Verzekerden gaan in 2008 honderden euro’s meer betalen voor hun zorgverzekering. Vooral gezinnen die weinig zorgkosten maken zijn fors duurder uit. Zij betalen tot wel 454 euro per jaar meer. Dat verwacht de onafhankelijke vergelijkingswebsite Verzekeringssite.
Daar gaan we weer.
Het standaard overheidsrecept: bij invoering van een nieuw leuk plan, worden de kosten veel te laag begroot en velen laten zich daar dan door overtuigen en wordt het plan aangenomen.
Vervolgens komen binnen een tot twee jaar de standaard tegenvallers en worden de kosten veel hoger dan ‘gedacht’ en wordt de beloofde dienst uitgehold. Onder behoud van de reeds ingestelde overhead.
Met als uiteindelijk resultaat: minder dienst, meer kosten dan voorheen.
Dan komen de onderzoekscommissies om te zien hoe het in vredesnaam toch zo tegen kon vallen, maar aangezien daar dezelfde kliek in zit als de voorstellers van het plan, komen hier slechts schaamlapjes en doekjes voor het bloeden uit. ( plus de hoge kosten van die commissie zelf natuurlijk).
U kunt dit verhaaltje standaard toepassen op elk overheidsproject, of het nu een paspoort, Betuwe- of HSL-lijn is, of zoals nu de zorgverzekering.
Eigenlijk best een aarding gemeen-schaps spel
De bedoelde marktwerking gaat ter ziele doordat de grote maatschappijen de kleine gaan opkopen. De grote vormen een kartel dmv connecties in de top. Dit gebeurt natuurlijk niet alleen in de bouw.
Resultaat: Een zeer grote schaalverkleining. Elke maatschappij heeft zijn gebouwen, gas, licht, telecom, computernetwerken en niet te vergeten hun managers en directeuren die graaien.
Dit wordt allemaal doorberekend in de premie. Uiteraard hebben we het dan nog niet eens over de grote reclamecampagnes gehad, waar hetzelfde voor geldt.
Het beheer door een zeer onefficiente overheid is in dit geval goedkoper.
Ook dit systeem wordt weer door connecties, corruptie en chantage om zeep geholpen.
Niet meer chillen, maar betelje!!
http://tvliberty.blogspot.c…
Andere situatie, maar de universele wetten van overheidsfalen in de gezondheidszorg zijn net als in de VS ook in NL geldig.
Bij de Sp noemen ze dit marktfalen.
De oplossing kan worden gevonden in de markt echt te openen en buitenlandse bedrijven op de NL markt los te laten. Ook met afschaffing van een basis pakket maar laat ieder afzonderlijk dat verzekeren met dat eigen risico wat men wil. Uiteraard moet de verplichte bijdrage aan het staatspotje direct worden ageschaft.
De grote schande is natuurlijk dit helemaal geen verzekering is, het is een ZORG BELASTING!!!!
Dit systeem is er gekomen uit jaloezie over het gegeven dat de premies van de particuliere verzekeringen in Nederland veel minder snel stegen dan die van de ziekenfondsen, de situatie dreigde dat deze zelf goedkoper dan de ziekenfonds verzekeringen zouden worden. Deze schande moest voorkomen worden, en de particulier verzekerden Nederlanders die minder ziektekosten maakten moesten hiervoor gestraft worden. Nee de overheid leert niet van hun succes, het kiest gewoon het (verlichte) pad van collectivisme, iedereen verplicht een basisverzekering.
Dit is een walgelijk systeem dat onder dwang mensen dwingt deel te nemen en van hun Netto loon geld rooft voor een zorg belasting met een zeer bedenkelijke kwaliteit. Ik heb geprobeerd om mijn gezin in het buitenland land te verzekeren, deze verzekeringen zijn qua prijs gelijkwaardig, (zonder de werkgeversbijdrage voor de ziektekosten, zijn ze veel goedkoper) helaas is het echter onmogelijk om als inwoner in Nederland je elders te verzekeren. Nederland begint steeds meer op een dictatoriaal bewind te lijken.
Het excuus voor deze roof zijn de Chronische zieken, dezelfde mensen die ook al profiteren van oa WAO en bijstand en helemaal niet beter willen worden (want dan moeten ze misschien weer werken). Het is asociaal om gezond levende Nederlanders op te zadelen met de Chronische ziektenkosten van Nederlanders die een ongezond levensstijl hebben. Ik betaal mee aan al die elektrische scooters waar steeds meer luie dikkerts zich op voortbewegen,door de inactiviteit worden ze nooit beter. Voed ze een half jaar lang 2000 calorieën gezond voedsel en laat ze 6 uur per dag baantjes trekken in het zwembad. Eens zien hoe snel de ziektekosten uitgaven dan dalen!
Ik pleit ook voor afschaffing van een basis pakket, en inderdaad het toelaten van buitenlandse aanbieders van verzekeringen, er zijn in Europa zoveel betere aanbieders van ziektenkosten verzekeringen en een Politiek die zo graag Europa wil kan en mag de deur niet op z’n manier sluiten.
[6]
Wil,
Hoewel ik me je frustratie kan voorstellen, wil je alsjeblieft niet de overheid oproepen tot nog meer ingrijpen in het persoonlijk leven van mensen? Dat mensen ongezond leven moeten ze zelf weten, en de overheid vindt het alleen maar geweldig als mensen op hun "solidaire" zorgverzekering reageren door op te roepen tot gezondheidsdwang. Dat is immers precies wat de overheid wil: meer macht.
Een echte oplossing zou kunnen bestaan uit het handhaven van de "solidariteit" met mensen die geheel buiten hun eigen schuld ongezond zijn. Laat voor die mensen gelden dat de zorgverzekeraar niet een hogere premie mag rekenen dan een gemiddeld gezond persoon. Maar voor de mensen die wel door eigen toedoen een hoger risico opleveren, kun je de verzekeraars gewoon toestaan om een objectief hogere premie te berekenen. Uiteraard wel gecombineerd met de mogelijkheid tot een zelfgekozen eigen risico of eigen bijdrage, zodat ook ongezonde mensen kunnen kiezen tussen hogere premies terwijl ze nog gezond zijn, of een hogere eigen bijdrage als ze ziek worden.
[7]
P.S.
En natuurlijk hoeft het niet per se te bestaan uit een hogere premie voor bewust ongezond levenden, want het kan ook als korting op de premie voor mensen die aantonen gezond te leven. Dat scheelt gelijk een hoop onvrijwillige controles.
Economisch gezien is ziektekostenverzekering een externaliteit.
In een volledig privaat stelsel zullen ziektekostenverzekeraars DNA-testen uit gaan voeren en mensen met een erfelijke aanleg voor bijvoorbeeld vormen van kanker of stofwisselingsziekten weigeren of een zeer hoge premie laten betalen. Dat is logisch, want zo betalen ze minder aan zorgkosten en kunnen ze de mensen die een gezonder genenpakket hebben een concurrerende premie voorleggen.
Dit heeft als nadeel dat er geen sterke financiële prikkel zal ontstaan om te zoeken naar behandelingen voor deze ernstige ziekten. Ik denk dus dat alle erfelijke ziekten en ziekten waarvan de oorzaak nog onbekend is in een verplicht basispakket moeten. Verzekeringsmaatschappijen moeten denk ik het recht krijgen om dikkerds, rokers en zuiplappen extra premie te laten betalen om hun verhoogde risico door hun ongezonde levensstijl af te dekken. Zo kan je zonder in sociaal darwinisme te vervallen een maximum aan marktwerking en vrije keus garanderen.
[6] Geheel juist.
[6] Wil, Lucifer
Ik ben het met je eens dat het geen echte verzekering is, maar hoe voorkom je bij een echte verzekering, dat de maatschappijen bepaalde mensen met slechtere gezondheid gaan testen en gaan voorkomen deze als klant te krijgen.
Hoe leg je onderscheid tussen mensen die bewust ongezond leven en die echt niets aan hun (slechte) gezondheid kunnen doen.
Sommige voorbeelden zullen heel duidelijk zijn, dat een slechte gezondheid aan hun zelf te danken is, maar bij vele andere is dit zeer moeilijk vast te leggen. Deze grens is in de praktijk heel erg moeilijk te trekken en gaat altijd te koste van de echt zieke. Een arts KAN niet altijd je levenstijl bekijken.
Een roker hoeft niet te bekennen dat ie rookt. Elke dikkerd is niet eigen schuld. Elke mens met een leveraandoening is niet gegarandeerd een zuiplap etc. Het blijft moeilijk, dit is niet te doen en daarom moeten de kansen op gelijke gezondheidsbehandeling gelijk blijven.
[11] Het lijkt mij simpel ipv de onschuldigen te bestraffen voor de daden van anderen keren we het om.
Iedereen die kan aantonen gezond te leven betaald een lagere premie. Extra korting zou je kunnen geven aan verzekerden die vrijwillig meewerken aan "out of competition controles"
(belonen ipv bestraffen zou de overheid veel meer moeten doen)
Dus als je een teveel zuipende, en rokende dikzak bent die alle lichaamsbeweging mijdt, dan hoef je dat niet te melden, maar je valt dan sowieso wel in een hoog premietarief. Een gezond iemand die die de dingen met mate doet en daar transparant over is zal minder betalen.
Ik denk dat de essentie van een verzekering is dat we solidair zijn met het ongeluk van anderen en het daarom niet erg vinden om soms meer te betalen dan we terugkrijgen. Het gaat pas fout als we moeten gaan meebetalen aan bewust veroorzaakte schade, dan verdwijnt het draagvlak.
Wat ze overigens in Den Haag verkeerd hebben begrepen is dat er zoiets bestaat als een recht op gezondheidszorg. (volgens mij is het meer een recht het te zorg krijgen als je ervoor kunt betalen)
We gaan de bewijslast dus omdraaien, of eigenlijk de onschuld.(beetje Amerikaans).
De vragen blijven gelijk. Hoe moet de dikkerd bewijzen dat het niet aan een verkeerde levenstijl ligt. De patient met longklachten, hartklachten moet bewijzen dat hij/zij niet rookt en als hij/zij het wel doet, dat de klachten niet perse daar van hoeven te komen. De patient met een leverklachten moet bewijzen dat het niet komt van te veel zuipen. Om bij deze drie voorbeelden te blijven, wil ik graag de praktische dingen die hun moeten doen voor hun onschuld. De zieke is dan ook nog eens een keer belast met onschuldgevechten met de verzekering.
Het bewijzen van hun onschuld zal meer gaan kosten dan de hogere premie te betalen. Dan zijn de mensen met een slechte gezondheid alsnog de sigaar.
Ik ben het met je eens dat veel mensen wel beter met hun gezondheid kunnen omgaan en dat iedereen daar voor moet betalen in bepaalde gevallen. Om dit aan te pakken is zeer moeilijk en je loopt al gauw het gevaar om de vrijheid van de mensen in te perken. Dit lijkt me geen liberale gedachte.
[9]
Lucifer,
Ik heb dat wel vaker gehoord, maar is het nu echt zo dat een verzekering mensen zal gaan testen op DNA en andere aanleg?
Wat zou jij doen als jij de keus hebt tussen 2 verzekeraars: 1 biedt een uitgebreide erfelijkheidstest aan, met de kans dat je daarna een veel lagere of juist veel hogere premie moet betalen (of dat je zelfs onverzekerbaar bent). De andere verzekeraar stelt je geen vragen, en rekent je een gemiddelde premie waarbij je zelf een eventueel eigen risico kunt nemen om de premie wat lager te houden zolang je nog gezond bent. Voor iemand die niet weet of hij een erfelijke aanleg heeft, is het toch onzinnig om zichzelf te willen verzekeren tegen ziekte, maar daarbij de kans te lopen dat hij juist niet verzekerd kan worden? Het hele doel van verzekeren is juist om je in te dekken tegen (kleine) kansen op katastrofale, kostbare gebeurtenissen waarvan je het bestaan niet weet. Dat geldt dus ook voor de kans dat je een erfelijke aanleg hebt.
Desnoods zou er wellicht zelfs een verzekering kunnen komen tegen de kleine kans dat jij (of je vooralsnog ongeboren kind) erfelijk belast blijkt te zijn. Ik zie persoonlijk niet het nut van een verzekering die me bij voorbaat van alle verzekerbare risico’s wil uitsluiten.
[13]
Jasmee,
Die dikkerd kan toch aantonen dat hij een langzame stofwisseling of andere ziektes heeft? Daar zijn testen voor. En of je (veel) rookt of drinkt is ook best aan te tonen via onderzoek.
Bovendien hoeft het niet per se de verzekeraar te zijn die voor je bepaalt of je veel risico loopt of niet. Je kunt desnoods zelf je eigen risico bepalen. Een verzekeraar kan bijvoorbeeld een programma op internet zetten, waar je anoniem (en eerlijk) kunt invullen wat je levensstijl is. Met behulp van actuariële statistische tabellen kan zo’n programma berekenen hoeveel jouw risico afwijkt van het gemiddelde, en je op basis daarvan voorrekenen of je korting kunt krijgen op je premie, in ruil voor een hoger eigen risico. De verzekeraar hoeft dan niet te weten wat je kansen zijn, en de ongezonde mensen zullen gewoon de hogere premie betalen, omdat ze anders een te grote kans lopen om dat eigen risico te moeten betalen.
Bovendien is de vrije markt creatief, dus wie weet wat voor oplossingen private verzekeraars nog meer kunnen bedenken, die de gewone verzekerde niet excessief belasten met controles. Bovendien is dat nog altijd minder irritant dan dat de hele maatschappij onder curatele van de overheid komt te staan om van iedereen maar zo’n laag mogelijke kostenpost te maken.
Dit is nu juist vrijheid. De verzekeringsmaatschappijen hoeven je niet te verzekeren en jij hoeft geen verzekering.
Ik hoef niet te betalen voor mijn chronisch zieke buurman. In echte vrijheid zijn er geen solidariteits heffingen. Als ik wil betalen voor mijn zieke buurman doe ik dit zelf en op vrijwillige basis.
En ja ik weet er zullen altijd zielige en niet schuldige mensen zijn. Deze zullen in mijn visie het “recht”op hulp verliezen en hun eigen boontjes moeten doppen. Gelijk hun “recht”op verzorging heb ik het “recht” om hier niet voor te hoeven draaien.
[15] "programma op internet zetten, waar je anoniem (en eerlijk) kunt invullen wat je levensstijl is".
Denk je echt dat mensen dit eerlijk invullen?
"Die dikkerd kan toch aantonen dat hij een langzame stofwisseling of andere ziektes heeft?"
Wie betaalt dit? Is het lonend tegenover een hoge premie betalen?
"Bovendien is de vrije markt creatief, dus wie weet wat voor oplossingen private verzekeraars nog meer kunnen bedenken"
De realist zal zien dat de verzekeringsmaatschappij creatief zijn om de kosten te drukken met kartels.
Het bedenken van nieuwe manieren/technieken om bepaalde ziekten
anders te genezen is een illusie.
Deze investeringen kosten zeer veel geld
en zijn dan ook direct terug te vinden in de winst als daling. Hoewel je op langer termijn zeer veel geld zal besparen, zal geen enkel verzekeringsmaatschappij dit snel doen.
Gezondheidszorg en commercie gaan niet samen.
[16] GN,
En als jij toeval zelf de chronisch zieke
zal zijn, dan vindt je de solidariteits heffingen wel leuk neem ik aan.
De chronisch zieke is meestal niet rijk, mede doordat hij/zij niet in de gelegenheid was om geld te reserveren/verdienen.
De solidariteit gaat steeds meer ontbreken op gelijke gezondsbehandeling (en scholing). Solidariteit hoeft natuurlijk niet op elk gebied, maar voor gezondheid en scholing moet je naar mening een uitzondering maken. Gelijke kansen voor iedereen. De rest mag wel wat vrijer en minder beschermend.
[18] Jasmee zei “Gezondheidszorg en commercie gaan niet samen.”. Dit is nu juist het punt. Gezondheid en zorg en commercie gaan uitstekend samen mits ze volledig vrij kunnen handelen en elkaar geen verplichtingen opleggen.
Ik zie niet in waarom ik voor scholing en gezondheidzorg solidair moet wezen met iemand anders. Voor scholing is het simpel. Laat de scholier betalen voor zijn opleiding. Als je geen geld heb ga je maar werken om je opleiding te betalen. Hierdoor zullen scholen gedwongen worden om beter onderwijs te geven omdat deze volledig afhankelijk moeten zijn van de studenten die ze opleiden. Geen studenten betekent geen inkomen en dus een failliete opleiding. Hierdoor zullen alleen goede opleidingen met goede studenten overblijven. En dat is waar de wereld op zit te wachten.
Met de gezondheidzorg is het het zelfde. De dokters en ziekenhuizen die geen of matige service verstrekken of slechte resultaten boeken zullen failliet gaan en sluiten. Als je ziek chronisch ziek bent is dit een individueel probleem en geen zaak van solidariteit. Het is jammer voor de persoon die dat treft maar thuis zitten en zielig zijn is een gepasseerd station. Ga maar vanuit huis uit werken en zorg voor je eigen inkomen.
Solidariteit is niets anders dan stelen bij de een om het te geven aan de ander. Gratis bestaat niet.
Vooral niet opwinden hier over, dat is niet goed voor je hart! Straks beland je nog in het ziekenhuis!!
En aangezien er voor donoren niet betaald mag worden, zal er ook geen nieuw hart voor je beschikbaar zijn.
Oh, en vanwege de numurus fixus is er ook geen arts beschikbaar om je te behandelen.
Zo wij gaan honderden euro’s meer betalen voor onz ezorgverzekering? Ik vind het frapant dat wij nog steeds kletsen over de nominale premie, de zorgtoeslag, de no claim en het eigen risico.
Penny wise, pound foulish!
Hallo! Wij betalen ongeveer 20% van ons inkomen aan de zorg, namelijk inkomensafhankelijke premie plus AWBZ! En dan gaan we zeuren als het kruimeltje nominale premie ietsje duurder wordt …
Overigens wordt het niet echt duurder, maar verdwijnt dat gedrocht van de no claim en komt wat er gewoon meteen had moeten komen (maar dankzij de CDA niet mocht): een eigen risico. Dat werkte uitstekend in de particuliere verzekering om premiestijgingen in toom te houden vergeleken met hun ziekenfondsbroeders. In Belgie had ook iedereen het en heet het toepasselijk remgeld. Het remt de onnodige zorgconsumptie van die calculerende burger die volgens het CDA en de rest links daarvan niet bestond.
In die zin is die eenmalige kostenstijging als gevolg van het omzetten van het systeem nar iets dat nu eenmalig duurder is, maar bewezen beter werkt tegen de zorgoverconsumptie. Nu alleen de huisarts nog in het eigen risico …
De noclaim eraf: prima, maar dan 255 gedeeld door 12 aan premie per maand goedoper. Bij maken van het systeem, stond natuurlijk allang vast dat dit zou gebeuren. Handige truc/ all in the game.
[19] Precies. Al die hierboven bepleite extra heffingen en kortingen voor ongezond/gezond leven en de aantoonbaarheid daarvan vormen een fantastische akker om fraude op te zaaien.
Ook jonge mensen gaan dood aan onbehandelbare kankers. Niet eerlijk? Natuurlijke selectie. Triest voor de directe omgeving, maar niemand doet het je aan, het is iets dat sommigen overkomt en anderen niet.
Je kunt je ook afvragen hoe ‘sociaal’ het is om volslagen vreemden collectief af te persen voor een kostbare operatie die de zieke een paar maanden langer laat lijden om zo nog zijn liefhebbenden te gijzelen. Natuurlijk zijn er ook zieken die zo nog wel een paar leefbare maanden extra hebben, maar is dat ‘sociaal’?
En dan hebben we het nog niet over onze geïmporteerde door inteelt genetisch gemankeerde medelanders, die een onevenredig zware belasting voor het stelsel vormen. In een vrije markt zouden die minimaal dubbele premie betalen of onverzekerbaar zijn.
Doodsoorzaak nummer 1 is nog altijd geboren worden, dus moet men dat ongemak maar gewoon leren accepteren. Het is triest voor een ouder om zijn kind te moeten begraven, maar door dat kind te verwekken neem je dat risico. Andersom weet een kind dat het ooit zijn ouders verliest, en het daarmee gepaard gaande verdriet is dus door het verwekken van dat kind al ingecalculeerd. Facts of life.
Vrijheid, blijheid. Het leven is niet eerlijk, wen er maar aan. Vrije markt, ook voor gezondheid. Verzeker ik me, dan ben ik collectivistisch bezig. Ik betaal met vele anderen via de premie de dure behandeling van derden, en hopelijk nooit van mezelf. Maar mijn meedoen is dan wel vrijwillig, ik kan zelf ervoor kiezen om daar niet aan mee te doen. Als ik dan een behandeling nodig heb die ik niet kan betalen is dat jammer maar helaas: consequentie van de eigen keuze; eigen verantwoordelijkheid.
[21] "Nu alleen de huisarts nog in het eigen risico"
Precies.
Overigens valt de remwerking van het eigen risico ook nogal tegen, met de huidge kosten van de inefficiënte verzorgingsstaat. Als een onderzoek verkl**t wordt en het moet over betaal je gewoon twee keer. In een vrije markt is dat ondenkbaar: niet goed gedaan? Risico ondernemer, herhaling is kosteloos. Maar alle facturen van de diverse instituten worden blindelings betaald en de klant heeft nog maar heel weinig zicht op wat gefactureerd wordt.
Zelfs bij maximaal eigen risico zijn maar een paar (poliklinische) onderzoekjes nodig om dat geld op te souperen, en vanaf dat moment kun je de rest van het jaar ‘gratis’ naar de dokter. Een eigen risico zou dan ook per behandelingstraject moeten gelden, niet als lump sum.
[23] Het lijkt mij wel heel erg kort door de bocht, maar ieder zijn eigen mening. Volgens mij is dit alleen mogelijk als je alleen op de Noordpool woont
[25] Nee hoor. Gewoon consequent zijn.
[17]
Jasmee,
Bij zo’n programma op internet is het niet in je eigen belang om onjuiste informatie te verstrekken. Het programma berekent immers hoeveel minder risico je loopt op bepaalde kosten dan de gemiddelde premie, en op basis daarvan wordt een eigen risico berekent. Als jij dus liegt op zo’n formulier, is je eigen risico niet gebaseerd op een objectieve kostenberekening, en loop je grote kans dat je het berekende bedrag aan eigen risico zult moeten betalen wanneer je ziek wordt. Daar schiet je financiëel dus niets mee op. Alleen mensen die echt gemiddeld gezonder leven, hebben een lager risico op ziekte, en lopen minder kans dat ze dat bedrag aan eigen risico moeten betalen.
Wat betreft het onderzoek van die dikkerds: natuurlijk heb je gelijk dat daarbij sprake moet zijn van een kosten-baten analyse. Het heeft geen zin om 100 euro aan onderzoek uit te geven, als dit qua hogere premie minder dan 100 euro oplevert voor de verzekeraar. Alleen risicofactoren die werkelijk zodanig groot zijn dat ze het zinvol maken om hogere premies te rekenen voor ongezond levende verzekerden, of lagere premies voor gezond levenden, zouden in aanmerking komen. Maar dat geldt net zozeer voor het systeem dat de overheid hanteert. Als de overheid ook maar enigszins rationeel is in het willen beperken van ziektekosten, gaat ze niet allerlei projecten starten die uiteindelijk vooral de gezonden in de portomonnee treffen, of die de gemiddelde verzekeringskosten juist verhogen. Helaas is de overheid niet rationeel, dus heb je grote kans dat ze wel allerlei onrendabele projecten begint, uit naam van "gezondheid" en "welzijn", zelfs wanneer dit vooral de kosten voor de burger verhoogt i.p.v. verlaagt. Een verzekeraar zal bijvoorbeeld de sportschool vergoeden voor haar leden, als actuarieel is aangetoond dat dit de totale kosten voor de gemiddelde verzekerde verlaagt. Anders is het alleen maar onnodige en dure bemoeienis met het privéleven van haar verzekerden.
Kartels zijn zeker niet gezond, maar in een echt vrije markt is het risico daarop zeer klein. Zodra ze proberen de kosten op te drijven, zal een nieuwe verzekeraar kunnen worden opgericht om in het gat te springen en lagere premies te rekenen. En ik zie ook niet waarom verzekeraars niet zouden investeren in het onderzoek naar genezing van ziektes, als dit uiteindelijk de kosten van hun verzekering kan drukken. Bovendien hoeven verzekeraar dat niet eens zelf te doen, want daarvoor hebben de farmaceutische en biomedische bedrijven meer prikkels. Hun hele bestaan is gebaseerd op onderzoek naar nieuwe en betere behandelmethoden.
Overigens, ben ik zelf vooralsnog geen totale libertariër, dus ik kan me iets voorstellen bij een verbod op risicoselectie van mensen die niet persoonlijk hun risico veroorzaken. Ik kan er zelf best mee leven als een verzekeraar alleen hogere premies rekent aan mensen die door eigen toedoen een hoger risico lopen, of lagere premies aan mensen die door eigen toedoen gezonder leven. Het lijkt me ook niet in mijn eigen belang als een verzekeraar mij kan weigeren vanwege een factor waar ik zelf niets aan kan doen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat op een vrije markt er ook geen grote plek zal zijn voor dergelijke verzekeraars. Want wat voor bestaansrecht of nut heeft een verzekeraar nog, als alle risico’s (zowel door eigen toedoen als door toeval) onverzekerbaar worden?
[18]
Jasmee,
Over scholing kun je vrij simpel zijn. Solidariteit is daar volkomen nutteloos.
Een opleiding heeft alleen nut als ze minder kost dan oplevert. Daar kan een overheid of "solidariteit" niets aan veranderen. Dat maakt de opleiding hoogstens nog duurder, doordat kunstmatig de vraag naar onderwijs wordt opgehoogd. Het betalen van een opleiding die 10.000 euro kost, voor iemand die daar minder dan 10.000 euro mee kan verdienen, heeft geen enkele economische of praktische zin. Het is misschien leuk voor zo iemands algemene ontwikkeling, maar daar is neem ik aan de solidariteit niet voor. Dan leest zo iemand maar een goed boek, of kan zelf voor zo’n hobby-opleiding betalen.
Is de opbrengst van de opleiding echter 10.000 euro of hoger, zul je ook weinig problemen hebben bij het krijgen van een private lening om de opleiding te betalen. Dat is dan efficiënter dan 10.000 euro "krijgen" van de overheid, die het driedubbel via de belasting terugharkt en zichzelf op de borst klopt over de geleverde "dienst".
[21]
Armin,
Wellicht is dit iets om als idee voor een "quasi-liberale" gezondheidszorg, met een zeker behoud van "solidariteit" uit te werken:
http://en.wikipedia.org/wik…
[24]
R. Hartman,
Is het remgeld in België niet meer wat de Amerikanen een "co-payment" noemen? Het bestaat dacht ik uit een percentage van iedere medische rekening die je krijgt. In Japan hebben ze een vergelijkbaar systeem, waar je 25% van iedere behandeling (met een bepaald maximum dan wel, meen ik) zelf moet betalen. Het Nederlandse eigen risico is gewoon dat je 100% van de dat bedrag zelf moet betalen, wat inderdaad na een paar dure behandelingen gewoon opgebruikt is. Dan werkt het inderdaad niet meer zo goed als rem. Maar als je in principe mensen een oneindig eigen risico kunt laten nemen, bijvoorbeeld in de vorm van die "Medical Savings Account" waarnaar ik Armin verwees, zouden mensen een aanzienlijk belang hebben om de kosten en kwaliteit in de gaten te houden.
Comments are closed.