Op 13 december j.l. verscheen in Filosofie Magazine een artikel over het door dat blad uitgevoerde ‘Waardenonderzoek 2007’. Stof tot nadenken ? Denk het wel.
Het onderzoek is uitgevoerd onder 528 Nederlanders van 18 jaar en ouder, teneinde te achterhalen wat ‘de belangrijkste waarde is om goed met elkaar samen te kunnen leven in Nederland’, ‘welke waarden het zwaarst wegen’ en ‘wat men er onder verstaat’. Er is gekeken naar prioriteit, waardering en definitie van tien waarden. De tien waarden zijn door de ondervraagden zelf gedefinieerd, maar zijn ook in drie definities voorgelegd, uiteraard gesteld vanuit de belevingswereld van de opstellers, waarbij er zo af en toe vrolijk op los gefantaseerd wordt bij de definitie van begrippen (bijvoorbeeld bij het begrip ’tolerantie’). Een NOTA-optie is er niet, iets dat storend is voor degenen die het niet eens kunnen zijn met de beschikbare keuzemogelijkheden.
De resultaten op de vraag “Wat heeft prioriteit om goed samen te leven?” zijn als volgt (1 is belangrijkst):
1 Veiligheid
2 Fatsoen
3 Gelijkwaardigheid
4 Vrije meningsuiting
5 Tolerantie
6 Solidariteit
7 Zelfbeschikking
8 Respect voor dier en natuur
9 Religieuze vrijheid
10 Vaderlandsliefde
Deze resultaten stemmen mij al met al zeer positief: gezien de zevende plaats qua zwaarte voor ‘zelfbeschikking’ is er voorlopig geen enkele reden om de Vrijspreker op te heffen. Phew.
Wat direkt opvalt, is dat ‘veiligheid’ (=beschermd zijn tegen gevaar) op de eerste plaats staat; deze is door bijna 40 procent op de eerste, tweede of derde plaats gezet. Maar liefst bijna 2/3 ziet ‘veiligheid’ als ‘een gevoel van geborgenheid en bescherming’, terwijl ‘de afwezigheid van risico’s en gevaren’ door bijna een kwart werd gehanteerd en de rest (1 op 8 mensen) uitkwam op ‘beschermd zijn tegen de ander in de samenleving ‘. De NOTA optie zou hier niet misstaan hebben; een libertariër kan hier geen kant mee op. Gelukkig maar dat er zo weinig van rondlopen in Nederland; je moet daar bijkans een genetisch defect voor hebben. De deur wordt in ieder geval wagenwijd opengegooid voor de dankbare overheid om meer ‘veiligheid’ te ‘leveren’ door meer vrijheid weg te nemen. Intimidatie door de jaren heen werkt, ook in Nederland.
Dat de Frankfurter Schule ook onder de onderzoekers succesvol is, blijkt uit het feit dat van de drie voorgekauwde keuzes voor ‘fatsoen’ er niet één uitsluitend als definitie heeft ‘agressie jegens je medemens achterwege laten en met je tengels van andermans spullen afblijven’. Aan de andere kant vindt 6 op 7 mensen dat repressieve maatregelen niet fatsoenlijk zijn, dat dan weer wel (bedankt Hans).
Bijna 2/3 verwart gelijkwaardigheid (liberaal) met gelijkheid (socialistisch) en meer dan een kwart wil op de wenken bediend worden (iets zegt me dat men dat van de overheid wordt verwacht, maar dat is niet nader geprecisieerd). Meer dan 9 op 10 mensen heeft niet gekozen voor het antwoord waarin het individu boven het collectief staat (alsof ze ooit een keuze hebben gehad !).
Slechts 1 op 8 mensen vindt het prima dat door de vrije meningsuiting anderen zich beledigd kunnen voelen. Eerder vindt men echter dat vrije meningsuiting betekent dat men een mening anders dan die van de overheid mag ‘koesteren’ en dat men moet luisteren naar anderen om ze zodoende het gevoel te geven dat er naar hen geluisterd is. Polderen, een duur woord voor slap lullen, is het ingeslapen Nederlandse volk blijkbaar op het lijf geschreven.
Onder tolerantie (=verdraagzaamheid jegens andersdenkenden) verstaat iets meer dan de helft ‘ruimte geven aan de eigenheid van de ander, mits dit niet botst met fundamentele waarden’. Wat die fundamentele waarden zijn, en wie bepaalt of die onder druk komen te staan door de ientiteit van een ander, staat er niet bij. Wat wél duidelijk is, is dat ook hier een meerderheid vindt dat het collectief boven het individu staat. Leven en laten leven spreekt 4 op de 10 mensen aan, en 1 op 12 vindt dat tolerantie ihet vermogen om beledigingen van anderen te accepteren inhoudt.
Solidariteit wordt door slechts bijna 2 op 10 mensen gezien als iets dat in kleine kring zinvol is; de rest vindt dat het solidariteit een collectieve aangelegenheid is, waarbij ook hier weer het individu ondergeschikt is.
Dan op de zevende plaats ‘zelfbeschikking’, waarbij 1 op de 4 het zowaar voor elkaar krijgt om te kiezen voor de optie ‘in staat zijn verantwoordelijke beslissingen te nemen, dankzij goede opvoeding en goed onderwijs’ boven een leven zonder overheidsbemoeienis en een leven zonder overheidsinmenging. Mensen zonder een ‘goede’ opvoeding of mensen die geen ‘goed’ onderwijs hebben genoten hebben dus volgens deze mensen niet de mogelijkheid om over hun eigen lot te beschikken. Gelukkig maar voor hen dat er in Nederland mensen zoals Rouvoet zijn; die zullen dat wel even oplossen.
Iedereen wordt door de politiek correcte onderzoekers gewongen om dieren en natuur ‘voorop te stellen’, waarbij minder dan 1 op 5 mensen de optie kiest waarbij een voorbehoud wordt gemaakt m.b.t. economische schade. De rest stelt inderdaad dier en natuur boven de mens, waarbij iets meer dan een kwart rechten voor dier en natuur in de grondwet wil verankeren. Ach ja, het is toch al een waardeloos vod, dat kan er ook nog wel bij.
Op het gebied van religie vindt een kwart dat geloofsgemeenschappen ‘recht op ondersteuning’ (=geld ?!?) moet krijgen om zich te ‘ontwikkelen’. En ook hier zit in de vraagstelling een vreemde mix van privé en openbaar: 2 op 5 mensen vindt religie iets voor de privésfeer, terwijl een iets kleiner gedeelte kiest voor de optie waarin religie als onderdeel van vrijheid van meningsuiting in het openbaar moet kunnen worden uitgedragen. Onvermeld is de vraag hoeveel schade anderen van dat laatste ondervinden en of dat al dan niet als belangrijk wordt ervaren; naar ik vermoed is dat aspect niet in de gedachten van de onderzoekers opgekomen.
Op de laatste plaats komt ‘vaderlandsliefde’. Zou de opper-troetel-allochtoon ‘met die dikke reet’ (alweer bedankt, Hans) dan toch gelijk hebben ? Niet-bestaande Nederlanders kunnen ten slotte geen vaderlandsliefde ten toon spreiden.. 3 op 4 mensen kozen voor de optie ‘een gevoel van trots op de cultuur en de historische prestaties van Nederland ‘ en 1 op 10 gaat zelfs een stap verder door zichzelf op te willen offeren voor dat fantastische land. De rest houdt het op ‘het belang van Nederland en Nederlanders in de wereld voorop stellen’.
Al met al zijn het slechts en des te meer reden om spoed te zetten achter eventuele goede voornemens van deze of gene om te verhuizen naar het over het algemeen minder zwaar belaste, vrijere buitenland. Het gemak waarmee collectivisme boven individualisme wordt gesteld, maar bovenal de roep naar ‘veiligheid’ is wat mij betreft schrikbarend. Het bevestigt in ieder geval mijn persoonlijke ervaringen opgedaan tijdens talrijke gesprekken met Nederlanders. Collectivisme is er flink in geramd, iedereen bemoeit zich met elkaar en slechts een enkeling steekt zijn nek uit voor vrijheid, een begrip dat veelal wordt geassocieerd met asociaal. Als de onderzochte 528 Nederlanders inderdaad representatief zijn voor Nederland, dan is het aantal lutsers écht schrikbarend hoog en hebben degenen die beweren dat het Nederlandse volk een klootjesvolk is, gelijk. Andere Hans kan dan z’n vinger uit de dijk halen.
Klik hier voor de exacte resultaten en de definities.
Voor de slapjanussen (aka lutsers):
Timid men prefer the calm of despotism to the tempestuous sea of liberty -Thomas Jefferson
Those willing to give up a little liberty for a little security deserve neither security nor liberty – Benjamin Franklin
Zou Nederland nog te redden zijn van de collectivistische ondergang ?
Als veiligheid op nummer 1 staat heeft de regering z’n propagandawerk goed gedaan. D.w.z. dat ze inderdaad allerlei nieuwe vrijheidsbeperkende regels door kunnen voeren "voor onze veilgheid" en de burger slikt het wel. In dat geval klopt het dat de Nederlanders slapjanussen zijn.
Statistieken zijn bedoeld om mensen te sturen. De meeste mensen willen bij de grote groep horen, dus als bij een enquête 60% aangeeft iets te vinden, vindt al gauw daadwerkelijk 60% van Nederland dit, want dat is het veiligst. Trap er toch niet in…
[2] Inderdaad, cijfers zijn er om een beeld te vormen, niet om een beeld te geven.
[3]
Wat niet wegneemt dat Nederlanders er voor kiezen hun problemen door de overheid op te laten lossen. Men vraagt zich niet af of dat wel de meest optimale oplossing is en laat zich rustig verder naaien door de politieke elite.
Met name zichzelf weldenkend noemende mensen die veelal een hogere opleiding hebben genoten zouden zich rot moeten schamen dat ze een discussie over dit onderwerp veelal mijden als de pest. De huidige maatschappij is nou eenmaal zoals die is, de ontwikkelingen zoals ze zijn gelopen zijn zo gelopen omdat het goede ontwikkelingen waren, was dat niet zo geweest dan waren ze wel anders gelopen. Men loopt constant achter zijn eigen staart aan; het woord ‘vrijheid’ is identiek aan stervende kinderen en hongersnood. Zum Kotzen.
Tja, ’t is een kwestie van definities natuurlijk. Ik vind veiligheid ook super belangrijk. Daarom dat ik het juist niet aan de willekeur, de immoraliteit en de onkunde van de overheid wil overlaten maar voorstander ben van vrije wapendracht, wat dan weer valt onder zelfbeschikking.
Bovendien is het juist tegen de overheid zelf dat ik me het meest zou willen beschermen, m.n. tegen hun gewapende tak.
Als je in aanmerking neemt dat mensen telkens tussen drie mogelijkheden de voor hun meest relevante moesten nemen, wordt het plaatje toch positiever.
Voorbeeld:
Zelfbeschikking
Je leven inrichten, zonder inmenging van de overheid (zowel in leven als in sterven)
39,3 %
De mogelijkheid en kansen krijgen om je naar eigen inzicht te ontplooien 35,2 %
In staat zijn verantwoordelijke beslissingen te nemen, dankzij goede opvoeding en goed onderwijs
25,5 %
De tweede groep kan die formulering beter gevonden hebben dan de eerste, maar zich ook verwant kunnen voelen met de eerste formulering.
[5] Inderdaad, veiligheid is een uitstekende reden om te pleiten voor een kleinere overheid. Persoonlijk zou ik alle dingen die met vrijheid te maken hebben hoger zetten en een absurde termijn als ‘fatsoen’ veel lager, maar dat zegt niet dat al die ‘veiligheid’ mensen voor een sterke staat zijn. Als je kunt aantonen dat de overheid bedreigend is voor die veiligheid en uit kunt leggen waarom heb je weer medestanders
Ach, het was niet voor niets dat de Spanjaarden, de Fransen en de Duitsers zonder enige vorm van tegenstand het door klootjesvolk bewoonde "land" konden binnen donderen.
Kwestie van historische benul.
(geschiedenis in het onderwijs, breek me de bek niet open.)
Linkse lutsers kunnen dat niet begrijpen en zelfs zodra ze al hun verdiensten af zullen moeten dragen aan -de staat- in ruil voor voedsel bonnen zullen ze braaf meewerken.
Het komt tenslotte onze eigen gezondheid ten goede, dat de staat geen bonnen geeft voor bijvoorbeeld "genotsmiddelen".
Waarom linkse lutsers dan graag honderd jaar oud willen worden is mij een raadsel.
Klootjes volk.
Geen kracht term maar een nuchtere constatering.
[6]
Tis maar hoe je het bekijkt. Zelfbeschikking komt op de 7e (!!) plaats. Geen reden voor blijdschap (bij mij althans), tenzij deze 528 mensen niet representatief zijn natuurlijk. Maar dat betwijfel ik.
Zou graag meer willen weten over de onderzoeksmethode, en de doelgroep. Dit ruikt naar agiprop
[9]
Volgens mij ben jij ook zo’n lutser die 112 belt om aan een schone onderbroek te komen nadat je een inbreker in je slaapkamer hebt "betrapt".
Domweg de "verzetsheld"
uit blijven hangen is geen keuze.
Triest.
[11]
Mwah, denkutniet. Zou het dus maar niet proberen, zeker niet met jouw leeftijd.
Lutser to you too, lutser. Zum kotzen.
Ik vraag me ook wel af in hoeverre de gemiddelde Nederlander echt nadenkt over dit soort dingen, en niet domweg reproduceert wat hem wel "lekker" klinkt.
Het is allemaal wel leuk en aardig, en gezien de aard van de mens ook wel logisch, om "veiligheid" het belangrijkst te vinden, maar weten ze ook wel wat dat dan voor hen inhoudt? Als een ander je niet kan "schaden" tegen jouw wil is dat fijn, maar als de prijs voor die zogenaamde veiligheid is dat je niets meer over je eigen leven te vertellen hebt omdat je geen enkel risico mag opleveren voor een ander of jezelf, ben je dan "veilig" of juist uitermate onveilig? Gedwongen worden gezond te zijn "om het gezond zijn" of langer moeten leven "om het langer leven", lijkt me toch niet iets wat erg aanlokkelijk of logisch is voor de meeste mensen, of wat ze zich voorstellen bij "veiligheid".
Het is net zoals van die cliché’s als "Als je niets te verbergen hebt, heb je niets te vrezen van controle". Maar de tegenwerping is dan "Als ik niets te verbergen heb, hoef ik ook niet gecontroleerd te worden". Als iemand anders bepaalt wat ik te verbergen heb (en dat van het ene op andere moment kan veranderen), en als mijn idee van veiligheid juist is dat niet zomaar een vreemde voyeur mijn privéleven kan gaan bekijken (of het nu een ambtenaar of privaat persoon is), heb ik dus wel degelijk wat te verbergen, en wordt mijn gevoel van veiligheid aangetast.
Dat mensen veiligheid het belangrijkst vinden is slechts de eerste vraag. De volgende vraag is dan: Welk doel dient die veiligheid nu precies? Wil je veiligheid om de veiligheid, of veiligheid om vrij over je eigen leven en dood te kunnen beschikken?
[13] Goede reactie Owl. En met je eerste zin ‘…en niet domweg reproduceert wat hem wel "lekker" klinkt’, heb je de uitslag van dit onderzoekje al aardig verklaard.
Het onderzoek geeft wel aan dat de zogenaamde ‘individualisering’ niet bestaat. Bizar genoeg hadden de sociologen van de Frankfurter Schule het dus bij het rechte eind. Deze ‘linkse lutsers’ hadden het in de jaren vijftig over ‘atomisering’: geen indivuen, maar losgeweekte enkelingen die juist daardoor zeer gevoelig zijn voor collectivistische levensovertuigingen (inclusief religies). Al sinds begin jaren tachtig zeg ik dat die zogenaamde individualisering niet bestaat. Onder een individu versta ik iemand die de risico’s die met het leven gepaard gaan, accepteert en dat zelfs ziet als een noodzakelijke voorwaarde voor een werkelijk vrij leven met zelfbeschikking.
[14]
Fred,
Het ergert mij ook mateloos als ik weer zo’n staatsidolate trekpop op de tv of in de krant zie orakelen over de "individualisering" in de maatschappij, en het "neoliberalisme" of de "ik-mentaliteit" die zouden zijn "doorgeslagen". Ik vraag me dan altijd af: welke individualisering hebben ze het over? Ik zie de meeste mensen niet bijster indiviueel denken of handelen. Wat kennelijk voor hen juist weer een reden is om iedereen vooral ook als marionet te willen behandelen.
[15]
indiviDueel
Comments are closed.