Our so called leaders speak, with words they try to jail you.
They subjugate the meek, but it’s the rhetoric of failure.
Spirits in the material world,

Aldus ging het lied van de Britse groep The Police in 1981. Dit lied bevat meer waarheid vandaag de dag dan zo’n kwart eeuw geleden. We zien het om ons heen, Lenin zou eens hebben gezegd dat om de macht te grijpen je de vocabulaire moet veranderen, zodat mensen altijd op een verkeerd been worden gezet.

Zo ook met een aantal zaken die we in het recente verleden hebben gezien.

Er is momenteel een discussie over de weersveranderingen in de wereld, die door de politieke elite steevast wordt afgewenteld op de burgerij en het bedrijfsleven. Men probeert op deze manier de macht te behouden en te zorgen dat wij als volk gedwee onze grote genieën c.q. leiders blijven volgen. Zelfs als dat betekent dat het hele klimaatverhaal op drijfzand is gebaseerd. Eerst had men het over afkoeling van de aarde in de jaren 70, daarna volgde het broeikaseffect in de jaren 80, later werd het opwarming van de aarde in de jaren 90 en nu opeens heet het ‘klimaatverandering’. Zie hoe de semantiek is gewijzigd over de laatste 35 jaar. Omdat er geen onomstotelijk bewijs is gevonden voor het ene dan wel het andere begrip probeert men dit nu in politieke kringen samen te vatten onder één noemer en wel ‘klimaatverandering’. Wordt het warmer dan heeft de mens het gedaan en wordt het kouder dan heeft de mens hier ook schuld aan. Kop de regering wint, munt de bevolking verliest; voila, het ei van Columbus voor elke politieke demagoog en machthebber. Geen wonder dus dat zij dit als een walhalla zien.

In het verleden is dit tevens gebeurd met de sociaal-democratie en de verzorgingstaat. Nu zien we de keerzijden van deze utopische droom. Lage economische groei, een enorm geëxpandeerde overheid, torenhoge belastingen en een structureel gigantische werkloosheid met bijkomende armoede, tezamen met de vorming van een onderklasse. Alle voordelen die politici aandroegen zijn geen bewaarheid geworden. De verzorgingstaten worden nu geteisterd door achteruitgang, geweld en criminaliteit. Deze zelfde collectivisten vonden ook het begrip ‘multiculturele samenleving’ uit. Wat betekent dat al onze westerse denkbeelden over individuele vrijheden moesten wijken voor allerlei archaïsche culturen, die handen afhaken, clitorissen afsnijden en steniging propageren. De bodem van dit soort denken was onlangs bereikt met een minister die vond dat bij een democratische meerderheid de shari’a kon worden ingevoerd en een andere minister die vond dat een gruwelijke collectivistische religie als de islam tot onze basiswaarden zou moeten behoren. De enige basiswaarde voor onze westerse maatschappij zou de individuele vrijheid moeten zijn en deze wordt betwist door zowel de islam als het socialisme. Beide criminele ideologieën horen dus niet in het westen thuis, zodat politici en partijen die dit willen invoeren anti-westers zijn en als zodanig veroordeeld moeten worden.

Als derde voorbeeld zien we nu de volledige omarming door onze regering van het nieuwe Euroverdrag. Nu blijkt volgens deskundigen, waaronder mensen die het hebben geschreven dat dit verdrag vrijwel identiek is aan de verworpen Grondwet. Weer zien we Balkenende en Timmermans ons de zelfde leugens voorschotelen, als zou het nu opeens een geheel ander verdrag zijn. Nee, dit is weer oude wijn in nieuwe zakken en geeft opnieuw aan dat politieke demagogen niet te vertrouwen zijn met de macht. Zowel de Christen Unie als het CDA hebben gevraagd om geen referendum over dit verdrag te houden, omdat het gewoon een ‘verdrag’ zou zijn. Dit betekent dat zij doodsbenauwd zijn voor de uitkomst hiervan en hun politieke leven uitgespeeld is. Waarom Balkenende en Rouvout zo graag bij de Europese Unie willen zijn is mij een raadsel, want in 1581 onder leiding van de gereformeerden werd het Plakaat van Verlatinghe aangenomen en konden de Zeven Provinciën zich afscheiden van het Habsburgse rijk. Nu zien we de zelfde gereformeerden de hielen likken van het vernieuwde Habsburgse rijk, ergo de cirkel is nu rond.

5 REACTIES

  1. De motieven voor landverraad zijn bij mijn weten zelden verder verheven dan een privebelangetje hier of een mooi baantje daar. Dat maakt het eigenlijk ook wel dubbel sneu. Een paar lulletjes rozenwater die hun landgenoten verraden omwille van een vermeend interessant bureaucratenbaantje in de stad van Manneken Pis.

    Is er een historicus onder de lezers die kan vertellen hoe het destijds ging (Plakkaat van Verlatinghe) en hoe het zat met de ‘zwijgende meerderheid’ van toen? Werden de Nederlanden zelfstandig door toedoen van een handvol activisten of was er een echte volksopstand?

  2. Ik denk dat het antwoord op de vraag, waarom ze landverraad plegen, solidariteit is:

    http://www.hetvrijevolk.com

    Probeer maar eens landverraad te plegen, vanwege persoonlijke belangen, terwijl je altijd met oppositie te maken hebt. Dat lukt alleen als alle neuzen dezelfde kant opstaan.

  3. [2] Hoe het destijds ging, blijft onderdeel van een discussie onder historici. Veel bronnen uit die tijd zijn propagandistisch van aard.
    Een echte volksopstand (je zal die term wel moeten definieren) was het echter niet. Wel vonden de edelen (in wat nu Nederlands is, was de adel niet talrijk, maar had wel politieke invloed en macht) en de gegoede burgerij die de steden beheerste, elkaar.

    Zij waren de belastingen voor de eeuwige oorlogen van de Habsburgers zat en ook de toenemende ‘Brusselse’ bureaucratie die vooral belastinginning en rechtspraak domineerde en de oude rechten van de steden en gewesten aantastten.
    De adel had tot 1520 de betere baantjes aan het hof in Brussel, maar werd meer en meer vervangen door een professioneel ambtenarenkorps dat ook nog eens voornamelijk uit ‘Belgen’ bestond. De gegoede burgerij zag de handel in gevaar komen door regelgeving en dynastieke belangen van de Habsburgers.
    De Reformatie, die vooral voor de kleinere burgerij (ambachtslui) aantrekkelijk was, leverde voldoende ’troepen’ op voor de Opstand. Vluchtelingen uit Frankrijk en Vlaanderen vormden hier de harde revolutionaire kern van. De adel en de patriciers wist die groep te gebruiken, maar zorgde er uiteindelijk wel voor dat deze religieuze fanatici niet de overhand kregen.

    In zekere zin begon de Opstand als een conservatieve beweging. Men wilde de oude rechten herstellen. Vrijheidszin speelde dus een factor, maar ook het behoud en terugwinnen van maatschappelijke en politieke posities en rijkdom. Zonder Reformatie echter zou de Opstand nooit zo succesvol zijn geweest, is in ieder geval de mening van veel historici. Het leverde de mentaliteit om een Opstand vol te houden. Het vervolgen van ketters door de katholieke Habsburgers was een uitstekende aansporing voor de protestanten om door te gaan.

    Ook dit is uiteraard nog steeds een simplificatie. Is men eenmaal een bepaalde weg ingeslagen, dan is er vaak, op straffe van de dood, geen weg terug. Een opstand krijgt zodoende een eigen momentum.
    Toeval speelt ook een rol. Spanje begon een serie oorlogen over de hele wereld. Van Amerika tot de Oostelijke Middellandse Zee (tegen de Turken), tegen Engeland en Frankrijk, in Italie. Het kon daardoor niet al te veel geld en troepen aan de Nederlanden spenderen.
    Een andere factor was de militaire begaafdheid van de Oranjes, die zeer innovatief waren en gebruik konden maken van de laatste wetenschappelijke ontdekkingen (wapens, scheepsbouw, vestingbouw e.d.). De Republiek ontpopte zich in korte tijd tot het wetenschappelijk centrum van de wereld en in oorlogstijd is dat vaak een doorslaggevende factor.
    De komst van veel sefardische Joden uit Spanje en Portugal versterkte de economie van de Republiek en zorgde mede voor de financiering van de Opstand. Zij hadden er ook baat bij om de Habsburgers van zich af te houden.

    Echte volksopstanden waren er veel in heel Europa in die periode, vooral onder de boeren. Dat waren echter vooral kortstondige, geweldadige uitbarstingen zonder veel organisatie of leiderschap en die zijn, m.u.v. Zwitserland, nergens in Europa blijvend succesvol geweest.
    Het was dus een combinatie van religieus fanatisme, conservatisme en toevalsfactoren. Hoeveel inwoners van de latere Republiek daadwerkelijk achter de Opstand stonden, is onmogelijk te achterhalen. Een meerderheid zal het waarschijnlijk niet geweest zijn. Veel inwoners waren eenvoudige lieden, kleine boertjes, loonwerkers e.d. die vaak ook nog katholiek waren gebleven. Zij zullen de Opstand over zich heen hebben laten gaan en gehoopt hebben dat ze het er levend van af brachten en te eten hadden. Maar het was ook meer dan alleen een kleine groep activisten die de Opstand begon en tot een succes wist de brengen.

  4. @ Fred:

    Zouden de Oranjes en hun vrienden meer op de Taliban en de opstandelingen in Irak lijken dan politiek prettig is?

Comments are closed.