Bijna 1 miljoen leerlingen gaan in Duitsland
naar een particuliere school. Sinds 1992 is
het aantal leerlingen met 52 % gestegen
naar 873.000. Het aantal privéscholen is in
die periode gestegen met 44 % naar 4637.
Van de 12,3 miljoen leerlingen krijgt 1 op
de 14 particulier les.
Net als in Nederland kampt het Duitse
openbare onderwijs met grote problemen
en de kwaliteit is ernstig achteruit gegaan.
Particulier onderwijs is daar, net als hier,
de oplossing.
In voormalig Oost-Duitsland verviervoudigde het aantal particuliere scholen terwijl die in West-Duitsland met 16,4% toenam.
Er zijn veel particuliere scholen in Saksen en Beieren. Daar nemen ze 10 tot 11 % van het aantal leerlingen voor hun rekening. Verder is er duidelijk onderscheid met betrekking tot de nationaliteit en geslacht van de leerlingen. Terwijl 7,4 % van alle Duitse leerlingen naar het particulier onderwijs trekken, maken de buitenlandse kinderen slechts 3,8 % van het totaal uit.
Ook meisjes zijn met 8,4 % duidelijk meer aanwezig dan jongens die 6 % scoren.
Met de groeiende populairiteit neemt ook de omvang van de klassen toe. In particuliere Grundschulklassen zitten gemiddeld 21 leerlingen, de staatsvariant telt er 22. En de particuliere Realschulklassen zijn met 28 leerlingen zelfs groter dan de publieke evenknie.
In Nederland wordt het aantal leerlingen op particuliere scholen niet landelijk geregistreerd. Socioloog Don Weenink schat het aantal tussen de 2700 en 2800. Tien jaar geleden waren dat er zo’n 1700.
Daarmee zijn particuliere scholen in Nederland nog een marginaal verschijnsel hoewel ze fors groeien.
‘Ik denk dat de stijging komt door onvrede over het reguliere onderwijs, met name de lesuitval’, zegt directeur Robbert Potters van Instituut Westvoorne in Rockanje en Nieuwenhoorn. Zijn instituut telt 65 leerlingen en heeft er vijftien op de wachtlijst. Ook de economische vooruitgang speelt een rol, denkt Mattie Brokking van de Nieuwe School in Amsterdam (84 leerlingen). Steeds meer ouders kunnen een dure particuliere opleiding betalen, variërend van 12.000 tot 26.000 euro per jaar. De groei heeft ook te maken met een verbreding van het werkterrein. Waren er vroeger alleen examenklassen, nu kunnen leerlingen in de brugklas beginnen.
Ook komen er nieuwe scholen bij, zoals het Vechtcollege in Breukelen (35 leerlingen) en het Luzac Lyceum (400 leerlingen, negen locaties).
Net als in Duitsland zal in Nederland particulier onderricht steeds meer terrein winnen op het openbare onderwijs. Noodzakelijk is echter dat de Nederlandse burger netto meer moet kunnen besteden dan nu het geval is. Daarom moet alles op alles gezet worden om de rol en het budget van de staat flink terug te dringen.
Dan heeft een groot deel van de bevolking eindelijk de keus tussen particulier en publiek onderwijs.
"Daarom moet alles op alles gezet worden om de rol en het budget van de staat flink terug te dringen."
Natuurlijk ook om die reden.
Het blijft nu natuurlijk van de gekke dat ouders die hun kinderen naar een particuliere school sturen OOK nog betalen voor al die andere scholen.
Je vraagt je alleen wel af wie die particuliere scholen moeten bemannen als ik lees dat 25% van de PABO studenten eraf geknikkerd wordt omdat ze niet kunnen rekenen.
Ik ben blij dat mijn dochter op een internationale school in Singapore zit. Gegarandeerd 5 dagen met 8 studie uren per week. Maandelijkse rapportage naar de ouders. Standaard alles in Engels met Chinees, Japans, Frans en Duits als ondersteunende talen en geheel volgens het Amerikaanse curriculum.
En bovenal leraren van over de gehele wereld welke de lessen met flair en interesse aan hun studenten overdragen.
[2]
Om jaloers op te worden, werkelijk.
[3] Interessant.
Kunt u ons vertellen a) wat dit kost en b) of ook niet-inwoners van S’pore er hun kids heen kunnen sturen?
Heeft de school wellicht een webstek?
Dank bij voorbaat.
Nog iemand die het beste met dochterlief voorheeft.
[4]
??????
Ik spreek nu even voor eigen winkel, maar het lijkt me toch relevant: De structurele problematieken van het publieke onderwijs zullen uitgebreid aan bod komen op het symposium ‘Waarom Onderwijs?’, dat doorgaat op 14 november in Zeist.
Opvallende spreker is John Taylor Gatto, die met zijn pittige uitspraken (‘Public Schooling is the most radical adventure in history’) zeker stof tot discussie zal opleveren.
Verder spreken ook Jos Verhulst (quantumchemicus), Jaap Peters (organisatie-adviseur), Bram Moerland(filosoof) en Vincent Loosjes(rechtsgeleerde) op het symposium.
meer info en tickets op http://www.WaaromOnderwijs.nl
[6] Leuk. U begint uw website met “Er wordt veel gepraat over onderwijs…..” om vervolgens te vertellen dat we weer meer gaan praten. En dat is nu precies wat er fout is in Nederland. De vele uren oeverloos gelul.
Mijn advies is als u het allemaal zo goed weet hoe het moet in het onderwijs. Leen een paar ton, start een eigen privé school en toon dat je weet waarover je praat met resultaten. Gekletst wordt er al genoeg.
[4] Met schaamrood op mijn kaken hier een internet link naar alle internatiuonale scholen in Singapore.
Welke het beste aansluit bij uw wensen kan ik niet beoordelen. Maar vraag van alle info op en leg dit naast elkaar.
http://singapore.nlambassad…
Particuliere onderwijs is natuurlijk een stuk zelfregulerende als staatsonderwijs, het zal meer op de vraag van de markt inspringen om als bedrijf bij de tijd te blijven. (motivatie geld verdienen),maar hoe zorg je ervoor dat het voor iedereen/elke ouder betaalbaar/haalbaar blijft? Het gevaar dat, alleen de kinderen van rijke ouders kunnen studeren ligt op de loer. De banken kunnen natuurlijk leningen geven.
Voordeel: minder onzinnige studie’s omdat de bank beter kijkt naar de markt welke studie’s nut hebben zodat, de kans dat de lening weer terug betaald kan worden het grootst is.
Nadeel: Kinderen/leerlingen met handicapten/afwijkingen zullen minder gauw een lening krijgen als gezonde mensen. Deze staan dan gelijk naast de maatschappij. Rijke ouders met gehandicapte/minder gezonde kinderen zullen de studie wel zelf bekostigen.
Hiermee heb je de onderscheid dat kinderen van rijke ouders weer grotere kansen hebben. (net als 100-150 jaar terug) Recht op gelijk onderwijs bij particulier onderwijs kan alleen onder zeer strakke voorwaarden die toch weer opgelegd moeten worden door een overheid. De markt (onderwijsbedrijven)kijken puur naar geld verdienen wat zijn voordelen heeft, maar ook zijn nadelen kent.
[9]
Jasmee,
Het is beslist een misverstand, dat de vrije markt alleen rijke mensen kansen geeft. Iedereen heeft in principe dezelfde kansen.
Het bedrijfsleven, de scholen en de studenten hebben allemaal belang bij een zo hoog mogelijke kwaliteit. Of het nu gaat om vakmensen of kenniswerkers, bedrijven willen een ruime keuze uit zo goed mogelijk opgeleide medewerkers. Bedrijven zullen dus die scholen steunen die hen de medewerkers leveren in het aantal en met het opleidingsniveau dat ze nodig hebben. Ook zullen bedrijven individuele studenten die de juiste capaciteiten hebben financieel steunen (hoeven niet perse de slimsten te zijn, want men heeft ook goedkopere mensen voor andere functies nodig). De studenten zullen op hun beurt alleen die scholen kiezen die cursussen met de juiste kwaliteit tegen een redelijke prijs leveren die de studenten na afloop in staat stellen een goede baan te krijgen. De scholen tenslotte, zullen veelbelovende studenten toelaten en financieel steunen omdat zij daarmee hun aanbod van studenten beter kunnen laten aansluiten op de vraag van het bedrijfsleven.
De essentie is dat, in tegenstelling tot het staatsonderwijs waarbij men streeft naar een zo groot mogelijke middelmaat, particulier onderwijs, zowel voor de student als voor het bedrijf, geheel toegesneden kan zijn op de individuele wensen en eisen. Dat betekent, dat er voor iedereen, arm of rijk, intelligent of dom, handig of onhandig, gehandicapt of niet, een opleiding zal kunnen zijn waarmee de desbetreffende student later in zijn eigen levensonderhoud zal kunnen voorzien.
Vergeet niet dat zelfs verstandelijk gehandicapten tot allerlei karweitjes in staat zijn waar derden geld voor over hebben (schoonmaakwerk, hovenierswerk, lopende bandwerk, etc) en dat ook iemand die zwaar lichamelijk gehandicapt is met behulp van moderne techniek toch nog diverse werkzaamheden kan verrichten om in zijn eigen levensonderhoud te voorzien (denk bijv. aan de bekende wetenschapper Stephen Hawking die vanaf de nek verlamd is).
Peter,
"Vergeet niet dat zelfs verstandelijk gehandicapten tot allerlei karweitjes in staat zijn waar derden geld voor over hebben (schoonmaakwerk, hovenierswerk, lopende bandwerk, etc) en dat ook iemand die zwaar lichamelijk gehandicapt is met behulp van moderne techniek toch nog diverse werkzaamheden kan verrichten om in zijn eigen levensonderhoud te voorzien"
Dat klinkt wel aardig/ideaal maar ik ben toch bang dat de praktijk anders ligt.
Wanneer er werkloosheid is, kiest men al gauw voor iemand zonder "gebreken".
Men is bang voor "vaker/langdurig/terugkerend ziek zijn",extra aanpassingen, langer inwerken en dus meer kosten. Dit laatste verslechterd je concurrentiepositie als bedrijf. Als een werkgever kan kiezen, kiest hij/zij voor het geld en neemt geen risico’s. De kans is ook groter dat dit kan voorkomen, terwijl de motivatie misschien meer is (wat zou je zelf doen als werkgever was?). Het direct een jaar zelf de ziektekosten betalen voor zieke werknemers bij kleine bedrijven schrikt enorm af. We hebben dan ook niet voor niets zeer veel kleine eenmanszaken, die om deze redenen niet door zullen groeien. Een middelgroot bedrijf kan dit veel beter opvangen. De overgang hiertussen is te groot.(eigenlijk ander onderwerp) Terug naar het onderwerp.
Mensen met een afwijking zijn een risico en de behoefte om deze op te leiden is dan ook een stuk kleiner.
Maar nu een ander deel,
Particuliere opleidingen zijn er nu ook al. We gaan er vanuit dat jij die niet zelf kan betalen voor jouw zoon/dochter.
Je dochter stapt naar de bank en vraagt een lening aan voor een bv.kappersopleiding van een jaar van 10.000 euro. Krijgt zij die lening van de bank? Geen inkomen, geen lening.
Banken geven nu geen leningen voor studie’s. Misschien een gat in de markt voor jouw!!!. Als kapster is dit best terug te verdienen en om je later jezelf te voorzien, toch gebeurt die nog niet.
Bij andere beroepen trouwens ook nauwelijks of niet.
Zolang dit niet gebeurt, heeft de particuliere opleiding geen klanten, behalve dan de enkele rijke. Ik zie grote kansen voor je om deze markt te starten of open te breken. We starten dan bijna allemaal met een kleine of grote schuld en misschien hebben we hier over tien jaar ook een kredietcrisis.
[11]
Jasmee,
Je hebt gelijk, dat bij een slechter draaiende economie en werkloosheid alleen de beste en meest gezonde mensen zullen worden uitgekozen voor de nog beschikbare functies. Maar in principe is die situatie in een volledig vrije markt slechts van tijdelijke aard. De behoeften van de mensen zijn immers niet minder geworden en de economie zal zich opnieuw instellen om daaraan te voldoen. In een normaal draaiende economie is er ook op de arbeidsmarkt min of meer evenwicht tussen vraag en aanbod (op de zgn frictiewerkloosheid na).
Zo kunnen bedrijven die te laat een nieuwe technologie hebben ingevoerd failliet gaan en de medewerkers staan dan op straat. Maar in de branches die de nieuwe technologie wel op tijd hebben geïntroduceerd ontstaat een enorme groei en een tekort aan medewerkers. De werklozen hoeven zich dan maar te laten omscholen om een garantie te hebben op een toekomstgerichte job.
Ook je opmerking over de hoge kosten van aanpassingen voor invalide medewerkers is terecht. Maar daar staat tegenover dat (in een echte vrije markt) het loon van die invalide medewerker weer een stuk lager is dan het loon van een medewerker die dergelijke aanpassingen niet nodig heeft. En is de productiviteit van een invalide medewerker lager dan van een gezonde medewerker dan is het loon ook navenant lager. Per saldo maakt het dus niets uit en zal een invalide net zo makkelijk een baan vinden als een gezonde persoon.
Er is ook geen enkele reden waarom een werkgever standaard zou moeten afspreken langdurig de ziektekosten van een zieke medewerker door te betalen. Dat is immers de verantwoording van die medewerker zelf, die dient zich daarvoor te verzekeren. Er zullen altijd verzekeringsmaatschappijen zijn die zich op dergelijke nichemarkten willen richten vanwege de hoge marges, net zoals er ook nu al verzekeraars zijn speciaal voor mensen met een verhoogd risico. Zijn er veel van die mensen dan kunnen, ondanks de hoge marge, de premies toch laag blijven.
Je voorbeeld met de financiering van de opleiding tot kapster lijkt mij eenvoudig op te lossen. De bank wil duidelijk meer zekerheid voor ze kan financieren. De kappersschool wil meer klanten, dus ook de mensen die wel talent hebben maar die de opleiding niet zelf kunnen betalen. En de aspirant-kappers willen de opleiding volgen omdat ze dan een beroep met voldoende inkomen hebben om hun opleiding te kunnen betalen. De oplossing is dus een businessmodel waarin de bank de kappersschool financiert en de kappersschool een opleiding op afbetaling aanbiedt (eventueel duaal, dwz werken en leren tegelijk), terwijl de leerlingen op hun beurt de kappersschool weer afbetalen. Zo wordt voor alle betrokken partijen het risico op acceptabele wijze gespreid.
Comments are closed.