de site www.vrijspreker.nl
Al vast dank.
Op FrontPage Magazine staan ook nog drie artikelen over Independence day, in relatie tot de huidige ontwikkelingen:
http://www.frontpagemagazin…
http://www.frontpagemagazin…
http://www.frontpagemagazin…
De vertaling zit in de mailbox, Hub!
daaa daa de lie daa …
Helaaaas, Tibor’s realiteitsgevoel en politieke instincten zijn wel zeer onderontwikkelt, zo niet uiterst primitief:
1. Hij herkent schijnbaar niet eens het feit dat het uiteindelijk zal gaan om wie er strax door de twee partijen als hun kandidaat worden aangewezen, en eventueel WIE er ook nog als ONAFHANKELIJKE aan de presidentiele wedloop gaan meedoen.
2. Nog minder schijnt Tibor te onderkennen dat de uiteindelijke presidentiele kandidaten het PRODUCT zijn … NIET ALLEEN van wat zij persoonlijk voorstaan, maar ook van de programmas die de partijen wensen te emuleren, terwijl het ALLERBELANGRIJKSTE … is wat de kiezers ervan denken. Immers niet voor niets worden er VOOR-verkiezingen gehouden … Dit zijn dan zoooo de "checks and balances" die de founding fathers reeds van af de beginne hebben ingebouwd … en die wonder boven wonder VANDAAG DE DAG nog steeds … LINEAIR … van toepassing blijken te zijn (zodat het express terug willen naar de letterlijke omstandigheden van 1776, wel heel ACHTERLIJK en onnodig is … vooral wat betreft bijv. Amerika’s economische ontwikkelingen en buitenlandse betrekkingen, ook al zou dat slechts vanwege de inmiddels "voortgeschreden kennis" zijn …
3. Tibor schijnt ook NIET eens in de gaten te hebben dat, (gezien bovenstaande ….) het AANBOD van de de kandidaat-onder-de-kandidaten daarvan een reflectie zal zijn, en ook van uiterst kritisch belang is. (M.a.w. men kan maar niet zo maar allerlei frivole en fantastische voorstellen doen zoals een Ron Paul) Immers presidentiele kandidaten SOLLICITEREN in feite naar de baan als "gezagvoerder" van de Amerikaanse JUMBO, waarbij zij uiteindelijk nog maar weinig van reeds een lang uitgezette en geevolueerd vluchtplan zal kunnen afwijken, en infeite slechts kunnen hopen dat … over maximaal 8 jaren de Jumbo nog steeds op koers zal vliegen …
4. Niet alleen zijn de wereld en Amerika veranderd, maar vooral ook haar bevolking en haar maatschappelijke mores. En dus zijn de prioriteiten totaal veranderd en oneindig gecompliceerder geworden. Daarbij is het terugvallen op simpele maatschappelijke modellen zoals het denkbeeldige libertarische welzijns-perpetuum-mobile (dat NIET EENS op gang is te krijgen) wel het allerlaatste dat men zich in het hoofd dient te halen.
Ook op deze Independence day viert men in de Sates vooral het feit dat land en volk in het algemeen nog steeds op goede koers zitten, en als Tibor dat NIET begrijpt kan hij vandaag veel beter uit vissen gaan …
[4] [5] [6] [7] Mag ik je aanraden het artikel nogmaals aandachtig door te lezen? Uit jouw reacties lijkt het alsof je een heel ander artikel gelezen hebt dan ik…
[8] Gaat immers om eene Tibor die beweerde dat alle presidentiele-kandidaat-kandidaten (behalve RP) slechts (meer) conventionele ellende hebben te bieden, wat beslist niet waar is. Maar dat Paul juist een gevaarlijke oddball is die land en volk in chaos wil doen opgaan omwille van een d.o.d. (dead on arrival) politieke filosofie.
Welnu, Tibor is clearly whistling Dixie .
Comments are closed.