Er gaat geen dag voorbij, of er wordt wel weer een nieuwe vrijheidsberovende maatregel geintroduceerd. Afgelopen woensdag kon de vlag alvast uit voor burgemeesters en hulpverleners.
De bedoeling is, dat burgemeesters de bevoegdheid krijgen in te grijpen in ‘ontspoorde gezinnen’. Zij kunnen ‘hulpverleners’ dwingen om gezinnen waarbinnen zich allerlei ellende voordoet, ‘met voorrang’ te ‘behandelen..
Waar die ‘behandeling’ van de ‘hulpverleners’ toe heeft geleid, heeft men o.a. kunnen zien bij het ‘Maasmeisje’ die in stukken gehakt terug werd gevonden in de Nieuwe Maas, en bij de peuter Savannah in 2004.
Gebrek aan ‘sturing’ is naar verluidt de oorzaak van het falen van het ingrijpen van overheidswege door de diverse zorginstellingen in bovenstaande overigens tragische gevallen: men ‘werkte’ langs elkaar heen of verzuimde in te grijpen.
Een mooie aanleiding voor het kabinet Grijs-I om hun micro-management op het gebied van de persoonlijke vrijheid voort te zetten. De truuk is ook hier weer ‘zoek een door de overheid veroorzaakt- of niet opgelost probleem, en schroef de daaraan verbonden activiteiten op, uiteraard ten koste van de persoonlijke vrijheid van burgers’.
De verwachting dat een overheid uberhaupt in staat is om doelmatig hulp aan te bieden, wordt door velen voorondersteld. Jarenlange brainwashing vanaf de kleuterleeftijd heeft dat in de hand gewerkt. Men gaat er blindelings van uit, dat de overheid alle voorkomende tragische gebeurtenissen zou moeten voorkomen, met als gevolg dat iedereen zich met iedereen bemoeit, geholpen door een oerwoud van kliklijnen die de laatste jaren als paddestoelen uit de grond zijn verrezen.
De ‘hulpverleners’ kunnen blij zijn. In plaats van pek en veren krijgen ze meer macht, geruggesteund door de burgemeester wiens ambt vandaag naar verwachting door het kabinet opgeleukt wordt met een zogeheten doorzettingsmacht waarmee o.a. ‘asociale gezinnen’ ook ‘uit de wijk gezet kunnen worden’ (ongetwijfeld op weg naar een betere toekomst op kosten van de belastingbetaler).
De kabinetsmaatregel komt voort uit de koker van Guusje ter Dorst en gristelijk moraalridder Rouvoet als onderdeel van het ‘actieplan’ Overlast en Verloedering. Het wordt dunkt me de hoogste tijd dat deze mensen zelf onderwerp worden van een actieplan van burgers tegen Overlast en Verloedering door de overheid. Idee voor een bumpersticker ?
Wat een belachelijk plan!
Het enige dat wordt bereikt, is meer verantwoordelijkheid verdelen en meer "management" (lees: beleid, toezicht, controle, papierwerk, etc). En met dit alles wordt verder in de privacy van de burger ingegrepen.
Natuurlijk zijn er excessen, zoals jij noemt, maar wordt dit probleem aangepakt door deze maatregelen?
Mijn moeder werkt al jaren in de jeugdhulpverlening en in die jaren is de administratieve last zo ontzettend verhoogd dat ze met meer mensen minder kunnen doen. Er zijn met name meer managers en meer regels gekomen. Alles moet volgens vaste structuren.
Kinderen zijn een identiek product geworden met een vaste behandeltijd. Er mag niet meer op eigen inzicht worden gehandeld, want dan werk je niet volgens de procedures. De hulpverleners zelf doen dit werk met liefde en passie, maar worden tegengewerkt door regels en management (en die personen eisen wel steeds meer geld, terwijl de hulpverleners zelf voor een hongerloontje werken)
In plaats van meer geld uittrekken voor meer hulpverleners en betere voorzieningen, wordt er continu bezuinigd op de mensen die echt werk verrichten en gaat er meer geld naar management en overhead…. en dit ten koste van de kinderen en de privacy…
Een heel terecht stuk!
[1]
Zo is het helemaal. De ‘managers’ stellen regels op, vaak op grond van allerlei onderzoek, en willen die regels opleggen. Terwijl de goede praktijk het uitgangspunt was voor die ontdekte structeren. Blijf dan bij die goede praktijk, en verstoor die dan niet door die wtenschappelijke vastgestelde structuren.
Zo wordt een mens slachtoffer van onderzoek dat die mens als uitgangspunt had.
Stelt men zich een gezin in moeilijkheden voor, zitten daar omheen allerlei deskundigen met elkaar te bellen, te vergaderen, rapporten op te stellen, te computeren.
Dalrymple constateerde ook zoiets bij de vluchtelingenhulp in Engeland.
In de ene ruimt zat iedereen ijverig achter de computers. In een andere ruimte bevonden zich vluchtelingen, maar onderling contact leek er nauwelijks te zijn.
Maar degenen die in staat zijn tot een echt menselijk contact met zo’n gezin, die zijn schaars.
Overheidsoptreden verlangen, is meestal gewoon een afschuifsysteem.
Hoefgt men niets te doen, want de overheid doet het wel. Terwijl daarbinnen eveneens het grote afschuiven plaatsvindt, waardoor het ambtenarenapparaat blijft groeien.
Kijk naar de onderwijsvernieuwingen.
De enigen die er beter van werden waren de talloze ‘managers’ die de zaak zouden sturen. Het bureaucraten apparaat dus, dat beleefde gouden tijden.
De vakman werd alleen maar opgezadeld met steeds meer idiote instructies, waardoor hij zowel veel tijd, die beter en nuttiger besteed had kunnen worden, als veel vakplezier inleverde.
Een echt schandaal.
Zaken gaan goed, ondanks de overheid, niet dankzij de overheid.
Dankzij individuele mensen die zich inzetten en oplossingen weten te vinden.
Denk aan de stiptheidsacties: het stipt naleven van alle regels bleek ontwrichting op te leveren.
Gegroet.
Het lijkt me dat deze maatregel juist de doorgaans goede burger helpt.
Door ingrijpen kan een tokkiegezin uit huis geplaatst worden in een aso-container. Dit soort mensen konden tot nu toe hele wijken terroriseren met hun asociale gedrag.
Kinderen die niet naar behoren worden opgevoed door dit soort mensen kunnen uithuis geplaatst worden zodat er nog enige opvoeding wordt ingeprent.
De maatregel lijkt mij een zegen in sommige gevallen
[4]
Nee. Fout. Jij snapt het niet, dus laat ik het anders proberen te zeggen.
Het is zaak om een root-cause analysis van de gebeurtenissen door te voeren om op basis daarvan de juistheid van deze of gene instituten en hun akties te kunnen beoordelen, en niet te verzanden in een morele, politiek correcte stellingname die uiteidelijk niets anders doet dan de kudde schaapachtigen desbetreffend verontwaardigd geblaat te ontlokken.
Als bepaalde mensen anderen overlast bezorgen, zoals dreiging met geweld of het daadwerkelijke gebruik daarvan, dient de desbetreffende klacht door de politie onderzocht te worden. Punt is, dat dat niet gebeurt; ze zijn bijvoorbeeld te druk met vergaderen of laseren van onschuldige bestuurders. Concurrentiele druk is er niet; problemen worden opgelost door er simpelweg meer geld tegenaan te gooien.
Opvoeding van kinderen is een zaak van de ouders, en van niemand anders. Wees er op bedacht, dat het legitimeren van de onbetrouwbare overheid tot bemoeienis met de opvoeding eventueel ook gevolgen voor jou kan hebben; goed en kwaad is een rekbaar begrip voor de overheid.
De overheid zou onze knecht moeten zijn. Een soort butler die op de achtergrond en tegen zo min mogelijke kosten de enge zaken voor ons regelt zoals veiligheid en vrijheid. We hebben echter een knecht naar wiens pijpen de baas moet dansen op straffe van..Een knecht die er op uit is om de eigen zakken en die van de vrienden en familie te vullen en vervolgens niet op het belang van de baas let maar eerder diens belangen verkwanselt. Maar aan de andere kant is de baas eigenlijk liever lui dan moe en als je ze een vinger geeft.. De baas is inmiddels zodanig door zijn knecht geconditioneerd dat deze denkt dat de knecht zijn baas is.
Soms als de baas het helemaal met de knecht gehad heeft en hem verteld dat hij beter zou gaan stuurt de knecht een van zijn vele broers of zussen als plaatsvervanger. Na enige tijd kmt dezelfde knecht weer terug omdat hij altijd weer onder vergeten en vergeven etentjes wordt teruggevraagd. Mijn advies aan de baas is alle knechten inclusief familie definitief ontslag te geven zonder uitkering en zelf eens aan de slag te gaan en een hele verse en ongebonden knecht aan te nemen en deze flink kort te houden.
Als hulpverlener zou ik hier niet blij mee zijn. Zoals de regel beschreven wordt in het artikel, komt het erop neer ik tegen mij wil iemand moet helpen die niet geholpen wil worden. Geen makkelijke opdracht.
Vooral omdat men op het niveau van het primaire proces veel beter kan inschatten wie echt hulp nodig heeft en wie niet. Het plaatsen van die bevoegdheid bij de burgemeester doorbreekt dit kennisvoordeel. Maar ach, who’s Friederich von Hayek 1945?
En weer is een complete industrietak ontstaan om aso’s en ander schuim te helpen. Een selectief fokverbod zou meer helpen, maar daar brandt geen Haagse pluchebewoner zijn vingers aan.
Dat uitkeringstrekkers er elk jaar weer een nakomeling uit persen die vervolgens ook uit de staatsruif kan vreten, is maar een van de vele problemen.
Er is al jaren sprake van omgekeerde evolutie van menselijk gedrag. Verloedering, verruwing, ongebreideld hedonisme en egeocentrisme zorgt voor een onleefbaar klimaat.
Ik kijk met argusogen naar maatregelen op dit gebied van Rouwvoet en consorten, maar kan tot nu toe weinig vinden dat fundamenteel verkeerd is, gezien de tijd waarin we leven. Eigen verantwoordelijkheid is niet populair onder het plebs, dus de staat mag al hun stront opruimen.
[8] Beste Colossi,
Goh, ik kan begrijpen dat je de maatregelen van Rouwvoet niet afkeurt…
Naast het christenlijke maakbaarheidsideaal zou je ook nog graag wat invloeden van het fascisme willen zien. Meer maatregelen is het devies om de onderklasse van de samenleving aan te pakken. In jouw ogen zijn zij de schuld van het "onleefbare klimaat"
Het lijkt me dat je zelf ook graag de verantwoordelijkheid afschuift naar de overheid. En bovenal verafschuw je egocentrisme, maar is jouw reactie een klaagzang gevuld met egocentrisch denken en uitsluiting van het "plebs"
Gegroet
Colossi……ff kijken naar je ip adres.
Hebbes. alweer een toekomstige NSB’er op de lijst.
Weet je wel hoe eng je bent?
Wanneer is een mens ”schuim” of ”plebs” ?
Figuren als jij zijn het gevaar, niet die versleten stratemaker die gewoon op is. Of al die andere harde werkers die hun lichaam hebben verkloot voor eikels zoals jij.
Misschien is het tijd om jezelf weer eens als onwetend te zien. Het leven is niet jouw idee, je bent een pieplein lullig stukje van het grote geheel.
Je bent niet geweldig en helemaal niet sociaal.
Jouw beperkte inzicht over ”de mens”
is treurig en diep triest.
Sterkte
Som heb je personen die, ondanks dat ze tientallen keren zijn gewaarschuwd, toch door blijven gaan met zich niets aan te trekken van de regels, waardoor anderen zijn/haar fouten moeten corrigeren, maar daardoor ook weer geconfronteerd worden met nog meer regels. Regels zijn niet altijd slecht. Sommige personen wel…
Vergeet niet de grote aantallen nutteloze, grote opvreters die bij de door ons gesubsidieerde overheid op de loonlijst staan…laat ze eerst daar eens flink gaan snoeien. Blijft er genoeg over om heel NL van een uitkering te voorzien! [10]
[10] Papaloe:
Schuim of plebs zijn m.i. niet die versleten stratenmaker of ander werkend volk dat bijdraagt aan de samenleving en verantwoordelijkheid kent. Ik heb vrij precies beschreven wie ik daarmee wel bedoel.
Als je eens wat Dalrymple leest, zul je tot de conclusie komen dat veel ‘hulpbehoevenden’ zelf kiezen voor hun lot en de staat aanwijzen als schuldige voor hun omstandigheden. Daar zit de kern van het probleem: externaliseren van zelf veroorzaakte ellende.
Die groep moet niet gepamperd worden, maar juist keihard aangepakt. Behandel deze mensen als volwaardig en stel normale eisen aan gedrag, daar is niks mis mee. Van de wieg tot het graf verzorgen en een zinloze levensstijl bekostigen, is asociaal naar de rest van de samenleving.
Mijn inzicht omtrent ‘de mens’ kan beperkt zijn, maar een onderbouwd betoog als nsb gedrag betitelen, toont ernstige tunnelvisie en een rabiaat linkse inslag.
Ik wens je overigens veel plezier met het bezit van mijn IP adres, maar liever zie ik inhoudelijke argumenten dan de dooddoeners waar je je nu van bedient.
Conclusie: Chaos schept werk.
Probleemgezin>Vergaderruimte>bouwvakkers>
installateurs>werkplekinrichters>ict>
telecom>portiers>schoonmakers>ambtenaren>
(interim)managers>topmanagers>
chauffeurs>regels>wetten>tokkies>
hulpverleners>huisarts>>psychiater>
Het gaat goed met de binnenlandse economische burocratische branche.
Een grondregel binnen de hulpverlening is, dat alleen hulp wordt verleend op basis van vrijwilligheid. Men kan namelijk nog zo’n prachtig hulptraject uitzetten, als de "klant" er niet achter staat zal hij/zij alles eraan doen het traject te saboteren.
Soms echter valt er niets te kiezen. Bijvoorbeeld als wetten worden overtreden en de rechter hulpverlening oplegt.
En verder als het welzijn en de veiligheid van bijvoorbeeld kinderen in het geding is. Dan is optreden en ingrijpen niet alleen een recht, maar zelfs een plicht. De overheid draagt m.i. hier rechtstreeks verantwoordelijkheid.
Dat is trouwens helemaal niets nieuws. Voorzover ik weet zijn er altijd al bemoeienissen geweest met gezinnen die niet goed participeren in deze buitengewoon ingewikkelde samenleving.
En dat is ook prima, want aan kinderen kan veel vernield worden. Het is volstrekt juist dat de overheid hier verantwoordelijkheid voor neemt.
Maar tegelijk is het oppassen geblazen. Oppassen dat doelgerichtheid niet omslaat in stoelgerichtheid..Iemand zal toch als waakhond op gaan moeten treden. Misschien wel meer dan een per wijk? En dat vraagt weer om leiding. Elke "unit" heeft een coach nodig.
En reken maar dat er veel liefhebbers zijn voor zo’n baantje. Misschien ontstaat er zelfs een nieuwe opleiding..
" opsporingstechniek voor ontsporingstragiek " We zijn meesters in het creeren van werkplekken!
Wie gaat bijvoorbeeld de burgervaders in het oor fluisteren dat gezin A een sturende hand nodig heeft? We kunnen immers niet verwachten dat het totale burgemeestersbestand verstand heeft van pedagogiek, dynamiek binnen gezinnen, gevolgen van relatieproblematiek of andere emotionele processen?
Ik ken (toevallig) in de privesfeer een paar burgemeesters en eerlijk, ik moet er niet aan denken dat zij zich gaan bemoeien met het welzijn van bepaalde gezinnen..
Oppassen dus. We moeten ons steeds blijven realiseren dat mensen vrij zijn hun kinderen naar eigen inzicht groot te brengen. Dat de overheid niet tot in de finesses bepaalt wat kinderen van haver tot gort en van minuut tot minuut nodig hebben. We zijn al eenheidsworst genoeg. Wat zeg ik? We zijn al veel te veel eenheidsworst!
Ik heb een aardig voorbeeld, om aan te geven hoe medeopvoeders mee kunnen werken aan die eenheidsgruwel. Mijn zoontje van zeven besloot op een dag dat hij met een rode en een blauwe kous naar school wilde. Omdat hier volgens mij geen groter risico aan kleefde dan enig gelach en misschien wat achterklap over niet-oplettende ouders, gebeurde zo.
Nog diezelfde week werden wij, de ouders op school ontboden. Een ernstig gesprek. Zo’n keurige doodsaaie juf die ons met uitgestreken smoelwerk een lesje leerde over juiste kleding voor kinderen. Het ergste van alles was volgens haar nog, dat een dag na het ‘grote gebeuren’ meerdere kinderen op school waren gekomen met verschillend gekleurde kousen.
Kijk eens aan! Onze zevenjarige held bleek toen al trendsetter! En zo’n onbestemde kleurloze taart wilde dat maar even in de kiem smoren! Gelukkig (voor ons) werd ze kort erop blijvend ziek, anders waren we echt gaan verhuizen. Juffen hebben namelijk erg veel invloed op kinderen. Met ons kind is het helemaal goed gekomen!
Laat ze ons (veiligheid) gerust (graag zelfs) voorschrijven dat er een safe kinderzitje in de auto moet, maar laat ons zelf bepalen welke kleur en welk model en nieuw of tweedehands.
Laten we steeds bedenken dat wij, voor we het weten, zomaar zelf aan de verkeerde kant van de balie kunnen staan. ( ieder mens kan overspannen worden, een herseninfarct krijgen, onverwerkbare droefenis oplopen, gestalkt en dus gek worden en ga maar door) Of misschien betreft het ineens een familielid, of het gezin van een kind.
Laten we altijd en altijd blijven bedenken hoe we dan zelf benaderd en geholpen zouden willen worden.
Er bestaan geen slechte mensen.
Wel slecht gedrag. Of gedrag wat een slechte uitwerking voor de persoon zelf of anderen heeft. Het is de kunst om daar op in te spelen. En het maakt eigenlijk weinig uit wie dat doet. Als het maar goed en humaan gebeurt. Met respect voor de ander. Ook voor diens eigenheid.
[15]
Eigenlijk geef je je eigen antwoord (door het verstrekken van voorbeelden) al op de vraag of het a) wel verstandig is om de overheid bemoeienis met privé-zaken toe te staan, en of b) deze monopolisten, die veelal uit Peter-principe slachtoffers bestaan, de meest logische keuze zijn als derde partij in zaken waarvan zij bewezen hebben geen kaas te hebben gegeten.
Ook stel ik vast, dat jij van mening bent dat in jouw geval bemoeienis niet wenselijk is. Vooropgesteld dat ik me daar niet compleet in vergis, op basis waarvan meen jij dan het recht te hebben om dat (bemoeienis door de overheid) voor anderen wél gerechtvaardigd te achten ? Denk je dat dat niet ook op jezelf terug zal slaan, en dat anderen zich ook met jouw doen en laten menen te moeten gaan bemoeien ?
Zie daar in een notendop de ‘gecompliceerde maatschappij van vandaag’ waarin iedereen zich met iedereen bemoeit, gelegitimeerd door een gevoel van gecreëerde schijnveiligheid door toepassing van het vermaledijde voorzorgsprincipe, veelal gelegitimeerd door hordes ‘wetenschappers’ die voor hun brood afhankelijk zijn van belanghebbenden.
Eigen verantwoordelijkheid voor jou en je kinderen begint en eindigt bij jezelf.
They who can give up essential liberty to purchase a little temporary safety deserve neither liberty nor safety – Benjamin Franklin.
[16]
Ik ben denk ik niet duidelijk genoeg geweest.
Ik bedoel precies het tegenovergesteldë: namelijk, ik ben net als ieder ander, een potentiele kandidaat voor zowel vrijwillige als gedwongen hulpverlening.
Ik wil niets liever dan onmiddellijk ingrijpen van buitenaf, zodra ik door mijn gedrag een GEVAAR wordt voor het welzijn van wie dan ook!!
Dat is het (mijn) criterium.
De lastigheid hier zit in de term "welzijn". Vraag 1000 mensen een definitie te geven, je zult er evenveel krijgen. Bij zo’n buitengewoon subjectief item zal men zich nooit unaniem vinden en een vaste algemeen geldende definitie. Alleen al gezien de mix van culturen en religies in ons landje.
Daarom is de allergrootste voorzichtigheid geboden! En natuurlijk de wederkerigheid. Als hulpgevers zich constant blijven realiseren zelf ook potentieel hulpontvanger te zijn, lukt het beter een juiste houding te vinden.
Maar moeilijk blijft het.
Er zijn (helaas) zoveel gretige betuttelaars.. en dat heeft niets met welzijn te maken. Toch?
LJKQWRFL;/Jqwfj;WFJRELkwfje
Oke even een TRYOUT met mijn keyboard. Gaat goet, well mensen laten we ophouden onnodig te discussieren.
Criminaliteit is echt niet iets van vandaag. Nee, het bestaat al sinds de mensheid.
Ik benoem het liever geen criminaliteit. Nee, tegenwoordig wordt een dergelijk crimineel kuist aangespoord om meer drugs te kopen of te dealen en anders nog even gauw ergens inbreken.We werken trouw mee met de Overheid die graag paniek, ziekte, angst, twijfel en haat verspreidt. Net als in de Tweede Wereldoorlog.
Lees eerst eens wat meer artikelen door op het Internet en let op, het is een grootst opgezette geplande wereldactie tegen de bevolking.
Kijk eens naar een oude speelfim : Soylent Green” Met acteur Charlton Heston.
Een bijzonder interessante film die haarscherp aangeeft waar de mens zijn eigen einde gaat bepalen door voedsel tekort. Ze eten namelijk zich zelf op in de vorm van ‘koekjes’ dat Soylent Green heet. Eeen anrader voor iemand die graag wil weten hoe de maatschappij de bevolking verneukt en bedriegt
Comments are closed.