De linkse walm van Rondom 10

Een nadere beschouwing van de Fitna-uitzending van Rondom 10 heeft mij tot de overtuiging gebracht dat uw columnist samen met twee andere rationele denkers door de redactie van rondom 10 zijn misbruikt.

Daar waar je in eerste instantie ontevreden bent maar denkt dat dit aan onervarenheid en een drang om de discussie beschaafd te voeren ligt, blijkt bij nog eens terugkijken dat het niet anders kan dan dat de hele voorstelling vakkundig georchestreerd is. Een kijkje achter de schermen, en een analyse.

Vrijdagmiddag werd ik opgespoord door redacteur Ferdi Schrooten van Rondom 10, naar aanleiding van mijn artikel Fitna: de fascisten slaan weer toe op deze website. Na een goed gesprek en een vervolg daarop op zaterdagmorgen besloot ik om maar eens te gaan, onder het motto: het is een kans om voor een breder publiek een andere invalshoek te laten horen. De redelijk beschaafde Fitna uitzending van drie weken eerder gaf goede hoop op een niet al te linkse sfeer.

In de telefoongesprekken, en later ter plaatse in de voorbereiding op de uitzending, is ruimte voor het uitdragen van je opvattingen, die dan ook aanleiding zijn geweest om je uit te nodigen. Bij de programmavoorbereiding wordt het beoogde verloop van de uitzending geschetst, met voorbeeldvragen en je antwoorden daarop, om een enigszins ordelijk verloop te proberen te verkrijgen. Kanttekening is dat je mag interrumperen als je dat nodig vindt, maar het moet geen schreeuwpartij worden, en dat het beoogde verloop altijd maar voor zo’n 50% gerealiseerd wordt.
In die voorbereiding heb ik aangegeven geen polariserende opmerkingen te willen maken, over waarom de Balkenbende toch zo gretig de islam omarmt: voor socialisten is de islam een natte droom. Na het mislukken van de Marxistische revolutie (SP Marijnissen met zijn Mao, GroenLinks Rozenmöller met zijn Pol Pot, de Internationale Socialistem met Lenin, Trotzki en nu de Moslim Broederschap) is de Islam de ultieme methode om het gepeupel er toch nog onder te krijgen. Inderdaad werd een dergelijk betoog in dit ‘gevoelige debat’ niet verstandig geacht.

De eerste vraag zou voor mij zijn, maar was dat dus niet. Op de vraag over de ‘internet-tijger’ zou ik HVV en vrijspreker kunnen noemen. Niet dus. Relatief onbelangrijk detail, maar toch.
Toen ik wilde toelichten hoe de collectivistische ‘positieve discriminatie’ die sinds het kabinet Den Uyl door de staat wordt toegepast vanwege de daardoor optredende polarisatie aan de wortel ligt van de problemen van vandaag de dag, werd ik afgekapt.
Waar gaat het om? Positieve discriminatie bestaat niet. Ook dat is een door de staat uitgevonden term, die moet verhullen dat discriminatie op kleur, ras, geslacht of geaardheid altijd verderfelijk is. Vroeger was het achterstellen van zwarten ten faveure van blanken slecht en dus (terecht) verketterd. Maar het achterstellen van blanke mannen ten faveure van blanke vrouwen, of blanken in het algemeen ten faveure van ‘zielige’ minderheden is evenzeer slecht, maar wordt door de socialisten juist gepropageerd. Terwijl het voor iedereen onverteerbaar moet zijn dat de competitie dan op geslacht of huidskleur plaatsvindt (die dus voor de ‘verkeerde’ kleur niet te winnen valt), en niet op individuele capaciteiten, de enige norm die bij discriminiatie een rol mag spelen.

In een vrije maatschappij gaan mensen onderling cont(r)acten aan die beiden voordeel opleveren. Dus: de beste persoon voor de job. Of: vrienden waarbij je je prettig voelt. En dat mag het enige criterium zijn! Het is volslagen onbelangrijk of die beste persoon of fijne vriend man of vrouw, zwart of bruin, groen of geel, moslim of christelijk, hindoe of atheïst, homo of hetero is. Het gaat om het karakter van de persoon, niet om de verpakking. En dat dat betekent dat mensen met elkaar moeten concurreren om te excelleren verhoogt de welvaart en het niveau van de gehele maatschappij, die uiteindelijk gevormd wordt door die individuen. Maar daarvoor moet dus wel gepresteerd worden. En dat is nu net weer iets dat in het socialisme niet gewenst is. Baasje spelen over een ander, en op kosten van die ander je zakken vullen, dat is de sport. Selectie op kleur, geslacht of afkomst in plaats van capaciteiten heet nog altijd apartheid. Terwijl juist de socialisten beweren daar zo tegen te zijn.

Maar goed, misschien was het allemaal toch wel verspilde moeite geweest. Tenslotte was mijn opmerking dat de islam helemaal geen religie is maar een politieke totalitaire ideologie al te moeilijk voor de Marokkaanse zonaanbidster, die eerder al de indruk wekte te denken dat de islam uit Marokko kwam.
Het punt van collega Lucas Hartong, die aangaf dat ze zonder hoofddoekje niet naar die gebieden kon waar ook de beelden van Fitna vandaan kwamen (hadden we het maar zo gezegd, verdikkie!) vermocht in elk geval niet tot haar door te dringen. Maar ze was wel trots op haar geloof, dat wel.
Tja. En we hadden ook nog een koran-vertaler, die wel zei dat de teksten van Wilders niet klopten, maar niet verder kwam dan dat. Op zich klopte zijn bewering wel, een analyse door mijn dochter onthulde dat Geert wat creatief had geshopt en hier en daar verzen samengevoegd en ingekort, om voor mij volstrekt duidelijke en legale redenen. De nuanceverschillen met de strikte vertaling waren niet heel groot, soms iets aangedikt, maar soms ook iets afgezwakt. Geert verwerpt dan ook terecht het verwijt dat hij ‘selectief’ geshopt zou hebben.

En toen viel de bom: een Surinaamse ‘jongerenwerkster’ vergeleek Wilders, geen socialist, maar weer eens met Hitler. Hitler, nota bene ook een socialist, kon uitstekend overweg met de fundamentalisten van de Islam, dus alleen al daarom gaat die vergelijking volledig mank. Zij kreeg onevenredig veel spreektijd, en ik herinner me dat ik na de eerste uitbarsting bedacht dat ik nog nooit iemand in zo korte tijd zichzelf zo vaak had horen tegenspreken. Er kwam veel haat, maar geen enkel argument uit. Toch reageerde, behalve Kees Grimbergen, er eigenlijk niemand op, in mijn geval vooral omdat we vooraf juist hadden afgesproken dit soort controverse niet te laten ontsporen.
Later realiseerde ik me echter dat dit stukje toneel doorgestoken kaart moet zijn geweest: zij had immers ook een voorgesprek gehad? En daar moet dit dus zijn besproken. Dit vermoeden werd zekerheid toen ik de volgende dag ontdekte dat deze bekeerde moslima niet zomaar een ‘jongerenwerkster’ was, maar een fanatiek activiste van de Internationale Socialisten, iets wat bij de redacteuren bekend moet zijn geweest.
Als dat bij de introductie vermeld was had het programma een heel andere wending genomen.
Anno 2008 ligt Hitler weer met de islam in bed, en hij lacht zich een scheur in zijn broek. Dat de Internationale Socialisten Wilders met Hitler durven vergelijken getuigt wel van lef, of beter: arrogantie. En doet denken aan wat kinderen plegen te zeggen: wat je zegt dat ben je zelf. ‘Kinderen en dronken mensen spreken de waarheid’ luidt een gevleugelde uitdukking.

De beelden van Fitna vallen met de bijbel in de hand anno vandaag zelfs op de Veluwe, de Nederlandse Bible Belt, niet te maken, los van een verdwaalde door zijn of haar ouders veroordeelde polio-patient…
Met de koran in de hand kost het echter weinig moeite, en als je daarop wijst is men beledigd, want men voelt zich niet aangesproken. Waarom ben je dan beledigd? Wie de schoen past trekke hem aan. De Rotterdamse zonaanbidster: “als je mijn moeder uitscheldt ben ik gekwetst”. Waarom dan? Is het soms waar? Als het niet waar is, dan zegt dat toch veel meer over de beledigende partij dan over de beoogd beledigde? En als het wel waar is, hoe kun je dan ‘gekwetst’ zijn? Je hoeft het niet leuk te vinden maar feiten zijn feiten. Zoals Nahed Selim in de vorige Fitna-uitzending zei: gekwetst zijn is een keuze. Je bepaalt zelf of je zielig wilt zijn en het slachtoffer spelen, of dat je opkomt voor wie je bent en laat zien dat jij je in ieder geval niet aangesproken voelt. Maar socialisme indoctrineert vanaf de schoolgaan-leeftijd, islam vanaf de wieg. Dat alles met het doel zelfstandig denken en de ontwikkeling van een moraal zoveel mogelijk te remmen. Men wil tenslotte slaafse schapen, meegaand vee. En dat is lastig als men leert zelf na te denken. Slachtofferisme is aangeleerd.

Helaas ontaardde het programma uiteindelijk in een schreeuwpartij, omdat men het punt van Lucas Hartong dat islam en fundamentalistische islam dezelfde zijn (islam is een doctrine die is vastgelegd in de koran, daar bestaan geen varianten op) niet wilde erkennen. Hier werd de (opzettelijke) begripsverwarring tussen ideologie (islam) en mensen (moslims) omgedraaid ingezet. Om even later deze omdraaiing weer ongedaan te maken om het punt te kunnen maken dat Wilders ‘een tsunami van moslims’ had gezegd, hetgeen door uw correspondent werd weerlegd: het is ‘een tsunami van islamisering’. Leemhuis hing het op aan een uitspraak van mijn buurman Wim Heins, maar verder dan het woord ’tsunami’ was de discussie daarvoor nog niet gekomen. Maar zodra zo’n Leemhuis toegeeft dat het inderdaad niet over moslims gaat is hij de kapstok voor zijn boosheid kwijt, en is hij uitgepraat. Dat kunnen we natuurlijk niet hebben.

Na het programma heb ik nog met diverse mensen goede gesprekken gehad. Redacteur Ferdi kwam vrijwel direct naar me toe omdat hij vond dat ik ten onrechte was afgekapt, en Kees Grimbergen maakte zich ervan af met de opmerking dat hij dacht dat er een ideologische uiteenzetting zou volgen. Bij die bekeerde Surinaamse had hij daar kennelijk geen last van. Bij voortzetting van de discussie trok hij zich plotseling terug met de opmerking dat hij na zo’n programma altijd doodmoe is en even moet ontspannen. Toen wisten we dus nog niet wie die Surinaamse werkelijk was, en nu ik dat wel weet ben ik niet verbaasd dat in haar wijk, Slotervaart, al die toestanden zijn geweest. Je zal als opstandige jongere maar door een fascistische, fundamentalistische internationale socialist op het goede pad gehouden moeten worden, met adviezen uit de Moslim Broederschap. Veel fundamentalistischer wordt het niet. Herbert Marcuse kan weer trots zijn.

Ik heb Ferdi nog gebeld om hem te confronteren met deze kennis, maar hij stond in een winkel en zou me terugbellen. Ik had toen nog niet gezegd waar het om ging. Hij heeft me echter niet meer gebeld, dus ik vermoed dat hij het wel weet. En zo worden we dus belazerd. Ik heb geen spijt dat ik gegaan ben; ik heb er veel van geleerd.

Als uitsmijter ter bestrijding van depressie hierbij de nieuwste Pat Condell; hij maakt weer veel woorden overbodig. Links leidt aan een ernstige vorm van ratiofobie.