Iedereen is verschillend, iedereen heeft verschillende ervaringen, ideeën, wensen. Daardoor kunnen zelfs libertariërs die allemaal uitgaan van het “non-aggression principle”, of de soevereiniteit van ieder individu, toch op bepaalde zaken tot een andere conclusie of houding komen.
De verklaring van het verschil in de uitkomst kan zijn dat ergens in de redering een fout gemaakt wordt, of dat er gekozen moet worden uit onzekere gegevens. Immers als niemand een fout zou maken, en iedereen alleen maar keihard juiste feiten zou kennen en gebruiken, dan kan dat ook alleen maar tot dezelfde conclusie leiden.
Daar komt echter nog bij dat bij de keuze van die verschillende stappen ook nog speelt dat iedereen bepaalde feiten toch anders kan “waarderen”.
Een duidelijk voorbeeld is de verschillende conclusies waartoe libertariërs kunnen komen op het gebied van abortus. Er hebben zich duidelijk twee groepen gevormd: De “pro-life” die tegen abortus zijn in bescherming van de ongeboren vrucht, en de “pro-choise” die zeggen dat de moeder mag beslissen over haar eigen lichaam. Zie artikelen over abortus op de Vrijspreker.
Maar zo speelt ook de kwestie van de oorlog in (bvb) Irak en de mogelijkheid van een aanval op Iran een grote (moeilijke) rol. Hier speelt het vraagstuk van wanneer is een oorlog een “gerechtvaardigde oorlog”.
Ron Paul is daar zeer uitgesproken in. Zelfs tegen alle andere presidential candidates van de republikeinse partij is hij de enige die duidelijk tegen de oorlog in Iran is. Aan het begin was hij ook een van de weinige “Cogressmen” die tegen oorlog gestemd heeft. En als je nu de resultaten ziet, dan zit er wel heel wat in die afkeuring.
Maar niet alle libertariërs hebben dezelfde conclusie. Zo kwam ik een artikel tegen in de Wall Street Journal van 17 juli van een andere bekende Libertariër, Randy Barnett. *)
En Randy Barnett stelt de juiste vraag of een uitgesproken mening over die oorlog een vereiste is om Libertariër te zijn. En zijn eenvoudig antwoord is: “Neen”.
Het volgende is een beschouwing van het artikel van Rand Barnett.
Libertariërs gaan uit van het recht op eigendom, vrijheid van contract, en terugbetaling aan de slachtoffers van misdaad.
Dit betrekkend op buitenlandse politiek zijn libertariërs zeer sceptisch over de mogelijkheid van de overheid om daarin iets positiefs te bereiken, een scepticisme dat ook heel veel andere mensen hebben. En ook Ron Paul denkt er zo over.
En net als andere libertariërs, is Ron Paul ook voor het recht op zelfverdediging, en het recht om daar wapens voor te hebben. Eveneens is daarom de overheid gerechtigd om in geval van een aanval het militaire apparaat in te schakelen voor zelfverdediging.
Dit is een van de redenen waarom een aantal libertariërs ook de oorlog tegen Afghanistan goedkeurden na 9/11.
Maar moeilijker is het antwoord op de vraag wat gerechtvaardigd is NA een aanval. En daar komen dan verschillende conclusies uit!
En er was vanaf het begin gerede twijfel of Saddam echt een bedreiging was voor Amerika en of hij echt banden had met de Taliban en of hij echt Wapens voor Massadestructie had. Elk van deze punten is nu nog niet bewezen!
Veel libertariërs zagen die oorlog dan ook als agressief in plaats van defensief.
Maar er waren en zijn ook libertariërs die de oorlog in Irak zien als een onderdeel van een groter concept, als de oorlog tegen de islamitische jihadiste die los van een bepaalde regering hun fundamentele islam wilden opdringen. En deze libertariërs dachten dat het invoeren van democratische systemen in het Midden Oosten een oplossing zou zijn.
En het verwijderen van Saddam, die allerlei VN-resoluties niet gehoorzaamde, scheen een goede schakel in dat proces te zijn.
Dat dit plan in Irak zo klungelig is uitgevoerd, is natuurlijk een ander punt.
Al blijven velen nog hopen dat alles tot een goed einde te brengen is en de Amerikanen Irak binnen afzienbare tijd kunnen verlaten. Over hoe reëel dit is, verschillen libertariërs ook weer van mening.
Het moge duidelijk zijn dat zowel de pro als contra opvattingen beide goede libertariërs kunnen zijn. Geen van beide uitersten is inherent aan het Libertarisme.
Het is goed om dit duidelijk te realiseren en ook naar buiten uit te dragen.
Eveneens is het goed om te blijven zoeken naar de feiten en te analyseren of er ergens gedachtefouten gemaakt zijn.
Het zoeken en rationeel discussiëren naar en over feiten, kan alleen maar voordeel opleveren voor ieder van ons persoonlijk en voor de maatschappij.
—————————————————————–
Randy Barnett is professor in de rechten op Georgetown University, en de auteur van het boek:
“The Structure of Liberty: Justice and the Rule of Law” (Oxford University Press, 1998).
——————————————————————
*) “Libertarians and the war” zie:
www.opinionjournal.com/edit…
Eens,
Zelf vind ik non-interventionisme het meest aansluiten bij het libertarisme. Je dwingt niemand.
Anderzijds, is de kracht van het libertarisme – de enige, politieke ideologie die deze mogelijkheid laat – om nuchter te discussiëren over feiten zonder direct naar een conclusie toe te werken.
Laat de feiten en kennis voor je spreken.
Walter Block is het niet met je eens Hub, en excommuniceert Barneet zo’n beetje uit de libertarische kerk:
http://www.lewrockwell.com/…
Persoonlijk ben ik er ook nog altijd niet helemaal uit. Wel is zeker dat de oorlog natuurlijk niets anders dan een fiasco kon worden omdat zij geleid werd door de overheid. Dat alleen al is een reden om er niet aan te beginnen.
Er moet gekeken worden naar het motief. Als het landje pik is, is het uiteraard abject.
Maar als A aangevallen wordt doro B mag A zich verdedigen.
Als A zwak is en C inhuurt zal geen libertarier er last van hebben.
Maar wat als er sterke aanwijzingen zijn dat B op het punt staat A aan te vallen? Mag je preventief wat doen of moet je wachten met onnodig veel doden aan jouw kant als gevolg?
Wat als A en B ruzie hebben, en groepen zijn en een deel van A roept jouw hulp in? Maar niet heel A?
Wat als A jouw lastig valt, en B helpt A de hele tijd maar doet zelf niets? Mag je B aanpakken?
En zo kun je veel varianten bedenken. In denk niet dat er een one-size-fits-all antwoord is en dat veel afhangt van de specifieke details.
"En als je nu de resultaten ziet, dan zit er wel heel wat in die afkeuring."
Deze opmerking (of opmerkingen van gelijke strekking) wordt dus steeds weer opnieuw gepresenteerd als ondersteunend argument om de Irak oorlog af te keuren. Alleen is het uitgangspunt daarvan onjuist, althans, the juistheid daarvan mag niet zomaar worden aangenomen.
Dit onuitgesproken uitgangspunt is namelijk dat Hoessein gewoon binnen Irak zijn onderdanen zou zijn blijven onderdrukken en geen buitenlandse agressie zou hebben ondernomen. Alleen al zijn gifgas-oorlog tegen de Koerden en de invasie van Koeweit laten nogal wat ruimte voor gefundeerde twijfel ten aanzien van dit uitgangspunt. En aangezien niemand kan weten hoe de situatie zonder de Irak-oorlog nu zou zijn kun je dus ook niet stellen dat die beter zou zijn geweest dan de huidige. Het valt domweg niet uit te sluiten dat het ook (veel) slechter had kunnen zijn.
Dit soort discussies heeft dan ook weinig zin. We zitten een een bepaalde realiteit, en hoe we daar gekomen zijn is niet zo relevant (en van het verleden leren is iets dat politici sowieso niet doen). De enige vraag die nu aan de orde is is deze: welke is met de meeste waarschijnlijkheid de juiste weg voorwaarts?
En in mijn opininie is die in ieder geval niet om nog een schurkenstaat aan nucleaire technologie te helpen, of dat nu Iran is met hulp van de Russen, of Libië met de hulp van de Fransen.
@Armin, precies.
De doelstelling van die oorlog is van meet af aan onduidelijk geweest. Hoe kun je daar dan, behalve een afwijzend, een voldoende gefundeerd of gerechtvaardigd oordeel over hebben? De betrokken agenda’s zijn geheim en het volk wordt misleid door oorlogspropaganda.
[2]Kirk,
De beslissing over vrede of gewapend ingrijpen wordt sinds 1913 door enkele bankiers in de VS genomen. De morele discussie heeft dus geen praktische relevantie.
[4] R.Hartman,
Met je laatste opmerking ben ik het eens.
[2] Dank je wel Kirk.
Zoals heel vaak, is ook dit artikel van Walter Block de moeite van het lezen waard. En ook uit de redenering van Walter blijkt dat het een heel moeilijk probleem is.
We zijn nog niet tot een eenduidige eindconclusie gekomen, en toch "contradictions do not exist".
Walter Block stelt dat er maar één libertarische conclusie is: en dat is dat de oorlog in Irak fout is, omdat het een daad is van agressie en libertariers daar dus tegen zijn.
Maar is dat niet net een onduidelijkheid die misschien eerst beter bewezen moet worden? Walter stelt in zijn artikel diverse keren "We started first …" dus "wij zijn de aanvallers en niet de verdedigers". Zelfs 9/11 ziet hij als een reactie op de agressie van Amerika door hun bemoeienissen in de hele wereld.
En dat is nog maar heel zwak aangetoond. Waar is die agressie begonnen? Met het "beschermen van Amerikaanse belangen"?? En gaat het dan om Olie? Mogelijk nuttig om dat punt eens nader te onderzoeken.
Ondertussen hel ik wat Irak betreft meer over naar het standpunt van mijn vriendje Walter dan dat van Randy.
Ik ben zeer benieuwd of Randy ergens op Walter gaat reageren en houd me aanbevolen voor verwijzing.
[4] "De enige vraag die nu aan de orde is is deze: welke is met de meeste waarschijnlijkheid de juiste weg voorwaarts?"
Inderdaad de meest belangrijke.
Maar ook die beslissing zou genomen moeten worden met een morele basis.
Als we daarvoor de soevereiniteit van ieder individu als uitgangspunt nemen, is die basis in deze kwestie wel heel diep begraven.
Het zoeken naar de feiten
[6] blijft m.i. daarvoor altijd zinvol. Zeker voor de langere termijn.
[1] die zegt: "" Zelf vind ik non-interventionisme het meest aansluiten bij het libertarisme. Je dwingt niemand.""
ACP: daarom is georganiseerde liberatirsme ook irrelant, evanals Ron Paul, hoewel het WEL van belang is voor hem omdat hij daar geld inzamelt voor zijn oude dag.
[2]Prive en geprivatiseerde oorlogen als van de Maffia zijn inderdaad het neusje van de zalm …
[3] DE Islam heeft de oorlog verklaard aan de infidelen en het gaat een goed deel van de 21 ste eeuw duren. Het begint en eindigt in het MIdden Oosten, onverschillig precies waar…
[4] Saddam financierde ook de PLO en huisveste hun terroristen en hij streefde wel naar onwilkkeling en bezit van WMDs, dat staat in ieder geval als een paal boven water.
[5] Hoezooo geheimzinnig? Het is zals gezegd een geloofsconflict. Weliswaar door fanatieke moslem verklaart … maar NIET en NOOIT door de rest van de Islamitische wereld geremncieert, behalve door enkel pro-westerse Islamitische leiders als Musjraf, Mubarrak en Abdoellah …
[6] ZUIVER LOELKOEK van de meest primitieve soort …
… irrelant = iRRELEVANT … zoals het ook is …
[8] Hub,
Het grote probleem, waar men steeds tegenaan loopt is m.i. dat men nooit weet op welke basis en met wie men deugdelijke vredesverdragen kan sluiten. Als men al een betrouwbare legitieme partner gevonden heeft, is de vraag, hoe stabiel zijn machtspositie is.
"Pacta sunt servanda" (De iure belli ac pacis, Hugo de Groot)
MSG,
SpyNose.
(Tralant=trammelant)
Het ziet ernaar uit dat een "gerechtvaardigde oorlog" bestaat in de situatie dat er een (al dan niet terechte) dreiging is nietwaar? Mag je een aanval ook een "beste verdediging" noemen? En misschien moet je het wij/zij denken ook eens noemen in de argumentatie. Dat is belangrijk, omdat oorlog botst met de individuele soevereiniteit van "zij". Bovendien is de vraag van rechtvaardigheid pas ná de oorlogsdaad aan de orde; ook als "wij" onrechtvaardig zijn, hoeven we geen bommen op ons hoofd te accepteren van "zij".
[11] Daaaarom, is het einddoel van zowel de VS, China en Rusland ook:
1. Containmenet of Islamis Power regimes witin its middel-east boundaries. Whilst eliminating or minimizing oil and gas imports from those regions …
2. Elimination and reversal of muslim-extremist incursions into non-muslim regions.
3. Ongoing scrutiny and suveillance of bonafide moslim immigrant
DAAAAR zijn eenvoudig GEEN enkele vredes of andere verdragen, afspraken of accoorden met de betreffende muslimlanden voor nodig. Alleen tussen de coalitie-genoten dient overeenkomst te bestaan … wat echter reeds sinds 911 bestaat.
Met Europa kan het vreizen of dooien … uiteindelijk maakt het weinig uit vooral als men toch voortgaat met Bakaniseren …
[13] Ik moest me weer even inleven in boeken welke ik in een lang vervlogen tijd heb gelezen. Inderdaad was Hugo de Groot een geniaal schrijver maar ik weet niet als zijn visie erg aansluit bij die van een gemiddelde libertarier.
Toch wel interessant om te lezen dat als A op punt staat om B aan te vallen bijna een ieder het er over eens is dat B dan maar een oorlog mag starten om zichzelf te beschermen.
Met andere woorden als Nederland zich weer heldhaftig gaat gedragen en in de maalsstroom van de USA stapt dan mag Iran op voorhand een paar vuile bommen in het centrum van Utrecht laten afgaan.
Ik had het niet zo gezien maar niemand is te oud om wat te leren
[13] [15] Het bekende probleem is "Wanneer is een bedreiging een bedreiging?"Zie
http://www.vrijspreker.nl/v…
Dit is het verschil in beoordeling tussen Walter Block en Randy Barnett.
Barnett oordeelt misschien wel over de siuatutie zoals hij die kort voor de aanval ervaart, en Block gaat naar een veel vroeger beoordelingspunt.
En toch hebben ze niet allebei gelijk!!
De naam "Randy Barnett" doet mij vermoeden dat het hier een volgeling van Ayn Rand betreft.
[16] Beste Hub,
Je neemt het ‘zondag 29 juli 2007, 11:34’
tijdstip van beoordeling om te stellen dat ze niet allebei gelijk hebben?
[15] @ Gelukkige Nederlander: Goed punt. Morele en Ethische principes zijn net als natuurwetten universeel.
Een vraag in het artikel was: "Maar moeilijker is het antwoord op de vraag wat gerechtvaardigd is NA een aanval."
Om bij het antwoord te komen, kun je de situatie terugredeneren naar een eenvoudiger situatie: Iemand valt jou aan en slaagt daar in. Jouw verdediging heeft gefaald.
Om nou te zorgen dat de aanvaller zijn kunstje niet nog een keer flikt mag je er voor zorgen dat jij niet nog een keer slachtoffer wordt.
Dan krijg je een situatie die vergelijkbaar is met Afghanistan eind 2001. Om Al Qaeda een tweede kans te ontnemen worden ze uit het zadel gewipt.
[16] Ik heb het artikel "Wanneer is een bedreiding een bedreiging" gelezen en ik denk dat je iets mist.
Een bedreiging is m.i. al agressie. Ook wanneer er geen geweld volgt. Geweld en agressie zijn twee verschillende dingen. Ook van een agressieve bedreiging zonder dat (fysiek) geweld wordt gebruikt kan het slachtoffer schade ondervinden. Denk aan inkomensderving wanneer een ondernemer door dreiging tegen zijn onderneming geen commerciele activiteiten meer kan, of durft te, ondernemen.
Voor de wet geldt ook al dat dreigen met een wapen zo ongeveer gelijk staat aan het gebruik er van.
Wanneer iemand een wapen op je richt (vuist, steen, stok of AK74), ben je aangevallen. Je hebt alleen nog geen werkelijke schade ondervonden. Dat neemt niet weg dat de dreiger agressie geïnitieerd heeft.
Ik denk dat de termen hier duidelijk gedefinieerd moeten worden à la Socratische dialoog, voordat men hieruit kan komen.
[19] HIER is worden, al dan niet opzettelijk … de feiten verdraait:
1. Moraliteit heeft absoluuuuut NIETS met natuurwetten te maken, en wel omdat natuurwetten constante parameters zijn en aangeven … maar "moraliteit" volledig van veranderlijke en momentair gangbare "mores" afhankelijk.
2. De Afghaanse machthebbers hebben zich volledig gelieerd met Al Qaeda en uit eigen "overtuiging" ook pre-Islamitische cultuurschatten vernietigd. Dat zij daardoor NIET buiten schot konden blijven is daardoor te verwachten …
[20] Mensen die uiteindelijk weinig of niets kunnen uitrichten, hoofdzakelijk vanwege inherente impotentie, definineren graag alles zo precies mogelijk.
Immers de wereld hangt NIET van (al dan niet gestandaardizeerde definities aan elkaar, maar van al dan niet conventionele impliciete en expliciete daden … die al dan niet "gerechtvaardigt" zijn, maar wat men wel of niet kan WAAR maken ….
Gaat dus al helemaaaal niet eens om "wanneer" een bedreiging een bedreiging is … maar om WAT men er daadwerkelijk tegen kan doen als iets niet bevalt …
En DAT is tevens het … VERSCHIL tussen doctrinaire Randistische libertariers en individualisten die libertaristische instincten bezitten en dat ten uitvoer brengen … …
In een nieuw artikel op Lewrockwell vandaag stelt Block dat:
Als A de (onschuldige) kinderen van B vermoordt en B wraak neemt door de (onschuldige) kinderen van A te vermoorden, dan is B "minder schuldig" dan A.
Block zegt expliciet het oneens te zijn met Rothbard, die stelt dat het enige juiste dat B mag doen het berechten van A is, maar als B zich vergrijpt aan onschuldigen in zijn wraakzucht, dat hij dan even crimineel is als A.
Dit toont mijns inziens aan dat Block het niet helemaal op een rijtje heeft betreft de oorlog tegen Afghanistan. Hij is bevooroordeeld ten gunste van de terroristen die willens en wetens onschuldige Amerikaanse burgers gedood hebben, omdat hij kwaad is over het Amerikaanse interventionisme.
Hij begrijpt niet dat NIETS het doden van onschuldige burgers kan rechtvaardigen, zoals de wijzere Rothbard al zei.
Het gestuntel in Afghanistan van de USA en de onrechtmatige inval in Irak laat ik hier buiten beschouwing, maar daar gaat de discussie ook niet over.
[23] "Als A de (onschuldige) kinderen van B vermoordt en B wraak neemt door de (onschuldige) kinderen van A te vermoorden, dan is B "minder schuldig" dan A."
Ik denk dat Block de weg een beetje kwijt is. Dit is een bijbelse "Oog om oog" redenering die helemaal nergens om gaat. Wraak nemen is natuurlijk heel verleidelijk, maar een primaire reactie die niets oplost.
Voorkomen dat A nog een keer zoiets doet is logisch en wat mij betreft ook volgens het Non-agressie principe.
@ ACP: Get a Life! De enige die iets verdraaid ben jij zelf. Ethiek is in gelijke gevallen gelijk, onafhankelijk van plaats en tijd. Een moord in Soemerië in 2000 voor Christus is niet wezenlijk anders dan één in een 21e eeuws ruimtestation. Beide worden beoordeeld op basis van menselijk handelen. Mijn opmerking over universaliteit slaat dus op de toetsing van menselijk handelen aan tijdloze en plaatsloze principes. Wanneer je denkt dat verschillende mensen verschillend behandeld moeten worden ben je stevig in de mythe waarop de multi-culti ideeën gebaseerd zijn.
Oh ja… doe iets aan je spelling!
[23] zegt:
"" … Het gestuntel in Afghanistan van de USA en de onrechtmatige inval in Irak laat ik hier buiten beschouwing, maar daar gaat de discussie ook niet over….""
Geert VERGEET echter dat door de Islamtische fanaten, maar OOK vooral met stilzwijgende instemming van ALLE barmhartigen, de oorlog aan de VS is verklaard .. Hetgeen zowat indentiek en gelijk is zoals Hitler indertijd ook op oorlogspad ging … en dan houdt men zich vooral in Europa voor de domme vanwege zogenaamde hoogstaande "moraliteit".
En ziet welke "stunteligheden" men toen pleegde. Daar was de raid op Diepe en de fatale landingsoefeningen aan de Engelse kust waar VELE DUIZENDEN troepn bij omkwamen … En ook het feit dat Chuchill BEWUST besloot de mensen in de Midlands niet te evacueren terwijl hij wist wat de Luftwaffe van plan was te doen … (Waarop Bomber Harris Dresden in het as legde). Volgens mij is men over dat soort zaken nu wel heeel erg snel … ter bek …
En gerechtvaardigt of niet … Achteraf hadden de VS de bom op Nagasaki ook vrijwel zeker meer als "toegift" bedoelt om de Jappen iets aan hun verstand te brengen, en wat resulteerde in wat men tegenwoordig "collateral damage" noemt van "onschuldigen".
[23] Dat doden van die (onschuldige) kinderen is inderdaad een rare opvatting. Block zegt in zijn stuk ook wel een beetje vaag dat beide partijen fout zijn. zie:
http://www.lewrockwell.com/…
Natuurlijk heeft die tweede niet "meer recht" om als wraak die andere kinderen te doden.
Je zou hoogstens kunnen stellen dat hij geen enkel recht heeft maar dat je zijn daad in woede "beter" kunt begrijpen. Maar dat rechtvaardigt je dan nog niet om het te doen.
In gevallen waar deze conflicten optreden tussen overheden, staten, is het nog onduidelijker.
Zo is het nog steeds onduidelijk waar en hoe de collectiviteit Amerika is "begonnen" en meer dan 3000 mensen (9/11) heeft gedood.
Zelfs de half miljoen kinderen die in Irak gestorven zijn door Amerikaanse (en Nederlandse??) sancties waren een gevolg op iets dat daarvoor weer gebeurd is.
Waar is de beginfout?
[24]
"Ethiek" is al net als religie … volledig en geheeeeel … MAN MADE … en dus aan verandering, variatie en menselijk NUKKEN onderhevigd. Daaaar is niks permanents, of heiligs aan …
Sorry voor eventuele spelfouten, ik heb slechts 4 jaren LO "genoten" … Maar ik heb mij daar door laten weerhouden. En ach, over 50 jaar bestaat de Nederlandse taal niet eens meer …
You’re missing somthing …
"Wanneer je denkt dat verschillende mensen verschillend behandeld moeten worden ben je stevig in de mythe waarop de multi-culti ideeën gebaseerd zijn."
Die zou je toch eens moeten toelichten. De grote fout van de multicul is juist dat deze alle mensen en alle culturen aan elkaar gelijk stelt. Dus de achterlijke Islam cultuur uit de 8e eeuw is gelijkwaardig aan de moderne westerse cultuur uit de 20e en 21e eeuw. En omdat men wel inziet dat dit eigenlijk niet klopt, maar dat niet wil toegeven, krijgen we al die Islam knuffelaars, die dan maar tot het uiterste gaan om te proberen een gelijkwaardig beeld te schetsen; daarin gehinderd door de geknuffelden zelf.
Mensen (en culturen) zijn niet gelijk. Punt. En je moet ze dus ook absoluut niet gelijk behandelen. Voorbeeld: in het strafrecht zal een autochtoon een bepaalde straf heel anders zien dan een allochtoon; dat is cultuurbepaald. Een allochtoon een straf geven die hem in de ogen van zijn medestanders een held maakt is zijn gedrag aanmoedigen. Een straf dient als straf ervaren te worden, anders heeft het geen zin.
Dus volgens mij ben jij zelf hier degene die in de val van de multicul trapt.
[28] Dit was dus een reactie op [24]
[27] Religie is inderdaad een menselijke uitvinding. Volgens mij een gevaarlijker uitvinding dan de atoombom.
Ethiek is niet zozeer een uitvinding als een duiding voor iets dat al bestond. Net zoiets als dat graden celsius een duiding zijn voor iets dat al bestond.
Toch blijft het een moeilijk wetenschappelijk verschijnsel want wel te waarderen en te beoordelen maar niet te quantificeren.
Comments are closed.