geen zuivere koffie
PvdA-minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken bekijkt of ze salarissen van SP-politici voortaan rechtstreeks aan hen kan overmaken. Op die manier hoeft de overheid niet langer mee te werken aan de verplichte inkomensafdracht van SP’ers aan de partij, zo liet het ministerie van Binnenlandse Zaken via de gevestigde media weten.
Het voornemen van de minister lijkt op het eerste oog zuiver. Waarom zou de overheid mee moeten werken aan een verplichte afdracht van schadeloosstellingen van gekozen politici aan de kas van hun politieke partij?
Bij een nadere beschouwing zijn er twee bezwaren aan te voeren tegen haar voornemen.
In de eerste plaats is het motief van de minister onzuiver. De SP is de belangrijkste concurrent van de PvdA – waarvan de minister lid is. Het niet langer meewerken van de overheid aan de afdracht is overduidelijk een poging van een PvdA-bewindspersoon om een stok in het wiel steken van de belangrijkste uitdager van de PvdA.
Nu heeft niet iedereen in Nederland medelijden met de SP. Ook niet met de PvdA trouwens, maar dat doet er nu even niet toe. Maar ook degenen die de SP geen warm hart toedragen kunnen bezwaren hebben tegen de opstelling van de minister. Dat gekozen SP-leden zich verplichten tot afdracht van hun salaris aan de partijkas is mogelijk omdat Nederland contractsvrijheid kent. Civielrechtelijk mag een gekozen volksvertegenwoordiger zich tot zo’n afdracht verplichten. Eenmaal gesloten, moet zo’n contract dan ook nagekomen worden. Wie dan, zoals de minister, die vrijheid in wil perken door het maken van een wet die die medewerking van de overheid aan de uitvoering van zo’n contract onmogelijk maakt, perkt het bereik van het civiele recht in ten gunste van het publiekrecht. Het gevolg is dat zelfbeschikkingsrecht en keuzevrijheid vervangen worden door autoritair recht. Wie waarde hecht aan een burgerlijk-liberale samenleving zal daar niet voor zijn. Juist vanuit een burgerlijk-liberaal mens- en maatschappijbeeld geredeneerd is de vrijheid – met alle onzekerheden – van het civiele recht te verkiezen boven autoritaire beschikkingsmacht die voortvloeit uit het publieke recht.
Los daarvan is het de vraag hoe effectief een dergelijke wetgeving zal zijn. Gekozen volksvertegenwoordigers kunnen zich nog steeds verplichten tot een afdracht, zij het dat de overheid er niet langer aan mee mag werken en de partij, in casu de SP, de nakoming van zulke contracten dan zelf af moet gaan dwingen. Maar misschien is dat wat Guusje ter Horst echt beoogt: een politieke partij die door heel Nederland rechtszaken moet voeren tegen gekozen vertegenwoordigers die hun contractuele afdrachtverplichting niet vrijwillig nakomen. De media zullen ervan smullen terwijl de minister – en de PvdA – ondertussen ongestoord verder regeert. Wat kan politiek soms toch duidelijk en eenvoudig zijn!
Ingezonden door Paul Verhaegh
Ook hier blijkt weer het totalitaire karakter van de centrale overheid. Zij acht het vanzelfsprekend zomaar voorbij te kunnen gaan aan het burgerlijk contractrecht door te proberen voor dit speciale geval weer een speciale wet in te voeren.
Zo leert men de overheid kennen, als men dat nog niet wist.
Zou het ook een uitdaging opleveren voor de SP de eigen beginselen tegen het licht te houden?
Ik ben helemaal voor deze maatregel maar dan wel consequent zijn, dwz dan ook het brutosalaris door werkgevers laten uitbetalen aan werknemers en de loonbelasting door de overheid dan laten ophalen bij de werknemers. Hebben we zo een revolutie!
[2] De kinderbijslag, de loonbelasting, de ziekenfondsverzekering en de vennootschapsbelasting en – niet te vergeten – Vlieland en Terschelling bij Friesland hebben we nog aan Zes in ’t Kwart te danken.
Is dit een reactie op de actie welke mevr. Ter Horst ondervond wie het volgende aan het licht heeft gebracht, wat beschreven staat op wikipedia.. quote : http://nl.wikipedia.org/wik…
Op 15 april 2001 werd Ter Horst benoemd als burgemeester van Nijmegen. Ze verhuisde elk jaar naar een andere wijk om de stad beter te leren kennen. In augustus 2006 kwam ze in het nieuws nadat ze een maand eerder was betrapt op rijden onder invloed. Bij een alcoholcontrole was een promillage van 0,57 gemeten, waarvoor ze een rijontzegging van een uur en 220 euro boete kreeg opgelegd.[1] De politieke partijen in de Nijmeegse raad en de commissaris van de Koningin van Gelderland waren van mening dat de overtreding geen consequenties hoefde te hebben voor de burgemeester.
Ter Horst had eerder dat jaar al bekend gemaakt per 1 januari 2007 te stoppen als burgemeester. Ze is op 8 januari 2007 opgevolgd door Thom de Graaf (D66).
Comments are closed.