Vele reacties op mijn stelling dat mijn hoofd nog steeds van mij is waren… reactionair. Zij verzetten zich tegen de nieuwe theorie en beogen het behoud van het bestaande. Helaas is het voor mij praktisch onmogelijk om alle reacties te lezen, laat staan er individueel op in te gaan. Daarom zal ik gewoon verder gaan met het uitleggen van de theorie en hier en daar verwijzen naar bepaalde van de reacties.

Wie kan rechten verwerven?
Aangezien de vrije wil de sine qua non is voor het verwerven van rechten, is het onmogelijk voor een entiteit om rechten te verwerven als die entiteit geen vrije wil heeft. Of een entiteit al dan niet een vrije wil heeft is een feitenkwestie. Mensen hebben er duidelijk een en rotsen niet. Computers, tot bewijs van het tegendeel, hebben er geen. Kiemcellen en embryo’s ook niet. Voor foetussen van 6 maanden en voor pasgeborenen is het niet geheel duidelijk. De meeste dieren hebben er geen, maar sommige dolfijnen, walvissen of apen zouden er een kunnen hebben.

Bewustzijn zou een synoniem voor vrije wil kunnen zijn en de wetenschap zou wel eens heel binnenkort in staat kunnen zijn om te bepalen welke wezens over bewustzijn beschikken en welke niet. Als zou blijken dat ratten een vrije wil hebben en pasgeborenen niet (en de gelijkstelling van bewustzijn en vrije wil is correct) dan zullen we opnieuw moeten nadenken over rattenverdelging en kindermoord. En als zou blijken dat de dieren die we opeten een bewustzijn hebben en deze rechtstheorie is geldig, dan zullen we met de opgegetenen een deal moeten sluiten – bijvoorbeeld het aanvaarden door het dier van voedsel en verzorging geleverd door de boer in ruil voor het recht van deze om later het dier te slachten en op te eten.

Daar waar de individuen die deel uitmaken van een organisatie rechten kunnen verwerven, de organisatie zelf heeft geen vrije wil en kan geen rechten verwerven. Ik herhaal voor het goede begrip even de definitie: “Vrije wil betekent alleen dat je kan handelen zonder dat jouw handeling veroorzaakt wordt in een voorafgaande fysieke gebeurtenis.” En handelen betekent een fysieke zaak (materie of energie) veranderen. Een collectiviteit kan onmogelijk zelf handelen. Daarom spreken we ook van volksvertegenwoordigers, directeurs, bestuursleden, voorzitters, vakbondsleiders,…

Aldus geldt voor overheden, vakbonden, liefdadigheidsinstellingen en andere groepen dat zij absoluut geen rechten hebben en ook nooit rechten kunnen verwerven noch schenden. Hun leden kunnen dat wel. Dit betekent dat de aandeelhouders eigenaar zijn van het vennootschapsvermogen en niet de vennootschap zelve. Het betekent dat belastingbetalers het publiek patrimonium bezitten en niet de staat. Het betekent dat staten, regeringen, vakbonden en vennootschappen geen misdaden kunnen plegen, maar hun leden of aandeelhouders kunnen dat wel. Zo ook de vertegenwoordigers van die leden of aandeelhouders. Het betekent dat niemand binnen de overheid kan ontsnappen aan de aansprakelijkheid voor zijn daden door te stellen dat hij handelde als vertegenwoordiger van de overheid, omdat de overheid geen vrije wil heeft, geen rechten kan verwerven, dus geen contracten kan sluiten en dus geen vertegenwoordigers kan hebben.

Deze conclusies hoeven niet het einde te betekenen van het bestaan van vennootschappen. Onder huidig positief recht zijn de aandeelhouders ook aansprakelijk voor de “handelingen” van hun vennootschap, zij het beperkt tot (de geldelijke waarde) van hun inbreng. Maar onder deze rechtstheorie kunnen zij de aansprakelijkheid voor de rechtsschendingen van begaan door hun vertegenwoordigers worden niet ontsnappen door te verwijzen naar de vennootschapsrechtelijke aansprakelijkheidsbeperking. Deze bijkomende aansprakelijkheid heeft ernstige implicaties. Vennootschappen die zich met risicovolle activiteiten inlaten zullen een hoger rendement moeten nastreven om het hogere risico te compenseren. De aandeelhouders zullen misschien een extra verzekering kopen om hun aansprakelijkheidsrisico te spreiden. Contracten zullen nauwkeuriger moeten omschreven worden om de aansprakelijkheden eventueel te beperken en natuurlijk zal tegenover een hoger risico een hogere prijs komen te staan. Maar toch geloof ik dat 100% aandeelhoudersaansprakelijkheid volledig gerechtvaardigd is, aangezien de aandeelhouders, die hun vermogens bij elkaar leggen om daardoor een hoger rendement te kunnen genieten, daarvan alle kosten dienen te dragen, met inbegrip van mogelijke schade die zij aan onschuldige derden berokkenen.

Met deze enkele aanpassing zouden de bestaande vennootschappen gewoon blijven functioneren. En aangezien de meeste vennootschappen toch al belangrijke bedragen aan aansprakelijkheidsverzekering meedragen zou deze verandering wel eens minder drastisch kunnen zijn dan ze op het eerste gezicht lijkt.

Vakbonden zouden waarschijnlijk wel verdwijnen. De reden hiervoor is dat een vakbond ernaar streeft om, door middel van rechtsschendingen, een arbeidsmonopolie aan een werkgever of aan een aantal werknemers op te dringen. De vakbond schendt rechten door geweld of dreiging met geweld tegen de werkgever, zijn werknemers (vooral de stakingsbrekers) en/of zijn toekomstige werknemers op een wijze die ervoor zorgt dat de kost voor de werkgever en de geviseerde werknemers van het niet erkennen of het niet lid worden van de vakbond hoger uitvalt dan de kost van de erkenning of het lid worden. Het resultaat is dat zij die de vakbondsmacht uitmaken een afpersersloon ontvangen. De vakbondsleden krijgen lonen boven het marktevenwicht met als gevolg dat minder werknemers worden aangeworden, en daardoor meer niet vakbondsleden op de markt komen en er een neerwaartse druk komt op hun lonen, die toch al onder het markt-evenwichtsniveau liggen. Ondertussen wordt het bedrijf een competitief nadeel bezorgd en bestaat de kans dat het over kop gaat. Aangezien vakbonden weinig voordelen zouden te bieden hebben als ze van afpersing zouden afzien, mag worden aangenomen dat ze zouden verdwijnen.

De term “vakbonden” omvat niet alleen de arbeidersbonden, maar ook de professionele organisaties van dokters, leraren en advocaten. Zij gebruiken de dwingende macht van de overheid om mensen de toegang tot hun beroepen te verhinderen en hun concurrentie uit te schakelen en kunnen aldus voor zichzelf een hoger inkomen bewerkstelligen. Zonder rechtsschending kan niemand een ander verbieden om niet-rechtsschendend beroep uit te oefenen. Ja, u zou een hersenchirurgie in uw kelder kunnen uitoefenen, maar u zal wellicht weinig klanten over de vloeren krijgen en, als je jezelf als competent voordoet terwijl je het eigenlijk niet bent, dan zal je aansprakelijkheid gigantisch zijn. Aan de andere kant zou iedereen vrij makkelijk de competenties kunnen verwerven om een overdrachtsakte voor een huis te schrijven of een echtscheidingsregeling uit te werken en dat werk even goed uitvoeren als een advocaat maar tegen een veel lager honorarium. Professionele organisaties zouden wellicht blijven bestaan omdat zij hun leden ook opleidingen en andere services bieden die mogelijkerwijze hun kost zouden kunnen overstijgen.

Ook de overheidslui zouden zich moeten beperken tot activiteiten die geen rechten schenden. Zijn er zulke? Belastingen innen zou al onmogelijk worden aangezien er geen ander verschil bestaat tussen belastingen en diefstal dan dat de ene openlijk gepleegd wordt en de andere heimelijk. Zij zouden geen reguleringen kunnen maken tegen mensen die geen rechten schenden, maar wel, net zoals eenieder, optreden tegen mensen die dat wel doen. Zij zouden uiteraard een dienst kunnen verlenen en daar een vergoeding voor aanrekenen. Maar zij zouden anderen niet kunnen verhinderen om dezelfde dienst aan te bieden tegen een lagere prijs. Gegeven de legendarische onbekwaamheid van ambtenaren is het heel erg moeilijk zich voor te stellen dat ze met succes de concurrentie zouden kunnen overleven, en als ze erin zouden slagen, dan is hun organisatie niet langer een overheid, maar een onderneming.

Wie kan mijn hoofd winnen?

Opmerkelijk vond ik ook de reactie van Owl toen ik hem uitdaagde het bewijs te leveren dat collectiviteiten rechten kunnen hebben. “Wat wil je dat ik bewijs? Ik ben het toch juist substantiĆ«el met je eens? Publiek eigendom of publieke rechten kunnen wat mij betreft alleen voortkomen uit private rechten van de individuele leden van zo’n “publiek”. Of ze bestaan beide, of alleen de private, of geen van beide.”

’t Kan dooien, ’t kan vriezen! Waarom verwed ik mijn hoofd? Wel simpelweg omdat ik weet dat het onmogelijk is een geldige rechtstheorie te bouwen die tegelijk mijn eigendomsrecht over mijn hoofd – een fysieke zaak, remember – erkent en ontkent. Om mijn hoofd als trofee te kunnen aanvaarden moet de winnaar van de weddenschap erkennen dat ik het recht heb om het te verwedden. Hij kan dus onmogelijk winnen. En als hij toch wint, dan heeft leven voor mij geen enkele zin meer.

Volgende week (als het even meezit) ga ik dieper in op de vraag hoe personen rechten verwerven.

160 REACTIES

  1. [29] "Altijd gedacht dat lijden volstrekt, maar dan ook volstrekt, ongewenst was."

    Het uitzichtsloos lijden op het sterfbed is inderdaad zinloos. Maar bv. het jarenlang buffelen om je bul te halen is niet zinloos: het verschaft je toegang tot de hogere banen en inkomen. Idem het trainen om een atletieknummer te winnen op de olympische spelen.

    No pain, no gain.

  2. [30] Zalmen niet.
    Zalmen zijn hard-wired.
    Mensen wel.
    Mensen zijn niet hard-wired.
    Althans sommigen.
    Die hebben een Vrije Wil.
    Die zijn Verlicht.
    Die hallucineren
    & slaan wartaal uit.
    Hun hypoglycemisch brein langzaam verpieterend.
    Hun dood een Verlichting.

    Doet u mij die andere Verlichting!
    De Verlichting die alles te maken heeft met een springlevend brein.
    Met het volle verstand.
    En een vol buikje.
    Die Verlichting zonder vrije wil.
    En zonder suĆÆcidale neigingen.

  3. [32] Beste Huub, gij zijt een ware Platonist die rotsvast meent te weten dat eeuwige ideeen/woorden de ware Grond van het Zijn vormen. Woorden zijn niet gedefinieerd in een NEN-instituut. Wees gelukkig met uw Vrije Wil, ik ben het met de mijne.

    Elck wat WILS.

  4. [33] This must be my lucky day.
    Een platonist!
    Mijn oude hoogleraar moet zich omdraaien in zijn graf. Die een geboren empirist leek, is nu toch ook zwevende….
    Neen, zweven is mij vreemd.

    Wat vind je intussen van Arjen’s verhaal. Is zijn liberalisme echt gededuceerd uit de vrije wil? Gebruikt hij zijn eigen definitie van vrije wil in zijn deductie van wie er nu wel of geen rechten hebben?
    Of is het rationalisatie van zijn persoonlijke voorkeur? Wahdenkduh?
    Wah denkduh dah ik denk?

  5. [2]
    Libet zag ook hoe mensen de impuls konden afbreken: ‘vetorecht’.
    Vrije wil: de mogelijkheid bewust ja of nee te zeggen. Binnen de grenzen van het fysiek, dat wel natuurlijk.
    Sprak men daarom niet van een autonoom zenuwstelsel? Naast een vrijheid van de geest?
    De vrijheid iemand niet direct uit wraak neer te steken, maar door denken af te zien van een impulsieve reactie en te kiezen voor een verstandiger reactie.
    Geen vrije wil zou een alibi kunnen zijn voor crimineel gedrag.

  6. Overigens werd personen bij Libets’ experimenten gevraagd de pols de bewegen.
    Zonder het experiment werden er geen polsen bewogen.
    Dit verzoek, dat tot het bewustzijn doordrong, ging vooraf aan het moment van het experiment zelf.
    Dus, al waren de hersenen al actief voordat de proefpersoon zich bewust was, daarvoor was al een bewustzijn tot stand gekomen om van tijd tot tijd de pols te bewegen.
    De proefpersoon kon ook weigeren aan het verzoek te voldoen: een teken van vrije wil.
    Men zal toch niet geloven dat de hersenen Libets’ verzoeken al prepareerden, nog voordat Libet ook maar 1 verzoek had gedaan?
    De vrije geest zei eerst ‘ja’. Daarna werd de readiness potential ontdekt.
    Lijkt mij geen duidelijk bewijs van ‘geen vrije wil’.
    Het probleem lijkt zich slechts te verplaatsen.

  7. Zelfs degenen die meededen aan het experiment kunnen niet volhouden dat zij hun polsen hebben bewogen, zonder dat zij dit zelf wilden, alsof zij willoos ‘slachtoffer’ van hersenactiviteit waren.

  8. [32] Speciaal voor Huub een filmpje:

    http://www.youtube.com/watc

    "Nietzsche on hardship"

    In de tweede helft beelden van een ballerina, voortdurend bezig zichzelf te martelen ten einde een meesterschap te bereiken in haar vak. Dit is voor mij een schoolvoorbeeld van ‘free will in action’. Niets dwingt haar om dit te doen. Ze is VRIJ om dit te WILLEN. Ze had even goed een relatief pijnloos leven kunnen leiden achter de kassa bij Albert Heijn. Maar omdat ze ervoor kiest haar vrije wil uit te oefenen is ze een hoger wezen dan de cassiere.

  9. [38]
    "Maar omdat ze ervoor kiest haar vrije wil uit te oefenen is ze een hoger wezen dan de cassiere."

    Een ‘hoger wezen’ nog wel….poeh hee

  10. [39] Voor jou zijn alle mensen gelijk, niet waar BOK. Tipje, ga naar Noord-korea, daar staan ze te springen om figuren zoals jij.

    Vrouwtje al gevonden BOK?

  11. [40]
    "Voor jou zijn alle mensen gelijk, niet waar BOK"

    Nee, racisten, conspiraloons en jodenhaters vind ik nogal minderwaardig.

  12. [41] Ja hoor, je bent mamma’s grote knul.

    Maar om even on topic te blijven: jij vindt een Rembrandt (veel vrije wil) van dezelfde orde als iemand zoals jij (producent van one-liners overgeschreven uit het partij-program van de SP) ?

  13. [42] Bedoel je de Rembrandt die dood is en wiens werk over 100.000 jaar vergaan zal zijn?
    En de B.O.K. die nu leeft en wiens ding over 100.000 jaar ook vergaan zal zijn?

    Waarom vergelijk je een dooie (geen enkele wil) met een levende?

  14. [43] Rembrandt heeft ooit geleefd en een hele sterke vrije wil gehad. Ga maar kijken in het Rijksmuseum.

  15. [38] Prachtig landschap. Mijn leven lang maak ik een dergelijke wandelingen. Niks hardship, ik geniet van elke meter.
    Juist het feit dat mensen willen lijden om iets te bereiken, duidt op onvrijheid. Tegen je belang in handelen, zou vrijheid zijn? Houdnou-op.

    Nou net Nietzsche, dit door syphilis aangevreten brein, deze getormenteerde filosoof, deze seksuele frustaat, zou het lijden aanprijzen als een weg omhoog? Gekkenhuis. Als dat geen rationalisatie is šŸ™‚

    Welnee joh, elke dag moet van waarde zijn. De weg omhoog moet een feestje zijn.

    O, nog wah.
    Die ballerina? Die geniet van al haar oefeningen. Wat ik je brom. Mooi mens trouwens.

  16. Wat een zinloze discussie. Vrije wil als masochisme. Jaja. Men wringt zich hier wel in hele rare bochten om het begrip ‘vrije wil’ toch nog een betekenis te geven. Wat alleen maar het gelijk van mijn stelling, dat vrije wil een betekenisloze term is, aangeeft.
    Overigens is het ontbreken van vrije wil geen enkel probleem natuurlijk. Je bent ‘for all practical purposes’ gewoon vrij. En ik voel me zeker vrij. Je bent ook gewoon verantwoordelijk. Dus who cares.

    Maar het blijft beter om moraliteit niet aan vrije wil, maar aan zelfbewustzijn op te hangen.

  17. [45]

    "Nou net Nietzsche, dit door syphilis aangevreten brein, deze getormenteerde filosoof, deze seksuele frustaat, zou het lijden aanprijzen als een weg omhoog? Gekkenhuis. Als dat geen rationalisatie is :)"

    Dat Nietzsche op latere leeftijd syphilis kreeg en daarvan gek werd, betekent nog niet dat hij dat op eerdere leeftijd ook was. Zeker niet.

    Op het eerste gezicht lijkt zijn leven niet al te gelukkig. Maar ik denk dat dat eigenlijk wel meevalt. Hij heeft zeker buitenproportioneel veel pech gehad, maar hij had ook een enorme levenskracht. En met die seksuele frustratie zal het ook wel meegevallen hebben, hij was buitengewoon discreet over zijn seksleven, dus er is nagenoeg niets over bekend, maar dat betekent niet dat hij het niet had.

    Gelukkig is wat Zakheim zegt ook onzin. Nietzsche was totaal geen masochist. Hij was wel iemand die het streven naar zelfverbetering heel belangrijk vond. Maar dat is wat anders. Dat je daarvoor soms door de zure appel heen moet bijten staat buiten kijf. Maar masochistische zelfopoffering zou hij waarschijnlijk resoluut terzijde schuiven als horende bij de slavenmoraal.

  18. [45] "Prachtig landschap. Mijn leven lang maak ik een dergelijke wandelingen. Niks hardship, ik geniet van elke meter."

    Het zij je van harte gegund al dat genot, maar het is een beetje beside the point. Een beetje door de natuur struinen is een volledig mchanische handeling die geen moeite kost. Je begrijpt dat flierefluiten niet de juiste voorbereiding om het Zwanenmeer te dansen.

    "Welnee joh, elke dag moet van waarde zijn. De weg omhoog moet een feestje zijn. "

    Dat zou je wel willen. De weg omhoog is een ‘lijdensweg’. Alleen de weg omlaag is een feestje. Ga maar eens fietsen in de Ardennen.

  19. [46] "Wat een zinloze discussie. Vrije wil als masochisme. "

    Aleen jij neemt het woord masochisme in de mond. Masochisme is een drang om lijden te ondergaan om het lijden zelf. Ik heb het bij vrijwil om ‘intentional suffering’: je staat bij de fitnessclub op de lopende band en je hebt je voorgenomen om vandaag een record te breken. Je stelt het aparaat in op 14 kmh/60 minuten en de band begint; de eerste minuten zijn makkelijk, daarna begint de ellende: de pijntjes in de zij, het gebrek aan lucht, de verveling, de irritatie van het snot dat uit je neus komt… het liefste wil je op de stopknop drukken. Het is de innerlijke gebiedende stem van de ‘vrije wil’ die beveelt ‘doorgaan’. Dit is geen masochisme, want als je volhoud voel je je daarna moe maar voldoen. En voor de weken/maanden erna kun je een extra vitaliteitsoogst binnen halen.

  20. [47] Dat van die syphilis is niet eens zeker. Er zijn zelfs aanwijzingen dat hij zijn krankzinnigheid simuleerde (na de ‘paardscene’ in Turijn).

    Niet alle mensen hebben dezelfde sex-drive. Nietzsche was ‘een en al geest’. Hij had geen sexleven. Dat van dat bordeel in Keulen: hij werd door zijn vrienden (mede-studenten) daarheen meegetroond; hij wist totaal niet wat hij met de dames moest aanvangen, sloeg een aantal akkoorden aan op een aanwezige piano en maakte dat hij wegkwam. Dat met Lou Salome was volledig platonisch. En dat was het wel zo’n beetje.

    "Gelukkig is wat Zakheim zegt ook onzin. Nietzsche was totaal geen masochist. Hij was wel iemand die het streven naar zelfverbetering heel belangrijk vond. Maar dat is wat anders. Dat je daarvoor soms door de zure appel heen moet bijten staat buiten kijf. Maar masochistische zelfopoffering zou hij waarschijnlijk resoluut terzijde schuiven als horende bij de slavenmoraal."

    Exact. Ik zeg precies hetzelfde. Dat met dat masochisme maak jij ervan.

  21. [45] "Die ballerina? Die geniet van al haar oefeningen. Wat ik je brom."

    Dan heb je niet opgelet… ze zegt dat ze voortdurend overal pijn heeft (vooral in de rug), steeds blisters, teennagels die eraf liggen… maar toch gaat ze door, niet omdat ze masochist is maar omdat ze met haar ‘vrije wil’ een droom c.q. voorstelling wil realiseren: nmlk een top balletdanseres zijn/worden.

    Over dat verband tussen lijden/wil/voorstelling zie Schopenhauer’s ‘Die Welt als Wille und Vorstellung’.

  22. [44] Dat iets in een museum hangt/staat zegt alleen iets over de mensen die op dat moment een tentoonstelling regelen en op een groot genoeg bezoekerscollectief hopen opdat ze niet de laan uit worden gestuurd en nog eens wat mogen regelen.

    In de musea in mijn stadje kan ik mummies bekijken en opgezette dieren.
    Is dat dan de vrije wil van God/Allah/’Iets’ šŸ˜‰

    (Neemt niet weg dat de heer van Rijn een meesterlijk schilder was.)

  23. [53] Wat ik wil zeggen is dat als je ergens meesterschap in wilt bereiken je door een ‘proces van lijden’ heen moet om dat meesterschap te bereiken. Of, om de woorden van Diadem te gebruiken, je moet door de zure appel heen bijten. Meesterschap is voor 1% inspiratie en voor 99% transpiratie. Die transpiratie/inspanning/zure appel/lijden ten einde een doel te bereiken wat ver over het simpele overleven heengaat, dat kunnen alleen mensen opbrengen, dwz een hele kleine minderheid aan mensen.

    Van zalmen hoef je geen opera’s, schilderwerken, muziekstukken, literatuur, uitvindingen te verwachten. Die zwemmen al miljoenen jaren hun rondjes en zullen dit blijven doen.

    P.S. over de vrije wil van Allah heb ik geen mening.

  24. [51]

    "Niet alle mensen hebben dezelfde sex-drive. Nietzsche was ‘een en al geest’. Hij had geen sexleven. Dat van dat bordeel in Keulen: hij werd door zijn vrienden (mede-studenten) daarheen meegetroond; hij wist totaal niet wat hij met de dames moest aanvangen, sloeg een aantal akkoorden aan op een aanwezige piano en maakte dat hij wegkwam. Dat met Lou Salome was volledig platonisch. En dat was het wel zo’n beetje."

    Dat is speculatie. Hij was heel discreet over zijn seksleven, dat betekent niet dat hij niets deed. Dat hij zei puur platonisch te zijn met Lou Salome bewijst ook niets.

    Overigens is er nog een andere goede mogelijkheid, die tegenwoordig als waarschijnlijk gezien wordt. Namelijk dat hij simpelweg homoseksueel was. En dus idd niet geĆÆnteresseerd in vrouwen.

  25. [55] Natuurlijk zullen we nooit weten of hij in de vele plaatsen in Frankrijk, Zwitserland en Italie waar hij gewoond heeft niet ooit eens toegegeven heeft aan de verleiding om het ten minste een keer te hebben meegemaakt…

    Dat met die homoseksualiteit daar is geen begin van een aanwijzing voor om dat te veronderstellen. Dark rooms waren er (gelukkig) in die victoriaanse tijd nog niet; openlijke homosexualiteit betekende maatschappelijke ruinering (denk aan Oscar Wilde). Met wie zou hij dat hebben moeten gedaan. Met zijn beste vriend, de joodse Paul Ree ? Die twee verwijderden zich uiteindelijk van elkaar omdat ze juist concurreerden om Lou Salome !

    Ik kom uit bij de woorden die Nietzsche Zarathustra laat zeggen:
    .
    Wahrlich, es giebt Keusche von Grund aus: sie sind milder von Herzen, sie lachen lieber und reichlicher als ihr.

    Sie lachen auch über die Keuschheit und fragen: "was ist Keuschheit!

    "Ist Keuschheit nicht Thorheit? Aber diese Thorheit kam zu uns und nicht wir zur ihr.

    "Wir boten diesem Gaste Herberge und Herz: nun wohnt er bei uns, – mag er bleiben, wie lange er will!”

    Also sprach Zarathustra.

  26. [55] Nog even om alle twijfel weg te nemen: http://www4.hmc.edu:8001/Hu

    The situation of Nietzsche’s developing relationship with Lou Salome could not have been more complex and less auspicious. Paul Ree had already had ample time to fall in love with Lou himself. Nietzsche clearly fell in love with her immediately. Meanwhile, Lou herself seems to have wanted only to remain outside of Russia for as long as possible and to enjoy the attention of artists and intellectuals. Nietzsche asked Ree to propose to Lou for him, apparently not realizing that Ree was in love with her himself.

    In late April, the Salomes began moving north and Nietzsche and Ree met them in Milan and traveled to Lake Orta, a magnificantly beautiful Alpine area. In the afternoon, after some touring, Nietzsche finally got a chance to be alone with Lou, Madame Salome and Ree being tired. So Lou and Nietzsche took a hike onto Monte Saco, a relatively small wooded hillside, dotted with old buildings, an hour’s hike that lasted, as it turned out, into the late afternoon. Whatever happened during that hike, Ree and Madame Salome were both disturbed; and Lou said, years later, "whether I kissed Nietzsche on Monte Saco, I do not know now." Nietzsche himself wrote to Lou, later, "I owe to you the most beautiful dream of my life."

    Conclusie: zo groen als gras.

  27. [36] ‘De proefpersoon kon ook weigeren aan het verzoek te voldoen: een teken van vrije wil.’
    Dat heet ‘vrijwillig’

    ‘De vrije geest zei eerst ‘ja’. Daarna werd de readiness potential ontdekt.
    Lijkt mij geen duidelijk bewijs van ‘geen vrije wil’.’
    Toch wel, de intentie te bewegen komt 500 ms na de RP. Er is geen bewuste wilsactie die aan de RP voorafgaat, het is net andersom.

    [37] ‘Zelfs degenen die meededen aan het experiment kunnen niet volhouden dat zij hun polsen hebben bewogen, zonder dat zij dit zelf wilden, alsof zij willoos ‘slachtoffer’ van hersenactiviteit waren.’
    Dat klopt: we denken ‘in control’ te zijn. Dat de intentie, de wilsactie voldoende is voor de actie. Wij weten niks van die RP die allang bezig is šŸ™‚
    Die voel je helemaal niet, die is onbewust.
    Bewustzijn is story telling Beek.

  28. [58]
    Ik zeg dat voorafgaand aan die readiness potential er al een snel en ingewikkeld bewustzijnsproces heeft plaatsgevonden, waarbij men al heeft besloten, nog voordat er enige actie ondernomen werd.
    De proefpersoon besloot bewust tot meedoen, en hij wist waartoe hij besloot.
    Tel daarbij op de mogelijkheid tot ‘veto’, en de mens is niet slaaf van zijn hersenen, maar gebruikt z’n hersenen voor zijn wilsbesluiten.

Comments are closed.