Wereldbank van Lening

De Wereldbank is in het afgelopen jaar
een aantal keer in het nieuws gekomen.
Een opvoering rond president Paul
Wolfowitz met Nederlanders in leuke
bijrollen. Herman Wijffels als opsteller
van een rapport en Ad Melkert als
intrigant.
Maar wat doet de Wereldbank eigenlijk?

De Wereldbank is meer dan een comfortabele banenpool voor uitgerangeerde politici en een thuishaven voor een groeiend leger ambtenaren. Tenminste, dat beweren de verschillende bestuurders die het mandaat van de bank continue uitbreiden.
Niet alleen streeft de bank naar vermindering van de armoede maar men wil ook de rechten van het kind en de vrouw waarborgen, de wereldvrede bevorderen en werken aan de Millennium Development Goals. Een heleboel belangrijke en nobele zaken, toch ?

De Wereldbank leent kapitaal aan arme landen. Nou ja, arme landen… In 2006 ging de helft van alle leningen naar vijf landen met een middeninkomen: Brazilië, China, India, Mexico en Turkije. En dit terwijl deze landen al overladen worden met buitenlands kapitaal en meer dan genoeg toegang hebben tot de particuliere kapitaalmarkt.
China bijvoorbeeld zit momenteel op een berg van meer dan 1 triljoen US dollar aan reserves en daar komt ieder jaar een 250 miljard bij. In feite speelt China zelf voor Wereldbank want de Chinezen hebben een eigen kapitaalverstrekkingsprogramma voor Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse landen. Dit om hun voortdurende honger naar grondstoffen veilig te stellen.
De Wereldbank zegt dat ze financieel betrokken moeten blijven in China om zo invloed te hebben / houden op de economische ontwikkeling. Dat zal inderdaad wel een doorslaggevende stem zijn…

Naast kapitaal geeft de Wereldbank ook advies aan landen. Het grappige is dat landen die luisteren naar dit advies, het gemiddeld slechter doen dan landen die dit advies in de wind slaan. China en India volgen bijvoorbeeld geen advies op. Rusland en Argentinië wel.
Professor William Easterly van de New York University kwam in een onderzoek tot de conclusie dat de landen die de grootste leningen ontvangen én het advies opvolgen, slechter af zijn dan landen die of geen leningen ontvangen of het advies niet opvolgen.

Heeft de wereld dan helemaal niets aan de Wereldbank ? Kan er niets aan armoede gedaan worden ?
Nou, er is wel een manier om de Wereldbank enig resultaat te laten boeken. In de armste landen ter wereld begint de Wereldbank organisaties die streven naar registratie van eigendom. Zodra iemand zwart op wit bezit heeft, heeft die persoon toegang tot middelen om vooruit te komen in het leven. Hernando de Soto heeft deze aanpak in de praktijk succesvol getoetst.

Dit zou één manier zijn om eindelijk eens resultaten te boeken. Maar dat zal door de bank genomen wel niet de bedoeling zijn.