Steeds meer personen werpen zich op als beschermers en verdedigers van het milieu. Wie niet geporteerd is voor het separaat opbergen en verwerken van afval, het redden van de visstand in kleine en grote meren en het gebruiken van kringlooppapier is geen goed staatsburger.
Sommige hotels confronteren mij met een mededeling dat ik mee kan werken aan een goed milieu door mij niet iedere dag van schone lakens en handdoeken te laten voorzien. Er zijn nu zogenaamde ecohotels midden in de jungle met via een energieverslindende glaswand ( sterkere airconditioning nodig) direct uitzicht op apen en vogels. Gasten in deze hotels worden per jet aangevoerd over afstanden van 5000 tot 10000 mijl.
Ook ben ik de ontvanger van talrijke oproepen om minder te vliegen, te rijden en te varen.Allemaal voor de redding van het mileu.
In kosten uitgedrukt is de last die de milieubeweging veroorzaakt en de terreur die zij uitoefent , vermoedelijk groter dan enig voordeel dat deze beweging voor de mensheid zal weten te behalen. De milieubeweging zelf is een probleem geworden : een probleem waar weinig politici zich van bewust schijnen te zijn.
Op het eiland Kalimantan woeden geregeld bosbranden die tot klachten leiden in de aan Indonesie grenzende landen. De luchtvervuiling die de branden veroorzaken is gigantisch. Omdat de veroorzakers van deze branden volslagen ongedisplineerd zijn, is het een illusie dat aan deze branden een halt toe te roepen valt. Indonesie is helaas geen kolonie meer.
Zolang een groot deel van de vervuiling veroorzaakt wordt door landen, waar geen enkele discipline bestaat, zijn kostbare acties in ontwikkelde landen om bepaalde percentages van vervuilende stoffen marginaal terug te brengen op zijn gunstigst te kwalificeren als goed bedoeld. Maar vermoedelijk zijn zij behalve goed bedoeld ook zinloos. Mileubeschermers zijn zich steeds meer aan het ontwikkelen tot mileuterroristen. Menig ondernemer heeft in op zijn kantoor een stapel boeken liggen over milieuvoorschriften, waarvan het lezen vele uren per dag zou vergen. Ook de controlerende ambtenaren beseffen dat zij even onpraktisch als onuitvoerbaar zijn. De beste plaats voor deze boeken is de prullenbak. Een ondernemer is er om winst te maken, niet om als een ambtenaar alle door de overheid bedachte onzin te implementeren.
Hugo van Reijen
Er is een wezenlijk verschil tussen de vervuilende Indonesiër en de vervuilende Nederlander. Dit kan je zien in de jaarlijkse bijdragen die de Nederlander geeft om de milieu waanzin in stand te houden. En het vreemde is dat de Nederlander er geheel vrijwillig aan meewerkt en trouw zijn eigendommen blijft overmaken aan een instituut dat ze Belastingdienst noemen.
Als je de zelfde regels zou toepassen in b.v. Indonesië dan zou er geen oproer onderdrukkers genoeg zijn om de druk onder de deksel te houden. Massale veldslagen in de straten met als resultaat een nieuwe regering die de maatregel direct intrekt.
Maar ja de Indonesiër heeft wat om voor te vechten en die Nederlander is allang ingedut en hangt verveeld achter zijn TV met zijn borrelnootjes op schoot. Het leven is toch mooi he… Truus.
Nee, die boeken niet in de prullenbak doen! Het is echt goed bedoeld hoor. Als het je te veel tijd kost is dat heel jammer, echt ik zou je aanraden toch even de tijd te nemen, zoveel moeite is het nu ook weer niet om ze bij het oud papier te doen;-)
Die boeken kun je natuurlijk ook verbranden in jouw kachel, dan krijg je er in ieder geval nog IETS voor terug.
Papierindustrie is trouwens een van de meest vervuilende (er van uit gaande dat CO2 vervuilend is) industrieën. Dus als we al die milieu regels afschaffen, scheelt dat een hoop papierwerk, en dat is dan weer heel veel beter voor het milieu.
Trouwens, ook ambtenaren in het algemeen produceren heel veel papier. Ik stel voor om de overheid af te schaffen als milieu maatregel!
(Beat them at their own game!)
[3] Verbranden in mijn kachel heb ik een keer geprobeerd, het resultaat was dat we een nieuwe CV ketel moesten aanschaffen, wel lekker zwart gedaan, dat scheelt ook weer een hoop papier.
Het zou best eens kunne dat als we de overheid afschaffen, de meeste problemen in 1 keer opgelost zijn, ik zou in ieder geval een stuk beter slapen.
Maar als de Indonesische belastingdienst zou beginnen met het geleidelijke invoering van milieuheffingen dan gaat ook de Indonesische burgers gewoon braaf betalen. Kwestie van hééééél voorzichtig invoeren en opvoeren. Je moet vooral geen shock veroorzaken, zeker niet in landen waar de meute nog wel in opstand wil komen. En voor de rest is het even wennen.[1]
Je beschrijft een prachtig excuus voor politiekers voor rekolonisatie, Hugo. Het milieu! Je kan het niet in handen laten van onderontwikkelde behoeftigen! Laat ons die landen herkoloniseren, dan kunnen we ook hen bemilieuteren zoals het hoort en tussensweegs ook de aow en de wao daar tot heil van het volk laten geworden.
Comments are closed.