Het racisme der onderdrukten

Onlangs was ik in Yantai, een voormalige verdragshaven -toendertijd door de Engelsen Chefoo genoemd naar een nabijgelegen vissersdorpje- in Shandong aan de andere kant van hetzelfde schiereiland waar ook Qingdao ligt.

In een historisch museum had men het over het vernederende verleden van de stad als verdragshaven en over hoe het volk van Yantai nu onder Chinees bewind vrij is. ’t Is maar wat je vrij noemt natuurlijk, maar uiteraard worden de teksten in zulke musea niet door gewone burgers geschreven doch door ambtenaren van het vigerende regime die ermee vooral naar de eigen bevolking een boodschap mee willen brengen. Niettemin bleek wel wanneer ik met locals sprak dat ze het goed vonden niet meer door buitenlanders overheerst te worden. Of dat dit het resultaat was van de succesvolle propaganda van het huidige regime of dat het uit henzelf kwam, is me niet bekend.
Het bevestigde nochmaals mijn theorie over het racisme der onderdrukten. Jawel, u leest het goed: niet tegen maar door de onderdrukten.
Want laten we eens kijken wat er veranderd is.

In de tijd van de Britten (en andere maar de Britten waren de belangrijkste groep, dus voor het gemak zoem ik daar even op in): werd het dagelijks leven van de gewone Chefoo-er gereguleerd door een stel burocraten duizenden kilometers verderop in London. Belastingen werden geind t.b.v. van London (behalve een deel dat locaal aan een of ander schooltje uitgegeven werd) en de mensen waren niet vrij te noemen maar moesten hard werken voor een laag loontje en voor van alles en nog wat toestemming hebben van de autoriteiten ver van huis. Vandaag de dag wordt het dagelijks leven van de gewone man in Yantai gereguleerd door wetten gemaakt op duizend kilometer door wildvreemden in Beijing en worden er belastingen betaald t.b.v. het centrale gezag in Beijing (m.u.v. wat geld wat locaal weer uitgegeven wordt). Maar wat is nou het verschil of je de les gelezen krijgt door een burocraat 9000 km van je vandaan of 1000 km van je vandaan en of je aan die eerste en zijn projecten dan wel aan die laatste je inkomen moet afstaan? Een inkomen dat je verworven hebt in een overgereguleerde markt waarin je zelf niet vrij was zomaar eender wat te ondernemen als het indruist tegen wat die wildvreemden besloten hadden dat je nog wel mocht.
Dus in wezen is er helemaal geen verschil. Behalve dat die Londenaar wit is en die Beijinger (ook) geel. Dat die Londenaar grote ogen heeft en die Beijinger (ook) spleetogen. Dat die Brit Engels spreekt en die Mandarijn ook in karakters schrijft en denkt.
Maar economisch is er geen verschil: de gewone Shandonger is niet echt vrij (net zomin als de gemiddelde Nederlander dat is trouwens). Dus waarom toch zo’n hekel hebben aan die Engelsen? Wat deden die slechter dan de Mandarijnen? Behalve er anders uitzien en anders klinken? Niets. Er rest me dan ook niets anders dan te concluderen dan dat onderdrukten zelf behoorlijk racistisch zijn. Onderdrukt worden door “eigen volk” (wat is dat eigenlijk – blijkbaar niet mensen die het goed met je voor hebben) is kennelijk minder erg dan onderdrukt worden door “vreemden”. Raar toch, he?

Maar toen dacht ik meteen aan Europa.
Op deze website maken talloze mensen zich druk over zowel nazis als over de overdracht van “onze” soevereiniteit aan Brussel.
Waarom eigenlijk? Ik heb niet specifiek iets tegen Duitsers en evenmin tegen een mengelmoes van Grieken, Fransen en Italianen, of toch in elk geval niet meer dan tegen de Medelanders om me heen. En dat is dus het punt: in Nederland heb ik als 1-persoons-minderheid toch niets te zeggen. Een stel lieden in Den Haag maakt allerhande wetten en dringt die dan aan mij op. Ik ben het er niet mee eens maar ze worden me door de strot geduwd. Mij maakt het dan ook niet uit of Balkenende mijn vrijheid inperkt of Sarkozy of Merkel dat doen. Wel dat ze wordt ingeperkt maar niet door wie.
Het verbaasde me dan ook dat zich zelf libertarisch noemende mensen zich steeds druk maakten over dat “we” “onze” soevereiniteit als Nederland zomaar opgeven aan de EU. Wat een collectivistisch gebrabbel. Ik lig er niet wakker van dat Balkenende zijn (of Bea haar) soevereiniteit opgeeft. De mijne werd me al van voormijn geboorte ontnomen. Dat is wat telt. Maar zolang ik die niet terug heb, zal het me een worst zijn, wie ze waar heeft.

Ben ik dan niet tegen de overdracht? Toch wel, maar om heel andere reden. Namelijk dat uit 27 min of meer concurrerende lidstaten nu 1 kartel (en dus de facto monopolie) wordt gecreeerd. Dat is wat me dwars zit, want daar waar je vroeger makkelijk even over de grens kon gaan wonen en in je leven niet ingrijpend veranderde, is het nu zo dat in de hele EUSSR een zelfde beleid gevoerd wordt en dat als je wat anders wil, je niet slechts afscheid neemt van Nederland maar van heel Europa en je dus niet vlakbij over de grens kan gaan wonen maar toch elk weekeinde je vrienden nog kan zien maar nu helaas echt op minimaal 4 vlieguren (en honderden Euro’s) hier vandaan moet gaan wonen en dat is wel een vrij drastische ingreep.
Dus dat aspect vind ik wel jammer, dat de concurrentie tussen lidstaten wegvalt en je dadelijk zoals in elk monopolie slechte kwaliteit tegen een hoge prijs krijgt, maar of een Merkel die ik niet verkozen heb mij de wet voorschrijft of een Balkenende die ik evenmin verkozen heb, is an sich iets wat me koud laat.
Ik ben niet zo racistisch om me meer te ergeren aan een buitenlandse potentaat dan aan een binnenlandse.
———————————
Ingezonden door M