Vertrek Rita uit VVD maakt ook onder liberale jongeren gezonde competitie los.
Vandaag brak het nieuws door dat de vice-voorzitter van de JOVD, Machteld Vlaanderen, uit het hoofdbestuur van de JOVD is gezet vanwege haar steunbetuiging aan Rita Verdonk. Inmiddels hebben meer JOVD’ers laten weten de JOVD te verlaten en een nieuwe, onafhankelijk politieke jongerenorganisatie op te richten.
En dit terwijl het ook in de VVD rommelt. Zo stapje in het Eindhovense de voorzitter van de afdeling Eindhoven van de VVD, Frans Liebregts, op naar aanleiding van de ‘uitzetting’ van Rita Verdonk uit de VVD. Nu is een afscheiding binnen de Eindhovense VVD niets nieuws. Frans Liebregts is zoveelste Eindhovense VVD’er die de gevestigde orde achter zich laat. Tel maar mee: Joop Blommestijn in 1989, fractielid Jet Nijpels in 1994, fractielid Ad Pastoor (oprichter van Leefbaar Eindhoven) in 2000, ondergetekende, fractielid en oprichter van Liberaal Eindhoven in 2004, fractielid A. van Alphen de Veer – Paulen in 2006 (tien dagen voor de verkiezingen) en dit jaar dus de afdelingsvoorzitter. In den lande zijn er meer lokale VVD’ers die hun partij na het vertrek van Rita niet meer zien zitten. Reden tot ongerustheid is dit niet, althans niet voor diegenen die liberale politiek belangrijker vinden dan het partijbelang van een gevestigde liberale partij.
Tot aan de komst van Fortuyn konden kiezers die noch socialist, noch confessioneel waren alleen op de VVD stemmen. Of op D66 natuurlijk, maar die partij gedroeg zich in de praktijk als chique variant van de sociaal-democratie. Met name de ‘rechtse’ (lees: klassiek liberale) VVD-stemmer kon geen kant uit. De leiding van de VVD wist dat heel goed en kon met die stemmen dus doen wat zij wilde. Onder leiding van Hans Wiegel en later Frits Bolkestein was dat geen probleem. De VVD voer onder hun leiding duidelijk een no nonsense koers. De ‘rechtse’ VVD-stemmer voelde zich senang met deze leiders en zowel Wiegel als Bolkestein leidden de VVD naar ongekende electorale hoogtepunten. Onder de leiding van Joris Voorhoeve en later Hans Dijkstal werd dit anders. De kiezers liepen weg of stemden slechts bij gebrek aan betere alternatieven op de VVD.
De opkomst van Fortuyn legde het failliet van de multiculturele droom bloot. Tevens werd duidelijk dat veel kiezers de linkse bevoogding – waaraan ook de VVD onder leding van Hans Dijkstal meedeed – meer dan zat was. De rest van het verhaal kennen we: Fortuyn werd vermoord door een GroenLinkser (politiek gezien dan, of Volkert van der Graaf ook feitelijk lid was van GL is een goed bewaard geheim) en alle politici realiseerden zich opeens dat er zoiets bestond als het ‘gat op rechts’.
Door de afscheiding van Geert Wilders in 2004 en die van Rita Verdonk nu is er aan de zogenaamde rechterkant van de politiek een echte competitie ontstaan. De no nonsense kiezer kan daarbij alleen maar winnen. Geen van de drie partijen VVD, PVV en RB (Rita’s Beweging) kan zich immers op voorhand rijk rekenen. Ze zullen moeten strijden om iedere stem. Zelfgenoegzaamheid en/of arrogantie zullen in die strijd genadeloos worden afgestraft. Dat is het goede nieuws. Kortom, concurrentie is gezond, want het brengt resultaten. Ook in de politiek. Juist liberalen, en dus ook VVD’ers, moeten daar niet bang voor zijn.
———————————————————
Ingezonden door Paul Verhaegh
Het verval van de nep-liberale VVD is een genoegen om te zien. Persoonlijk verwacht ik weinig van Rita Verdonk; ik vind haar te simpel en populistisch. Op enig liberale visie heb ik haar nog niet betrapt.
Geert Wilders is interessanter dan Rita en VVD maar is bezig door te schieten in een one issue anti-islam partij. Die is ook nodig (anders doen alle MSM alsof er alleen maar ‘problemen’ zijn met ‘extreem rechts’) maar niet mijn club.
Fortuyn’s grootste ‘zonde’ was (naar mijn mening) dat hij de monarchie wilde hervormen en daarnaast het potentieel had om regeringsleider te worden. Daar was een niet nader te noemen Haagsche steuntrekkersfamilie niet van gediend. Dat was toch andere koek dan dat ‘republikeins genootschap’ dat eigenlijk alleen maar uit wat bejaarde dronkelappen bestaat.
Al met al zal ook Rita aanschurken bij het ‘MPP’ kartel (zie Wikipedia) en zullen reeele hervormingen laag terechtkomen op het prioriteitenlijstje.
[1] Ik ben heel benieuwd of er werkelijk ooit concurrentie komt in de NL politiek. Op links is er alleen wat gerommel over welke ‘smaak’ socialisme men verkiest. Iets dergelijks verwacht ik ook op ‘rechts’ te gaan zien.
Er zal pas echte concurrentie komen als de partijen geen subsidies meer krijgen maar moeten vechten om elk lid en elke stem. Nu kan men arrogant doen want de subsidies komen toch wel binnen.
Uiteindelijk hebben de burgers meer last van dat zooitje ambtenaren dan gemak. Rita, noch Geert, noch Markieboy hebben bij mijn weten ooit een echte baan gehad, laat staan dat ze ondernemer zijn geweest.
[1] Mij maakt het werkelijk niets uit aan welke ‘heer’ ik moet betalen en hoe hij/zij zich noemt.
Ik heb geen enkele ambitie de ’top-dog’ te worden van al die zeurpieten. (zo ik al de capaciteiten zou hebben)
Het gaat erom dat ik minder wil betalen aan de parasieten, simpel.
En dat gaat voorlopig niet beuren, omdat ‘we’ het werkelijk ‘zo slecht nog niet hebben’.
Pas wanneer de economie in elkaar donderd, armoe troef is, het gebrek aan vertrouwen totaal en koppen rollen, is men bereid tot hervorming.
Natuurlijk gaat dat ooit wel gebeuren, net als de omwentelingen in Rusland e.d.
Alleen, het kan wel 70 jaar duren.. en zoveel tijd heb ik niet, dus… adapt, adopt, adeptly … 😉
[3] "Alleen, het kan wel 70 jaar duren.."
Wees gerust, het zal maar een jaartje of 10 duren. Onderschat de impact van de vergrijzing niet: begrotingstekorten zullen uit de hand lopen, er zal op grote schaal geld gedrukt worden, de inflatie zal Latijns-Amerikaanse toestanden aannemen, bedrijven zullen over de kop gaan, werkloosheid zal fors oplopen, mensen zullen hun hypotheek niet meer kunnen betalen, banken zullen daardoor in de problemen komen en omvalen, spaarders zullen alles kwijtraken, …
Kortom: de vrijheid gloort.
(tip: koop wel eerst goud).
[4]
Als die situatie vrijheid voorstelt, wens ik M, met z’n punt op de verkeerde plaats, deze vrijheid toe.
Totdat er een ‘sterke man’ orde op zaken komt stellen natuurlijk.
Comments are closed.