NL-regering (25 juli): Tweede kamer wil “gouden aandelen” invoeren om de staat meer macht te geven over het bedrijfsleven. Onder het mom van het “beschermen tegen ongewenst buitenlandse overnames”.
LSR: Libertarische Schaduw Regering: Zijn de aandeelhouders de eigenaar van hun investering of niet? Zo neen, wie is dan de eigenaar. Zo ja, laat dan de beslissing aan de aandeelhouders.
Belegt een aandeelhouder om geld te verdienen of te sparen? Of om “publieke belangen te dienen”, zoals vandaag volgens de NRC beweerd wordt door het Tweede Kamerlid Ferd Crone (PvdA) en die daarom “gouden aandelen” aan de staat wil toekennen waardoor de staat de hoogste beslissingsinstantie in het bedrijf wordt./br>
Dit heet nationalisering.
Mee eens Hub.
Door alzo een vijandige overname te kunnen blokeren, wiegt de staat het management in slaap omdat dit ineens niets meer te vrezen heeft. Het resultaat is suboptimale performance die de oorspronkelijke eigenaren (de aandeelhouders) niet ten goede komt. M.a.w. een gouden aandeel voor de staat zorgt ervoor dat de papieren aandelen van de aandeelhouders ineens van (gebruikt) WC-papier zijn.
Kortom kapitaalvernietiging zoals we dat van de staat gewend zijn.
Als bedrijven niet overgenomen willen worden dan kunnen ze toch gewoon aandelen terugkopen of een andere beschermingsconstructie bedenken? De logische vervolgstap van deze staatsbemoeienis is bedrijven ‘beschermen’ tegen al die ‘lastige’ concurrentie, zowel vanuit buiten- als binnenland.
Om over de moraal maar te zwijgen. Momenteel wil het Franse Danone het Nederlandse Numico overnemen, tot zo ver niets bijzonders. Een jaar geleden echter waren er geruchten (volgens de media) dat Danone zou worden overgenomen door Pepsi, stel je voor, een Amerikaans bedrijf. Frankrijk in rep en roer, de president bemoeit zich met het lot van de ‘Franse trots’. Resultaat weet ik niet precies, maar die overname is er nooit gekomen. Moet je hier een overheid dankbaar voor zijn (de Danone bobo’s uitgezonderd)?
Bedrijven zijn van individuen, niet van een overheid. Maar ja, daar heeft die overheid weer geen boodschap aan.
Het is mij niet helemaal duidelijk of de overheid zichzelf zo’n gouden aandeel wil geven in sectoren waar ze op dit moment geen enkel aandeel bezit. Betreft het alleen bedrijven waar de overheid nog steeds aandelen in heeft, zoals KPN (waar de staat tot eind 2005 zo’n gouden aandeel had) of de energiebedrijven? Of wil de overheid op deze manier ook voorkomen dat bijvoorbeeld Numico of een bank overgenomen kan worden door zichzelf een Gouden Aandel toe te kennen? Weet iemand precies wat de bedoelingen zijn?
Wel las ik het volgende zinnetje op nu.nl: "Steeds meer EU-landen maken zich zorgen over de invloed van staatsgefinancierde investeringsfondsen uit Rusland, China en de Golfstaten die in Europa op overnamepad gaan."
Daar zit wat in. Wat doe je als op deze manier Poetin zeggenschap krijgt over onze energievoorzieningen doordat bijvoorbeeld Nuon en Eneco in Russische handen komen?
Een volledige vrije markt zonder staatsbemoeienis klinkt ideaal – en het is iets om naar te streven – maar Nederland en de EU opereren niet in zo’n ideale wereld. Als dat streven er toe leidt dat via staatsgefinancierde investeringsfondsen allerlei sectoren in handen komen van landen als China en Rusland, maak je jezelf wel heel kwetsbaar.
Zolang ik echter niet weet hoe de vork in de steel zit, blijft het lastig beoordelen wat die politici in de EU en Den Haag willen.
[4] Fred, de eerste vraag blijft: Wie is de eigenaar? En is de eigenaar de eigenaar? (zie woordenlijst)
Dan de vraag of de eigenaar het aan de Chinese staat (of Putin) mag verkopen
Nederland kan toch gewoon een wet maken dat hier gevestigde bedrijven niet voor een groot deel (>2% ofzo) in handen mogen zijn van buitenlandse overheden? Daar heb je geen gouden aandeel voor nodig. Nuon en Essent zijn trouwens nog gewoon staatsbedrijven, dus op dit punt is de Tweede Kamer wel bijzonder hypocriet. Wanneer worden deze bedrijven geprivatiseerd heren politici?
Ik wil graag een gouden aandeel in Nederland B.V.
Nogal naief.
Buitenlandse overheden zoals die van China hebben hun eigen investeringsfondsen waarmee ze strategische bedrijven opkopen en de kennis uit dit bedrijf overhevelen naar hun eigen land. Dit volgens de aloude communistische waarheid dat de kapitalisten de strop verkopen waarmee ze worden opgeknoopt.
Comments are closed.