Over het leven van de onderklasse uit het Caribisch gebied in bepaalde wijken van Rotterdam las ik, dat het heel gewoon is dat aldaar een alleenstaande vrouw vijf kinderen heeft van drie verschillende mannen en dat dit soort huishoudens wordt platgelopen door welzijnswerkers, gezinsvoogden, huisvestingsconsulenten, kinderbeschermers, huishoudelijke hulpen,schoonmaaksters en andere helpers van diverse pluimage.
Laat mij vooropstellen dat ik niets heb tegen alleenstaande vrouwen met drie mannen en vijf kinderen. Ook niets tegen alleenstaande mannen met zeven vrouwen en zevenentwintig kinderen. Naar mijn mening moet ieder zijn huishouden of niet-huishouden inrichten zoals dit met haar of zijn persoonlijke voorkeur overeenkomt.
Ik zit in het Caribisch gebied herhaaldelijk in het vliegtuig naast personen met vijf tot tien gouden ringen aan de vingers, die vaak op ieder eiland in de wijde omgeving over een vrouw beschikken die van een of meer kinderen voorzien is. De betreffende personages stralen zonder uitzondering grote levenslust en onbezorgdheid uit, maar ontbreekt het vaak aan een serieuze levensstijl en een planning die verder reikt dan de klok van zes uur van hedenavond. Zij leven vaak als honden en ratten omdat dat hun blijkbaar de grootste behoeftenbevrediging verschaft.
Waar ik wel iets tegen heb, is dat de Nederlandse overheid dergelijke personen faciliteiten biedt, wanneer zij de door hen veroorzaakte kosten trachten af te wentelen. De belastingbetaler wordt geen keuze geboden of hij deze troep wil financieren. Het is de belastingbetaler en niet de kostenveroorzaker die verhuist naar het cachot , als hij de hem door de overheid opgelegde verplichtingen niet nakomt. De personages die er vrolijk op los leven, zijn belastingontvangers en staan in hoog aanzien, niet in het minst als leveranciers van stemmen voor politieke partijen die een vergroting van hun marktaandeel nastreven.
Helaas zijn er ook nogal wat personen in deze onderklassse die zich niet ontzien om door middel van tasjesdroof, inbraken, afpersing, gewapende overvallen en erger in hun inkomen te voorzien, alles natuurlijk gesubsidieerd door een ruimdenkende overheid die immers klaarstaat met het aanleveren van juristen tegen een zeer laag tarief of geheel om niet, teneinde hen die tot het schuim der maatschappij behoren, te verdedigen. In aanmerking genomen het demografisch gedrag van deze onderklasse, valt aan te nemen dat haar percentage ten opzichte van het geheel niet zal verminderen.
Voorzover deze klasse echter niet in haar eigen behoeften kan voorzien, lijkt het beste hen op een klein eiland op te bergen ( Rottum, Klein- Bonaire of een hiertoe van de regering van Tonga, Indonesie of de Filippijnen te huren plaats), waar zij dan onderling kunnen uitzoeken, hoe zij verder leven zonder hier belastingbetalers in andere gebieden mee lastig te vallen. Er zullen zelfs personen zijn die op vrijwillige basis bereid zijn, deze stakkers hulp te verlenen door middel van een inkomensoverdracht.
Van degenen onder hen die op het betreffende eiland niet in hun behoeften kunnen voorzien en voor wie geen inkomensoverdrachten van voldoende omvang beschikbaar zijn, rest niets anders dan op natuurlijke wijze uit te sterven. Zo gaat het in de rest van het dierenrijk ook.
Hugo van Reijen
Het probleem zit er niet in dat we die mensen helpen, maar dat we daartoe worden verplicht.
"Waar ik wel iets tegen heb, is dat de Nederlandse overheid dergelijke personen faciliteiten biedt"
Dit is de kern waar het mijns inziens om draait en waar de verandering moet plaats vinden. Je kunt het niemand kwalijk nemen om gebruik te maken van regelingen die worden aangeboden.
[2] Geheel mee eens! Het is de accomoderende overheid die iets te verwijten valt.
Die zogenaamde onderklasse (de mensheid zal en moet te categoriseren zijn) heeft wel veel kinderen, zoals Hugo opmerkt. Dus met dat uitsterven zal het wel meevallen.
Rare sociaal-darwinistische wensen.
Het probleem in dit geval is inderdaad dat mensen niets te verliezen hebben, omdat de regering toch wel voor hun zorgt. Als je gewoon niet werkt, en je je hele leven wil indelen met dingen doen waaronder jezelf onderhouden niet onder valt, kun je in Nederland toch overleven. Natuurlijk dat mensen daar dan gebruik van maken.
Maar als dat niet mogelijk was, dan kwamen dit soort situaties niet voor, omdat iedereen overlevingsdrang genoeg heeft om zichzelf in leven te houden. En dan laat je het wel uit je kop om nog een aantal kinderen te produceren, want die kan je dan niet meer betalen.
En stel dat die ‘onderklasse’ uitsterft (op zich al een vreemd denkbeeld), ziet men direct een nieuwe ‘onderklasse’.
Minder ‘onder’ dan de eerste, maar toch een onderklasse.
Zo’n begrip is dermate relatief, dat daar geen betoogje op gebouwd kan worden.
Je kunt er ook over dromen hoe je het ene eind van een touwtje voorgoed kunt laten verdwijnen, door het uiteinde ervan af te knippen.
Het ene uiteinde verdwijnt alleen als je beide uiteindes aan elkaar koppelt.
Maar dan krijg je socialistische prietpraat over een onder- en bovenklasse die elkaar de hand geven in een kring van mede-menszijn.
Nee.
Gewoon accepteren dat er altijd mensen zullen zijn die armer zijn dan anderen, dat is het meest realistisch.
Beter gezegd: gewoon accepteren dat er altijd rijkere mensen zullen zijn.
De overheid faciliteert alleen maar iets als ze er belang bij hebben.
De huidige bestuurlijke elite dankt zijn macht aan deze afhankelijke mensen en houdt het systeem puur uit eigen belang in stand.
Voeg hierbij nog een snufje maakbaarheidsdenken toe en het beeld is af.
Want idealistische idioten die denken dat ze de hele wereld in een soort utopia kunnen veranderen lopen er natuurlijk ook nog steeds rond.
Een gewone werkende burger heeft de overheid niet of nauwelijks nodig.
De overheid faciliteert alleen maar iets als ze er belang bij hebben.
De huidige bestuurlijke elite dankt zijn macht aan deze afhankelijke mensen en houdt het systeem puur uit eigen belang in stand.
Voeg hierbij nog een snufje maakbaarheidsdenken toe en het beeld is af.
Want idealistische idioten die denken dat ze de hele wereld in een soort utopia kunnen veranderen lopen er natuurlijk ook nog steeds rond.
Een gewone werkende burger heeft de overheid niet of nauwelijks nodig.
Is al bij al een verwerpelijk gedachtengoed dat NIETS met libertarisme te maken heeft en veel libertairen vreemd zal zijn. Ik vind het vooral misantroop.
Uiteraard dient er geen kinderbijslag te zijn en zo, maar dat heeft helemaal niets te maken met het willen zien uitsterven van "ontoereikenden".
Integendeel, een libertaire maatschappij maakt mensen zelfredzamer en door afwezigheid van alleenstaandevrouwensubsidies zouden heel wat huwelijken beter standhouden en deze onderlaag zou een minder afhankelijk en menswaardiger leven hebben.
Wellicht zouden er zelfs minder zelfverklaarde "libertairen" rondlopen die uitsterffantasieen koesteren tegen hen.
Dus Mijnheer Hitler zat er behoudens het uitmoorden van de Joden niet zover naast ? Hij maakte de Zigeuners,mongolen,gekken,TBS figuren,verkrachters,etc af ,alle lieden die niet pasten in zijn straatje waren de lul. Zo ook de Antilianen,om je de waarheid te zeggen ik ben het er bijna mee eens. Grote opruiming houden lijkt me zinvol,wegwezen of wij regelen het.
[11] Niks van, geweld initieren levert je terechte bakstraf op. Hugo heeft het niet over actief uitmoorden. Hij heeft het over natuurlijke selectie. Wat U zegt is nog vele malen verwerpelijker dan wat Hugo de kneusjes toewenst.
En nog ‘ns hé: in een libertaire samenleving krijgt de onderlaag de impuls om een productief en zelfredzaam leven te leiden. Op straffe van uitsterven, jawel. Velen zullen zich tóch ten goede kunnen aanpassen en hun armoede en immoraliteit overwinnen.
[11] Nee, het is niet de bedoeling alle bewoners van het Caribisch gebeid uit te roeien.
Als regelmatig bezoeker van de Nederlandse Antillen en Aruba kan ik verzekeren, dat de bevolking als geheel lijdt onder de criminaliteit.
Van een vriend werd de zoon gewelddadig overvallen, waarna hij wekenlang in het ziekenhuis moest verblijven.
Van dezelfde vriend werd de voor de deur staande auto ontvreemd.
Er is geen familie op de Antillen die niet lijdt onder het gedrag van de onderklasse en mij zijn vele personen bekend die voorstander zijn van het verbannen van alle criminelen naar Klein Curacao, een eiland dat voor de kust ligt.
Roofovervallen etcetera zijn toegenomen, nadat het vrijwel onmogelijk werd om een fatsoenlijke boterham te verdienen met het transporteren van drugs naar Nederland en andere landen. De koeriers waren aan hoge inkomens gewend geraakt. Toen deze wegvielen, gingen sommigen van hen stelen en roven.
Tengevolge van de intensievere controle op drugs kreeg ook de geitenteelt een grote slag, want de darmen van geiten werden gebruikt om drugs in op te bergen, omdat aldus ingepakte drugs op de indicatieschermen van de drugscontroleapparatuur op de luchthaven niet of moeilijk te traceren zijn.
Een gewone werkende burger heeft de overheid niet of nauwelijks nodig… Maar dan ga je uit van redelijk denkende mensen.
Maar mensen voelen zich ook graag goed en dat lukt ook door geld (van anderen 😉 weg te geven. Zulke maakbaarheid en solidariteit hebben ook de neiging uit te breiden tot het oneindige. ‘Zielig’ is heel goed te marketen.
De gesolidairde en maakbaar gemaakte mens wordt zo aan de politici gekluisterd en de modale medemens ook, gedwongen teveel belasting te betalen waarvan hij kleine beetjes terug mag krijgen, veel formulieren en administratie voor aftrekposten bv, zodat eigenlijk niemand van het systeem af wil. De shellzegeltjes en bonuskaart mentaliteit. Je zou ‘ns een voordeeltje missen.
Is er een kans dat een grote macht als een overheid ook iets nuttigs kan doen? Want ‘onderklassen’ zoals we ze voor de oorlog of nog later hadden bestaan nu niet meer, ook mede dankzij leerplicht, woonbesluiten, arbo wetgeving. Het schuift gewoon mee op.
Mensen zijn nu eenmaal niet gelijk, maar we moeten wel met elkaar op 1 wereld leven. Waar ligt de moeilijke grens tussen structureel medemensen helpen of afhankelijk maken van hulp?
In Nederland is een omvangrijke middenklasse van vooral chagrijnige oudere blanke mannen die drie keer of vaker getrouwd en gescheiden zijn, omdat hun exen het niet langer volhielden het geklaag en het pessimisme aan te horen. Je ziet onder die groep veel fraudeurs en witteboordencriminaliteit. De zorg voor hun kinderen, die ze nog amper zien, hebben ze bij de ex-vrouwen en de overheid gestald, want de nieuwe vlam eist alle aandacht en het geld op.
Het zijn mannen die hun hele leven niet alleen elke dag, maar elk jaar en decennium al hebben gepland en vastgelegd en ook anderen in die dwangneurose willen dwingen, alleen maar omdat ze niet werkelijk kunnen genieten.
Gelukkig zijn het mannen op leeftijd en zullen daardoor geheel natuurlijk als eerste uitsterven. Maar dat is niet anders dan in het dierenrijk.
Ik denk niet dat dit soort mensen ooit zullen uitsterven door natuurlijke selectie.
Belachelijk om dit te denken en te hopen.
Ik denk eerder dat het omgekeerd is.
[8]
En deze mensen zijn absoluut niet maakbaar(gelukkig maar).
Niemand is echt maakbaar, maar deze mensen dus helemaal niet, (een nadeel heeft het wel)als ze al maakbaar waren dan had die multiculti (is marxisme) nooit bestaan.(
[8]
Comments are closed.