Gaat het milieubeleid over gevoel of effectiviteit?

Onlangs las ik een stuk van Paul Bordewijn waar het ging over stadsverwarming. Daarbij gaf hij interessante kritiek op de gang van zaken aangaande het milieubeleid van de milieubeweging.

Dat kwam doordat men stadsverwarming aangelegd had en er veel bezwaar op geuit werd door milieubewegingen, die liever warmtekrachtkoppeling wilden, ook al leverde dat meer stikstof in de lucht.

Nu blijkt achteraf dat de stadsverwarming een goede investering geweest is en het reduceert de productie van C02, alleen wist men dit vroeger niet.

Sindsdien kijkt hij wantrouwend naar milieubewegingen, en vraagt zich af, wil milieu beweging een andere levensstijl of is die levensstijl een doel, en probeert men dat aan ons af te dwingen. Die veranderde levensstijl kenmerkt zich door afkeer van gemakzucht, en een zucht naar authenticiteit en kleinschaligheid. Liever een biologische oplossing dan een chemische oplossing.

Milieubeweging maakt zich druk over het fijnstof door autoverkeer, maar niet over het grote aantal openhaarden. Bezwaren tegen het gebruik van plastic wegwerpbekers, ook al staat vast dat afwassen het milieu meer belast. Waarom reageert milieubeweging niet op het bericht in NRC handelsblad dat men C02 chemisch kan binden met mineraal Olivijn, een product wat op grote schaal in de natuur voorkomt. Zou het te simpel zijn of heeft dat met andere bezwaren te maken zoals dat het chemisch is en niet biologisch. Maar je zou verwachten dat er reactie zou komen uit die hoek. Of vinden ze bomen planten om klimaatneutraal te kunnen compenseren voor vliegen belangrijker.

Daarbij vergeet men gemakshalve waarschijnlijk dat hout uiteindelijk verbrand wordt, en daarom is het geen duurzame oplossing. Zou men dit kunnen doen doordat bomen aaibarer zijn dan chemische processen zoals binding van Olivijn. Milieubeweging is voorstander van gescheiden inzameling van afval, waarschijnlijk om onze gemakzucht te doorbreken .GTF wordt gecomposteerd, maar niemand realiseert zich dat er dan evenveel C02 vrij komt als bij verbranden.

Uit Volkskrant; de VN kent niettemin emissierechten toe aan het composteren van afval in India, dat slaat dus nergens op. In moderne afvalverbrandingsovens levert GFT groene stoom op. Als er plastic mee verbrand wordt zijn er hogere verbrandings temperaturen komt er meer stroom vrij. Toch gaan wij plastic afzonderlijk inzamelen want het geeft een goed gevoel. Je doet iets aan de verbetering van het milieu.
Oud papier kan als biomassa worden aangewend, maar als er te veel is, sturen wij dat als retourlading naar China. Dat we uit de monden van arme mensen voedsel stelen om hier zwaardere auto’s te kunnen laten rijden op Ethanol staat men niet bij stil. En kun je dan nog serieus reageren of vertrouwen hebben in de bezwaren van milieudefensie tegen kernenergie?

Redeneren wij net zoals een kamer lid zei dat hij ondanks stijging van de zeespiegel tegen een verhoging van de dijken was. Dit is de straf voor onze decadente levensstijl, en als we die niet wijzigen mogen wij onze straf niet ontlopen.!!
—————————————————
Ingezonden door Reiny