Wetenschap en klimaat

Waar vindt je tegenwoordig
nog mannen als Milutin Milankovic ?
Milankovic was een Servische
betonconstructeur die in 1909 besloot
zijn leven aan de wetenschap te wijden.
Hij berekende precies hoeveel zonne-
energie elk punt op aarde gedurende
elk moment van het jaar ontving. En
hoe dat veranderde in de laatste 1
miljoen jaar als gevolg van tilt,
precessie en excentriciteit. Dit alleen
maar met potlood, papier en hersenkracht.

Milankovic berekende dat de aarde elke honderdduizend jaar een ijstijd zou ondergaan, tien ijstijden in één miljoen jaar. Dat kon in die tijd niemand controleren maar naarmate de wetenschap verder ging, bleek hij gelijk te hebben.

Als je op plaatsen zoekt waar het klimaat continue geregistreerd staat, kan je de ijstijden terugvinden. Bijvoorbeeld op de bodem van de zee, in diepe meren en in ijskappen.
Middels diepzeeboringen kun je zien dat de 100.000 jaar cyclus in een frequentie-magnitudediagram de grootste amplitude heeft. Hays, Imbrie en Shackleton publiceerden hun bevindingen in Science in 1976.
In 2004 boorde een Europees-Russisch team van EPICA in het Antarctica ijs. Zij vonden daar sporen van zeven ijstijden, in een periode van 740.000 jaar.

Dit is een mooi voorbeeld van hoe wetenschap werkt. Milankovic komt met een hypothese maar kan niet bewijzen dat die juist is. Dan vinden Hays en anderen de overeenkomst tussen de curven in de diepzee en Milankovic curve. Daarna komt het EPICA team met dezelfde conclusie uit ijsonderzoek.

Helaas is in de huidige klimaatdiscussie bovengenoemde werkwijze overboord gegooid en drijft de hele discussie op halfslachtige aannames, politieke voorkeuren, stemmingmakerij en regelrechte onwaarheden. Er worden tal van ‘oplossingen’ aangedragen voor iets waar men een probleem van geboetseerd heeft.

Gelukkig zijn er mensen die in de geest van Milankovic werken. Op de site friends of science hebben zich een aantal wetenschappers verzameld om een evenwichtiger bijdrage aan de klimaatdiscussie te leveren. Onder hen een aantal spijtoptanten die meegewerkt hebben aan een van de IPCC rapporten.

Onderzoek naar de cycli in ijstijden is één onderdeel in het verkrijgen van meer inzicht in ons klimaat. Alleen wetenschap en de flexibiliteit van de mens t.o.v. zijn leefomgeving zijn de cruciale factoren bij een klimaatswijziging. Daar kan geen spaarlamp tegenop.