Onlangs heeft José Manuel Barroso, Voorzitter van de Europese Commissie, de
plannen van de EU ontvouwd om het klimaat’probleem’ aan te pakken.
Het leverde weer een tenenkrommende ervaring op.
De EU beoogt bevordering van economische groei en werkgelegenheid door het
realiseren van de Europese klimaatdoelstellingen. Door actie gericht op het
tegengaan van klimaatverandering moet de EU in deze eeuw bewijzen tot
effectief handelen in staat te zijn en leiderschap te kunnen uitoefenen.
Aldus Barroso. Kortom, de strijd tegen de klimaatverandering heeft de
hoogste prioriteit binnen de EU. Is deze prioriteitsstelling terecht?
M.i. in het geheel niet.
De EU beschikt over de hoogst betaalde politici in Europa. Bovendien
beschikt zij over de meest briljante ambtenaren. Men kan zich afvragen of nu
niemand van dit illustere gezelschap de ontwikkeling van het klimaat volgt
en de wetenschappelijke littratuur die daarover wordt gepubliceerd. Want wat
zou men dan hebben opgemerkt? Dan zou men hebben opgemerkt dat de gemiddelde
wereldtemperatuur de laatste 100 jaar weliswaar met 0,6 graden Celsius is
gestegen, maar dat deze stijging een onbeduidende invloed heeft gehad op de
mens. In dezelfde periode is de mondiale welvaart meer toegenomen dan ooit
in de geschiedenis van de mensheid. Dan zou men voorts hebben opgemerkt dat
de opwarming van de aarde in 1988 is gestopt. Sindsdien vertoont de
gemiddelde wereldtemperatuur een vrij vlak verloop. Dus niets geen
opwarming, en al helemaal geen alarmerende opwarming! Dan zou men voorts
hebben opgemerkt dat in de meest recente literatuur de menselijke
broeikashypothese is gefalsificeerd (volgens de regels van Karl Popper).
Deze hypothese (want meer is het niet) blijkt niet overeen te stemmen met de
feiten/waarnemingen/metingen. Bij toepassing van de wetenschappelijke
methode, zou men dan alternatieve hypothesen dienen te toetsen. Doet men dat
niet, dan begeeft men zich op het terrein van de pseudo-wetenschap.
Daarnaast zou men hebben kunnen lezen dat er één feit is waarover de
aanhangers van de menselijke broeikashypothese en de klimaatsceptici het met
elkaar eens zijn: en dat is dat een Europese Alleingang op klimaatgebied
geen meetbaar effect zal hebben op de mondiale temperatuur. Maar zullen
andere landen zich in de nabije toekomst niet gaan aansluiten bij het
Europese klimaatbeleid? In het licht van het resultaat van de recente
klimaattop in Bali – trekken aan een dood paard – is het duidelijk geworden
dat dit slechts wensdenken is. En ten slotte zou men hebben kunnen merken
dat uit astrofysische kringen talrijke en steeds krachtiger signalen komen
dat wij binnenkort rekening moeten houden met een periode van afkoeling (in
vakjargon: een nieuw Dalton-minimum).
Maar deze informatie is kennelijk nog niet in Brussel doorgedrongen,
waarschijnlijk als gevolg van het cognitieve dissonantie syndroom, waaronder
men aldaar gebukt gaat. Brussel blijft vasthouden aan de gedachte dat ons
iets verschrikkelijks zal overkomen met het klimaat als er nu niet wordt
ingegrepen.
Dit alles doet denken aan het verhaal over Koning Kanoet, de Deense koning
die vergeefs zou hebben getracht het rijzend tij te keren. Maar Koning
Kanoet wist dat hij de vloed niet kon tegenhouden. Hij wilde daarmee aan
zijn raadgevers, die wèl die mening waren toegedaan, aantonen dat hij niet
almachtig was. Nu Barroso nog.
Is het verwonderlijk dat burgers soms sceptisch zijn ten aanzien van de EU?
———————–
Ingezonden door Hans Labohm, onafhankelijk econoom en auteur.
Hij is tevens ‘expert reviewer’ van het ‘Intergovernmental Panel on Climate Change’ (IPCC).
"Nu Barroso nog"
Goed stuk! Te vrezen valt echter dat Barosso de werkelijkheid niet wil zien omdat dat zijn politieke agenda niet te pas komt. Al baas van een club waar al jaren de boekhouding niet wordt goedgekeurd is het veel te aantrekkelijk de inkomende geldstromen nog verder te vergroten teneinde de eigen macht en rijkdom te blijven uitbreiden.
Er is toch niemand die consequenties verbindt aan die niet-kloppende boekhouding…
Zie ook wat Nigel Farage aan Barosso te melden heeft: http://www.youtube.com/watc…
Cognitieve dissonatie is een verzamelnaam en komt tot uitdrukking bij verscheidene stoornissen. Zoals:
1.Een superego.
2.Overmatig gebruik van alcohol of drugs.
3.Stockholm syndroom.
4. ADHD of NLD
Dissonantie is een technische term voor de cognitieve, emotionele, fysiologische en gedragsmatige toestand die ontstaat als dingen niet op de manier gaan zoals wij verwacht hadden.
Het is natuurlijk mogelijk dat het hele EuroParlement last heeft van cognitieve dissinatie. Het is zelfs waarschijnlijk, want je moet een erg groot ego hebben om jezelf naar die positie te vechten.
Toch denk ik dat er veel eerder sprake is van het Peter’s principle, een theorie dat iemand stijgt tot een hoge positie die hij/zij net niet meer aan kan. Er treedt dan een verschijnsel op waar de persoon in kwestie zich bezig gaat houden met futiliteiten omdat hij de belangrijke issues niet meer kan onderscheiden van de onbelangrijke.
Dat nu lijkt er aan de hand te zijn in Brussel met Barroso. Voor wat het Europarlement betreft; die zijn ieder voor zich zo bezig met het behouden van hun eigen positie dat niets meer belangrijk voor ze is dan dat. Handhaving van de status quo.
De hele CO2-discussie kan in een keer worden opgelost door te kiezen voor een duurzame en schone energievorm, te weten zonne-energie. De technische onwikkelingen zijn van dien aard dat dit voor 2025 haalbaar is. Dus ruim voor er zich ernstige tekorten aan gaan dienen. Bovendien zal in de periode tot dan het gebruik van olie lineair afnemen met de opbouw van CSP installaties.
Daarvoor is echter technisch inzicht en visie nodig iets wat bij het overgrote deel van het EP ontbreekt.
In plaats van deze verdere ontwikkeling over te lanten aan de industrie zou de EU dit megaproject zelf ter hand moeten nemen om daarmee de energievoorziening in Europa veilig te stellen. Helaas laat men dat liever aan de markt over die er vooralsnog geen belang bij heeft om de kip met de gouden eierenen te slachten.
Die EUSSR is inderdaad een verschrikking.
Die commissie vertoont alle trekken van het politbureau.
Want in welk nationaal parlement applaudiseert men niet bijna massaal voor dit gecentraliseerd machtsinstituut?
Die vooraf vastgelegde uitstoot-normen gaan al behoorlijk in de richting van een planeconomie.
Terug naar de staat Nederland! Hoe kleiner het grondgebied, hoe eenvoudiger een bestuur kan zijn.
Parlement: steun een volksuitspraak over die grondwet!! Laat het volk niet over aan de Brusselse wolven!
Hans Labohm heeft groot gelijk.
Critici worden niet geduld want er is zogenaamd consensus over het klimaat gebeuren.
Belangrijke nieuwe feiten van na 2005 worden door het IPCC niet meegenomen in de laatste (Bali)conclusies.
Het is hoogst onwaarschijnlijk dat iedereen in parlement of regering achter de huidige klimaat theorie staat. (Tenzij ze te beroerd zijn om e.e.a. te bestuderen en een eigen mening te vormen, wat een reele mogelijkheid is)
Het zou niet verwonderlijk zijn dat er een soort gedragscode is ingesteld op dit gebied.
De overheid laat zich meer en meer leiden door de fanatieke milieubeweging.
In feite leven we in een moderne dictatuur waarin onwelgevallige meningen en FEITEN worden genegeerd.
De mainstream Media doen hier ijverig aan mee (linksheid, lafheid of angst voor klantenverlies?)Het is te hopen dat de ontmaskering van de CO2 klimaatscam niet lang op zich laat wachten.(Misschien kan dan tevens het m.i. ten ten onrechte verdiende kapitaal van Al Gore worden teruggevorderd)
Comments are closed.