Twee van elk soort mochten instappen ( dinosaurussen helaas niet), de rest liet god zonder enige gewetenswroeging verzuipen.
Dit is een van de ergste griezelverhalen uit het oude testament en volgens de Gallup poll wordt het geloofd door circa vijftig procent van het Amerikaanse electoraat ( bron :Richard Dawkins, the God delusion pagina 238)
” Maar zo’n god kan toch niet bestaan!”, roepen sommige verlichte dominees op zondagochtend nu uit, zich daarmee richtend tot het niet gelovende segment onder hun kudde.
Veel goeds over het Amerikaanse kiezersvolk zegt de uitslag van de hierboven aangehaalde Gallup poll niet. Een groot deel van deze mensen weet helaas niet eens waar Amsterdam of Istanbul liggen.
“Maar dat verhaal van de ark is toch niet letterlijk bedoeld!”, zal iemand wellicht uitroepen.
Misschien niet, maar hoe is het dan bedoeld? Een welke moraliteit ligt aan een dergelijk verhaal ten grondslag ?
Hugo van Reijen
Blijft wel over dat vele moslims ook geloven dat de ark op een berg in Armenie is geland.
Dat geeft wel aan dat het verhaal serieus wordt genomen door miljoenen mensen ook buiten de USA.
De Dinosaurussen was van een rampje daarvoor.
Toch staan er in de bijbel best mooie verhalen, als je ze niet letterlijk neemt. En dat zeg ik als atheïst, ik ben zelfs niet eens christelijk opgevoed.
Het verhaal van de ark van Noach kan ik echter ook niet zoveel mee, moet ik zeggen. Ik denk eigenlijk dat dit gewoon ooit verzonnen is om een lokale vloed te verklaren, ofzo.
[2] Ja, dat denk ik ook!
Och – de meeste Amerikanen geloven niet in evolutie en zijn van mening dat mensen ooit dinosauriers gebruikten als rijdieren. En dat de Aarde niet ouder is dan 6000 jaar. Nee- Geen grapje. Zie: http://www.creationmuseum.org/
Nee, natuurlijk is het verhaal niet daarom geschreven. Er zit een diepere, ethische, laag onder. In het verhaal straft God de mensen. De mensen waren, zo gaat het verhaal, zo verdorven dat God het liet regenen en de ondergronds waterbronnen openbreekten, waardoor een zondvloed opkwam. Door die zondvloed werden niet alleen de – verdorven – mensen getroffen, maar ook de rest van Gods schepping. Hierin echoot het verhaal van de zondeval van de eerste mensen. De rest van de schepping, de dieren enzo, kregen namelijk ook de consequenties van de zonde van de mensen voor hun kiezen. In de hof van Eden waren er alleen maar vegetariers (zowel de mensen als de dieren). Als je het verhaal van de Ark van Noach in de context van de rest van de Bijbel leest, wordt de bedoeling duidelijk. Zoals God zijn schepping oorspronkelijk bedoelt had, zoals het in de Hof van Eden was, was het libertarische ideaal van een wereld met vrijheid (zonder staat) en zonder geweld werkelijkheid.
Greg Egan (de schrijver van het uitstekende science-fictionboek Permutation City) schreef ooit dat als de wetenschap ooit in staat zou zijn de evolutie te herhalen in een computersimulatie (een schenario uit zijn boek) , dat dat dan een onetisch experiment zou zijn en de uitvoerder daarvan in de gevangenis thuis zou horen. Omdat maar liefst 90% van alle levende wezens gedurende de Evolutie op een rottige manier aan hun eind kwamen. Maar wat hij daarmee dus eigenlijk schreef is dat als er een intelligentia achter onze eigen evolutie zou zitten (God?) deze schepper dus in de bak thuis zou horen. http://gregegan.customer.ne…
‘Stoute God’, sprak Hugo, alvorens zijn kalkoen aan te snijden.
Een kwestie van eigendomsrechten zou ik zeggen.
Overigens bestaan er zoveel ooggetuigenverslagen van ontmoetingen tussen mensen en dino-achtigen (draakachtigen), dat we ervan uit kunnen gaan dat ook dino’s op de ark een plaatsje hadden.
Want als de coelancanth verondersteld werd 80 miljoen jaar geleden te zijn uitgestorven maar toch gewoon nog leeft, kan men die miljoenen jaren m.b.t. de dino’s ook wel met een korrel zout nemen.
[3]
Er zijn tegen de 300 zondvloedverhalen bekend, met gemeenschappelijke basiskenmerken, van over de hele wereld, van China tot de indianen van Amerika.
Wat zouden die allemaal te maken hebben met een plaatselijke vloed in het midden-oosten?
Het Chinese karakter voor ‘boot’ blijkt te zijn samengesteld uit de karakters ‘vaartuig’, ‘acht’ en ‘mond’.
Het karakter voor ‘vloed’ blijkt te zijn samengesteld uit de tekens ‘acht’, ‘samen’, ‘aarde’ en zo uit ’totaal’ plus ‘water’.
Geeft te denken.
Voor-christelijke genealogieen blijken vaak terug te gaan naar ene Japheth. In het Grieks Iapetis, in Sanskriet Pra-Japati, in het Romeins Ju-Pater (Jupiter, vader van vele volken).
De volkerengeschiedenis van Flavius Josephus voert ook terug naar de (klein)zonen van Noach.
In Hawaii heet de uitverkoren rechtvaardige Nu-u.
Zomaar een paar gegevens die een plaatselijke overstroming niet direct bevestigen.
Die legenden die te maken hebben met een grote vloed kunnen slaan op een tsoenami (http://wetenschap.bij.7x.nl… ) of de zeespiegelstijgingen na het einde van de laatste ijstijd.
[9] Bij een tsunami heeft niemand kans om decennia tevoren alvast een schip te bouwen teneinde de dierenwereld en mensenwereld voor de totale ondergang te behoeden.
Zeespiegelstijgingen kunnen voornamelijk achteraf als funest worden beschouwd. Vooraf weet niemand waar en wanneer en of deze zullen eindigen dan wel doorzetten.
Een zeer onbevredigende oplossing voor de zondvloedverhalen.
[7] koelekanten zijn vissen, die hoefde Noach niet in de ark mee te nemen, toch?
De reden dat die beesten nog bestaan is heel eenvoudig: hun biotoop is nog precies hetzelfde als 300 miljoen jaar geleden. Is mij verteld door een gepensioneerde "fossil explainer" in het natuurhistorisch museum op Manhattan.
Je kunt natuurlijk alles domweg geloven wat dominees en leraren op Christelijke scholen je voorschotelen. Bij mij werkt dat niet zo. Ik sluit mij dan ook graag aan bij Beek. Wereldwijd zijn er idd honderden verhalen, variërend van volksvertellingen tot heilige boeken waarin met de nodige *treffende* overeenkomsten een zondvloed wordt beschreven. Daarmee moet ik aannemen dat het verhaal van Noach op z’n minst de nodige waarheden bevat.
Tevens merk ik nog op dat de meeste zondvloedverhalen omgeven zijn van de nodige mystiek terwijl het verhaal van Noach in zijn schuit het meeste wegheeft van een logboek.
Hieronder een stukje uit de Maya-geschiedenis uit de Popol Vuh:
"This is not what I had in mind,"
says Heart-of-Sky.
And so it is decided to destroy
these wooden people.
Hurricane makes a great rain.
It rains all day and rains all night.
There is a terrible flood
and the earth is blackened.
The creatures of the forest
come into the homes of the doll-people.
http://www.jaguar-sun.com/p…
Ook het Soemerische verhaal van de held Utnapishtim is in dit opzicht interessant.
http://nl.wikipedia.org/wik…
De moraliteit van de ‘ Ark’ is m.i. dat je probeert te doen wat binnen jouw bereik/kunnen ligt om tijdens je leven een ‘schip’ te bouwen dat zoveel mogelijk leven(s) kan bevatten.
Om aan te geven dat je, als mens, niet de hele wereld kan redden, want dat moet je aan god of de natuur zelf laten, is er gekozen voor een limiet, ander durf je er niet aan te beginnen.
Je moet immers wel een heeele grote optimist zijn om de complete aarde te willen creeeren….. En die/dat was er al 😉
Dat het op dat bedompte schip zeer moet hebben gestonken, lijkt me evident.
Maar dat hou je toch, met menselijke en goddelijke werken.
Maar ach, zelfs al zouden wetenschappers na onderzoek erkennen dat er een wereldwijde vloed geweest is, dan laten zij eenvoudig ‘God’ weg uit hun modellen, die immers niet te bewijzen valt middels aardonderzoek, en zijn we wat geloof betreft geen stap verder gekomen.
In the end is het altijd weer geloof versus ongeloof.
[10] Misschien was de Perzische Golf wel afgedamd, zoals eerder de Straat van Gibraltar in het Tertair en wist een slimme reiziger dat die snel onder water zou lopen.
[10]
"Bij een tsunami heeft niemand kans om decennia tevoren alvast een schip te bouwen teneinde de dierenwereld en mensenwereld voor de totale ondergang te behoeden."
Klopt als een bus. En elk weldenkend mens zou uit dit feit concluderen dat het verhaal van de ark dan dus ook niet zal kloppen.
Je moet wel een bijzonder vreemde hersenkronkel hebben om dan de tsunami te verwerpen.
Als de werkelijkheid in tegenspraak is met jouw theorie verwerp je normalitair je theorie, niet de werkelijkheid.
Overigens is een tsunami slechts een mogelijke verklaring, er zijn er meer. Maar in geen enkele komt een Ark voor, vrees ik. Een zondvloed is immers een fysische onmogelijkheid, een ark is een fysische onmogelijkheid, en dat alle dieren afstammen van één paartje een paar duizend jaar geleden is een biologisch onmogelijkheid. Genetica sluit dit keihard uit.
Ik heb ook nooit helemaal begrepen waar die duif die olijf(of was het een andere boom)-tak vandaan haalde aan het einde van de vloed. De hele wereld is net verdronken. Hoe snel groeien olijfbomen ook alweer? Hmm, misschien was het een bamboetak, bamboe groeit erg snel!
Sorry hoor, maar het verhaal staat zo bol van de fysische en feitelijke onmogelijkheden.. Iemand die dit verhaal letterlijk neemt geeft daarmee zijn intellectuele integriteit op.
De meest simpele verklaring voor de veelheid aan vloedverhalen die je overal in de wereld aantreft lijkt mij de grote frequentie waarmee overstromingen voorkomen.
Primitieve beschavingen onstaan nu eenmaal altijd in de buurt van veel water. Bij een grote rivier, of aan de kust, of beide. Daar heb je overstromingen. Regelmatig. Soms ook grote. Daar ontstaan verhalen over, en dat worden legendes. Niet zo heel vreemd, zou je zeggen.
Het argument dat al deze verhalen grote overeenkomsten vertonen is erg zwak.
‘Echt! Ze vertonen grote overeenkomsten hoor! Zo gaan ze allemaal over water!’ Ja, zo kan ik het ook! ‘Nee, echt, ze gaan ook allemaal over iemand die het overleeft!’ Wow! echt waar? Jemig wat een toeval!
Kom op zeg, dat is toch geen argumenteren.
Gezien de geschiedenis van de zondvloed kan een tsunami worden verworpen; zoals Diadem zegt, zijn er ook andere mogelijkheden.
Maar vermoedelijk heeft ieder die in de wonderen van Christus gelooft b.v., voor Diadem ook al z’n ‘intellectuele integriteit’ verloren. Weinig te verliezen dus.
Men kan de zondvloedgeschiedenis ongeloofwaardig vinden, maar wanneer men haar wil laten slaan op een plaatselijke overstroming, begint het verhaal aan alle kanten te rammelen en wordt aldus voornamelijk nog ongeloofwaardiger.
Comments are closed.